ตอนที่ 285 เลื่อนตำแหน่งอีกครั้ง (2)

ซูฉินกำกำปั้นของเขาและมุ่งตรงไปที่เรือวิเศษของเขา หลังจากเข้าไปใน ห้องโดยสาร เขาก็เปิดใช้งานเกราะป้องกันทันที หลังจากนั้นเขาก็นั่งลงและหยิบสมุนไพรจำนวนมากออกมา จากนั้นเขาก็หยิบขวดที่บรรจุแมลงสีดำตัวเล็ก ๆ ออกมาและเริ่มผสมมันตามสูตรที่เขาคิดขึ้น

ด้านนอกเรือวิเศษ จางซานและกัปตันมองหน้ากัน

“กัปตัน เราควรออกจากที่นี่ดีไหม? ข้ารู้สึกว่าที่นี่ไม่ปลอดภัยนิดหน่อย…” จางซานลังเล

“จะไปกลัวอะไร? ข้า…” ขณะที่กัปตันพูดจบ จู่ๆ ก็มีเสียงดังก้องออกมาจาก เรือวิเศษของซูฉิน หมอกพิษกระจายออกมาจากภายใน โชคดีที่มีบาเรียป้องกัน ขวางไว้ จึงไม่กระจายออกไป

กัปตันเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นยืนและหัวเราะ

“จางซานไปกันเถอะ เป็นเวลานานแล้วที่ข้าไม่ได้ไปที่หน่วยขนส่งของเจ้า ไปดื่มต่อที่บ้านของเจ้ากันเถอะ”

จางซานยืนขึ้นทันทีและทั้งสองรีบออกจากสถานที่นี้

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป เสียงกึกก้องก็ดังขึ้นจากห้องโดยสารของซูฉิน อีกครั้ง

ซูฉินกำลังศึกษาการเลี้ยงแมลงดำตัวน้อยอยู่ นี่เป็นสิ่งเดียวที่มีพลังของแกนทองคำของเขาในตอนนี้ เดิมทีเขาวางแผนที่จะใช้มันเป็นไพ่ตาย แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับหญิงสาวชุดดำก่อนหน้านี้ทำให้เขาผิดหวัง

หนึ่งคืนผ่านไป เขาพยายามตลอดทั้งคืน ใช้สมุนไพรและยาพิษทุกชนิด พยายามที่จะกระตุ้นแมลงสีดำตัวเล็กๆ เหล่านี้ให้เต็มประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม พวกมันทั้งหมดล้มเหลว มีเพียงเนื้อของปลาหมึกยักษ์แกนทองคำเท่านั้นที่มีปฏิกิริยา ทำให้จำนวนของแมลงดำตัวเล็กๆ เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

“ถ้ามันเลี้ยงได้ด้วยเนื้อและเลือดของผู้ฝึกฝนแกนทองคำ แมลงมีพิษเหล่านี้ก็ ไร้ค่า มันไม่สามารถเอาชนะผู้ฝึกฝนแกนทองคำได้ แต่จำเป็นต้องกินเนื้อและเลือดของพวกเขา มันไม่มีประโยชน์สำหรับข้า ข้าต้องการใช้มันเป็นไพ่ตายเพื่อข่มขู่ผู้ฝึกฝนแกนทองคำ บางที… ข้าอาจยังไม่พบวิธีการที่เหมาะสม”

ซูฉินพึมพำและหยิบตำราเล่มหนาออกมาจากด้านข้าง ตำรานี้มอบให้ซูฉินโดยปรมาจารย์ไป๋ก่อนที่เขาจะจากไป

ซูฉินหวงแหนมันมาโดยตลอดและได้ศึกษามันนับครั้งไม่ถ้วน ทุกหน้าข้างในกำลังจะฉีกขาดจากการใช้งานซ้ำๆ ดังนั้นเขาจึงระมัดระวังอย่างมากเมื่ออ่านมัน

นี่เป็นของขวัญที่ปรมาจารย์ไป๋ทิ้งไว้ให้เขา นอกจากนี้ยังแสดงความขอบคุณของ ซูฉินต่อปรมาจารย์ไป๋

อาจกล่าวได้ว่าปรมาจารย์ไป๋เป็นอาจารย์คนแรกที่แท้จริงของเขา เขามีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในเต๋าสมุนไพรและการพัฒนาเต๋ายาพิษของเขาในภายหลัง

หากไม่มีปรมาจารย์ไป่ ซูฉินก็จะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพืชพรรณและเต๋ายาพิษก็จะไม่กลายเป็นไม้ตายที่สำคัญสำหรับเขา

“ข้าสงสัยว่าปรมาจารย์ไป๋เป็นอย่างไรบ้าง” ซูฉินหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากที่เขามาถึงขอบเขตก่อตั้งรากฐาน เขาได้สอบถามเกี่ยวกับที่อยู่ของปรมาจารย์ไป๋ อย่างไร ก็ตาม อีกฝ่ายเดินทางไปทุกที่และเวลาที่เขากลับไปยังโลกสีม่วงนั้นเป็นเวลาสั้นๆ เท่านั้น

ซูฉินเก็บความคิดของเขาและเปิดตำราอย่างเงียบ ๆ ค้นหาเบาะแสที่อาจกระตุ้นความคิดของเขา

“ปรมาจารย์ไป๋เคยกล่าวไว้ว่าแม้ว่าเต๋าแมลง และเต๋าปรุงยาจะดูแตกต่างกันแต่แนวคิดภายในของพวกมันก็คล้ายกัน พวกมันสามารถเติมเต็มซึ่งกันและกัน…” ซูฉิน เงียบลง ในที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่คำอธิบายของสมุนไพรในหนังสือ

“กล้วยไม้สี่ราตรี?” ซูฉินเปิดเผยรูปลักษณ์ของการครุ่นคิด นี่เป็นสมุนไพรที่สัตว์ ดุร้ายชอบและไม่มีประโยชน์สำหรับผู้ฝึกฝน ถ้าสัตว์ดุร้ายที่ยังไม่ปลุกพลังวิญญาณ กินมัน มันก็จะสามารถเพิ่มพูนสติปัญญาของพวกมันได้ มันยังเป็นหนึ่งในสมุนไพรพื้นฐานสำหรับยาแปลงร่าง

“ข้าสามารถลองดูได้!” ซูฉินยืนขึ้นและเดินออกจากเรือวิเศษ มุ่งหน้าไปยังร้านขายยาของท่าเรือ 176 การมาถึงของเขาดึงดูดความสนใจของทุกคนในร้านทันที หลังจากที่เจ้าของร้านได้ยินคำขอของซูฉิน เขาก็เตรียมมันให้เขาทันที

ไม่นานนัก ซูฉินก็จากไปพร้อมกับกระเป๋าเก็บของ ความปวดร้าวในใจฉายแววในดวงตาของเขา

“ทำไมมันแพงจัง!”

ถุงเก็บของนี้ไม่เพียงบรรจุกล้วยไม้สี่ราตรีเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสมุนไพรทุกชนิดที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงสัตว์ที่หาซื้อได้ตามท้องตลาด และยังมีหญ้าพิษอีกจำนวนมาก

บางอย่างถูกและบางอย่างก็แพงมาก

อย่างไรก็ตาม ซูฉินสามารถประหยัดได้ในขณะนี้ เขารู้สึกว่าเขาต้องมีวิธีที่จะคุกคามแกนทองคำ ดังนั้นหลังจากกลับมาที่เรือวิเศษ เขาศึกษาและทดลองอีกครั้ง

เช่นนั้นอีกเจ็ดวันผ่านไป

ในเจ็ดวันนี้ ทุกคนในยอดเขาที่เจ็ดของเจ็ดเนตรโลหิต อยู่ในอาการตื่นตระหนก หลังจากที่เฉินเออร์หนิว ผู้อำนวยการคนใหม่ของหน่วยข่าวกรองเข้ารับตำแหน่ง สิ่งแรกที่เขาทำคือประกาศว่าเขาต้องการจับสายลับ โดยร่วมกับหน่วยลาดตระเวน ทุกหน่วยงานอยู่ในขอบเขตการสอบสวน แม้แต่ผู้ฝึกฝนการสร้างรากฐานก็ถูกตรวจสอบ

ครู่หนึ่ง ในสายตาของศิษย์ของยอดเขาที่เจ็ดทุกคน กัปตันเป็นเหมือนสุนัขบ้า อย่างไรก็ตาม สถานะของเขาสูงเกินไป ดังนั้นคนอื่นๆ จึงทำได้เพียงก้มหน้าและปล่อยให้ตัวเองถูกตรวจสอบ

สำหรับซูฉินเขาซื้อสมุนไพรนับไม่ถ้วนเพื่อทดลองในเจ็ดวันนี้ ในที่สุดเขาก็พบสมุนไพรเจ็ดชนิดที่กระตุ้นการเจริญเติบโตของแมลงดำตัวเล็กได้อย่างชัดเจน แต่มันยังไม่เพียงพอ ซูฉินสามารถบอกได้แล้วว่า… หากเขาต้องการเลี้ยงแมลงสีดำตัวเล็กๆ เหล่านี้จริง ๆ และทำให้มันเติบโตต่อไป เขาก็ยังต้องการเลือดและเนื้อ!

“ด้วยสมุนไพรเหล่านี้ ในที่สุดข้าก็ไม่ต้องการเนื้อและเลือดของแก่นแท้ทองคำ…” แววตาเย็นชาปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน ในตอนพลบค่ำนี้ เขาไปที่คุกใต้ดินของ กองพลดำ!

ย้อนกลับไปเมื่อกัปตันถามเขาว่าเขาต้องการคนทดสอบพิษหรือไม่ ซูฉินบอกว่าเขามีเพียงพอแล้ว ผู้ทดสอบพิษสำหรับเขาคือนักโทษของกองพลดำ

เกือบทุกคนที่ถูกคุมขังล้วนเป็นอาชญากรที่ต้องการตัวซึ่งก่อกรรมชั่วมากมาย วิหคราตรีอยู่ในหมู่พวกเขา มีผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานหลายคนถูกคุมขังในคุก มีมนุษย์เพียงไม่กี่คนในหมู่พวกเขา โดยส่วนใหญ่เป็นอมนุษย์

“น่าเสียดายที่ตั้งแต่หน่วยล่าราตรีก่อตั้งขึ้นมา ไม่มีผู้ฝึกฝนแกนทองคนใดถูกจำคุกเลย หากมีโอกาสในอนาคตที่ข้าจะจับกุมพวกเขาในขณะที่มีชีวิตอยู่”

ความคิดที่ค่อนข้างกล้าได้กล้าเสียเกิดขึ้นในใจของซูฉิน และเขาก็ถูกล่อลวงมาก