1412. เก้าผสานเป็นหนึ่ง!

มังกรขนาดแสนฟุตมีโลหิตอยู่ในร่างจำนวนมาก แต่โลหิตที่วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สองต้องการคือโลหิตมังกรเปลวซึ่งอยู่ภายในก้อนบนหัวมังกร

เป็นโลหิตที่บรรจุแก่นแท้แห่งเพลิงไว้ข้างในมังกร ซึ่งล้ำค่ายิ่งกว่าโลหิตที่เหลือของมันเสียอีก ทั้งยังหายากมาก การทำร้ายจากวิหคศักดิ์สิทธิ์ได้บังคับให้โลหิตมังกรเปลวออกมาเช่นกันและตกลงใส่ธูปปฐพีที่กำลังเผาไหม้

เมื่อโลหิตตกลงไป มันเข้าสู่ก้านธูปและหายวับไปกับตา

ภายในบททดสอบปฐพี ดอกบัวเพลิงเก้าสีกำลังลอยอยู่ในท้องฟ้าและหวังหลินกำลังนั่งอยู่เหนือมัน ด้านหลังมีวิหคศักดิ์สิทธิ์เก้าสีร่ำร้องอย่างต่อเนื่องแฝงอาการดิ้นรนราวกับมันพยายามจะเกิดใหม่

แสงกะพริบวูบวาบแพร่กระจายไปทั่วทุกทิศทาง ทะเลเพลิงแพร่กระจาย ข้ามผ่านบททดสอบปฐพี

ดวงตาหวังหลินเป็นประกาย สองฝ่ามือสร้างผนึก อักขระเพลิงเก้าสีกะพริบวาบในตาซ้ายและเริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวมันดูเหมือนวังวนเก้าสี

“เก้าสีผสานกลายเป็นหนึ่ง การตื่นของวิหคเพลิงครั้งที่สี่!” ความคิดหวังหลินชัดเจน เขาผ่านการตื่นมาแล้วสามครั้งและพลังแห่งเพลิงก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าในแต่ละครั้ง

อย่างไรก็ตามสามครั้งก่อนหน้านี้เทียบไม่ได้กับครั้งนี้ การตื่นครั้งที่สี่ถือว่าเป็น จุดอันตรายอย่างยิ่ง เพราะเป็นจุดที่เพลิงจะเปลี่ยนเป็นเพลิงไร้ลักษณ์!

นับตั้งแต่ยุคบรรพกาลเป็นต้นมา มีน้อยคนที่สามารถผ่านการตื่นวิหคศักดิ์สิทธิ์ได้ถึงสี่ครั้ง! นับได้ไม่เกินห้าคน!

วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นแรก วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สอง วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สาม วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สี่ นอกจากทั้งสี่คนนี้ก็มีแค่หวังหลินอีกคนที่ทำมันได้! แม้บรรพชนขั้นสามของเผ่านกกระจอกเพลิงจะมีเพลิงไร้ลักษณ์แฝงอยู่ด้วย เขาไม่ได้เริ่มต้นด้วยวิหคศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจะเรียกกว่าการตื่นได้อย่างไร?

แม้จะก่อกำเนิดเพลิงไร้ลักษณ์ได้ แต่มันคงเทียบไม่ได้กับเพลิงไร้ลักษณ์ที่คู่ควรกับวิหคศักดิ์สิทธิ์!

ความยากของการตื่นครั้งที่สี่นั้นนับว่ายากเย็นแสนเข็ญ พลังอำนาจของเพลิงไร้ลักษณ์ทำให้เซียนทั้งหมดต้องสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

อย่างไรก็ตามการตื่นครั้งที่สี่ของวิหคศักดิ์สิทธิ์นั้นจำเป็นต้องใช้เพลิงมากเกินกว่าจินตนาการ มีเพียงการรวบรวมเพลิงสวรรค์ได้มากพอจึงจะมีโอกาสผ่านการตื่น ได้สำเร็จ

ดอกบัวเพลิงเก้าสีด้านล่างหวังหลินปลดปล่อยเพลิงไร้ก้นบึ้งเข้าสู่ร่างเขา เพลิงนี้ปรากฏในดวงตาซ้ายทำให้วังวนเก้าสีหมุนเร็วยิ่งกว่าเดิม

ขณะเดียวกันวิหคศักดิ์สิทธิ์เก้าสีก็ร้องเสียงดังยิ่งขึ้น เสียงร้องของมันสั่นสะเทือนสวรรค์และทำให้ทั้งบททดสอบปฐพีต้องสั่นสะท้าน

‘ไม่พอ เพลิงไม่พอ!!’ หวังหลินมองขึ้นไปและระเบิดเพลิงจากในร่าง วังวนเก้าสีลอยออกมาจากตาซ้ายและก่อเกิดพายุเพลิงเก้าสีรอบตัวดูราวกับสามารถทำลายโลกใบนี้ได้

การตื่นครั้งที่สี่ของหวังหลินพึ่งพาการเผาไหม้จากความหลงใหลของเขาเพื่อจุดเพลิงแห่งเวรกรรม ดังนั้นจำนวนเพลิงที่ต้องการจึงต้องใช้มากยิ่งขึ้น

ชั่ววินาทีนั้น แสงสีแดงโลหิตเข้มข้นกะพริบในบททดสอบปฐพีและมีฝนโลหิตเบาบางเริ่มตกลงมา!

ฝนโลหิตตกลงมาจากฟากฟ้า แต่ละหยดบรรจุเพลิงทำลายล้างจากมังกรเพลิง การมาของมันทำให้หวังหลินได้รับต้นกำเนิดเพลิงแห่งใหม่

ขณะที่ฝนโลหิตโปรยลงมา พวกมันเริ่มรวมกันรอบๆหวังหลินมากกว่าจะตกลงบนพื้นดิน ในไม่นานจึงเกิดก้อนโลหิตขึ้นมารอบๆ

ก้อนโลหิตเริ่มเผาไหม้และเริ่มถูกวิหคศักดิ์สิทธิ์เก้าสีดูดซับ เพลิงในร่างหวังหลินเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและเจ้าวิหคศักดิ์สิทธิ์ส่งเสียงร้องสั่นสะเทือนสวรรค์

เพลิงในบททดสอบปฐพีเริ่มจะรุนแรงขึ้น

ฝนโลหิตตกลงมาอย่างต่อเนื่อง สองฝ่ามือหวังหลินสร้างผนึก เพลิงรอบตัวเผาไหม้อย่างบ้าคลั่ง วิหคศักดิ์สิทธิ์เก้าสีส่งเสียงร้องพลางผสานกับฝนโลหิตไปด้วย จากนั้นขนบนร่างก็เริ่มไหม้

‘ยังไม่พอ…’ ดวงตาหวังหลินส่องประกาย สัมผัสได้ว่าเพลิงยังไม่ถึงจุดที่ วิหคศักดิ์สิทธิ์ของเขาจะผ่านการตื่นครั้งที่สี่

ดวงตาของชายวัยกลางคนบนภูเขาเผยแสงประหลาด เขามองออกไปไกล ฝ่ามือสร้างผนึกให้อักขระเพลิงลอยอยู่เบื้องหน้า

อักขระเพลิงกลายเป็นไร้ตัวตนราวกับไม่มีอยู่ตรงนั้น

ชายวัยกลางคนถอนหายใจและพึมพำ “เขามีกลิ่นอายของคนที่ข้าคุ้นเคยด้วย กลิ่นอายศิษย์ของข้า ลั่วหยุน…ตอนที่ข้าจากมาครั้งนั้น ข้าสร้างเรื่องยุ่งยากกับเด็กคนนั้นไว้…” ชายวัยกลางคนมีแววตาหมองหม่นพลางยื่นมือจับเพลิงด้านหน้าและโยนออกไป

เพลิงไร้ลักษณ์เริ่มเผาไหม้ภายในบททดสอบปฐพี เพลิงนี้ไม่ได้เพียงปลดปล่อยความร้อนแต่ยังเผาไหม้ทุกอย่างที่อยู่ในเส้นทางของมัน เมื่อมันปรากฏจึงทะยานเข้าหาหวังหลิน

พริบตาเดียวเพลิงไร้ลักษณ์ขนาดมหึมาจึงปรากฏรอบหวังหลินและเข้าสู่เจ้าวิหคศักดิ์สิทธิ์เก้าสีที่กำลังดิ้นรน

ชายวัยกลางคนคืออาจารย์ของวิหคศักดิ์สิทธิ์ลั่วหยุนผู้เป็นรุ่นที่ห้า ชายวัยกลางคนคือรุ่นที่สี่!

เขาปลุกวิหคศักดิ์สิทธิ์และเข้าสู่ขอบเขตเพลิงไร้ลักษณ์ เมื่อเพลิงไร้ลักษณ์ผสานกับวิหคศักดิ์สิทธิ์ของหวังหลิน มันจึงส่งเสียงร้องอย่างสง่างาม

เพลิงรอบตัวหวังหลินเพิ่มขึ้นหลายเท่า!

ด้วยการช่วยเหลือของเพลิงสายนี้ หวังหลินร้องคำราม เพลิงรอบตัวเขาพรั่งพรูออกมา พายุเพลิงเก้าสีห่อหุ้มทั้งเขาและวิหคศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ แสงเก้าสีกำลังจะผสานกลายเป็นหนึ่ง!

มันเริ่มหมุนเร็วยิ่งขึ้นและรุนแรงยิ่งขึ้น ในเสี้ยวพริบตาพายุเพลิงพร่ามัวพร้อมกับเพลิงเก้าสี

แสงสีแดงภายในเก้าสีแตกสลาย! ไม่นานหลังจากนั้นสีส้มสั่นสะท้านและเลือนหายไป!

สองสีของเปลวเพลิงดูเหมือนผสานกันทำให้พายุเพลิงรุนแรงยิ่งขึ้น

ทั้งบททดสอบปฐพีถูกเผาไหม้อยู่ใต้ทะเลเพลิง

ในตอนนี้บนดาวมหาจักรพรรดิ เจ้ามังกรกำลังจ้องวิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สอง โลหิตมังกรเปลวทั้งหมดจากก้อนบนหัวมังกรถูกบีบออกมาจนไม่เหลือสักหยด

วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สองจ้องมองและร้องคำราม “บัดซบ เจ้ามองอะไร? ในเมื่อโลหิตมังกรเปลวหมดไปแล้ว ก็ส่งโลหิตมังกรธรรมดามาสิ เจ้าตัวใหญ่นี่ เอาโลหิตออกมาหน่อยไม่เป็นปัญหาหรอก”

เจ้ามังกรกำลังจะส่งเสียงคำรามต่อต้าน แต่วิหคศักดิ์สิทธิ์เร็วไปหนึ่งก้าว เขาสะบัดแขนผนึกปากมังกรไว้ด้วยพลังที่มองไม่เห็น ทำให้เสียงคำรามของมันถูกบังคับให้ย้อนกลับหายไป

วิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นที่สองสะบัดแขนพลันปรากฏรอยแผลยาวขึ้นบนตัวมังกรขนาดพันฟุต โลหิตพุ่งออกไปดุจน้ำตก

“เจ้ายกโลหิตมังกรเปลวมาให้หมดแล้ว แต่หากเจ้าล้มเลิกตอนนี้มันจะไร้ค่าไปเสียหมด ถ้าเจ้าเด็กนั่นไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้ ข้าจะไม่รักษาสัญญาหรอกนะ”

เจ้ามังกรมีแววตาไม่พอใจยิ่งขึ้น แต่เมื่อได้ยินคำพูดของวิหคศักดิ์สิทธิ์ มันจึงหลับตาและเริ่มบีบเค้นโลหิตตัวเองออกมาพร้อมกับร้องคำรามอยู่ในใจ

‘วิหคศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดมันวิปริต เป็นวิหครุ่นแรกที่หลอกให้ข้าออกมาดินแดนแห่งเพลิงและสูบโลหิตไปเรื่อยๆ ชีวิตแบบนี้มันอะไรกัน?! ตอนนี้เจ้าวิหครุ่นสองก็สัญญาให้อิสระกับข้า ข้าต้องได้แต่ลองดู!!’

โลหิตมังกรจำนวนมากเข้าสู่บททดสอบปฐพี ฝนโลหิตตกลงมาจากท้องฟ้าทำให้เปลวเพลิงรุนแรงยิ่งขึ้น

แม้โลหิตมังกรนี้เทียบไม่ได้กับโลหิตมังกรเปลว แต่หวังหลินก็มีโอกาสผ่านการตื่นครั้งที่สี่ได้เพิ่มขึ้น

พายุเพลิงรอบหวังหลินร้องคำราม ต่อจากเพลิงสีแดงและสีส้มก็เป็นเพลิงสีเหลืองที่หายไป ตามมาด้วยเพลิงสีเขียว!

ณ ดาวมหาจักรพรรดิ ดวงตาวิหคศักดิ์สิทธิ์รุ่นสองเปล่งประกาย กัดฟันแน่นพลางใช้แขนซ้ายสร้างผนึกและชี้ใส่กลางหน้าผากก่อนจะชี้ไปที่ก้านธูปมนุษย์ เพลิงไร้ลักษณ์พุ่งออกมาจากนิ้วเข้าหาก้านธูป!

‘สหายน้อย ข้าช่วยเจ้าสุดกำลัง ไม่ว่าเจ้าจะผ่านการตื่นครั้งที่สี่ได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของเจ้าแล้ว!’

ภายในบททดสอบปฐพี ต่อจากฝนโลหิตก็คือเพลิงไร้ลักษณ์ของวิหคศักดิ์สิทธิ์ รุ่นที่สอง มันพุ่งเข้ามาผสานกับวิหคศักดิ์สิทธิ์ของหวังหลิน

การปรากฏตัวของพลังสายนี้ทำให้เพลิงสีคราม ฟ้าและม่วงได้หายไปจากพายุเพลิงรอบหวังหลิน!

ตอนนี้เพลิงได้หายไปแล้วเจ็ดสี เหลือเพียงสีดำและสีขาวที่ดิ้นรนต่อไป!

หวังหลินดวงตาส่องสว่าง สะบัดฝ่ามือและเอ่ยกระซิบ “เพลิงที่นี่ถึงขีดจำกัดแล้วและไม่มีอะไรเหลือให้เผาไหม้ แบบนี้ข้าไม่ต้องการตัวช่วยอะไรแล้ว ข้าจะผสาน เพลิงสีดำและสีขาวด้วยตัวเอง!”

“วิชาเต๋า ผสาน!”

หวังหลินร้องคำราม เพลิงสีขาวและดำรอบตัวพลันสั่นเทา พลังประหลาดโผล่ออกมาจากร่างหวังหลิน เป็นพลังที่สามารถผสานได้ทุกอย่าง เพลิงสีขาวจึงหายวับไปทันที

ตอนนี้เหลือเพียงแต่เพลิงสีดำที่อยู่ภายในพายุเพลิง!

พายุเพลิงทมิฬยังคงหมุนวนแต่มันเบาบางและอ่อนแอลงเรื่อยๆ ครู่ต่อมา หวังหลินยืนขึ้น ร้องคำรามทำให้เพลิงสีดำพังทลาย!

เก้าสีผสานกลายเป็นหนึ่ง!

วินาทีนั้นวิหคศักดิ์สิทธิ์ของหวังหลินพุ่งออกมา วิหคศักดิ์สิทธิ์ถูกล้อมรอบด้วยเพลิงไร้ลักษณ์เบาบางและส่งเสียงร้องสั่นสะเทือนสวรรค์!

การตื่นครั้งที่สี่ของวิหคศักดิ์สิทธิ์ เสร็จสมบูรณ์!

“การตื่นครั้งที่สี่ เปลี่ยนเพลิงของข้าให้กลายเป็นเพลิงไร้ลักษณ์!” หวังหลินลุกขึ้นทันที ดอกบัวเพลิงเก้าสีด้านล่างแตกสลายกลายเป็นเศษเสี้ยวนับไม่ถ้วนและรวมกันเข้าหาวิหคศักดิ์สิทธิ์

…………………………………….