1048. สมบัติล้ำค่า
ชั่วขณะหวังหลินถือกระบี่เหล็ก จิตสังหารในแววตาทั้งหมดหายไปและสงบนิ่งดุจสายน้ำ
ราวกับจิตสังหารทั้งหมดที่มีต่อปรมาจารย์ชีกงพลันถูกกระบี่เหล็กดูดซับ ทว่าสายตานี้หวาดกลัวมากกว่าจิตสังหารใดหลายเท่านัก
หวังหลินรู้สึกเลือนลางว่ากระบี่เหล็กมีจิตวิญญาณของตนเองและกำลังจะตื่นขึ้น เมื่อมันตื่นจะปลดปล่อยพลังที่สามารถทำลายลงออกมาได้ สตรีคนสวยังคงจ้องหวังหลิน วินาทีที่หวังหลินดึงฝักกระบี่ออกมา นางพลันขมวดคิ้ว ยังไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร แต่สายตาหวังหลินที่สงบนิ่งทำให้นางเบิกตากว้างในความทรงจำที่เคยผ่านตามา
ชายชุดดำก็เช่นเดียวกัน สายตาจับจ้องไปบนฝักกระบี่ในมือหวังหลินและรูม่านตาหรี่เล็กลง
หวังหลินกำด้ามจับกระบี่ด้วยสายตาสงบนิ่ง ทันใดนั้นก็ดึงออกมา เมื่อกระบี่ดึงออกมาจากฝัก กลิ่นอายน่าหวาดหวั่นพรั่งพรูออกมาด้วย
กลิ่นอายนี้แข็งแกร่งมาก เมื่อมันปรากฏขึ้น เสียงแตกร้าวดังออกมาจากห้องโถงราวกับกำลังแตกสลาย พริบตาเดียวรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นมาบนสองรูปปั้นข้างๆหวังหลินทำให้พวกมันดูเหมือนจะแตกสลายได้ทุกขณะ
กระบี่เหล็กดึงออกมาจนสุด หวังหลินยกขึ้นมาและสับลงใส่ปรมาจารย์ชีกงโดยไม่ลังเล ซึ่งเขากำลังจมอยู่กับความเข้าใจต้นตอดั้งเดิม!
เดิมทีปรมาจารย์ชีกงไม่คิดว่าหวังหลินเป็นภัยคุกคามเลย ในสายตาเขาหวังหลินเป็นแค่มดปลวก สัมผัสวิญญาณเขาแพร่กระจายออกไปรอบต้นตอดั้งเดิมและพยายามหาความลับในการสร้างต้นตอนี้
สัญชาตญาณบอกเขาว่าหากสามารถรู้คำตอบ นั่นหมายความว่าเขาสามารถหาเส้นทางที่ถูกต้องในการก้าวสู่ขั้นที่สามได้ ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น
กระทั่งได้ยินเสียงหัวใจตนเองเต้นเร็วขึ้น ทว่าขณะที่กำลังทำความเข้าใจและกำลังจะค้นเจอเบาะแส ร่างกายกลับเย็นเยียบและรู้สึกถึงสัมผัสวิกฤติแห่งชีวิตและความตายขึ้นมา
ความรู้สึกวิกฤตินี้ไม่ด้อยไปกว่าการพังทลายของสระฝังเทพเลย ความจริงมันรุนแรงมากกว่าการพังทลายหลายเท่าเสียด้วย ปรมาจารย์ชีกงรู้สึกว่ากลิ่นอายนี้คุ้นเคยเล็กน้อย รูม่านตาหรี่แคบลงจ้องมองกระบี่เหล็กในมือหวังหลิน
“สมบัติสวรรค์ดับสูญ!!!”
แม้กระบี่ไม่ได้หลุดออกไปจากมือหวังหลิน กลับมีภาพมายากระบี่เงินยาวแสนฟุตปรากฏขึ้นระหว่างหวังหลินและปรมาจารย์ชีกง
กระบี่ยักษ์เล่มนี้สร้างขึ้นจากแสงสีเงินโดยสมบูรณ์และเรืองแสงรุนแรง มันตวัดใส่ปรมาจารย์ชีกงอย่างรุนแรง ปรมาจารย์ชีกงสูดลมหายใจเย็น ดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ
เขาไม่มีเวลาหลบเลี่ยงเลย จังหวะหวังหลินยอดเยี่ยมมากและนั่นเป็นกุญแจสำคัญของค่ายกลสังหารนี้ กระบี่เงินรวดเร็วเกินกว่าเซียนขั้นทลายสวรรค์จะเรียกใช้วิชาอันใดได้ แสงสีเงินกระเข้าไปในหน้าอกปรมาจารย์ชีกง
ในเสี้ยววินาทีนั้น วิญญาณดั้งเดิมปรมาจารย์ชีกงผุดออกมาจากร่างกายด้วยความเร็วเหนือจินตนาการและเข้าล้อมรอบร่างเอาไว้ ร่างเขาเรืองแสงสีม่วงและวิญญาณก็กลายเป็นสีม่วงสนิท
วิญญาณดั้งเดิมของเซียนทั่วไปนั้นบอบบางมาก พวกเขาจึงพึ่งพาร่างกายหยาบแทน ทว่าเมื่อบรรลุระดับสูงส่งเช่นปรมาจารย์ชีกง วิญญาณดั้งเดิมจะแข็งแกร่งกว่าร่างกาย ปรมาจารย์ชีกงจึงห่อหุ้มร่างกายด้วยวิญญาณดั้งเดิมเพื่อป้องกันกระบี่!
แสงสีเงินกระพริบวาบรุนแรง ร่างปรมาจารย์ชีกงสั่นเทา ใบหน้าขึ้นสีและกระอักโลหิต ดวงวิญญาณสั่นไหวก่อนจะกลับเข้าสู่ร่างกาย ปรมาจารย์ชีกงเผยท่าทางรังเกียจที่ไม่เคยเผยมาก่อน เสียงปะทุผุดออกมาจากในร่างกาย เขาถูกดันถอยกลับแต่ก็บังคับตัวเองให้หยุดลงเพื่ออยู่ในระยะต้นตอดั้งเดิม การให้ต้นตอดั้งเดิมรุกเข้ามาในร่างเขาจึงทำให้อาการบาดเจ็บยิ่งแย่ลง
“ไอ้เด็กเหลือขอ แม้จะมีสมบัติสวรรค์ดับสูญ เจ้าก็ไม่มีคุณสมบัติพอจะฆ่าข้าหรอก!” ปรมาจารย์หรี่สายตาพลางข่วนเข้าใส่หวังหลินอย่างรุนแรง
หวังหลินหน้าซีด พลังดั้งเดิมไหลจากร่างกายส่งเข้าไปในกระบี่เหล็ก เขาตรวจสอบมันก่อนหน้านี้แล้วและรู้ว่าสามารถใช้มันได้โดยไม่ต้องทำการปรับแต่งก่อน
กระบี่เหล็กเล่มนี้แตกต่างจากสมบัติอื่นจนหวังหลินงุนงง ทว่าการจะใช้งานค่ายกลสังหารให้สมบูรณ์แบบได้ เขาจึงต้องใช้มันโดยไม่ลังเล
หวังหลินเตรียมการให้มันดูดซับพลังดั้งเดิมไว้แล้ว แม้พลังดั้งเดิมจำนวนมากส่งออกไปเขาก็ไม่ตื่นตระหนกและท่าทีสงบนิ่ง
ตอนที่ปรมาจารย์ชีกงข่วนเข้าหาหวังหลิน หวังหลินยกกระบี่เหล็กขึ้นมาอีกครั้งและสูดหายใจลึก พลังดั้งเดิมพรั่งพรูออกมาจากร่างกายพร้อมกับกระบี่ปกคลุมด้วยแสงสีเงินอีกครั้งและหวังหลินตวัดลงไป
แสงสีเงินส่องสว่างจนปรมาจารย์ชีกงต้องสะบัดแขนขวากลับหลัง สีหน้ามืดมนยิ่งขึ้น ตอนนี้เขากระวนกระวายเล็กน้อยเนื่องจากอยู่ในระยะต้นตอดั้งเดิมซึ่งการที่เขาถูกโจมตีมันไม่ได้บาดเจ็บอะไรมากนัก เทียบกันแล้วพลังต้นตอดั้งเดิมนี้มีจำนวนไม่ถึงหนึ่งในหมื่นของพลังดั้งเดิมเขาด้วยซ้ำ แต่พลังต้นตอเล็กๆแค่นี้กลับต้องใช้พลังดั้งเดิมส่วนใหญ่ของเขาเพื่อต่อต้านมัน เขายังต้องจมความคิดทั้งหมดของตัวเองเข้าไปศึกษามันด้วย ก่อนหน้านี้ปรมาจารย์ชีกงไม่คิดว่าหวังหลินเป็นภัยคุกคาม แต่ไม่คาดว่าหวังหลินจะมีสมบัติสวรรค์ดับสูญ!
ซึ่งทำให้เขาต้องใส่ใจแต่ก็ไม่ยอมทิ้งโอกาสทำความเข้าใจต้นตอดั้งเดิม จากนั้นส่งจิตสังหารเข้าหาหวังหลินจนถึงขีดสุด
“ข้าต้องใช้เวลาอีกเจ็ดนาทีเท่านั้น ข้ามั่นใจว่าจะสามารถเข้าใจความลึกลับเบื้องหลังต้นตอดั้งเดิมนี้ได้!” ปรมาจารย์ชีกงตบกระเป๋า ลูกบาศก์น้ำแข็งสีม่วงปรากฏในมือ ทั้งห้องโถงถูกห่อหุ้มด้วยความเยือกเย็นสุดขั้วทันที
ส่วนหนึ่งของวิญญาณดั้งเดิมปรมาจารย์ชีกงบ่งออกไปสร้างร่างตัวเองอีกตนด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ จากนั้นร่างที่สร้างขึ้นมาใหม่พลันกลืนกินลูกบาศก์น้ำแข็งม่วงและพุ่งเข้าหาหวังหลินดุจประกายสายฟ้า
หวังหลินสะบัดกระบี่เหล็กและเกิดแสงสีเงินกระพริบวาบ กระบี่สีเงินยักษ์ปรากฏขึ้นอีกครั้งพุ่งเข้าใส่ร่างอวตารวิญญาณดั้งเดิมของอีกฝ่าย ร่างอวตารสร้างผนึกและชี้ใส่กระบี่ยักษ์จนเกิดเสียงดังปังและร่างอวตารถูกผลักถอยกลับจากนั้นก็มืดมัวอย่างมาก แต่กระบี่มายาพลันสลายไปด้วย
ตอนที่ลูกบาศก์น้ำแข็งม่วงปรากฏ หวังหลินรู้สึกถึงกลิ่นอายที่คล้ายกับกระบี่เหล็กและลูกธนูของซวนเป่า เห็นได้ชัดว่าลูกบาศก์น้ำแข็งม่วงนั้นก็เป็นสมบัติสวรรค์ดับสูญด้วย
ตอนนี้หวังหลินสูญเสียพลังดั้งเดิมในร่างจำนวนมากแต่ก็ไม่มีเวลามากังวล ค่ายกลสังหารเริ่มขึ้นแล้วและหวังหลินไม่ยอมล้มเลิก เขาใช้ต้นตอดั้งเดิมเป็นเหยื่อล่อเพื่อวางค่ายกลสังหารนี้เอง หากเขาฆ่าไม่ได้หรือทำให้ปรมาจารย์ชีกงบาดเจ็บสาหัสบางส่วน คงถือว่าแผนของเขาล้มเหลว
ไม่เพียงแต่จะเผยต้นตอดั้งเดิมแต่กยังเผยสมบัติสวรรค์ดับสูญออกมาด้วย อย่างไรก็ตามหากเขาสามารถทำให้ปรมาจารย์ชีกงบาดเจ็บสาหัสหรือสังหารอีกฝ่ายได้ นั่นก็เพียงพอจะยับยั้งสตรีคนสวยและชายชุดดำ
หลังสูดหายใจลึก หวังหลินตัดสินใจหลับตา ตอนที่เขาใช้กระบี่เหล็กพลันเกิดความรู้สึกว่ากระบี่เล่มนี้มีจิตวิญญาณของตัวเอง หวังหลินไม่สามารถแสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของมันได้ด้วยระดับบ่มเพาะตอนนี้ แต่เมื่อกระบี่เหล็กไม่จำเป็นต้องปรับแต่งก่อนการใช้งาน มีอีกทางหนึ่งในการแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของมันออกมาได้ เขาต้องเลี้ยงดูสมบัติราวกับเป็นคนคนนึง
ขณะหวังหลินหลับตาและยกเลิกการควบคุมกระบี่เหล็ก กระบี่จึงส่งเสียงหึ่งๆ ร่างอวตารของปรมาจารย์ชีกงพุ่งออกมาอีกครั้ง ลูกบาศก์น้ำแข็งม่วงในร่างอวตารปลดปล่อยความหนาวเย็นสุดขั้ว ก่อนที่มันจะทันเข้ามาใกล้ พลังเย็นเยียบทรงพลังก็มาถึงหวังหลินก่อนแล้ว
กระบี่เหล็กในมือหวังหลินพลันยกขึ้น หวังหลินไม่ได้ควบคุมแต่เป็นกระบี่เหล็กที่ดึงแขนหวังหลินเอง พลังดั้งเดิมของหวังหลินไหลเข้ากระบี่อย่างบ้าคลั่งและมันปลดปล่อยเสียงหึ่งๆสั่นสะเทือนสวรรค์ราวกับมีความสุข เมื่อร่างอวตารของปรมาจารย์ชีกงเข้ามาใกล้ กระบี่เงินเล่มยักษ์อีกหนึ่งก็ปรากฏ
ทว่ากระบี่เงินเล่มนี้แตกต่างกันมันดูเหมือนกระบี่จริงๆจนแยกไม่ออก กระบี่เงินเล่มยักษ์สะบั้นลงใส่ในทันที!
ปัง!
ร่างอวตารปะทะเข้ากับกระบี่ยักษ์เสียงดังปังและถอยกลับมาหลายก้าว ทว่ากระบี่ยักษ์ไม่ได้หายไปไหนและแสงสีเงินส่องสว่างมากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นเคลื่อนไหวเป็นเส้นโค้งและโจมตีจากด้านข้าง
การโจมตีครั้งที่สองผสานกับการโจมตีแรงราวกับมีคนกำลังใช้วรยุทธ์กระบี่ หากเป็นเช่นนั้นคงไม่น่าตกใจพอแต่ในไม่นานที่กระบี่เงินปะทะกับอวตารเป็นครั้งที่สอง มันก็เคลื่อนไหวและโจมตีจากด้านล่าง
ทั้งหมดไม่มีหยุดชะงัก กระบี่เงินยักษ์เปลี่ยนเป็นลำแสงสีเงินและโจมตีใส่ร่างอวตารอย่างต่อเนื่องดุจมังกร กระบวนท่าหนึ่งไปอีกหนึ่ง
มันเพิ่มความเร็วขึ้นแรก การโจมตีแรงช้าเล็กน้อยแต่การโจมตีที่สองรวดเร็วขึ้นจนเพียงพริบตา เจ็ดการโจมตีผสานกันกลายเป็นหนึ่ง
พลังดั้งเดิมทั้งหมดของหวังหลินหายไปในการโจมตีครั้งที่หก ส่วนการโจมตีครั้งที่เจ็ดมันดูดซับแกนจากร่างกายเขา โชคดีที่ร่างเทพโบราณแข็งแกร่งและทนทาน
หลังการโจมตีครั้งที่เจ็ด ครั้งที่แปดก็กระแทกใส่ดุจมังกรเงิน ตามมาด้วยครั้งที่เก้า สิบและสิบเอ็ด!
แปลเผื่อไว้ได้ 5 ตอน ดังนั้นตอนสุดท้ายคือวันเสาร์เที่ยง เจอกันอีกทีวันอังคารนะครับ