ตอนที่ 631 หลิงเอ๋อไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้ากลับบ้าน

ภายใต้ท้องฟ้าสลัว ร่างของซูฉินยืนอยู่บนยอดภูเขาเนื้อที่เต็มไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์และจ้องมองท้องฟ้า

ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ร่างวิญญาณของหลิงเอ๋อ งูสีขาวตัวเล็กๆ ในทะเลจิตสำนึกของเขาก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน มันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างและส่งเสียงออกมา

“กรึ่ม กรึ่ม…”

เมื่อเสียงวิญญาณจากแหล่งเดียวกันปรากฏขึ้น วิญญาณของหลิงเอ๋อในอากาศก็สั่นสะท้านและต้องการที่จะเงยหน้าขึ้นเพื่อรับรู้

มังกรหมอกเขียว 18 ตัว และงูที่อยู่รอบๆ จู่ๆ ก็ว่ายไปรอบๆ และปล่อยโชคชะตาออกมาอย่างหนาแน่น ก่อตัวเป็นแรงผูกมัดที่ปิดกั้นความรู้สึกของหลิงเอ๋อ

ในช่วงเวลาที่โชคชะตาปรากฏขึ้น งูสีขาวตัวเล็กๆ ในทะเลแห่งจิตสำนึกขอ ซูฉิน ก็เปล่งความปรารถนาโดยสัญชาตญาณ

มังกรและงูเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นจากโชคชะตาของเผ่าจิตวิญญาณโบราณ

รูปลักษณ์ของพวกมันชัดเจน เกล็ดของพวกมันเปล่งแสงสีเขียว และเหมือนจริง

แม้ว่าพวกมันจะถูกสาปแช่งโดยเต๋าสวรรค์ตามตำนาน เผ่าจิตวิญญาณโบราณคือเผ่าแห่งโชคชะตาสวรรค์ที่รวบรวมโชคชะตาในทวีปหวังกู ดังนั้น แม้กระทั่งตอนนี้ ก็ยังมีโชคชะตาจากสวรรค์ที่เป็นของพวกเขา

ความแวววาวปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน เนื่องจากไม่สามารถเรียกวิญญาณของหลิงเอ๋อกลับมาได้ เขาจึงพุ่งตรงไปหาวิญญาณของหลิงเอ๋อ

มังกรและงูที่เกิดจากโชคชะตาสีเขียวปล่อยคำรามขู่ออกมาทันที

ราวกับว่าตราบเท่าที่จักรพรรดิออกคำสั่ง พวกเขาก็จะกลืนกืนซูฉินทันที

ซูฉินไม่ได้สนใจและยังคงเข้าใกล้วิญญาณของหลิงเอ๋อ พลังของดวงจันทร์ม่วงกระจายออกไปเช่นกัน มังกรและงูเหล่านั้นกระสับกระส่าย แต่พวกมันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอย

ขณะที่พวกมันถอยกลับ โซ่ตรวนก็สลายไป

วิญญาณของหลิงเอ๋อไม่สั่นสะท้านอีกต่อไป เมื่อการรับรู้ของเธอกลับคืนมา ร่างของซูฉินก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ

เขาคว้าจับวิญญาณของหลิงเอ๋อทันทีโดยไม่ลังเล

ทันทีที่พวกเขาสัมผัสกัน แสงสีดำด้านนอกวิญญาณของ หลิงเอ๋อก็สลายไป สำหรับงูสีขาวตัวเล็กๆในทะเลแห่งจิตสำนึกของซูฉิน มันปรากฏตัวนอกร่างกายของ ซูฉิน ภายใต้แรงดึงดูดของที่มาเดียวกันและบินเข้าไปในช่องว่างระหว่างคิ้วของ หลิงเอ๋อ

ร่างกายของหลิงเอ๋อสั่นสะท้าน และขนตาของเธอสั่นเล็กน้อย เธอค่อยๆ เงยหน้าขึ้น และสิ่งแรกที่เธอเห็นคือร่างของซูฉิน

“พี่ซู… นี่เป็นความฝันหรือเปล่า…”

ใบหน้าของหลิงเอ๋อเต็มไปด้วยความสับสน หลังจากพึมพำ ร่างวิญญาณของเธอรู้สึกถึงคลื่นแห่งความอ่อนแอ เห็นได้ชัดว่าเธอคงร่างกายไว้นานเกินไป และทนไม่ได้อีกต่อไป

“หลิงเอ๋อ อย่ากลัวไปเลย ข้าจะพาเจ้ากลับบ้าน”

ทันทีที่ใบหยกแตก นอกโลกอันยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิจิตวิญญาณโบราณ ในเผ่าจิตวิญญาณพฤกษาในเขตเฟิงไห่ ร่างของชายชราที่รออย่างกระวนกระวายที่ขอบแท่นบูชาเหนือเหวจิตวิญญาณ เป็นเวลาหลายวันก็สั่นสะท้าน

ใบหน้าซีดเซียวและรอยเหี่ยวย่นทั้งหมดของเขาสั่นไหว ราวกับมีพลังที่เรียกว่าความหวังผุดขึ้นมาจากทั่วร่างกายของเขา ดวงตาแดงก่ำของเขาเผยให้เห็นความสว่างอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

เขาแสดงชุดผนึกมืออย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาสั่นและหัวใจเต้นเร็วขึ้น ในขณะนี้ เลือดในร่างกายของเขาไหลอย่างรวดเร็ว กระตุ้นพลังผนึกในสายเลือดของเขา

นอกจากนี้ยังมีกระแสพลังจิตวิญญาณที่เป็นของ เผ่าจิตวิญญาณพฤกษา ในขณะนี้ รากของต้นไม้ใหญ่ในแอ่งน้ำแผ่ออกและรวบรวมเข้าหาชายชราอย่างรวดเร็ว

ดวงตาของชายชราเปลี่ยนเป็นสีแดง เส้นเลือดในร่างกายของเขาโป่งออกทันทีและศีรษะของเขาก็เปิดออก หนวดนับไม่ถ้วนเต้นเร้า และหลุดออกเอง!

เลือดจำนวนมากพุ่งออกมาจากหนวดและรวมตัวกันต่อหน้าชายชรา กลายเป็นก้อนเลือดยาว 30 ฟุตที่ยังคงดิ้นพล่าน

“ปะทุ!!”

ท่ามกลางเสียงกัมปนาท ก้อนเลือดหมุนอย่างรวดเร็วและล็อคเข้ากับใบหยกนำทาง ฉีกเปิดช่องเล็ก และแคบ!

มันเชื่อมต่อกับตำแหน่งของใบหยก!

พลังงานแห่งความตายที่ไม่มีที่สิ้นสุดกระจายออกมาจากช่องว่างทันที และ เติมเต็มบริเวณโดยรอบ ผ่านช่องว่างนี้ ชายชราเห็นหลิงเอ๋อในอ้อมแขนของซูฉิน!

ช่องว่างนี้ไม่มั่นคงอย่างยิ่งและไม่สามารถรักษาไว้ได้นาน มันเริ่มปิดตัวแล้ว

ในขณะนี้รอยแตกบนท้องฟ้าเหนือซูฉินก็สั่นสะเทือน ดวงตาของจักรพรรดิวิญญาณดูเหมือนจะเปิดออก

การแสดงออกของซูฉินเปลี่ยนไป เขาสัมผัสได้ถึงพลังเทพที่น่าสะพรึงกลัว และน่าอัศจรรย์ยิ่งกว่าเดิมที่ปล่อยออกมาในตอนนี้

โลกพร่ามัวและทุกอย่างบิดเบี้ยว เมื่อลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ความผันผวนของการตื่นก็แพร่กระจายอย่างรุนแรง

ซากศพและวิญญาณชั่วร้ายทั้งหมดคุกเข่าลง

ซูฉินรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน และแทบจะไม่สามารถทนได้โดยอาศัยพลังของดวงจันทร์ม่วง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา ซูฉินถอยกลับโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย เข้าใกล้ช่องว่างที่ชายชราจากถนนฟางซวน เปิดไว้ข้างหลังเขา

ช่องว่างนั้นไม่มั่นคงอย่างยิ่งในขณะนี้และหายไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นเสียงตะโกนอย่างกระวนกระวายของชายชราก็ดังขึ้น

“หลิงเอ๋อ!!”

ซูฉินส่งวิญญาณของหลิงเอ๋อที่หมดสติลงในช่องว่างทันที

หลังจากนั้น เขาก็ยืนอยู่หน้าช่องว่างและหลิงเอ๋อ เขาใช้ร่างกายของเขาเพื่อปิดกั้นพลังเทพอันชั่วร้ายที่ปล่อยออกมาจากดวงตาของจักรพรรดิจิตวิญญาณที่ค่อยๆ เปิดขึ้นบนท้องฟ้า

ซูฉินรู้สึกว่าร่างกายของเขาฉีกขาดออกจากกันอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น เขาได้รับบาดเจ็บทั่วร่างกายและเลือดไหลออกมาอย่างรวดเร็ว การขัดขวางของเขามีบทบาทสำคัญ

ชายชราคว้าวิญญาณของหลิงเอ๋อ ดูเหมือนเขาจะต้องการช่วยซูฉินด้วย แต่ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว เขาทำได้เพียงหดมือกลับ เกือบจะในทันทีที่เขาดึงมือออก ช่องว่างนั้นไม่สามารถรักษาไว้ได้ พังทลายและสลายไป

ซูฉินยิ้ม

ใบหน้าซีดของเขาเผยรอยยิ้มเป็นครั้งแรกตั้งแต่เขามาถึงโลกอันยิ่งใหญ่ที่เต็มไปด้วยความตาย

เขาตระหนักดีว่าช่องว่างนั้นเล็กเกินไปและเขาไม่สามารถผ่านมันไปได้ด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม มันไม่สำคัญ เขาประสบความสำเร็จ

เขาพบวิญญาณของหลิงเอ๋อ และส่งเธอออกไปอย่างปลอดภัย

ในขณะนั้น รอยแตกบนท้องฟ้าก็เปิดออกอย่างสมบูรณ์!

รูม่านตาแนวตั้งสีเหลืองขนาดใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า จ้องมองมาที่ซูฉิน

ในขณะนี้ ซากศพและวิญญาณร้ายที่ไม่มีที่สิ้นสุดในบริเวณใกล้เคียงลดศีรษะลงและส่งเสียงตะโกนอย่างคลั่งไคล้

“จักรพรรดิ!”

เสียงอึกทึกแผ่ซ่านไปทั่วโลก

พวกมันไม่ใช่พวกเดียวเท่านั้น หัวของมังกรอยู่ในหมอกบนท้องฟ้า งูยักษ์ที่เคลื่อนไหวบนพื้นดิน ร่างที่น่าสะพรึงกลัวในแม่น้ำใต้พิภพ และรถศึกสงครามจำนวนนับไม่ถ้วนในระยะไกลก็ส่งเสียงตะโกนอย่างสุดซึ้งทันทีที่ลืมตา

“จักรพรรดิ!!”

บนท้องฟ้า ดวงตาขนาดใหญ่เต็มไปด้วยความเฉยเมย รอบๆ รูม่านตาสีเหลืองสลัวกำลังลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิงสีดำ

แรงกดดันที่เปรียบได้กับเทพเจ้าได้ห่อหุ้มโลกอันยิ่งใหญ่ไว้

อาการบาดเจ็บบนร่างกายของซูฉินปะทุขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้

ราวกับว่าความสามารถของจักรพรรดิจิตวิญญาณสามารถขยายการบาดเจ็บทั้งหมดได้หลายเท่าในทันที นี่เป็นที่มาของการฉีกขาด

เมื่อเผชิญหน้ากับมัน ยิ่งบาดเจ็บสาหัส ปฏิกิริยาก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ภายใต้ผลกระทบของพลังประหลาดนี้ แม้แต่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยก็กลายเป็นอาการบาดเจ็บสาหัสได้ในพริบตา

ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากการฉีกขาดอย่างต่อเนื่อง มันเท่ากับร่างกายถูกตัดเปิดทีละชั้น

ใครจะจินตนาการได้ว่าด้วยความสามารถนี้ เมื่อจักรพรรดิจิตวิญญาณอยู่ในจุดสูงสุด มันจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับศัตรูเหล่านั้นที่จะจัดการกับเขา พวกเขาไม่สามารถได้รับบาดเจ็บได้เลย ตราบใดที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย อาการบาดเจ็บของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นถึงขีดสุดในทันที

ร่างกายของซูฉินยังคงทรุดตัวลงภายใต้การฉีกขาด เนื้อของเขาถูกแยกออกทีละชิ้น แต่ถูกพลังของดวงจันทร์ม่วงแยกออกจากกันอย่างแรง

ความเจ็บปวดที่รุนแรงจากกระบวนการนี้เพิ่มขึ้นราวกับคลื่นลูกใหญ่ โดยเฉพาะความรู้สึกที่เนื้อของเขาถูกบีบ มันกลายเป็นความสั่นสะท้านหัวใจ มือขวาที่เขายกขึ้นไม่ได้คลายออกเลย แถมยังจับแน่นกว่าเดิมอีก

เขาเงยหน้าขึ้นด้วยความยากลำบาก และมองไปที่จักรพรรดิจิตวิญญาณ!

ในทันที ข้อมูลที่ไม่รู้จบได้พุ่งเข้าสู่จิตใจของซูฉินโดยตรง มันยังคงเติมเต็ม ระเบิด และปั่นป่วนในใจของเขา

ข้อมูลนี้วุ่นวายและมีความโหดร้าย และความบ้าคลั่ง หัวของซูฉินปูดราวกับว่ามันกำลังจะระเบิด

นอกจากนี้ยังมีเจตจำนงอันน่าสะพรึงกลัวที่พัดผ่านจิตใจของซูฉิน เขย่าจิตสำนึกของเขาราวกับว่ามันต้องการบดขยี้จิตวิญญาณของเขา พลังของยาพิษต้องห้ามปะทุขึ้นเพื่อต่อต้านมัน

กิ้งก่าทะเลหางแส้ส่งเสียงคำรามแลโผล่ขึ้นจาวังสวรรค์ที่หกเพื่อปิดกั้นเช่นกัน

เมื่อกิ้งก่าทะเลหางแส้ปรากฏตัว พลังมหาศาลนี้จะหยุดชั่วคราวเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ามันรู้จักเต๋าสวรรค์บนตัวกิ้งก้าทะเลหางแส้

สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ที่เหมือนสายฟ้าสะท้อนในใจของซูฉินอย่างเฉยเมย

“พลังของเทพเจ้าดวงจันทร์แดงในมือเจ้าน่าจะถูกปล้นมาแล้ว”

หลอดเลือดในดวงตาของซูฉินกลายเป็นรอยร้าวและเลือดไหลออกจากดวงตาของเขา เขามองไปที่ดวงตายักษ์ที่พร่ามัวด้านบนและพูดเสียงแหบแห้ง

“แล้วไง”

ขณะที่เขาพูด แสงดวงจันทร์ม่วงในมือขวาของซูฉินก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง วังสวรรค์ที่สี่ในร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง และดวงจันทร์ม่วงบนท้องฟ้าก็ส่องแสงเป็นแสงเดียวกัน ที่ขอบ… มันเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

สีแดงนี้กำลังแพร่กระจาย

ราวกับว่าอยู่เบื้องหลังดวงจันทร์ม่วง สีเลือดที่หนาแน่นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้กำลังห่อหุ้มมันจากนอกโลก

“ปล่อยข้านะ ไม่งั้นเราจะตายไปด้วยกัน!” ซูฉินพูดทีละคำด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง

แม้ว่าข้อมูลจำนวนนับไม่ถ้วนที่เขาได้รับจากการมองดวงตายักษ์จะทำให้หัวของเขารู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิด และเขารู้สึกถึงความรู้สึกบ้าคลั่งอย่างรุนแรง แต่เขาก็ได้รับความเข้าใจจากข้อมูลนี้ไม่มากก็น้อย

เทพเจ้าสามารถกลืนกินกันและกัน

เมื่อดวงจันทร์แดงเสด็จลงมา พร้อมกับสถานะปัจจุบันของจักรพรรดิจิตวิญญาณ เขาจะกลายเป็นอาหารอย่างแน่นอน

ข้อมูลนี้ทำให้ซูฉิน แน่ใจว่าคำขู่ของเขาจะได้ผลอย่างแน่นอน

เขาไม่สามารถทนต่อไปได้แล้ว ความเจ็บปวดที่รุนแรงในร่างกายของเขา และข้อมูลวุ่นวายไม่รู้จบในใจทำให้เขารู้สึกเหมือนโลกกำลังพลิกกลับ หากไม่ใช่เพราะพลังของดวงจันทร์ม่วงได้กลายเป็นสัญญาณในขณะนี้ และกำลังถูกทำให้รุนแรงขึ้นด้วยบางสิ่งในระดับที่รุนแรง ร่างกายและจิตวิญญาณของเขาคงถูกทำลายไปนานแล้ว

การจ้องมองของดวงตาขนาดมหึมาบนท้องฟ้ายังคงรุนแรง ซูฉินตัดสินใจและพูดด้วยเสียงต่ำ

“ดวงจันทร์แดง ดวงจันทร์แดง…”

เมื่อซูฉินร้องเรียก สีของท้องฟ้าก็เปลี่ยนไป จุดสีแดงขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้าโดยตรง มีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มยืดตัวอยากเชื่อมต่อกัน

นี่คือการที่ซูฉินริเริ่มเรียกดวงจันทร์แดงโดยตรง!

การใช้อำนาจของเขาในการริเริ่มในการเรียกหานั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากการชี้นำก่อนหน้านี้

ท้องฟ้าเป็นสีแดงสด

ดวงตาขนาดใหญ่หรี่ลงทันที และเสียงหายใจถี่รัวดังก้องในโลก ความตกใจ และความโกรธเปลี่ยนเป็นเสียงตะโกนที่สะกดกลั้นอารมณ์ไว้

“ไสหัวไป!”