ตอนที่ 1215 เรือ

หนองที่กระจายไปทั่วอยู่ในพื้นที่ส่วนลึกของเรือจักรวาล เหนือมันขึ้นไปเป็นทะเลลาวาอันไม่สิ้นสุด ลาวาจำนวนมากนั้นร่วงหล่นมาจากฟ้า และมันรวมตัวกันที่พื้น กลายเป็นหินสีดำที่อ่อนนุ่ม พวกมันบินเป็นเหมือนกับปรอทสีดำ และก่อตัวขึ้นเป็นหนองน้ำสีดำ

ทะเลลาวาที่อยู่ด้านบนและด้านล่างคือบึงสีดำ คือพื้นที่ไฟน้ำแข็ง มันคือส่วนหนึ่งของสถานที่อันตรายนับล้านในพื้นที่ส่วนลึกที่สุด ทำให้ชื่อของสถานที่ออกมาแบบสุ่มๆ แต่อันตรายนั้นยากที่จะมองข้าม

มีฟองอากาศปรากฎขึ้นมาที่ผิวของบึงสีดำ ฟองอากาศค่อยๆ ปรากฎขึ้นมา มากขึ้นต่อเนื่อง มันระเบิดออกไปยังภายนอก กระจายระลอกคลื่นไปทั่วพื้นที่

บริเวณบึงสีดำ เกิดการสั่นสะเทือนขึ้นมาจนน่ากลัว

———-

ราวสิบปีแสงหากจากพื้นที่สั่นสะเทือนในบึงสีดำ มีวังขนาดเล็กลอยอยู่บนยอดสูง ภายในนั้นเป็นที่อยู่ของสามสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ สามารถเห็นได้จากเงาหนึ่งตาที่อยู่ด้านหลังของพวกเขา

ชายร่างใหญ่ในชุดเกราะสีทองยิ้ม “แม้ว่าดินแดนน้ำแข็งไฟอันตราย แต่ก็สามารถตรวจพบอันตรายที่มาหาได้ มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะพบกับการเกิดของสมบัติแท้จริงชั้นยอด ข้าล่ะอิจฉาจริงๆ ที่เจ้าทั้งสองได้อยู่ที่นี่ระยะยาว”

“มันเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยม แต่ก็ต้องการพลังมากเช่นกัน” ชายร่างเล็กยิ้ม

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองไม่สนใจมัน แต่กลุ่มอำนาจทั้งหลายจากยุคจักรวาลที่หนึ่งได้มาถึงเช่นกัน เจ้าอิจฉาจริงๆ งั้นรึ จัตุรัสทองคำ”

“จัตุรัสทองคำ ลองเปลี่ยนดู ถ้าเจ้าทำแบบเราได้” ผู้หญิงจากในชุดคลุมสีดำหลวมๆ ยิ้ม

เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงา และเจ้าแห่งจักรวาลเทพดำ ทั้งสองเป็นสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาเป็นคู่กัน หนึ่งยอดเยี่ยมในการต่อสู้ประชิด ส่วนอีกหนึ่งยอดเยี่ยมโจมตีวิญญาณ พวกเขาร่วมมือกันท่องไปในมหาสมุทรจักรวาล ปกติพวกเขามักจะอยู่ในพื้นที่ไฟน้ำแข็ง

“ไม่ข้าจะไม่เปลี่ยน” ชายร่างใหญ่ชุดเกราะทองกล่าว

“ในพื้นที่ด้านในเรือจักรวาลมีสถานที่ดีๆ ไม่มากเท่าที่เผ่าของเรารู้ เรารู้ดีว่ามีกลุ่มอำนาจจำนวนมากเข้าค้นหาสถานที่เหล่านั้น แม้ว่าสถานที่เหล่านั้นจะมีของมีค่าไม่มากเท่ากับของเจ้า แต่ก็ปลอดภัยกว่า”

“เจ้ามันขี้ขลาด” เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงากล่าว

เหมือนผู้หญิงจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็แค่ขมวดคิ้ว

เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงาดวงตาเป็นประกายพยายามที่จะสัมผัสอะไรบางอย่าง

“ทิศทางนั้น”

“มันอยู่นั่น”

เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงาและเจ้าแห่งจักรวาลเทพดาหันไปในทิศทางเดียวกัน จากนั้นก็หันมาสบตากัน ทั้งคู่รู้ดีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น บางอย่างที่ยอดเยี่ยมได้เกิดขึ้น

“เจ้าต้องการไปงั้นเหรอจัตุรัสทอง” เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงาถาม

“ยินดีด้วย เหมือนว่าเรากำลังจะได้อะไรซักอย่าง” ชายเกราะทองกล่าว

“แน่นอนว่าข้าจะไป บางทีอาจไม่เพียงแค่เผ่าเราประจำอยู่ที่นั่น เจ้าสองคนอาจไม่สามารถคว้าเอาไว้ได้ ข้าอาจจำเป็นต้องเข้าไปช่วย”

“เราจะให้ผลประโยชน์เจ้า หากเจ้าได้ช่วยเราจริงๆ”

“แต่เราจะไม่ให้อะไรเจ้าหากพิสูจน์ว่าไร้ค่ากับเรา” เจ้าแห่งจักรวาลเทพดำกล่าว

“แน่นอน” ชายเกราะทองพยักหน้า

“งั้นก็ไปกันดีกว่า”

“อืม”

“ได้”

วังได้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าจนกลายเป็นแสงสีเขียวระหว่างบึงสีดำ กับทะเลลาวา

ในอีกพื้นที่มีพีรามิดกำลังบิน มีชายนั่งดื่มกำลังมองไปด้านนอก สภาพรอบนอกทำให้เขาเกิดความกลัว

ชายคนนั้นขมวดคิ้ว “มันคือสมบัติแท้จริงที่เกิดใหม่งั้นรึ มันอาจเป็นโชคของข้า ไม่อยากจะเชื่อเลยที่จะเจอมัน ต้องไปดู”

พีรามิดได้ไปยังทิศทางที่ได้รับรู้

———-

แสงสีเลือดได้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง 100 เท่า

ภายในห้องควบคุม หลัวเฟิงได้มองออกไปยังภายนอก เขากำลังถือถ้วยชาอยู่ในมือ ดวงตาเขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยพลังงานอมตะ

ตาหลัวเฟิงส่องประกาย “มีบางอย่างที่พิเศษ”

กาลอวกาศและเวลาในพื้นที่ไฟน้ำแข็งนั้นค่อนข้างมั่นคง มันเป็นเรื่องยากที่เกิดการสั่นสะเทือนของกาลอวกาศและเวลา

“เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดใช้พลังต้านกฎหรือไม่ก็เป็นการเกิดของสมบัติ หรือว่าจะเป็นภัยพิบัติบางอย่างกำลังมา” หลัวเฟิงบ่นพึมพำ

“มันน่าจะเป็นการเกิดของสมบัติแท้จริง”

“อยู่ในเรือจักรวาลมากว่าพันปีแล้ว” หลัวเฟิงคิด

“สมบัติที่เกิดตามธรรมชาติที่ดีที่สุดที่ได้มาคือสมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่ชั้นสูง ไม่เคยเห็นสมบัติแท้จริงชั้นยอด มันอาจเป็นเวลาที่จะได้สมบัติที่ดีกว่า”

สมบัติแท้จริงที่เกิดในพื้นที่ด้านในนั้นยอดเยี่ยมมาก สมบัติในพื้นที่ไฟน้ำแข็งนั้นต้องยอดเยี่ยม หากไม่ใช่สมบัติแท้จริงชั้นสูงมันไม่มีทางที่จะรอดมาได้

“ต้องไปดู”

หลัวเฟิงไปตามเส้นทางที่เขารับรู้

———-

พื้นที่ไฟน้ำแข็งนั้นกว้างใหญ่ การเทเลพอตนั้นทำได้แค่ด้านนอกเท่านั้น หลัวเฟิงจึงจำเป็นต้องบินอย่างเดียวเท่านั้น

หลังจากประมาณหนึ่งเดือน…

หลัวเฟิงขมวดคิ้ว หลัวเฟิงใช้สมบัติประเภทพื้นที่อาณาเขตหิมะเพลิงไปสัมผัสโดนพื้นที่อื่น

“เจ้าเป็นใคร” หลัวเฟิงไม่สามารถบอกได้เพียงแค่เสียงอย่างเดียว

“ข้าคือ เดียร์บาส ” พลังงานอมตะที่ทรงพลังถูกส่งมาตามเสียง

“เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาส ข้าโชคดีมากที่ได้พบเจ้าที่นี่” หลัวเฟิงตอบ

เขาไม่สามารถบอกได้จากการเห็นพื้นที่ แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าคือเจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาส เขาเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นยอดจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง เขาคือเจ้าแห่งจักรวาลระดับหกที่มีสมบัติแท้จริงชั้นยอดที่เรียกว่า เกราะเทพเดียร์บาส

เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสนั้นรักสันโดษ และรักการผจญภัย โดยปกติผู้ที่ออกผจญภัยแบบเขามักจะตายเร็วในมหาสมุทรจักรวาล แต่เขานั้นได้รับการสนับสนุนจากเผ่าของเขาและพลังของตัวเอง พร้อมกับสมบัติที่ช่วยให้เขารอดชีวิต

“เจ้าก็สังเกตเห็นเหมือนกัน?” เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสถาม

“ใช่ ข้ากำลังมุ่งหน้าไปที่นั่น” หลัวเฟิงกล่าว

“งั้นเราไปด้วยกันเป็นไง” เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสกล่าว

“ได้”

ลำแสงสีเลือดและเส้นแสงสีทองได้พุ่งออกไปจากที่นั่น…

หลังจากนั้นสามวัน

หลัวเฟิงได้มองเห็นฉากอันน่าตื่นเต้นของบึงสีดำ

เรือขนาดยักษ์กำลังลอยขึ้นมาจากบึงสีดำ เรือสีดำที่เต็มไปด้วยของเหลวสีดำจากบึง บึงเกิดการปั่นป่วนและพ่นของเหลวสีดำ ออกมา

“มันคงเป็นเงาและเทพดำ”

หลัวเฟิงรู้ทันทีว่าเป็นเจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงาและเจ้าแห่งจักรวาลเทพดำที่อยู่ในวังทรงแหลม

“ไม่คิดว่าเจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสจะมาที่นี่ด้วย ดูจากพื้นที่นั้นคงเป็นผู้นำทางช้างเผือก” เสียงใสๆ ดังขึ้น

หลัวเฟิงส่งเสียงออกไป “นั่นข้าเอง”

“ข้าไม่คิดว่าผู้นำทางช้างเผือกและเจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสจะมาที่นี่ด้วยกัน” เสียงของเทพดำกล่าว

“เรานั้นมุ่งหน้ามาที่เดียวกัน” หลัวเฟิงกล่าว

“เจ้าไม่มีความสุขที่เราอยู่ที่นี่งั้นรึ ฮ่า ฮ่า…ข้ากำลังตื่นเต้นที่ได้เห็นการกำเนิดของเรือสุสาน นับเป็นโชคของข้าจริงๆ”

หลัวเฟิงไม่ได้ใส่ใจคนอื่นมากนัก เขามองไปยังเรือที่ขึ้นมาจากบึงสีดำ ที่มีขนาดยาวกว่าหมื่นล้านกิโลเมตร เขาไม่สามารถบอกมันได้ว่าคืออะไร แต่เขาคาดว่าต้องมีค่าอย่างต่ำที่สมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่ชั้นยอด

“มันคือเรือสุสานงั้นเรอะ” หลัวเฟิงตกใจ

ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเรือสุสานมากนักในเผ่าพันธุ์มนุษย์ มันถือเป็นสถานที่ในตำนาน

จากข้อมูลพื้นที่ที่รู้ มันคือสถานที่อาศัยของสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมากที่ตายไปแล้ว แม้ว่าจะมีสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่เข้าไปก่อนก็จะไม่มีคนพบศพใดๆ แต่มีของมีค่ามากมายเหลือเอาไว้ภายใน สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมากได้พยายามที่จะเข้าไปยังด้านใน แต่สิ่งมีชีวิตระดับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดก็เข้าไปไม่ได้ ไม่ใช่ใครก็จะเข้าไปยังเรือสุสานได้

“มันคือเรือสุสานในตำนานอย่างงั้นรึ” หลัวเฟิงมองดูเรืออย่างระเอียด