ตอนที่ 764 รองผู้ว่า โปรดแก้ไขด้วย! (1)

ในช่วงเวลากว่า 20 วันนี้ ขณะที่กำลังโน้มน้าวตัวเองด้วยเหตุผลนับไม่ถ้วน ซูฉินก็อดไม่ได้ที่จะไตร่ตรองถึงผลลัพธ์ที่เป็นไปได้อื่นๆ ดังนั้น เขาจึงเข้าใจอยู่เสมอว่าเมื่อเขาก้าวออกไป หายนะที่รอเขาอยู่จะแบ่งออกเป็นสามความเป็นไปได้โดยประมาณ

ความเป็นไปได้อย่างแรกคือเขาจะถูกฆ่าทันทีหลังจากที่เขาปรากฏตัว แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้นี้ แต่ก็ไม่สูงนัก

ท้ายที่สุดทุกคนอยู่ที่นี่ ถึงจะคัดค้านก็อาจไม่ถึงตาย

ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่สอง ซึ่งจะต้องถูกตัดสินจำคุก ตั้งแต่นั้นมา ชีวิตและความตายของเขาจะขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคนอื่น

สำหรับความเป็นไปได้ประการที่สาม เป็นไปได้ว่าทุกอย่างจะดำเนินไปอย่างราบรื่น แต่จะมีอันตรายใหญ่หลวงซ่อนอยู่ในอนาคต ซึ่งจะดึงดูดหายนะอย่างไม่รู้จบ

แน่นอนว่าข้อกำหนดเบื้องต้นคือ การที่เขาล้มเหลว

ดังนั้น สิ่งแรกที่ซูฉินกล่าวถึงเมื่อเขาเดินออกไปคือแสง 100,000 ฟุตของเขาในการตรวจสอบหัวใจของจักรพรรดิ นี่คือการแก้ไขความเป็นไปได้แรก สำหรับการปรากฎตัวและการปกป้องรองเจ้าวังและคนอื่นๆ ในภายหลัง มันไม่ได้อยู่ในความคาดหมายของเขา

สิ่งนี้ทำให้เขาสามารถผ่านความเป็นไปได้แรกได้สำเร็จ หลังจากนั้น จากช่วงเวลาที่เขากล่าวถึงคำสั่งของเจ้าวังแห่งวังผู้ถือดาบ และหยิบใบหยกออกมาเพื่อพิสูจน์ เขาก็ผ่านความเป็นไปได้ที่สอง

แม้ว่าจะมีข้อสรุปก่อนหน้านี้ คำพูดของซูฉินไม่ได้หมายถึงการล้มล้างข้อสรุปนั้นหรือปกป้องผู้นำตระกูลเหยา แต่เขาต้องการที่จะไขปริศนาเพิ่มเติม และให้รายละเอียดที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นแก่ผู้คนในเขตเฟิงไห่เพื่อให้พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ได้ดีขึ้น

แม้ว่าหัวใจของผู้คนจะเอนเอียงไปทางรองผู้ว่า แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่สามารถเทียบได้กับผู้ว่าการคนก่อน

และคุณนูปการอันเลื่องลือของเจ้าวัง ไม่ใช่สิ่งที่จะลืมได้ง่ายๆ

ซูฉินใช้คำพูดเพื่อดึงภูเขาทั้งสองนี้ออกมา ควบคู่ไปกับความสำเร็จในการตรวจสอบหัวใจ เขาแลกกับโอกาสที่จะพูดในวันนี้

คนแรกสั่นไหวหัวใจของคนธรรมดาในเมือง

คนหลังนี้ทำให้ผู้ฝึกฝนของเขตเฟิงไห้ที่เข้าร่วมสงครามสั่นสะเทือน

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมในตอนท้ายรองผู้ว่าได้มองอย่างลึกซึ้งไปที่ซูฉิน ราวกับว่าเขากำลังทำความรู้จักกับซูฉินอีกครั้ง

นี่เป็นเพราะตราบใดที่คำพูดก่อนหน้านี้ของซูฉิน เผยให้เห็นคำใบ้เพียงเล็กน้อยในการปกป้องผู้นำตระกูลเหยา และล้มล้างข้อสรุปก่อนหน้านี้ เขาสามารถระงับมันได้ทันที

ในขณะนั้นโลกก็เงียบลง

ท่ามกลางโอกาสที่เขาสร้างขึ้นภายใต้การจ้องมองของทุกคน และการบรรจบกันของมงกุฎแห่งโชคชะตาเหนือหัวของเขา ซูฉินยืนอยู่ในอากาศและหายใจเข้าลึก ๆ

เขาเข้าใจว่าคำพูดต่อไปของเขามีความสำคัญอย่างยิ่ง เขาไม่สามารถทำอะไรผิดพลาดได้ หากเขาพูดอะไรผิด เขาจะถูกสาปแช่งชั่วนิรันดร์

ดังนั้นเขาจึงเงียบไปชั่วขณะ เขาจ้องไปที่รองผู้ว่า และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“ในเดือนเมษายนปีนี้ ผู้ว่าการคนก่อนเสียชีวิตอย่างลึกลับ และเผ่าเสียงสวรรค์ก็บุกเข้ามาในเวลาเดียวกัน ความสงบสุขกว่า 800 ปีในเขตเฟิงไห่ พังทลายลงเพราะเหตุนี้ เผ่าสวรรค์ทมิฬก็บุกเข้าไปในภูมิภาคจักรวรรดิมนุษย์ และขัดขวางการส่งผู้ว่าการคนใหม่ และกำลังเสริม ทำให้เขตเฟิงไห่โดดเดี่ยว และไร้หนทาง สถานการณ์ ไม่แน่นอน และทุกคนอยู่ในอาการตื่นตระหนก”

“เจ้าวังของวังผู้ถือดาบรับตำแหน่งผู้ว่าการชั่วคราว เผชิญหน้ากับอันตราย และปกป้องเขตเฟิงไห่”

“ในเดือนเดียวกัน ในฐานะผู้ถือกฤษฎีกา ข้าติดตามเจ้าวังเพื่อจัดการรายงานการสู้รบ เมื่อปลายเดือนเมษายน แนวหน้าของเขตเฟิงไห่ได้รายงานเหตุฉุกเฉิน เจ้าวังนำกองทัพของเขตเฟิงไห่ และทำตามคำสาบานของผู้ถือดาบที่จะปกป้องเขตเฟิงไห่ เขาไปที่แนวหน้าเป็นการส่วนตัว ในเวลานั้นข้าเป็นคนส่วนเกราะให้เจ้าวังด้วยตัวเอง”

เสียงของซูฉินดังก้องไปทุกทิศทาง คำเหล่านี้ไม่ได้ไร้ความหมาย เขาต้องการที่จะกระตุ้นความทรงจำของผู้คนนับแสนที่นี่ เขาต้องการให้มนุษย์ในเมืองนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครึ่งปีก่อน

เขาต้องการให้พวกเขารู้ว่าใครเป็นผู้ปกป้องทุกสิ่งในเวลานั้น

“ก่อนที่เจ้าวังจะจากไป เขาไม่ให้ข้าไปด้วย แต่มอบภารกิจลับส่งข้าไปที่มณฑลแสงอรุณ เพื่อสืบหาสาเหตุการตายของผู้ว่าการคนก่อน”

“เจ้าวังสงสัยว่าสาเหตุการตายของผู้ว่าการคนก่อนเกิดจากเม็ดยาที่เรียกว่า เม็ดยา มหาวิบัติโชติช่วง ยาเม็ดนี้มีชื่อเสียงมาตั้งแต่ยุคโบราณ และได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ หลักในการเปิดใช้งานคือการระเบิดโชคชะตา โชคชะตายิ่งหนาแน่นยิ่งอันตรายถึงตาย”

“ผู้ว่าการคนก่อนมีโชคชะตาจากทั้งเขตเฟิงไห่ การตายของเขาแสดงให้เห็นถึงการใช้เม็ดยามหาวิบัติโชติช่วงนี้”

“สำหรับสาเหตุที่เจ้าวังบอกเกี่ยวข้องกับเม็ดยามหาวิบัติโชติช่วงนั้น มีบันทึกอยู่ในเอกสารลับหมายเลข 19 ในวังผู้ถือดาบ ข้าไม่รู้ว่าม้วนบันทึกนี้ยังอยู่หรือไม่ แต่ก่อนที่ผู้ว่าการจะเสียชีวิต วังผู้ถือดาบมีภารกิจในการรับสายลับในเผ่าเสียงสวรรค์ และได้รับกล่องขอพรที่ว่างเปล่า มีหลายคนที่เข้าร่วม และมีหลักฐานเป็นที่ประจักษ์”

“อย่างไรก็ตาม ในการใช้เม็ดยามหาวิบัติโชติช่วง ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขข้อหนึ่ง นั่นคือต้องการแสงอรุณ มันอาจมีอยู่ในภูมิภาคอื่นเช่นกัน แต่ก็มีปรากฏในมณฑล แสงอรุณเช่นกัน ดังนั้น เจ้าวังจึงขอให้ข้าไปที่นั่น ตรวจสอบว่ามีแสงอรุณใดที่ไม่ได้รับการบันทึกหรือไม่”

“ทุกสิ่งที่ข้าพูดถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนในใบหยกนี้!”

“หลังจากนั้น ข้าก็ทำตามคำสั่งของเจ้าวังและมุ่งหน้าไปยังมณฑลแสงอรุณ และแก้ไขวิกฤติของศาลาผู้ถือดาบของมณฑลแสงอรุณ ข้าตรวจสอบที่นั่น และได้ผลลัพธ์ เรื่องนี้สามารถตรวจสอบได้โดยวังผู้ถือดาบในมณฑลแสงอรุณ มีร่องรอยตามทาง และข้ายังมีใบหยกที่บันทึกภาพ สำหรับผลลัพธ์ มีแสงอรุณปรากฏขึ้นในมณฑล แสงอรุณเมื่อหลายปีก่อน และไม่ได้ถูกบันทึกไว้”

ทันทีที่ซูฉินพูดจบ กงเซียงหลงก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า และพูดเสียงดัง

“ข้ามีส่วนร่วมในการช่วยเหลือสายลับครั้งนั้น ข้าสามารถพิสูจน์การมีอยู่ของเอกสารลับ 19 และกล่องขอพรที่ว่างเปล่า เนื้อหาเหมือนกับที่ซูฉินพูดทุกประการ!”

ในขณะนั้น ผู้ฝึกฝนนับแสน และทั้งเมืองก็สั่นสะเทือนเช่นกัน

สายตาขององค์ชายเจ็ดถูกสงวนไว้ ในขณะที่รองผู้ว่าไม่แสดงออก

ซูฉินหายใจเข้าลึกๆ และกล่าวต่อ

“ข้ารายงานเรื่องนี้ทั้งหมดต่อเจ้าวังในเดือนเดียวกัน เจ้าวังเสียชีวิตในสนามรบ แต่ข้ายังคงสืบสวนอย่างลับๆ”

เมื่อซูฉินพูดเช่นนี้ รองผู้ว่าก็ถอนหายใจเบา ๆ

“พี่เหลียงซิ่ว เจ้าก็คิดแบบเดียวกับข้า”

ดวงตาของซูฉินหดแคบลง

การจ้องมองของรองผู้ว่าเคลื่อนออกจากซูฉิน และมองไปที่คนนับแสน เสียงของเขามีความเศร้าโศก