ตอนที่ 627 โลกอันยิ่งใหญ่บนศพของจักรพรรดิจิตวิญญาณ (4)

แม้ว่าด้ายสีทองส่วนใหญ่จะหายไป แต่ส่วนหนึ่งของมันยังคงหลงเหลืออยู่

หลังจากที่ซูฉินคว้ามันอย่างประหม่า เขาก็รู้สึกถึงความร้อนที่ปล่อยออกมาจากมัน ความกังวลไม่รู้จบผุดขึ้นในหัวใจของเขา และเขาเร่งความเร็วเต็มที่ไปในทิศทางที่ความร้อนนำทาง

เขาจำเป็นต้องค้นหาวิญญาณของหลิงเอ๋อให้เร็วที่สุด สำหรับวิธีที่จะออกไปหลังจากพบมัน ชายชราจากถนนฟางซวนได้บอกทางแก่เขา ในบรรดาใบหยกหลายใบที่อีกฝ่ายให้มา มีใบหนึ่งพิเศษ

เมื่อใบหยกนี้ถูกทำลาย ชายชราจะยืมความแข็งแกร่งของเผ่าจิตวิญญาณพฤกษา ทั้งหมดในโลกภายนอกเพื่อร่ายคาถาที่สามารถช่วยพาพวกเขากลับมาได้

“เหลือเวลาอีกเพียงหกวัน…”

ขณะที่ซูฉินเร่งความเร็ว ไม่ว่าเขาจะผ่านไปที่ใด โลกก็จะสั่นสะเทือน สำหรับโลกที่ตายแล้วและวิญญาณเหล่านั้น การดำรงอยู่ของเขาเป็นเหมือนคบเพลิงที่สว่างไสว

วิญญาณแห่งความตายปรากฏขึ้นจากทุกที่และกระโจนเข้าหาซูฉิน ด้วยความอาฆาตพยาบาทไม่รู้จบ

พื้นดินถึงกับระเบิดและมือที่เหี่ยวแห้งก็ยื่นออกมา เผยให้เห็นซากศพที่เน่าเปื่อยซึ่งพุ่งเข้าหาซูฉินด้วยความโลภและความบ้าคลั่ง

“ไสหัวไป!”

ในขณะนั้นระดับชีวิตของซูฉินนั้นสูงมาก ทันทีที่เสียงของเทพเจ้าดังขึ้น สภาพแวดล้อมก็บิดเบี้ยว และวิญญาณจำนวนมากก็สลายไป

เนื่องจากวิญญาณเหล่านี้ต้องคำสาป การรุกรานของสิ่งผิดปกติจึงทำได้เพียงทำลายพวกมันและไม่สามารถทำให้พวกมันบูชาเขาได้ วิญญาณจำนวนมากยังคงก่อตัวขึ้น และในไม่ช้า ทะเลวิญญาณก็ก่อตัวขึ้นต่อหน้าซูฉิน

การแสดงออกของซูฉินนั้นน่ากลัว เขาไม่สามารถรักษาระดับชีวิตของเขาที่เกิดจากการทับซ้อนของอำนาจของเทพเจ้าทั้งสองเป็นเวลานาน เขาถอนดวงจันทร์ม่วงออกชั่วคราวและใช้กำลังทั้งหมดเพื่อปะทุพลังของยาพิษต้องห้าม

ออร่าพิษนั้นรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่เขาเผชิญหน้ากับฉู่เทียนชุนในตอนนั้น

สถานที่นี้เป็นโลกอันยิ่งใหญ่ที่ถูกผนึกซึ่งเป็นพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับซูฉิน ในการปะทุด้วยพิษ

ในพริบตาต่อมา ภายใต้การแพร่กระจายของออร่าพิษ พายุที่รุนแรงก่อตัวขึ้นในสภาพแวดล้อมของซูฉิน และยังคงแผ่ขยายออกไปทุกทิศทุกทาง 100 ฟุต 1,000 ฟุต 5,000 ฟุต และสุดท้าย 10,000 ฟุต!

พื้นที่ภายในระยะ 10,000 ฟุตเต็มไปด้วยพลังของยาพิษต้องห้าม ในบริเวณนี้วิญญาณและภูตผีร้ายที่ปรากฏตัวขึ้นจะบิดเบี้ยวราวกับถูกกัดกร่อน และปล่อยเสียงคร่ำครวญคร่ำครวญยิ่งกว่าเดิม

เช่นเดียวกับซากศพที่พุ่งออกมาจากพื้นดิน แม้ว่าพวกมันจะไม่มีชีวิตอยู่ แต่พิษของซูฉินก็ทำให้พวกมันกลายเป็นขี้เถ้า

ท้ายที่สุด นี่คือพลังจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นคำสาปศักดิ์สิทธิ์!

ดวงตาของซูฉินเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า แต่ความเร็วของเขาไม่ลดลงเมื่อเขาพุ่งไปข้างหน้า พิษต้องห้ามแพร่กระจายออกไปด้วยความแข็งแกร่งอย่างไม่เคยปรากฏ มาก่อน และมันมาพร้อมกับเสียงร่ำไห้นับไม่ถ้วน สิ่งผิดปกติที่เป็นของเขาขยายตัวและเคลื่อนที่รอบตัวเขา ทำให้พลังของ ยาพิษต้องห้ามแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

ระยะของมันขยายจาก 10,000 ฟุตเป็น 13,000 ฟุต

มีวิญญาณจำนวนมากเกินไปที่นี่และพวกมันก็ปรากฏตัวขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่า โลกแห่งความตายนี้มีชีวิตขึ้นมาในขณะนี้

ในขณะที่อัตราการเสียชีวิตของวิญญาณเหล่านั้นอยู่ในระดับปานกลาง จำนวนของพวกมันสร้างแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัว

เมื่อเห็นว่าเขาถูกหยุด ซูฉินก็กัดฟันอย่างดุเดือด พลังดวงจันทร์ม่วงที่ถูกระงับในร่างกายของเขาปะทุขึ้นอีกครั้ง และหมอกสีม่วงที่ไม่มีที่สิ้นสุดกระจายออกจากร่างกายของเขาและกระจายไปทุกทิศทุกทาง ทำให้พื้นดินกลายเป็นสีม่วง!

ศพเพิ่งคลานออกมาเมื่อร่างกายของพวกเขาสั่นเทาและกลายเป็นขี้เถ้าด้วยหมอกสีม่วง เถ้าถ่านที่สะสมอยู่บนพื้นสูงจนน่าตกใจ

อีกาทองคำปรากฏตัวและซูฉินขี่มันวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วท่ามกลางทะเลเพลิงที่เกิดจากมัน

หมอกสีม่วงบนพื้นล้อมรอบมัน ขณะที่ซูฉินเคลื่อนไหว ซากศพก็สลายไปอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม นอกหมอกสีม่วง มีซากศพมากมายนับไม่ถ้วนเต็มไปจนสุดขอบฟ้า

แม้แต่ท้องฟ้าก็ยังเต็มไปด้วยวิญญาณชั่วร้ายที่บ้าคลั่ง แม้ว่าหมอกพิษจะทำลายพวกมันไปนับไม่ถ้วน แต่ก็ยังมีมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ในโลกที่มืดสลัว แหล่งกำเนิดแสงเพียงแหล่งเดียวคือไฟที่ลุกโชนโดยอีกาทองคำ ซึ่งทำให้ท้องฟ้าสว่างไสวด้วยเปลวเพลิงที่พร่างพราว ขณะที่ทะเลเพลิงปั่นป่วน มันยังคงเดินหน้าต่อไปอย่างไม่ลดละ

มันเป็นเหมือนลำแสง

รอบแสงนี้ วิญญาณชั่วร้ายและซากศพได้กลบฝังท้องฟ้าและปกคลุมโลก พวกมันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ความโลภ และความเกลียดชังต่อสิ่งมีชีวิตขณะที่พวกมันพยายามดับไฟและบดบังแสงสว่าง

เวลาผ่านไป

ลำแสงนี้ยังคงเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วในโลกที่มืดสลัวนี้ พาดผ่านท้องฟ้า

หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน ร่างกายของซูฉินก็ปกคลุมไปด้วยบาดแผล และเสื้อคลุมเต๋า ของเขาก็เปียกโชกไปด้วยเลือด แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ เขาก็ยังเดินหน้าต่อไป และในที่สุดก็รอดพ้นจากทะเลภูติผีวิญญาณได้ ด้วยดวงตาแดงก่ำ เขามองเห็นแม่น้ำสีดำกว้างข้างหน้า

แม่น้ำกว้างใหญ่และเชี่ยวกรากเหมือนแม่น้ำยมโลก

โครงกระดูกจำนวนนับไม่ถ้วนลอยอยู่บนนั้น และหลายใบหน้าก็ผลุบโผล่ขณะร้องไห้

ที่ปลายแม่น้ำ ซูฉินเห็นเกี้ยวสีแดงที่บรรทุกวิญญาณมากมาย

ที่เสาด้านหน้า และด้านหลังของเกี้ยวมีไหสีต่างๆ ราวกับว่ามันงอกออกมาจากตัวมันเอง แม้จะมีการเคลื่อนไหวของเกี้ยว แต่ไหก็ยังคงไม่ขยับเขยื้อน

มีผู้ติดตามแถวยาวรอบเกี้ยว ร่างส่วนใหญ่มีหัวเป็นงูและร่างกายของมนุษย์ พวกเขาสวมชุดคลุมสีแดงสดและกำลังก้าวไปข้างหน้า

นอกจากนี้ยังมีเสียงปี่ที่เจาะทะลวงแก้วหูซึ่งมาจากด้านหน้าของกลุ่มผู้ติดตาม

ในขณะนั้น ลมเย็นพัดผ่านแม่น้ำยมโลกแห่งนี้ ทำให้เกิดคลื่น ในเวลาเดียวกัน มันก็เปิดม่านมุมหนึ่งของเกี้ยวขึ้น เผยให้เห็นร่างของเด็กสาวที่นั่งงุนงง ใบหน้าของเธอซีดและเธอสวมชุดแต่งงาน

การแสดงออกของซูฉินแข็งทื่อ สายตาของเขาไม่ได้จ้องไปที่เด็กสาวแต่จับจ้องที่เสาหน้าเก้าอี้เกี้ยว มันเป็นไหสีขาวในสี่ไห!

ด้ายสีทองที่แตกเป็นเสี่ยงๆ บนฝ่ามือของเขาปล่อยความร้อนที่ไม่เคยมีมาก่อน!