ตอนที่ 513 มรดกจากกาลเวลา (2)

หัวใจของซูฉินสั่นไหว ในความเป็นจริง ในการเดินทางมาที่นี่ เขาสัมผัสได้จากพฤติกรรมของ เฉินถิงห่าวว่าผู้ถือดาบแตกต่างจากผู้ฝึกฝนนิกายอย่างมาก

เขาเงียบเสียงลง

เขาจะไม่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มใดๆ ไม่ว่าจะเป็นนิกายหรือวังผู้ถือดาบ ไม่ว่าเขาจะเห็นหรือรู้สึกอย่างไร เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสูญเสียความระมัดระวัง

เขาต้องการที่จะมองให้กว้างมากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นาน ซูฉินก็หายใจเข้าลึก ๆ และตั้งสติ จากนั้นเขาก็หยิบดาบบัญชาออกมา

หลังจากรายงานตัว และคำสาบานของวันนี้ ดาบบัญชานี้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ความสามารถหลายอย่างถูกเปิดใช้งาน เมื่อสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาหลอมรวมเข้าด้วยกัน ข้อมูลเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนคะแนนทางทหารก็ปรากฏขึ้นในความคิด ของเขา

คะแนนทางทหารมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อผู้ถือดาบ เพราะสิ่งของใดๆ ก็สามารถแลกเปลี่ยนด้วยคะแนนทางทหารได้ ในข้อมูลนี้ ซูฉินได้เห็นตะเกียงแห่งชีวิตและ การสืบทอดทักษะบ่มเพาะระดับจักรพรรดิ อย่างไรก็ตาม จำนวนคะแนนทางทหารที่ต้องใช้นั้นยิ่งใหญ่มาก บางอันต้องการคุณความดีในการต่อสู้ด้วยซ้ำ

คะแนนทางทหารและคุณความดีในการต่อสู้นั้นแตกต่างกัน

สิ่งแรกสามารถได้รับจากภารกิจต่างๆ ที่ออกโดยวังผู้ถือดาบ และสะสมผ่านกลาเวลา สำหรับสิ่งหลัง… มันได้มาจากการยอมรับในระดับสาธารณะและแบ่งออกเป็น ห้าระดับ

ในหมู่พวกมัน คุณความดีในการต่อสู้ระดับหนึ่งนั้นหายากที่สุด เป็นต้น

ซูฉินกวาดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาไปและในที่สุดก็ดูข้อมูลเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนกับมรดก เขาพบภูเขาอรุณสาดส่องอยู่ข้างใน

“คะแนนทางทหาร 3,000,000 และคุณความดีในการต่อสู้ระดับสามสามารถแลกเปลี่ยนเป็นความเข้าใจครั้งเดียวในภูเขาอรุณสาดส่อง”

เมื่อมองไปที่สิ่งเหล่านี้ ความมุ่งมั่นก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน

“ข้าต้องคิดหาวิธีที่จะได้รับคะแนนทางทหาร!”

กัปตันก็ทำเช่นเดียวกัน ในขณะนั้น ในที่พักของเขา กัปตันลูบหน้าผากของเขาในขณะที่รับรู้ข้อมูลการแลกเปลี่ยนในดาบบัญชาของเขา ดวงตาของเขาค่อยๆ สว่างขึ้น

“ของดีมากมาย!”

หลังจากที่เขาหายใจติดขัดเล็กน้อย เขาก็มองไปที่ทักษะบ่มเพาะระดับจักรพรรดิอย่างรวดเร็ว เขาไม่สนใจสิ่งอื่นๆ และจ้องไปที่สิ่งๆ เดียว ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความปรารถนาที่ไม่เคยมีมาก่อน

“ตราผนึกเต๋าโบราณที่ไม่สมบูรณ์!”

“ข้าค้นหาทักษะบ่มเพาะนี้มาเป็นเวลานานมาก ตามที่คาดไว้ มันอยู่ในเมืองหลวง!”

ดวงตาของกัปตันเผยให้เห็นถึงความปรารถนาอันแรงกล้า และอีกหน้าหนึ่ง ของเขาก็ปรากฏขึ้นในรูม่านตาของเขา มันยังลืมตาเผยให้เห็นความบ้าคลั่ง หลังจากผ่านไปนาน เขาแทบจะไม่สามารถระงับความปรารถนาในใจของเขาได้ จากนั้นเขาก็หายใจเข้าลึก ๆ และมองไปทางที่พักของซูฉิน

“น้องฉิน พี่ใหญ่เคยกล่าวว่าในชีวิตนี้ ข้าจะทำให้ดีที่สุดเพื่อเดินทางไปกับเจ้าอย่างแน่นอน”

“ตราบเท่าที่ข้าได้รับตราผึกเต๋านี้ ข้าสามารถ…เดินทางไปกับเจ้าได้ในชีวิตนี้”

กัปตันพึมพำเบาๆ

หลังจากการให้คำสาบานกับผู้ถือดาบคนใหม่แล้ว ในเช้าวันที่สาม การฝึกศาสตร์ลับเจ็ดวันของผู้ถือดาบก็เริ่มขึ้น

สถานที่ฝึกลับนี้ก็อยู่ในวังผู้ถือดาบ มันอยู่ในหอความรู้

ในตอนเช้า เมื่อถึงเวลาฝึก ผู้ถือดาบใหม่ทั้ง 51 คนมาถึงตรงเวลา พวกเขาทั้งหมดนั่งตัวตรงในหอความรู้

หอความรู้แตกต่างจากหออื่นๆ ข้างในมีโต๊ะมากมายและแผนผังก็เหมือนโรงเรียน

ซูฉินนั่งทางด้านขวาของห้องโถง ด้านหลังกัปตัน

ทางด้านซ้ายของเขาคือชิงชิว และทางด้านขวาคือกงเซียงหลง

ตามปกติชิงชิวไม่สนใจซูฉิน กงเซียงหลงยิ้มให้ซูฉิน และพูดอย่างใจดี

“ข้าได้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้เมื่อตอนที่ข้าเป็นคนงานในอดีต มันค่อนข้างมีประโยชน์เมื่อทำภารกิจสำเร็จในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ถามข้าได้”

ซูฉินกำหมัดแน่นและขอบคุณเขา กัปตันข้างหน้าหันศีรษะและมองไปที่ซูฉิน

“น้องชาย เจ้าก็ถามข้าได้เช่นกัน”

กงเซียงหลงยิ้มแต่ไม่พูด

ซูฉินมองไปที่กัปตันและพยักหน้า

กัปตันพอใจและกำลังจะพูดต่อ อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตาต่อมา เขาก็หันกลับมาอย่างรวดเร็วและนั่งตัวตรง ผู้ถือดาบคนอื่นๆ ก็เหมือนกันเพราะมีคนเดินมาจากนอกห้องโถง

คนนี้เป็นชายวัยกลางคนในชุดคลุมเต๋าสีดำ ร่างกายของเขาผอมมากและใบหน้าของเขาซีดเซียว ทำให้รู้สึกเหมือนไม่สบาย เขาเป็นผู้ฝึกฝนวิญญาณแรกเริ่ม และกำลังไอขณะที่เขาเดินมา

สิ่งนี้กินเวลาจนกระทั่งเขาเดินผ่านโต๊ะในห้องโถงและเดินไปที่ด้านหน้า เขานั่งบนเก้าอี้และมองดูทุกคนในห้องโถง

“เวลาข้าพูด ข้าไม่ชอบถูกขัดจังหวะ ดังนั้น ถ้ามีอะไรที่เจ้าไม่เข้าใจ… แสดงว่าความสามารถในการทำความเข้าใจของเจ้าไม่ดี”

“ถ้ามีใครขัดจังหวะข้า ข้าจะขอให้เจ้าออกไป”

“เจ้าสามารถเรียกข้าว่า ผีป่วยได้ ข้ามีหน้าที่สอนศาสตร์ลับของผู้ถือดาบให้ กับเจ้า” ผีป่วยไออีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงมากและเขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก

เมื่อเลือดไหลออกมา พิษที่ซ่อนอยู่ในเลือด… ก็แผ่กระจายออกไปอย่างเงียบๆ ในเวลานี้

ดวงตาของซูฉินแคบลง