ตอนที่ 943 ถอนหนวดเสือ และการเปลี่ยนแปลง (2)

ซูฉินไม่ได้สนใจความระมัดระวังของเด็กหนุ่มมากนัก เขาเพียงแค่เหลือบมอง และสังเกตเห็นปัญหาเกี่ยวกับสภาพร่างกายของเด็กหนุ่ม

อีกฝ่ายถูกวางยาพิษจริงๆ และซูฉินก็เคยเห็นพิษนี้มาก่อน

มันเป็นพิษของผู้ฝึกฝนตาเดียว มันเจือจางไปมาก และยังไม่ปะทุขึ้น

อย่างไรก็ตาม ร่างกายที่อ่อนแอของชายหนุ่มทำให้เกิดปฏิกิริยาตอบสนองตั้งแต่เนิ่นๆ

ซูฉินจดจำการหลบหนีของผู้ฝึกฝนตาเดียวได้เสมอ ตอนนี้เมื่อเขาสัมผัสได้ถึง พิษนี้ เขาก็เริ่มสนใจเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงโยนยาแก้พิษออกไป

“เมื่อกลับไป เตรียมถังน้ำผสมกับน้ำค้างยามเช้าเก้าหยด แล้วกลืนยาแก้พิษนี้ แล้วแช่ตัวในถัง นั่งสมาธิเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง”

“เมื่อน้ำเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท แสดงว่าพิษในตัวเจ้าหายไปแล้ว”

ชายหนุ่มหยิบยาเม็ดนั้นไปด้วยความสงสัย แต่ก็ยังมอบหินวิญญาณให้กับหลิงเอ๋อก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็ว

หลิงเอ๋อเก็บหินวิญญาณไว้ และยิ้มหวานให้กับซูฉิน

ซูฉินส่ายหัว และกลับไปที่ห้องด้านหลังเพื่อชำแหละสัตว์ร้ายที่ต้องคำสาปต่อไป ในขณะที่เขาศึกษาคำสาป เขายังวิเคราะห์วิธีการเข้าสู่โถงกบฏจันทร์ด้วย

อย่างไรก็ตาม สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขายังถูกทิ้งไว้ให้กับชายหนุ่มโดยไม่มีความผิดปกติใดๆ แต่ถ้าผู้ฝึกฝนตาเดียวปรากฏตัวใกล้อีกฝ่าย ซูฉินก็สามารถสัมผัสได้ในทันที

เช่นเดียวกับนั้น ครึ่งเดือนผ่านไปในขณะที่ซูฉินกำลังตรวจสอบ และศึกษาคำสาปอยู่

ร้านขายยาเล็กๆ ของซูฉิน และหลิงเอ๋อเปิดที่นี่มาเกือบสองเดือนแล้ว ผลการรักษาของเม็ดยาสีขาว และราคาที่ต่ำทำให้โถงพฤกษาได้รับชื่อเสียงไม่น้อย

ดังนั้น จำนวนลูกค้าที่มาซื้อยาจึงเพิ่มขึ้น และมีหลายวันที่มีคนมาที่ร้านหลายสิบคน สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของหลายๆ คนในเมืองเล็กๆ และยังดึงดูดความสนใจของกองกำลังใกล้เคียงบางกลุ่มด้วย

บ้างครั้งเมื่อแสวงหาความสงบ ความวุ่นวายก็บังเกิดขึ้น เมื่อรู้แจ้งเรื่องต่างๆ ปัญหาต่างๆ ก็ตามมา

ตรรกะนี้เหมือนกันไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน

ถ้าโดดเด่นเป็นพิเศษในสถานที่วุ่นวายที่มีฝ่ายต่างๆ มากมายก็ตะนำมาซึ่งปัญหา ตอนเที่ยง แขกที่ไม่ได้รับเชิญมาถึงร้านขายยา

นี่คือผู้ฝึกฝนอมนุษย์ในขอบเขตควบแน่นพลังชี่ขั้นสมบูรณ์ เขาสวมเสื้อคลุมสีดำ และมีกระโหลกห้อยอยู่ที่หน้าอก

ทันทีที่เขาเดินเข้ามาในร้าน เขาก็กระตุ้นฐานการบ่มเพาะของเขา ก่อให้เกิดความผันผวนของพลังที่ห่อหุ้มร้านขายยาเอาไว้ เขายังเตะเก้าอี้ตรงหน้าออกไปด้วยซ้ำ

ท่ามกลางเสียงกระแทก เก้าอี้ก็ชนกับโต๊ะ และแตกออกเป็นชิ้น ๆ

มุมหนึ่งของโต๊ะก็หักเช่นกัน หลิงเอ๋อซึ่งกำลังจดบัญชีอยู่ เงยหน้าขึ้นมองและขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เริ่มตั้งแต่วันนี้ เจ้าจะต้องส่งเม็ดยาสีขาวสามร้อยเม็ดให้กับสหพันธ์หัวกะโหลกทุกเดือน เจ้าได้ยินชัดเจนไหม? ข้าจะพูดแค่ครั้งเดียว!” ผู้ฝึกฝนคนนี้ตบโต๊พด้วยเสียงดังปัง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาไม่ได้อยู่คนเดียว มีอีกสี่คนเฝ้าอยู่ด้านนอกร้านขายยา พวกเขาทั้งหมดแต่งตัวแบบเดียวกัน

เมื่อคนเดินถนนเห็นภาพนี้ ก็สังเกตเห็นลักษณะการแต่งกายของคนเหล่านี้จึงรีบออกไป

“มันคือสหพันธ์หัวกะโหลก!”

“กองกำลังนี้โหดเหี้ยม ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาว่ามีร้านค้าแห่งหนึ่งในเมืองเล็กๆ ยั่วยุพวกเขา พวกเขาก็รีบเข้ามาในเวลากลางคืนและฆ่าทุกคนทิ้ง”

“ผู้นำของพวกเขาคือผู้ฝึกฝนก่อตั้งรากฐานขั้นสมบูรณ์ เฮ้อ พวกเขาไม่กล้ายั่วยุผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งดังนั้นพวกเขาจึงมารังแกพวกเราเหล่าคนจน”

หลิงเอ๋อไม่ได้พูดอะไร บรรพบุรุษนิกายเพชรซึ่งแขวนอยู่บนคานสั่นสะท้านอย่างตื่นเต้น หลังจากผ่านไปนานเช่นนี้ ในที่สุดก็มีคนที่แสวงหาความตาย นอกจากนี้ยังทำให้เขาสามารถหาโอกาสในการสร้างผลงานได้

ขณะที่เขากำลังจะบินออกมา และเจาะรูสองสามรูผ่านร่างของอีกฝ่าย เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยุดในทันทีเพราะหลิงเอ๋อไม่ยอมให้เขาทำ

ใบหน้าเล็กๆ ของ หลิงเอ๋อ ซีดลงราวกับว่าเธอกำลังหวาดกลัว เธอรีบหยิบถุงยาออกมาวางไว้ข้างหน้าเธอแล้วพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ข้าได้ยินแล้ว ข้าจะมอบมันให้กับเจ้า”

เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น ผู้ฝึกฝนที่พูดก็เยาะเย้ย พวกเขามักจะทำสิ่งเหล่านี้จะตรวจสอบล่วงหน้าทุกครั้งเพื่อยืนยันว่าพวกเขาจะไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งก่อนที่จะขู่กรรโชก

พวกเขาเฝ้าดูร้านขายยานี้มาครึ่งเดือนแล้ว และมาที่นี่ในวันนี้เพื่อตรวจสอบเป็นหลัก อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะประสบความสำเร็จอย่าง่ายดาย เขาจ้องมองที่หลิงเอ๋อ และหยิบถุงยาไป เขาชั่งน้ำหนักมันในมือแล้วพูดอย่างใจเย็น

“อย่างน้อย เจ้าก็รู้จักที่ของตัวเอง!”

จากนั้นเขาก็หันหลัง และจากไปอย่างภาคภูมิใจ

หลังจากที่พวกเขาจากไป ความตื่นตระหนกบนใบหน้าของหลิงเอ๋อก็หายไป ขณะที่เธอจดบัญชี เธอก็พูดราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“คุนหลิงซี”

เมื่อได้ยิน บรรพบุรุษนิกายเพชรก็หันความสนใจมาทันที

“การฆ่าที่นี่มันไม่ดี มันจะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเรา คืนนี้ ตามพวกเขาไป และฆ่าพวกเขาทั้งหมดอย่างเงียบๆ อย่าลืมนำยากลับมาด้วย ขาดไม่ได้แม้แต่ เม็ดเดียว นอกจากนี้หากพวกเขามีสิ่งใดมีค่าก็ควรนำพวกมันกลับมาด้วย”

“น่าเสียดายที่ เงาน้อยยังไม่กลับมา ข้าจึงต้องให้เจ้าจัดการเรื่องนี้”

หลิงเอ๋อพูดอย่างใจเย็น

บรรพบุรุษนิกายเพชรรีบมองไปที่ห้องด้านหลังแล้วจึงมองไปที่หลิงเอ๋อ ตอนนี้เขาเข้าใจเด็กผู้หญิงตัวน้อยคนนี้มากขึ้นแล้ว

เขาคิดกับตัวเองว่านายหญิงคนนี้อันตรายกว่าที่เห็นภายนอก เมื่อเผชิญหน้ากับ ผู้ฝึกฝนตาเดียวก่อนหน้านี้ เธอพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนปรนและเสนอที่จะให้อีกฝ่ายตายอย่างรวดเร็ว มันทำให้เขาไม่ทันระวังตัว

เขาจึงรีบพูด

“นายหญิง ข้าสัญญาว่าจะทำภารกิจให้สำเร็จ!”

หลิงเอ๋อยิ้มจัดเก้าอี้ที่หักบนพื้นให้เรียบร้อย แล้วจึงเสริมอีกประโยค

“โอ้ ใช่แล้ว อย่าลืมนำเก้าอี้อีกสามตัวกลับมาด้วย”

บรรพบุรุษนิกายเพชร กะพริบตา และรีบตอบตกลง

“อืม ขอข้าคิดก่อน เจ้าสามารถจับกุมพวกเขาสองสามคนแล้วนำกลับมาให้พี่ซูได้ศึกษาคำสาป”

หลิงเอ๋อเตือนอีกครั้ง

ซูฉินเงยหน้าขึ้นในห้องด้านหลัง สายตาของเขาเคลื่อนห่างจากแมงป่องยักษ์ที่ถูกผ่าครึ่งตรงหน้าเขา เขามองไปข้างนอก รู้สึกอบอุ่นในใจเนื่องจากความรอบคอบของ หลิงเอ๋อ