ตอนที่ 988 สู่อิสระ

อากาศสีเลือดที่หนาแน่นถูกรวมตัวอยู่ในท้องฟ้าของ โลก 9 กว้างไกล แม้แต่อัศวินก็อยู่ในพื้นที่นี้ไม่ได้ มันเป็นพื้นที่ต้องห้ามของโลก 9 กว้างไกล แต่ร่างเผ่าโมชานทำการเทเลพอตผ่านอากาศสีเลือดลงมาโลกด้านล่างต่อเนื่อง

ขณะที่ร่างเผ่าโมชานเหมือนกับจรวดที่ผ่านชั้นอากาศ วงกลมขนาดใหญ่ก็ได้หดลงเรื่อยๆ

“นั้น 39 ฮ่า ฮ่า” เจ้าชายพูดพร้อมยิ้ม “ข้าบอกแล้วว่าผู้บุกรุกนี้พิเศษ สิ่งมีชีวิตทั่วไปจะเรียกทาสจำนวนมากขนาดนี้ได้ยังไง”

“ฝ่าบาทหลักแหลมมาก” นายพลกล่าวชม

“มันสนุกมากที่ดูทาสอมตะที่ปลอมตัวพยายามหลบหนี” เจ้าชายกล่าว “แต่มันแค่โชคร้ายที่เขาหนีออกไปจากนักสู้ทั้งร้อยล้านไม่ได้”

“นั่นอาจเป็นแผนสุดท้ายของเขา” อัศวินตัวผอมกล่าว

“ในไม่ช้าเขาก็จะมาถึงทางตัน” อัศวินอีกคนกล่าว

เจ้าชายพยักหน้า “วงล้อมได้ลดลงมาครึ่งหนึ่งจากขนาดเดิม ตอนนี้นักสู้ของเราเพียงพอแล้ว ครึ่งหนึ่งให้เดินหน้าตามแผน ส่วนอีกครั้งให้ทำการเดินหน้าต่อไปโดยไม่สนใจว่าจะพบผู้บุกรุกหรือไม่ ข้าต้องการให้พวกเขาดำเนินการสำรวจพื้นที่ทั้งหมดให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้”

มีสายตารุนแรงขึ้นที่เจ้าชาย “แม้ว่าผู้บุรุกส่งทาสของเขามา ก็ชะลอความเร็วของนักสู้เราลงไม่ได้”

สองอัศวินพยักหน้า

ด้วยคำสั่งทำให้นักสู้ระดับห้วงมิติและระดับอมตะได้พุ่งเข้ามาด้านในครึ่งหนึ่งด้วยความรวดเร็ว

หลัวเฟิงที่หลบซ่อนตัวอยู่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับทาสของเขาที่ส่งออกไป

“พวกเขาไม่สนใจทาสของข้าที่ส่งไป แล้วทำการพลักดันเข้ามาด้านใน ตอนนี้ควรทำยังไงดี”

เป็นครั้งแรกที่หลัวเฟิงรู้สึกกลัว ตามพื้นฐานการคำนวณทำให้เขามีเวลาเหลือเฟือ ปัญหาเดียวคือทาสอมตะจำนวนมากของเขาถูกฆ่าตาย แล้วในตอนนี้ทาสอมตะจำนวนมากไม่สามารถชะลอความเร็ว ทำให้เขาตกอยู่ในปัญหา

“มาเร็วเข้า” หลัวเฟิงมองไปที่อากาศสีแดงเลือดในท้องฟ้า

กลุ่มด้านในกับกลุ่มด้านนอกได้หดวงล้อมเข้ามา กลุ่มด้านนอกยังคงทำตามแผนเดิน กลุ่มด้านในไม่สนใจผู้บุกรุกที่เป็นทาสแล้วเดินหน้าต่อไป

“ก้าวไปข้างหน้า เดินหน้าต่อ” กองทัพส่งเสียง

ทาสอมตะออกมาจากวงล้อมได้อย่างง่ายดาย แทบไม่มีนักสู้คนใดพยายามหยุดเขา

———-

หลังจากหนึ่งวัน 10 ล้านนักสู้ได้รวมตัวกันที่ด้านในวงล้อม

“ฝ่าบาท เราตรวจสอบทุกตารางนิ้วของวงด้านในแล้ว” นายพลกองทัพกล่าว

“วงล้อมด้านในทำการขยายตัวเข้าหาวงด้านนอก ถ้ามีนักสู้เผ่าพันธุ์อื่นคนใดวิ่งออกมา ฆ่าได้ทันที” เจ้าชายสั่ง

เจ้าชายออกคำสั่ง ให้วงล้อมเล็กลง นักสู้เริ่มอยู่รวมกันมากขึ้น

“เขาจัดแถวปีกล้อมแล้ว ต้องซื้อเวลาให้กับร่างกายเผ่าโมชานที่จะมาถึงใน 3 ชั่วโมง 17 นาที ต้องซื้อเวลาให้มากที่สุด”

แม้ว่าผู้นำเมืองเคยให้การช่วยเหลือ เจ้าแห่งจักรวาล 9 กว้างไกลแล้ว ผู้นำเมืองให้เขาขอความช่วยเหลือกับเจ้าแห่งจักรวาล 9 กว้างไกลได้ แต่หลัวเฟิงก็ไม่คิดจะใช้มันจนกว่าจะถึงที่สุดแล้วจริงๆ

“ไม่เคยได้ยินการโจมตีผู้สืบทอดจากเจ้าแห่งจักรวาล 9 กว้างไกล” หลังเฟิงคิด

หลัวเฟิงโบกมือแล้วทาสอมตะ 6 คนปรากฎออกมา พวกเขาทำการทักทายหลัวเฟิง “นายท่าน”

“ทำตามที่ข้าสั่ง” หลัวเฟิงกล่าว

“ครับ”

ทาสทุกคนได้จัดรูปแบบตามคำสั่งของหลัวเฟิง

———-

“ฝ่าบาท ทั้งสองวงจะบรรจบลงกันในเร็วๆ นี้ เผ่าพันธุ์อื่นจะไม่สามารถทำอะไรได้หลังจากนี้”

สองอัศวินมองไปที่ผลลัพธ์ เจ้าชายพยักหน้าเห็นด้วยเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

เหมือนหนูที่ติดกับดัก นี่เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ผู้บุกรุกพยายามให้มากขึ้นเพื่อให้เจ้าชายพอใจ

“ถ้าเขาไม่สู้ เขาจะตายจริงๆ เขาต้องรู้ว่านี่มันเป็นจุดจบของชีวิตเขาแล้ว” เจ้าชายคิด

“เขาอยู่ในกำมือของข้าแล้ว และข้าจะได้เห็นว่าเจ้ามีความสามารถแค่ไหน”

เจ้าชายกำลังกระตือรือร้น เขาไม่ได้สนุกมากนักในช่วงชีวิตที่ยาวนานของเขา

———-

หลัวเฟิงที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วความกลัวของเขาก็เปลี่ยนเป็นความสุข

ร่างที่กำลังหายไปแล้วโผล่ขึ้นมาได้อยู่บนท้องฟ้า มันดิ่งลงมาด้านล่างก่อนที่จะหยุดลง

“มาถึงซะที”

หลัวเฟิงรู้สึกโล่งใจและเข้าไปอยู่ในแหวนโลกของเผ่าโมชาน อากาศสีดำกระจายออกมาจากร่างเผ่าโมชาน เขาเปลี่ยนรูปร่างเป็นเหมือนกับชายพื้นเมืองที่มีผิวสีแดงเขาสีเลือดระดับอมตะ แม้แต่กลิ่นอายก็ถูกคัดลอกเหมือนกับนักสู้อมตะที่ทำการไล่ตามเขา

“มันเป็นเวลามากกว่า 1 วันที่ได้ใช้เทคนิคพรสวรรค์ต่อเนื่องกันกว่า 100 ครั้ง ตอนนี้ข้าเหนื่อยมาก”

ร่างเผาโมชานที่ได้กลายเป็นนักสู้ท้องถิ่นผ่อนคลายตัวเองลง เขาเหนื่อยมาตลอดวันที่ผ่านมา เขาไม่สามารถที่จะพักผ่อนได้ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ แม้จะเป็นอัศวินก็จะเหนื่อยล้าได้เช่นกัน

หลัวเฟิงไม่ยอมแพ้ต่อความต้องการเอาชีวิตรอด แล้วเขาก็ทำมันได้

“มันเหลือเวลาอีกราว 11 นาทีก่อนที่วงล้อมจะมาถึงที่นี่ แต่น่าเสียดายที่มาช้าไป” ร่างเผ่าโมชานยิ้ม

นักสู้จากด้านในวงกับด้านนอกได้เข้าใกล้กัน พวกเขาบีบเข้ามาจนถึงก้าวสุดท้าย

บนฟ้ามีเจ้าชายที่กำลังลอย มองลงมายังพื้นดิน นักสู้ทั้งหมดเมื่อเห็นเจ้าชายก็ทำการโค้งทำความเคารพ

“ฮ่า ฮ่า เหลือพื้นที่เพียงก้าวเดียว ลองมาดูว่าเขาจะวิ่งหนียังไง”

เจ้าชายกำลังสนุก

หลังจากผ่านไป 20 นาที…

“ฝ่าบาท ทีมของข้าได้ค้นหาแล้วในทุกพื้นที่ เราไม่พบเผ่าพันธุ์อื่นที่ไหนเลย” หนึ่งในทีมได้รายงาน

“ทั้งหมดในทีมไม่พบเผ่าพันธุ์อื่น” อีกทีมรายงาน

“ทีมของเรา…ไม่พบครับ” รายงามที่สาม

เหล่านายพลได้รายงานต่อเจ้าชาย

“นี่มันอะไรกัน” เจ้าชายตะโกนใส่เหล่านายพลในโลกเสมือน

“ฝ่าบาท เราค้นพบนักสู้จากเผ่าพันธุ์อื่นทั้งหมด 83 คน ที่เราได้ให้นักสู้อมตะของเราได้ฆ่าเขาไปแล้ว อาจเป็นผู้ต้องสงสัยด้วย”

“ฝ่าบาท เราอาจพบผู้ต้องสงสัยแล้ว เขามีความสามารถจะต้องมีของมีค่าถูกทิ้งไว้ หนึ่งในนั้นอาจเป็นคนที่เรามองหาอยู่”

“เขาอาจเป็นหนึ่งในนั้น”

รายงานจาก นายพลทั้ง 9 ได้ทำให้เจ้าชายโกรธมาก

“นั่นไม่มีทางเป็นเขาไปได้” เจ้าชายคำราม

“รายงานฉบับแรกเกี่ยวกับผู้บุกรุกที่เร็วยิ่งกว่ากัปตันระดับอมตะ เขาจะต้องไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดา แต่เรากลับไม่พบเผ่าพันธุ์อื่นเลย ออกไปค้นหาให้พบให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม”

“ครับ”

“ครับฝ่าบาท”

นายพลระดับอัศวินทั้ง 9 ได้ทำตามคำสั่งของเจ้าชาย พวกเขาได้สั่งให้ทหารทำการตรวจสอบวงล้อมทั้งหมดอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่พบผู้บุกรุก

———-

“มันแน่อยู่แล้วที่จะหาข้าไม่ได้” ร่างเผ่าโมชานคิด “ข้าปลอมตัวเป็นหนึ่งในพวกเจ้าในตอนนี้”

นักสู้ทั้ง 100 ล้านกำลังตามหาตามคำสั่งของเจ้าชายที่กำลังโกรธ ร่างเผ่าโมชานก็ได้บินห่างออกมา

นักสู้แต่ละคนได้รับผิดชอบในแต่ละพื้นที่ ร่างเผ่าโมชานใช้ประโยชน์จากร่างนักสู้ชาวพื้นเมือง ด้วยการบินห่างออกมาแทนที่จะค้นหา

ไม่ว่าเจ้าชายจะอาละวาดรุนแรงยังไง ก็จะไม่มีนักสู้คนใดหาผู้บุกรุกพบ แล้วในที่สุดเจ้าชายก็ให้นักสู้กลับไปยังตำแหน่งเดิม

ร่างเผ่าโมชานที่เปลี่ยนร่างก็ไม่ได้แสดงความรีบร้อน

“ด้วยร่างกายที่เปลี่ยนเป็นแบบชาวพื้นเมือง กลิ่นอาย รูปร่าง พวกเขาไม่มีทางหาเจอ แต่จะถูกพบด้วยเทคนิคพรสวรรค์ อาณาจักร แม้แต่อัศวินก็ตามจับไม่ได้”

ร่างเผ่าโมชานมีความมั่นใจมาก แม้แต่อัศวินก็ทำการเทเลพอตในโลก 9 กว้างไกลไม่ได้ แล้วร่างเผ่าโมชานที่มีเทคนิคพรสวรรค์ย่อมไม่มีทางถูกจับ

ร่างเผ่าโมชานที่กำลังบินอยู่ได้พบเข้ากับนักสู้พื้นเมืองคนอื่น แต่ก็ไม่มีความสงสัยในตัวเขา พวกเขาไม่สงสัยจากสิ่งที่เขาเห็นเป็นธรรมดา

“เมืองที่เงียบสงบ ไม่มีแม้แต่กำแพงเมือง”

มีอาคารมากมายที่อยู่นอกเมือง กำแพงเมืองมีกำแพงเดียวที่ล้อมรอบแยกออกมาจากส่วนอื่นที่อยู่ด้านใน หลัวเฟิงสันนิษฐานว่ามีผู้อาวุโสหรือสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่อาศัยอยู่ด้านใน