ตอนที่ 979 ท้องฟ้าและผืนดินอื่น

ช่วงเวลาที่หลัวเฟิงเข้าไปยัง 9 วังวนกว้างไกล เขารู้สึกถึงความกว้างใหญ่และแรงกดดันที่ไม่เคยเจอมาก่อน เขารู้สึกเหมือนกับเมล็ดข้าวที่ถูกบด ร่างและหน้าเกิดการบิดเบี้ยว

“มันสามารถทำลายข้าได้” หลัวเฟิงรู้สึกกลัว

“ผนึกดวงดาว”

ผนึกดวงดาวเป็นสมบัติสำหรับผนึก ด้านในมันมีพื้นที่ว่างอยู่ หลัวเฟิงได้เข้าไปด้านในของมัน ตราบที่เขาซ่อนตัวอยู่ข้างใน การโจมตีจากด้านนอกก็ลดลงอย่างมาก

ข้อเสียของผนึกดวงดาวคือความเร็วในการบินและไม่สามารถหลบการโจมตีอย่างอิสระ ศัตรูสามารถจับมันได้ มันจะไร้ประโยชน์เมื่อทำการหลบหนีจากการไล่ล่า

มันเป็นโลกที่สวยงามภายในผนึกดวงดาว แสงสีทองที่ตัดผ่านท้องฟ้าและพื้นดินที่ไม่สิ้นสุด หลัวเฟิงผสานจิตใจเข้ากับผนึกดวงดาว ใช้พลังงานจิตวิญญาณในการตรวจสอบภายนอกผนึกดวงดาว

“มันเหมือนกับรูหนอนในดินแดนลับ” หลัวเฟิงคิด

ก่อนหน้านี้ บ่อ 5 สีได้ส่งเข้าออกมาเหมือนกับรูหนอน

หลัวเฟิงรู้สึกถึงความมั่นคงจากรอบๆ เมื่อเขาทำการตรวจสอบโลกด้านนอก หัวใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะ เขาสามารถรับรู้ได้ถึงกองทัพของสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์อื่น ทั้งหมดเป็นร่างสีแดงกับเขาสีเลือด พวกเขาดูเหมือนกับเผ่าพันธุ์เดียวกันกับอัศวินที่ไล่ตามจักรพรรดิกระจกเงา

กลุ่มนักสู้อยู่ใกล้กับวังวนประตูเคลื่อนย้าย บินมายังผนึกดวงดาว

“อืม ของล้ำค่า?” หนึ่งในสิ่งมีชีวิตกล่าว

“มันคือของล้ำค่าอะไร” อีกหนึ่งพูด

เมื่อพวกเขารู้สึกถึงพลังงานจิตวิญญาณที่ผ่านร่างกายของพวกเขา พวกเขาก็ทำการคำรามอย่างเกรี้ยวกราด

“ผู้บุกรกจากเผ่าพันธุ์อื่น”

“ผู้บุกรุก”

ดวงดาวหายไปแล้วแทนที่ด้วยชายเกราะสีเงินกับปีกสีเงิน

หลัวเฟิงมองไปรอบๆ แล้วเห็นนักสู้ราว 300 ทั้งหมดเป็นระดับอมตะ ผู้นำของเขามีพลังแข็งแกร่งที่สุดในระดับจักรพรรดิระดับขีดจำกัด

หลัวเฟิงรู้สึกมึนงง แม้แต่มนุษย์ก็ไม่ใช้อมตะ 300 คนในการคุ้มกันพื้นที่เดียว

“กองกำลังที่ประจำอยู่ที่นี่แข็งแกร่ง” หลัวเฟิงคิด เขามองไปรอบๆ ด้วยความประหลาดใจ

“ตามความรู้เกี่ยวกับสถานที่นี้ มันไม่ได้เป็นเพียง 9 วังวนกว้างไกลใน 9 มหาสมุทรกว้างไกล มันน่าสงสัยที่เขาทำการคุ้มกันมากขนาดนี้”

นักสู้เขาสีเลือดจำนวนมากจ้องมายังเหยื่อที่ปรากฎตัวออกมา

“ขอโทษ ข้าไม่ต้องการติดอยู่ที่นี่” หลัวเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงส่ายหัวและบินหนี

“ผู้บุกรุก” หนึ่งในกองทัพส่งเสียงดังขึ้นมา

“ตามไปเร็ว” หัวหน้าทีมสั่ง

“ทีมที่หนึ่งและสองตามไป ทีมที่สามรออยู่ที่นี่”

หนึ่งในเงาสีเลือดได้บินขึ้นมาบนฟ้าพร้อมคำราม และพุ่งเข้าหาหลัวเฟิง

เขารู้สึกถึงความแตกต่างจากโลกภายนอกของ 9 อวกาศกว้างไกล ดาวที่เปล่งประกายในท้องฟ้า หมอกสีเลือดแผ่กระจายในอากาศ

“มีการต้านทานที่แข็งแกร่งมาก” หลัวเฟิงกล่าว

เขารับรู้ถึงพลังที่หยุดคลื่นอวกาศได้อย่างสมบูรณ์ ทำให้การเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพถูกยกเลิก

“เทเลพอตไม่ได้…เคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพไม่ได้” หลัวเฟิงบ่นออกมา

หลัวเฟิงเข้าใจในที่สุดว่า มีเพียงสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ระดับอัศวินเท่านั้นที่ผ่านมาถึงที่นี่ด้วย 9 วังวงกว้างไกลได้เท่านั้น ไม่มีการเทเลพอต และไม่มีการเคลื่อนย้านผ่านจักรวรรดิเทพ

“ฮ่า ฮ่า”

เสียงหัวเราะจากพลังงานได้กระแทกเข้าหูหลัวเฟิง เขามองกลับไปเห็นหลายร่างสีเลือดที่ตรงมาหาเขา

“ผู้บุกรุกจากภายนอก” เสียงของหัวหน้าดังขึ้น

“ท้องฟ้าและพื้นดินนี้เป็นของเผ่าพันธุ์เรา ขณะที่เจ้าถูกหยุด แต่กับเราไม่มีผลกระทบ มันไม่มีทางที่เจ้าจะหนีไปได้”

หลัวเฟิงรับรู้ถึงหมอกสีเลือดที่หยุดคลื่นอวกาศ แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้กลับบินได้โดยไม่มีผลกระทบ

“เจ้าแค่อมตะ ไม่มีทางจับข้าได้” หลัวเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงใช้ปีกตัดผ่านอากาศ สร้างความปั่นป่วนขึ้นมาในพื้นที่ในขณะที่ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้น และพุ่งห่างออกไป

นักสู้ทำเพียงแค่เฝ้าดูผู้บุกรุกบินห่างออกไปไกล ในไม่ช้าก็กลายเป็นเพียงจุดสีเงินและหายไป พวกเขายืนสับสน และมองจ้องหน้ากัน

“เขาเร็วได้ขนาดไหน” พวกเขามองและถามกัน

“เขาเพียงแค่นักสู้อมตะต่างเผ่าพันธุ์ เขาสามารถเร็วกว่าเราในบ้านเกิดได้ยังไง”

อมตะทั้ง 300 ไม่ได้เตรียมการสำหรับเรื่องแบบนี้ พวกเขามีประสบการณ์ในการจัดการกับผู้รุกรานจากภายนอก ความเร็วของนักสู้อมตะจะลดลงอย่างรวดเร็วเมื่อเข้ามายังบ้านเกิดของพวกเขา ทำให้พวกเขาขัดขวางได้ไม่ยาก ถ้าเป็นอัศวินจากเผ่าพันธุ์อื่น พวกเขาจะทำการรายงานให้อัศวินของเผ่าพันธุ์มาจัดการ แต่นี่เป็นเพียงแต่นักสู้อมตะเท่านั้น

“เวร เราปล่อยให้อมตะจากเผ่าพันธุ์อื่นหนีไป” นักสู้ที่มีเขาสีเลือดขนาดใหญ่ที่สุดคำราม

คนอื่นๆ ในทีมมองไปที่หัวหน้าของเขา “ตอนนี้เราควรทำยังไงดีกัปตัน”

หัวหน้าส่งเสียงคำราม “ถ้าเราจะรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นแน่นอนว่าผลมันคืออะไร ถ้าเจ้าไม่ต้องการที่จะตาย”

———-

ดวงดาวแวววาวอยู่ในท้องฟ้า หมอกสีเลือดที่แผ่ไปตามพื้นดิน มีภูเขา ลำธาร และป่าไม้ปกคลุมผืนดิน เมื่อหลัวเฟิงมั่นใจว่าหลบหนีนักสู้ทั้งสามร้อยได้แล้วก็เริ่มมองไปรอบๆ

“โลกนี้ใหญ่จริง บินมากว่า 6 พันล้านกิโลเมตรแล้ว ยังไม่เจอสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์นอกจากเผ่าพันธุ์เดียว แต่พวกเขาก็ล้วนทรงพลัง”

หลังจากหลัวเฟิงบ่นก็หาที่นั่ง

“เทเลพอตไม่ได้ เคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพไม่ได้ ซึ่งหมายความว่าออกจากที่นี่ไม่ได้ ทั้งหมดที่ทำได้มีเพียงรอที่จะถูกสังหารจากเผ่าพันธุ์นี้เช่นลูกแกะที่กำลังรอการฆ่า” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงทำการตรวจสอบพิกัดตัวเอง และค้นพบว่าท้องฟ้าพื้นดินที่แปลกประหลาดนี้คือด้านล่างของ 9 มหาสมุทรกว้างไกล

“มันเป็นศูนย์กลางของ 9 มหาสมุทรกว้างไกล ตามพิกัดที่อยู่ในปัจจุบันมันยังคงอยู่ใน 9 อวกาศกว้างไกล” หลัวเฟิงบ่น

“แม้ว่าจะเคลื่อนย้ายตัวเองไม่ได้ แต่ร่างเผ่าโมชานที่มีเทคนิคอาณาจักรน่าจะทำได้” หลัวเฟิงคิด

“ตราบเท่าที่ร่างเผ่าโมชานไม่ได้ถูกไล่ล่า เขาก็คงมาที่นี่”

“มีเพียงแค่ต้องรอในนี้ ร่างเผ่าโมชานต้องใช้เวลาในการเข้าถึงต้นไม้โลก และมันเหลืออีกหนึ่งเดือนก่อนที่จะเสร็จสิ้นภารกิจ”

หลัวเฟิงคิดถึงสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเขา มันอยู่เหนือการควบคุมของเขา แต่เขาก็มั่นใจว่าร่างเผ่าโมชานจะได้รับกิ่งก้านและใบของต้นไม้โลก

“ต้องไม่ยอมแพ้ในตอนนี้ นอกจากนี้การหลบหนียังคงไม่แน่นอน แม้ว่าร่างเผ่าโมชานจะเข้ามา ข้าต้องติดต่อกับอาจารย์ก่อน”

หลัวเฟิงทำการติดต่อผู้นำเมืองผ่านจักรวาลเสมือน สมาชิกเผ่าพันธุ์ในพื้นที่ได้ทำการติดต่อสื่อสารกันในโลกเสมือนที่พวกเขาติดตั้งไว้ใน 9 อวกาศกว้างไกล

ในพระราชวังโบราณที่ดูมั่งคั่งตรงศูนย์กลางเมืองของ 9 อวกาศกว้างไกล อัศวินในชุดเกราะสีดำ ทำการคำรามด้วยความโกรธ

“ผู้บุกรุกภายนอก เจ้าไม่สามารถแม้แต่จะจับนักสู้จากเผ่าพันธุ์อื่น”

“ตามข้ามา เด็กๆ”

“ครับ นายพล”

อัศวินนำทีมชั้นยอดที่ประกอบไปด้วยนักสู้สิบคนออกจากเมือง

“มามาต้า” เสียงดังเข้ามาในหัวอัศวิน

ทั้งร่างของเขาเกิดการสั่นก่อนจะหยุดลง นักสู้ที่ตามหลังเขามาได้หยุดลง

“ท่านนายพล” เหล่าผู้ติดตามเกิดความสับสน

“มันเป็นเจ้าชาย” อัศวินปล่อยเสียงหนักๆ ออกมา

“เจ้าชายงั้นเหรอ”

หัวหน้าทีมชั้นยอดและผู้ติดตามเริ่มต้นหมอบคลาน สิบสิ่งมีชีวิตบินออกมาจากวังเดียวกับพวกเขาออกมา สามในพวกเขาทรงพลังเป็นอย่างมาก พวกเขาทั้งกลุ่มมาถึงที่อยู่ของทีมชั้นยอดโดยไม่เสียเวลาเลยแม้แต่น้อย

“ฝ่าบาท” อัศวินผู้นำทีมพูดพร้อมก้มโค้งคำนับ

“ฝ่าบาท” ผู้พิทักษ์อีกสิบคนที่อยู่ด้านหลังเขาทำการคุกเข่า

ผู้นำของกลุ่มที่เพิ่งมาถึงมีใบหน้าหล่อเหล่าที่ปกคลุมไปด้วยการแกะสลักสีแดง เขาสวมใส่เกราะสีทองและแดงที่งดงาม คลื่นพลังงานที่มีประสิทธิภาพกระจายออกมาทำให้รู้ว่ามันเป็นสมบัติที่แท้จริง

เจ้าชายได้ยืนห่างจากคนอื่นๆ ทุกคนในเผ่าพันธุ์ของเขา แต่เขาก็ดูแตกต่างจากเผ่าพันธุ์ของตัวเองทั้งหมด

“มามาต้า ข้าได้ยินมาว่าทีมภายใต้การดูแลของเจ้าได้พบกับผู้บุกรุก เขาเป็นเพียงนักสู้ระดับอมตะแต่ก็ยังหลบหนีทีมของเจ้าได้”

“ครับฝ่าบาท” นายพลตอบกลับ

“มันน่าสนใจทีเดียว นักสู้อมตะที่ทรงพลังนั้น…ข้าได้ยินเรื่องภายนอกเกี่ยวกับผู้สืบทอดโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล นักสู้อมตะที่แข็งแกร่งนั้น กับข้าที่เป็นอมตะเหมือนกัน ข้าสงสัยว่าใครจะดีกว่ากัน เขาหรือข้า…”

“ฝ่าบาททรงมีพลังที่สุด ผู้รุกรานนั้นไม่แม้จะเทียบกับฝ่าบาทได้” นายพลตอบ

“เราไม่สามารถที่จะดูถูกเผ่าพันธุ์อื่นได้ นำทางข้าไปหานักสู้อมตะที่บุกรุกเข้ามา”

“อา…” นายพลรู้สึกสับสน

“เจ้ากลัวว่าข้าจะตกอยู่ในอันตรายหรือ” เจ้าชายถาม

“ไม่เลย นั้นไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการจะบอกฝ่าบาท”

“ฮืม ข้ามี 107 พี่น้องอยู่ มันจะอันตรายได้ยังไง…ไป!”

“ครับฝ่าบาท” นายพลพูดแล้วทำตามคำสั่ง

สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ได้ออกเดินทางเพื่อตามหานักสู้อมตะที่บุกรุกพร้อมกับเจ้าชาย