ตอนที่ 273 ชื่อเสียง (2)

ซูฉินพึมพำ ทันใดนั้นเขาก็หวังว่ากัปตันจะกลับมาในไม่ช้า

นี่เป็นเพราะความบ้าคลั่งของกัปตัน ซูฉินรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะสร้างไฟแห่งชีวิตดวงที่สามโดยเข้าร่วมในเรื่องที่คล้ายกันกับที่เผ่าซากทะเลอีก สองสามครั้ง

“เมื่อกัปตันกลับมา ข้าจะถามเขาว่ามีที่อื่นที่จะเสี่ยงโชคอีกได้ไหม”

ซูฉินตัดสินใจ

ส่วนความคิดที่จะไม่สานต่อความบ้าคลั่งก็โยนมันทิ้งไป

“ข้าไม่มีทางเลือก การฝึกฝนของข้าช้าเกินไป เพื่อที่จะเปิดจุดลมปราณมากขึ้น ข้าจะต้องมองหาโอกาสที่จะเสี่ยงอีกครั้ง เมื่อจุดลมปราณของข้าเปิดเต็มที่ ข้าจะไม่เสี่ยงอีกต่อไป”

ซูฉินพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของเขา

เช่นนั้นวันเวลาผ่านไป ห้าวันต่อมา เมื่อเขาอยู่ห่างจากเกาะเงือก สามวัน โทเค็นประจำตัวของซูฉินก็สั่นสะเทือน

เขาหยิบมันออกมาและเห็นภารกิจที่คุ้นเคยจำนวนมากรีเฟรชอย่างรวดเร็ว

แวบแรกก็ไม่มีอะไรแตกต่าง ซูฉินตรวจสอบไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นว่าที่ด้านบนของภารกิจต่างๆ มีการจัดอันดับวีรบุรุษ

ซูฉินรู้ว่าการจัดอันดับนี้เป็นรายชื่อค่าหัวของเผ่าซากทะเล

บันทึกเงินรางวัลที่ได้รับจากเผ่าซากทะเล สำหรับการสังหารผู้ฝึกฝนเจ็ดเนตรโลหิต อย่างไรก็ตาม มันไม่ฟรีที่จะตรวจสอบ ดังนั้นซูฉินจึงไม่ได้มองมัน

ในขณะนี้ เขากวาดสายตาไปและลังเล

เขารู้สึกว่าสิ่งที่เขาและกัปตันทำในเผ่าซากทะเล ไม่ใช่เรื่องเล็ก มีโอกาสที่พวกเขาจะเป็นที่ต้องการตัว

ดังนั้นเขาจึงต้องการตรวจสอบแต่พบว่าจริงๆ แล้วราคา 100 หินวิญญาณ สิ่งนี้ทำให้ซูฉินรู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่า

ทันทีที่ซูฉินกำลังจะละความสนใจ เมื่อกิ้งก่าทะเลหางแส้เข้าใกล้อาณาเขตของเกาะเงือก มากขึ้นเรื่อย ๆ แรงสั่นสะเทือนก็ปรากฏขึ้นในโทเค็นประจำตัวของเขา

เป็นข้อความส่วนตัวที่ส่งมาจากทุกคนที่รู้จักเขา

“ศิษย์พี่ซู เจ้ากลับมาแล้วหรือยัง”

“สวัสดีศิษย์พี่ ซูฉิน !!!”

มีข้อความมากเกินไป ซูฉิน มองพวกเขาด้วยความประหลาดใจ

“ศิษย์พี่ซู ข้าคิดว่าเจ้าต้องมีข้อความมากมายในตอนนี้ และเจ้าอาจไม่เห็นข้อความของข้า อย่างไรก็ตาม ข้าตื่นเต้นมาก หลังจากที่ข้าเห็นชื่อของเจ้าและสิ่งที่เจ้าทำ ข้านอนไม่หลับเป็นเวลาหลายวันด้วยความตื่นเต้นและกังวล มีคำพูดมากมายที่ข้าอยากจะพูด แต่กลายเป็นเจ็ดคำแรกของข้อความของข้า”

ข้อความนี้มาจาก ติงเสวี่ย

ซูฉิน มองเพียงเจ็ดคำแรกของข้อความของติงเสวี่ย และไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก

นี่เป็นเพราะเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่าอยู่ในใจของเขา เขาตระหนักว่าเรื่องในเผ่าซากทะเล ถูกเปิดโปง เขาพลิกดูข้อความอื่นๆ ทันที

ข้อความอื่นๆ ก็กล่าวถึงเรื่องนี้เช่นกัน

ซูฉินมองผ่านพวกเขาอย่างรวดเร็วและไม่ลังเลที่จะใช้หินวิญญาณ 100 ก้อนเพื่อซื้อสิทธิ์การรับชมการจัดอันดับวีรบุรุษ

เมื่อเขาเปิดมันและสังเกตเห็นว่าเขาอยู่ในอันดับที่สอง ดวงตาของเขาก็หรี่ลง

เขาก็ดูอันดับหนึ่ง

“เฉินเออร์หนิว?”

ซูฉินเงียบลง เขารู้ชัดเจนว่าอีกฝ่ายเป็นกัปตัน แต่เขาก็ยังตะลึงกับชื่อนี้

ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่ากัปตันไม่เคยเอ่ยชื่อเขาเลย บางทีมันอาจจะเกี่ยวข้องกับการคิดว่าชื่อของเขาล้าสมัยเล็กน้อย

ซูฉินตรวจสอบการจัดอันดับอย่างระมัดระวัง หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็หายใจเข้าลึกๆ และขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็มองไปที่ชิ้นส่วนของจมูกในถุงเก็บของ ของเขา

ระหว่างทางกลับเขาได้วิเคราะห์ไว้แล้ว เมื่อเห็นว่าปฏิกิริยาของเผ่าซากทะเลรุนแรงมาก เขารู้สึกว่ามีโอกาสสูงที่การระเบิดที่เกิดจากความผันผวนที่ไม่แน่นอนเนื่องจากอีกาทองคำขัดเกลาชีวิตจะไม่สามารถกู้คืนได้

อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างไม่น่าเชื่อ

“เป็นไปได้ไหมว่ากัปตันทำอะไรบ้าๆ อีกครั้งหลังจากที่ข้าจากไป”

ซูฉินเงียบลง อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ชื่อของเขาก็แพร่กระจายไปทั่วทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

เขาไม่ชอบอวดตัว สิ่งนี้ไม่ตรงกับความเข้าใจที่เขาได้รับจากชีวิตของเขาตั้งแต่ ยังเด็ก และไม่ตรงกับวิถีชีวิตของเขาในยอดเขาที่เจ็ดของเจ็ดเนตรโลหิต

“มันเป็นความผิดของกัปตันทั้งหมดที่ทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เช่นนี้ จะดีแค่ไหนถ้าเขาจากไปในตอนนั้น!”

ซูฉินส่ายหัวและจ้องมองที่การจัดอันดับเป็นเวลานาน เขาได้รับรู้แล้วถึงความโกรธอันน่าสะพรึงกลัวของเผ่าซากทะเล และเจตนาฆ่าไม่สิ้นสุดที่อยู่ในอันดับเหล่านี้

นี่เป็นเพราะไม่ต้องพูดถึงคนอื่นแม้แต่ซูฉิน เองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นรางวัลของกัปตัน เฉินเออร์หนิว

เขาสามารถจินตนาการได้อย่างง่ายดายว่าคนอื่นต้องถูกล่อลวงเพียงใด

“มันไม่ง่ายเลยสำหรับข้าที่จะลงหลักปักฐานสักระยะหนึ่ง ตอนนี้ข้าต้องระวังทุกคน นิกายก็ไม่ปลอดภัยเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับความวุ่นวายในโลกภายนอกและการที่ข้าทำเรื่องใหญ่เช่นนี้ ข้าไม่คิดว่าคนที่มีแรงจูงใจแอบแฝงจะกล้าเปิดเผยความอาฆาตพยาบาทในนิกาย”

ซูฉินวิเคราะห์ข้อดีและข้อเสียอย่างรวดเร็ว ในอีกไม่กี่วันต่อมา เขาระมัดระวังอย่างมากและใช้เงาเพื่อซ่อนความผันผวนของโทเค็นประจำตัวของเขา

มันเหมือนกันสำหรับเขา เขาใช้ยันต์ปลอมตัวและเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาก่อนที่จะเข้าใกล้เกาะเงือก อย่างช้าๆ

เขาต้องไปเกาะเงือก ถ้าเขาต้องเดินทางคนเดียว ไม่เพียงแต่จะต้องใช้เวลานานมากในการกลับไปยัง เจ็ดเนตรโลหิต แต่ยังเกิดอุบัติเหตุได้ง่ายในระหว่างทางอีกด้วย

เนื่องจากเรื่องของการจัดอันดับ หลังจากที่ซูฉินกลับมา เขาก็ก้าวเข้าไปใน เกาะลวงตาที่ใกล้ที่สุดทันที

เขามุ่งตรงไปที่ค่ายกลเคลื่อนย้าย

โชคดีที่ตอนนี้มีผู้ฝึกฝนไม่มากนักและส่วนใหญ่อยู่ในสนามรบ ดังนั้น การกลับมาของซูฉินจึงไม่ดึงดูดความสนใจใดๆ

เขาไม่เสียเวลาใดๆ และมาถึงค่ายกลเคลื่อนย้ายอย่างรวดเร็ว

ซูฉินหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่ศิษย์ของยอดเขาที่ห้า ที่อยู่รายรอบซึ่งรับผิดชอบค่ายกล หลังจากนั้น เขาก็หยิบแผ่นหยกประจำตัวออกมาอย่างรวดเร็วและกดลงไปด้านข้าง

ความผันผวนจากการก่อตัวของค่ายกลกระจายออกไป ตัวตนของเขาได้รับการยืนยันแล้วและการเคลื่อนย้ายทางไกลกำลังจะเริ่มขึ้น

ในขณะนี้ลูกศิษย์ของยอดเขาที่ห้า ที่ดูแลการเคลื่อนย้ายทางไกลได้เหลือบมองไปยังแท่นหินที่อยู่ด้านข้าง และสังเกตเห็นชื่อของบุคคลที่ใช้ค่ายกลเคลื่อนย้าย

ทันทีที่เขาเห็นชื่อนี้ เขาก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ หลังจากนั้น ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที และหันศีรษะไปมองซูฉินบนค่ายกล

“ซูฉิน!”

ในพริบตาต่อมา ร่างของซูฉินก็หายไปภายใต้แสงของ ค่ายกลเคลื่อนย้าย

ในเวลาเดียวกัน ในอาณาเขตของเผ่าซากทะเล ในป่าที่มีต้นไม้ยักษ์เหี่ยวเฉาสีแดง ยักษ์ในชุดเกราะที่มีร่างกายเน่าเปื่อยครึ่งหนึ่งกำลังนั่งทำสมาธิอยู่ เพียงครึ่งหนึ่งของร่างกายก็สูงกว่า 5,000 ฟุต สูงตระหง่านเหนือต้นไม้เหี่ยวเฉาในบริเวณโดยรอบ

เหนือศีรษะของเขามีชายหนุ่มในชุดคลุมของจักรพรรดินั่งอยู่

มันคือ เฉินเหมี่ยว

ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาเสียโฉมและเนื้อและกระดูกในนั้นถูกแทนที่ แม้แต่ใบหูก็หายไป ทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาเดิมของเขาดูน่ากลัว ออร่าอันสูงส่งของเขาก็หายไปเช่นกัน

ต่อหน้าเขา ผู้หญิงในชุดยาวสีเขียวอมม่วง คลุมหน้า กำลังคุกเข่าและพูดเบาๆ

“ฝ่าบาท สมบัติฟื้นฟูทั้งหมดในเผ่าไม่สามารถต่อต้านพลังกัดกร่อนในบาดแผลของท่านได้ มีเพียงองค์ราชาและขุนนางเท่านั้นที่มีวิธีถอนพิษได้ อย่างไรก็ตาม องค์ราชาตรัสว่า… ท่านต้องจัดการเรื่องของท่านเอง ฆ่าซูฉินคนนั้นแล้วเขาจะรักษาท่าน”

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร? เมื่อก่อนตอนที่เจ้าใช้ประโยชน์จากเผ่าวิญญาณที่อ่อนแอและวางแผนต่อต้านข้า ทำไมเจ้าไม่เรียกร้องเช่นนั้น? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเจ้าชอบเฉินเออร์หนิวและซูฉิน และวางแผนที่จะฆ่าพวกเขาเพื่อเปลื่ยนร่าง? เผ่า ซากทะเล ช่างไร้ยางอาย!!”

เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้น ดูน่ากลัวยิ่งขึ้น ร่างกายของผู้หญิงสั่นสะท้านและเธอรีบจากไป

หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นจากไป ดวงตาแดงก่ำของเด็กหนุ่มก็เผยให้เห็นถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรง หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความคับแค้นใจอย่างสุดจะพรรณนา

ในฐานะที่เป็นบุตรสวรรค์ของเผ่าซากทะเล ผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานขั้นสมบูรณ์ และด้วยไฟแห่งชีวิตทั้งสี่ เขาได้สูญเสียศักดิ์ศรีให้กับบุคคลที่ไม่รู้จักและถูกทำให้ อับอาย

“ซูฉิน ข้ายังไม่จบกับเจ้า ข้าจะฆ่าเจ้าด้วยมือของข้าเอง!!”