Skip to content

สู่วิถีอสุรา 552

ตอนที่ 552 อะไรคือชะตาชีวิต

ท้องฟ้าของชั้นสามเป็นสีแดง

ท้องฟ้านี้เหมือนถูกย้อมด้วยโลหิตสด ทำให้แผ่นดินปานทะเลโลหิต

ในทะเลโลหิตนี้มีชายร่างกำยำยืนอยู่หลายพันคน คนเหล่านี้พากันเงยหน้าขึ้นมองซูหมิงอย่างเงียบๆ ตรงใจกลางพวกเขา ท่ามกลางทะเลโลหิตไหลเชี่ยว มีชายชราที่มีรอยเหี่ยวย่นทั้งใบหน้ายืนอยู่คนหนึ่ง

เขามองซูหมิง ซูหมิงก็มองพวกเขา

“เด็กน้อยซือหม่าปลูกหมานของเขาในเผ่าข้า หักแขนเจ้าหนึ่งข้าง เผ่าข้าจะเป็นอิสระ” ชายชรากลางทะเลโลหิตผู้นี้สวมเสื้อคลุมยาวสีแดงฉาน เขามองซูหมิงพลางกล่าวเสียงแหบพร่า ทว่ากลับก้องท้องฟ้าโดยรอบ

ซูหมิงเงียบงัน ไม่พูดอะไร

“ทว่าเหตุใดเผ่าข้าต้องทำเช่นนั้น ตอนนี้ถูกรังแกจนถึงขีดสุดแล้ว เผ่าข้าไร้อนาคต หากแม้แต่อิสระยังต้องทำตามคำสั่งเด็กน้อยซือหม่าเพื่อให้ได้มา เช่นนั้นอิสระนี้…เผ่าข้าก็ไม่ต้องการ!

ตอนนี้เผ่าข้ามีอย่างเดียวที่เป็นของตัวเองคือจิตใจตั้งมั่น พวกเรามีอำนาจในความตายของตัวเอง!” ชายชราเสื้อคลุมแดงหัวเราะเสียงดัง เสียงหัวเราะนั้นแฝงไว้ด้วยกาลเวลาโชกโชน

“เจ้าหนุ่ม จำชื่อเผ่าข้าเอาไว้ เผ่าหลีกโลหิต เอามรดกของเผ่าข้าไปเสีย หากสังหารซือหม่าซิ่นเรียบร้อย เมื่อออกไปข้างนอกแล้วช่วยสืบสานเผ่าข้าให้คงอยู่ต่อไปด้วย!

ข้างนอกจะต้องมีชาวเผ่าของข้าอยู่แน่นอน ตรงระหว่างคิ้วของเผ่าข้าจะมีตราประทับหยดโลหิตอยู่เสมอ!” ขณะชายชรากล่าว ตรงระหว่างคิ้วพลันปรากฏหยดโลหิตสีแดงฉานหนึ่งหยด ไม่เพียงแค่เขา ทุกคนในทะเลโลหิตล้วนเป็นเช่นนี้

“เผ่าข้าไม่มีเด็ก ไม่มีสตรี เพราะหากพวกนางมีชีวิตอยู่ ผู้ที่เจ็บปวดจะไม่ใช่แค่พวกนาง แต่ยังมีพวกข้าด้วย…ข้าไม่อยากให้เด็กที่เกิดมาต้องถูกปลูกเส้นหมาน ข้าไม่อยากให้สตรีในเผ่าเห็นเส้นสีแดงในดวงตาสามีตน ข้าไม่อยากให้นักรบในเผ่าเห็นสตรีของตนที่ไม่อาจปกป้องต้องทนอยู่ในความมืดซึ่งไม่อาจจินตนาการได้…

เจ้าหนุ่ม รับมรดกของเผ่าข้าไป ข้าเสี่ยหลุนไห่ ให้ข้า…ให้เผ่าหลีกโลหิตของพวกข้ามอบมรดกนี้ให้เจ้าเถอะ จะได้ช่วยเจ้า…สังหารซือหม่าซิ่น!”

ชายชราเสื้อคลุมแดงกล่าวเสียงดังกึกก้อง ก่อนนั่งขัดสมาธิลงในทะเลโลหิตพร้อมกับชาวเผ่าหลีกโลหิตทั้งหมด ไม่มีใครปฏิเสธ ในแววตาทุกคนไม่มีความกลัวตาย มีแต่ความแค้นฝังลึกต่อซือหม่าซิ่น

วินาทีที่พวกเขานั่งลง ซูหมิงเห็นกับตาว่าชาวเผ่าหลีกโลหิตทั้งหมดนี้พลันหลอมละลาย แล้วผสานรวมกับทะเลโลหิต

ชายชราคนนั้นละลายเป็นคนสุดท้าย ก่อนละลายหายไป เขาได้กล่าวประโยคสุดท้ายในชีวิต

“สังหารมัน!”

กล่าวจบ ร่างชายชราละลายเป็นส่วนหนึ่งของทะเลโลหิต ขณะเดียวกันทะเลโลหิตก็ไหลเชี่ยว ก่อนระเบิดกลายเป็นฝนเลือดจากผืนดินพุ่งขึ้นไปหาซูหมิงด้านบน!

ฝนโลหิตนี้ไม่มีอันตรายใดๆ แต่กลับสะท้อนให้เห็นความยึดมั่นของจิตใจ ช่วงที่เข้าใกล้ซูหมิง มันก่อรูปเป็นลูกกลมโลหิตยักษ์หนึ่งลูกแล้วโอบล้อมเขาเอาไว้ข้างใน

ครั้นฝนโลหิตจำนวนมากพุ่งขึ้นมา ทะเลโลหิตทั้งหมดก็ลอยขึ้นจากผืนดิน ลูกกลมโลหิตบนท้องฟ้าสั่นไหวดุจดั่งหัวใจเต้นตึกๆ!

หัวใจนี้มาจากเผ่าหลีกโลหิต มาจากชนเผ่าที่ถูกซือหม่าซิ่นปลูกหมาน จึงไม่อาจกุมชะตาชีวิตตัวเอง แต่กลับกุมความตายของตัวเองได้!

ซูหมิงนั่งขัดสมาธิอยู่ในลูกกลมโลหิตนั้น สีหน้าเขาดูเศร้าโศก ในใจสั่นไหวยิ่งนัก ความสั่นไหวเช่นนี้มาจากการสละชีพของจ้าวหมานเผ่าหอคอยสัตว์และการตัดสินใจอย่างเด็ดขาดของเผ่าหลีกโลหิตทั้งหมด

นี่…คือการต่อต้านโชคชะตาอย่างหนึ่ง เหมือนกับเผ่าชะตาชีวิต บางทีอาจกล่าวได้ว่าเผ่าชะตาชีวิตไม่ใช่ชนเผ่าหนึ่ง แต่ทุกคนเป็นเผ่าชะตาชีวิตได้ ขอแค่ปรารถนาจะกุมชะตาชีวิตตัวเองและเดินก้าวแรกที่ไม่ยินยอมออกมา!

ทุกคนล้วนคือชะตาชีวิต ทุกคนล้วนเป็นเผ่าชะตาชีวิต!

ความคิดซูหมิงชัดเจนขึ้น ยามนี้เขาเข้าใจชะตาชีวิตมากขึ้นแล้ว

“โชคชะตา…คืออะไร มันคือชีวิต เพราะมันคือการสืบทอดของชีวิตอย่างหนึ่ง!”

“และมันก็เป็นชะตาชีวิตเช่นกัน เพราะขณะสืบทอดชีวิต หากไม่มีชะตาชีวิตก็จะไม่สมบูรณ์…”

“โชคชะตา ชีวิต ชะตาชีวิต คนเรามีชีวิต ทว่ากลับต้องแย่งชิงมันมาเพื่อกุมไว้ด้วยมือตัวเอง…”

“โชคชะตาคำนี้ (命) ด้านบนมีคน (人) ตรงกลางมีเส้นขวางของสวรรค์ (一) ด้านล่างเป็นคำว่าคุกเข่าคำนับ (叩)….คำนับสวรรค์แล้วจะกลายเป็นคนหรือ?”

ซูหมิงพึมพำเบาๆ อยู่ในลูกกลมโลหิต ยามนี้ลืมตาขึ้น

“คำนับสวรรค์กลายเป็นคนคือโชคชะตา เช่นนั้นสวรรค์คำนับคนก็เรียกว่าโชคชะตาได้เหมือนกัน!” ซูหมิงหลับตาลง วินาทีนั้น เศษพลังแห่งหนึ่งโลกที่ได้มาจากคำอวยพรของจู๋จิ่วอินในความคิดเขา เดิมทีมันอยู่ในร่าง แต่ไม่มีความพิเศษใดๆ เลย

ทว่าตอนนี้…เศษเสี้ยวแผ่นนั้นสั่นไหว ตรงขอบประดุจหลอมละลาย

มีเสี้ยวหนึ่งละลายเข้าสู่ร่างกายซูหมิง พร้อมกันนั้น ลูกกลมโลหิตนอกกายพลันหดตัวลงปกคลุมซูหมิงไว้ทั้งตัว

มีพลังชีวิตและพลังฟ้าดินกระจายมาจากในลูกกลมโลหิต ทั้งยังแฝงไว้ด้วยการดิ้นรนและขัดขืนต่อชะตาชีวิต พลังเหล่านี้หลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายซูหมิงอย่างต่อเนื่อง

นี่คือมรดกที่ชายชราเผ่าหลีกโลหิตเอ่ยถึง!

ลูกกลมโลหิตนี้สร้างขึ้นจากแก่นสารสำคัญของชาวเผ่าทั้งหมด เป็นการรวมชะตาชีวิตของชาวเผ่าทุกคน ยามนี้ส่งให้กับซูหมิง ทันทีที่พลังในลูกกลมโลหิตพรั่งพรูเข้าสู่ร่างก็ถูกเลือดเนื้อและกระดูกในตัวเขาสูบกินไปอย่างรวดเร็ว

เขาต้องการพลังแก่นสารเหล่านี้ ต้องการพลังที่แฝงไว้ด้วยการดิ้นรนต่อชะตาชีวิตและจิตใจอันแน่วแน่นี้ เพราะว่าพลังนี้ต่างหากที่จะทำให้กระดูกหมานทั้งตัวเขาแกร่งขึ้นไม่หยุด!

ซูหมิงในยามนี้ จิตใจเขาตกอยู่ในห้วงการตระหนักรู้ถึงชะตาชีวิต เมื่อเข้าใจมากขึ้น เศษเสี้ยวพลังแห่งหนึ่งโลกค่อยๆ หลอมละลาย ซูหมิงก็เหมือนถูกยกลอยขึ้น มีกลิ่นอายสร้างชะตากระจายมาจากในร่างเขาเล็กน้อย!

เมื่อลูกกลมโลหิตหดเล็กลงก็มีเสียงโครมดังมาจากในตัวซูหมิง พลังแก่กล้าอบอวลอยู่ในตัวเขา เดิมทีทั้งตัวเขาเป็นกระดูกหมานเจ็ดส่วน ยามนี้ด้วยมรดกของเผ่าหลีกโลหิต มันจึงเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ!

“ต่อจากขั้นวิญญาณหมาน สายเลือดจะเปลี่ยนไปในฉับพลัน โลหิต กระดูก และวิญญาณล้วนมีส่วนกับการฝึก หากทั้งในและนอกสมบูรณ์แบบ การฝึกนี้จะไม่ใช่ร่างกาย แต่เป็นรูปแบบชะตา!

เหยียบย่ำรูปแบบชะตา ตามหาเส้นทางที่ตนเองขาดหายไป สิ่งนี้เรียกว่าขาดชะตา!

เมื่อรู้ถึงข้อบกพร่องของตัวเอง ก็เหมือนรู้ความผิดหวังของฟ้าดิน และตระหนักรู้ในการแปรเปลี่ยนไปของโลก สิ่งนี้เรียกว่าบรรลุชะตา!

เหนือกว่าบรรลุชะตา คือความรุ่งโรจน์ไร้ขอบเขต สามารถเหนี่ยวนำพลังแห่งโลก สิ่งนี้เรียกว่าโลกชะตา!

รูปแบบชะตา ขาดชะตา บรรลุชะตา และโลกชะตา สิ่งเหล่านี้อยู่เหนือกว่าขั้นวิญญาณหมาน เหมือนกับการเดินเข้าไปในเส้นทางที่เหลืออยู่ของการสร้างชะตาของเผ่าหมาน!” วินาทีที่ซูหมิงเข้าใจคำว่าโชคชะตา ในความคิดเขาได้ยินเสียงแก่ชราของเทพหมานรุ่นสามในโลกเก้าหยิน

“ตามหาการสร้างของชะตา จากนั้นก็ฝึกเพียงหนึ่งชะตาชีวิต! ขั้นแรกของการสร้างชะตาคือรูปแบบชะตา ทว่ารูปแบบชะตาคืออะไร…” ซูหมิงหลับตาอยู่ในลูกกลมโลหิต เมื่อลูกกลมโลหิตเล็กลงเรื่อยๆ ยามนี้มีแก่นสารสำคัญละลายเข้าสู่ร่างเขาไม่น้อย เมื่อผสานรวมกับกระดูกหมานแล้วก็ค่อยๆ เพิ่มขั้นพลังของซูหมิงอย่างต่อเนื่อง มุ่งหน้าไปสู่ระดับที่เลือดเนื้อเส้นเอ็นทั้งตัวกลายเป็นกระดูกหมานแปดส่วน

“รูปแบบชะตา…อะไรคือรูปแบบชะตา…” ในความคิดซูหมิงผุดขึ้นมาเป็นเสียงจำนวนมาก ซ้ำคำพูดเดิมๆ ด้วยขั้นพลังเขาตอนนี้ แม้จะเทียบเคียงวิญญาณหมานตอนปลาย ความจริงแล้วก็ยังอยู่เซ่นไหว้กระดูก!

เพียงแต่ว่าเขาเป็นนักรบเซ่นไหว้กระดูกที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนี้ และมีเส้นเอ็นเลือดเนื้อทั้งตัวเป็นกระดูกหมานทั้งหมด! ทว่าแม้จะเป็นอย่างนั้น เขาก็ยังไม่ถึงระดับที่จะก้าวข้ามสู่การสร้างชะตา เพราะเขายังไม่มีเทวรูปหมานของตัวเอง!

ยามนี้เขามีความรู้สึกเด่นชัดว่าหากวันหนึ่งตนเข้าใจว่าอะไรคือรูปแบบชะตา อีกทั้งขั้นพลังถึงวิญญาณหมาน ตรงหน้าเขาจะปรากฏเส้นทางสายใหญ่ที่คนอื่นทุ่มหมดทั้งชีวิตก็ยังหาไม่เจอ

เส้นทางนี้คือเส้นทางแห่งการสร้างชะตา!

ขณะซูหมิงกำลังตรึกตรองและตระหนักรู้ ลูกกลมโลหิตรอบตัวเขาหดเล็กลงด้วยความเร็วระดับสายตา ครู่ต่อมาถึงหายไปจนหมด เหมือนกับว่าละลายเข้าสู่ร่างซูหมิง

ใบหน้าซูหมิงมีเลือดฝาด นี่เป็นครั้งแรกเมื่ออยู่ในฝ่ายนภาที่ในตัวเขา…ไม่มีกลิ่นอายความตายลอยออกมา แม้ว่าแค่ไม่กี่ลมหายใจก่อนจะมีกลิ่นอายความตายโอบล้อมอีกครั้งก็ตาม แต่ไม่กี่ลมหายใจนี้ก็ทำให้ซูหมิงต้องลืมตาขึ้น

‘หากข้าขยายเวลาไม่กี่ลมหายใจนี้ออกไปให้ไร้ขีดจำกัด เช่นนั้น…บางทีข้าอาจจะหาวิธีออกจากแดนมรณะหยินที่คนอื่นพูดถึงก็ได้!’

ช่วงที่ซูหมิงลืมตาขึ้น ขั้นพลังในร่างเขาปะทุออกมา เวลานี้ฝ่ายนภาในชั้นสามสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มีระลอกคลื่นหลายชั้นกระจายออกจากรอบตัวซูหมิง

เส้นเอ็นกระดูกและเลือดเนื้อในตัวเขายามนี้มีเกือบแปดส่วนแล้วที่กลายเป็นหมาน ห่างจากขั้นสมบูรณ์อีกไม่ไกล!

‘ไม่รู้ว่าตอนข้าก้าวเข้าสู่ขั้นเซ่นไหว้กระดูกสมบูรณ์ หากทะลวงขั้นวิญญาณหมานสำเร็จ จะเข้าใจรูปแบบชะตาหรือไม่ ข้าในตอนนั้น…..จะอยู่ในระดับใด…..’

นัยน์ตาซูหมิงเป็นประกาย ยกมือขวาขึ้นยันไปทางระลอกคลื่น

เมื่อยันมือเอาไว้ ทั้งผืนฟ้าชั้นสามสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ระลอกคลื่นหมุนวนเป็นชั้นๆ และเร็วขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ามีใครฉีกแยกออก ขณะกำลังหมุนอย่างต่อเนื่อง ท้องฟ้าก็ถูกม้วนตามไปจนกลายเป็นน้ำวนมุ่งหน้าสู่ชั้นสี่!

ซูหมิงเงยหน้ามอง ในตัวเขาเผยกลิ่นอายพลังที่ต่างจากตอนก่อนมายังฝ่ายนภา กลิ่นอายพลังนั้นคือความกระหายในการสร้างชะตา เป็นพลังแห่งการสร้างชะตาที่ได้รับมาหลังจากตระหนักรู้ได้เสี้ยวหนึ่ง!

และยังมีกลิ่นอายพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นหลังจากเลือดเนื้อและกระดูกทั้งตัวกลายเป็นหมานแปดส่วน

“รู้ว่าอะไรคือรูปแบบชะตา ก้าวสู่ขั้นวิญญาณหมาน สองเรื่องนี้ไม่ว่าข้าจะทำเรื่องใดก่อนล้วนทำให้พลังข้าเพิ่มขึ้น!” ซูหมิงเดินหน้าหนึ่งก้าว ฟ้าดินส่งเสียงดังสนั่น ร่างเขาเดินเข้าไปในน้ำวนของชั้นสี่

ความคิดจะสังหารซือหม่าซิ่นไม่เคยมอดดับ ความแน่วแน่จะสังหารซือหม่าซิ่นก็ไม่เคยลดน้อยลงเช่นกัน เมื่อซูหมิงก้าวเข้าสู่ชั้นสี่ จิตสังหารนี้เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ!

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!