ตอนที่ 970 ระเบิด?! (2)
ความผันผวนและกลิ่นอายโบราณก็รุนแรงขึ้นในขณะนี้ ดูเหมือนจะส่งผลต่อเวลา ทำให้เกิดการพร่ามัวและบิดเบี้ยวไปทั่ว
สิ่งนี้ทำให้หัวใจของหลี่โหยวกงสั่นสะท้านอย่างรุนแรง หนิงหยางก็หายใจเข้าลึกๆ เช่นกัน มีเพียงดวงตาของอู๋เจี้ยนหวู่เท่านั้นที่มองเห็นแสงแปลก ๆ เขาก็รีบเข้าไปหาจารึกลึกลับที่กัปตันกล่าวถึง
สำหรับกัปตัน เขานอนเหยียดยาวออกไปโดยไม่มีแรงเหลือเลย แต่เมื่อมองดูลูกเหล็กขนาดใหญ่ มุมปากของเขาก็เปิดออก และเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะอย่างมีชัย
“น้องชายสบายดีไหม พี่ใหญ่ของเจ้าไม่ค่อยดี!”
“ฮ่าๆๆ ดวงอาทิตย์ทั้งสามอยู่ที่นี่กับข้า!” “
“ด้วยเซียวหยวนจื่อ ข้ามีเวลาสี่วันในการเตรียมพร้อม และอีกอย่างในเผ่าต่างๆ ข้าทิ้งไพ่ลับไว้บนดวงอาทิตย์แต่ละดวงของภูมิภาคจันทร์บวงสรวง!”
“ตราบใดที่เวลานั้นมาถึง ดวงอาทิตย์ทั้งเก้าดวงจะทำตามคำสั่งของข้า และ ทั้งสามดวงนี้ ข้ายังต้องยืมพลังของเจ้าเพื่อให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้น!”
“น้องชาย วันที่เรามาที่นี่เพื่อทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่นั้นอยู่ไม่ไกล!”
สำหรับซูฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาก็มองไปที่วัตถุขนาดใหญ่ทั้งสามนี้ และถามเกี่ยวกับ สิ่งที่นกแก้วบอก
“พี่ใหญ่ เมื่อเจ้าขอให้ข้าจุดไฟ เจ้าหมายถึงการจุดดวงอาทิตย์ทั้งสามนี้หรือเปล่า?”
กัปตันปีนขึ้นไปยิ้มแย้มแจ่มใส “ถูกต้อง ไปกันเถอะ คงต้องใช้เวลาสักระยะในการปล่อยน้ำในลูกเหล็กนี้ มาจุดไฟอีกสองดวงก่อน”
กัปตันพูดพร้อมกับดิ้นรนที่จะลุกขึ้นแล้วดึงซูฉินตรงไปที่กรอบประตูหิน กัปตันยืนอยู่ที่นั่นยกมือของเขาแตะที่กรอบประตู สีหน้าของเขาแสดงความคาดหวัง
ซูฉินมองขึ้นไปและมองไปไกลๆ เขายังไม่ค่อยเข้าใจว่าสิ่งนี้จะกลายเป็นดวงอาทิตย์ ได้อย่างไร
“น้องชาย เจ้าเคยได้ยินเกี่ยวกับพลังแห่งนิรันดร์หรือไม่?” กัปตันมองไปที่ซูฉิน และชี้ไปที่กรอบประตู
“นี่คือพลังแห่งนิรันดร์ และสาเหตุที่ทำให้มันกลายเป็นดวงอาทิตย์เทียม”
ขณะที่เขาพูด กัปตันโบกมือและลูกแก้วเล็กๆ ก็บินออกมา แสงนั้นหดตัวลงและส่องไปที่กรอบประตู ในเวลาต่อมา อักษรรูนบนหินสีบรอนซ์ปรากฏขึ้น ส่องแสง ทีละดวงๆ
ราวกับว่ากำลังรวบรวมแรงผลักดัน ภายใต้การส่องสว่างอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดอักษรรูนทั้งหมดก็เริ่มกะพริบ เสียงคำรามก็ดังก้อง ครู่หนึ่งกรอบประตูก็ส่องสว่างอย่างสดใส มันดึงดูดความสนใจของอู๋เจี้ยนหวู่ และคนอื่น ๆ
ในที่สุด เมื่อแสงของอักษรรูนบนกรอบประตูส่องประกาย กัปตันก็พูดเสียงดัง
“น้องชาย อีกาทองคำของเจ้านั้นไม่ธรรมดา มันเป็นเปลวไฟที่ดีที่สุดในรอบหมื่นปี ใช้พลังของอีกาทองคำขจุดมัน!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น อีกาทองคำในตัวของซูฉินปะทุขึ้นปรากฏตัวอย่างสง่างามอยู่ภายนอก หลังจากนั้น ขณะที่หลี่โหยวกงตกตะลึง อีกาทองคำก็พ่นเปลวไฟจากท้องฟ้าไปทางกรอบประตู
ทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุดจมลงในกรอบประตูในทันที และถูกดูดซับโดยอักษรรูน มันเจิดจ้ายิ่งขึ้น คลื่นพลังก็แผ่ออกมาจากด้านในมาบรรจบกันที่น้ำพุรูปกรวยที่อยู่ ตรงกลาง
น้ำพุเริ่มสั่นสะเทือน
“มาแล้ว!” กัปตันพ่นเลือดออกมา และด้วยความช่วยเหลือจากเลือดของเขาเอง พลังจากอีกาทองคำของซูฉินก็เปลี่ยนไป และเปลวไฟก็เปลี่ยนไปทันทีและกรอบประตูก็ส่งเสียงคำรามในทันที
เมื่อแสงบนนั้นส่องแสงไม่มีที่สิ้นสุด ความผันผวนก็รวมตัวกันมากขึ้นในน้ำพุ และในไม่ช้าแรงสั่นสะเทือนของน้ำพุก็รุนแรงขึ้น จนกระทั่งในที่สุด… มันก็จมลงทันที!
วงแหวนที่ใหญ่ที่สุดกระแทกลงอย่างแรง เสียงคำรามดังอย่างล้นหลาม แผ่นดินสั่นสะเทือน หินถล่มลงมานับไม่ถ้วน ร่างกายของทุกคนก็สั่นไหว น้ำพุที่ตกลงบนพื้นถูกเด้งขึ้นมาอย่างแรงและกระแทกเข้ากับกรอบประตูด้านบน
ช่วงเวลาต่อมา มันใช้ประโยชน์จากพลัง และจมลงอีกครั้ง
ครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงคำรามยังคงดำเนินต่อไปราวกับพลังแห่งนิรันดร์ ปะทุ และก่อตัวอยู่ตลอดเวลา และในที่สุดก็เกิดทะเลเพลิงขึ้นมา ปกคลุมกรอบประตูทั้งหมด และกลายเป็นลูกบอลไฟขนาดใหญ่
สีของท้องฟ้า และโลกเปลี่ยนไป และโลกก็ผันผวน
เมื่อเห็นสิ่งนี้หัวใจของซูฉินก็ปั่นป่วน ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นหนิงหยางหรืออู๋เจี้ยนหวู่ที่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ขณะที่หลี่โหยวกงตกตะลึงและอุทานออกมา
กัปตันหัวเราะโบกมือให้ดวงอาทิตย์ในกรอบประตูหดตัวจนกลายเป็นแสง และรวมเข้ากับมือของเขา
หลังจากเก็บมันออกไปแล้ว กัปตันก็ชี้ไปที่วงแหวนที่อยู่ไกลๆ
“เสี่ยวฉิน ชิ้นที่สอง!”
หลังจากพูดจบ กัปตันก็หยิบศพที่ไม่มีหัวออกมาจากถุงเก็บของ
เมื่อมองดูก็เห็นได้ว่าเป็นร่างในชาติก่อนของกัปตันที่ถูกตัดหัวออก…
พอเอาออกมา เขาก็โยนร่างไปทางวงแหวน ทันใดนั้น ร่างก็ขยายตัว จนมีขนาดใหญ่ขึ้นจนใหญ่เท่ากับรูปปั้นมนุษย์เหล่านั้น และยืนอยู่ในช่องว่างโดยตรง ร่างนั่นยก มือขึ้นคว้ามือของรูปปั้นซ้ายและขวา
ขณะนี้วงกลมก็สมบูรณ์แล้ว!
“เสี่ยวฉิน จุดไฟ!”
กัปตันตะโกนจากพื้น
ซูฉินไม่ลังเล ในพริบตาอีกาทองคำก็พ่นไฟออกมา เปลวไฟก็ปกคลุมวงแหวนทันที และตรงไปที่ร่างในชาติก่อนของกัปตัน
ร่างนั่นลุกไหม้ทันที และแพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปยังรูปปั้นมนุษย์ทางซ้าย และขวา
รูปปั้นมนุษย์เหล่านี้ก็ถูกเผาไหม้ทีละคน และดวงตาของพวกเขาก็เปิดขึ้น มีเสียงคำสาปดังก้อง พวกเขาก็เริ่มหมุนเหมือนเกียร์
เมื่อเสียงคำรามดังก้อง เปลวไฟก็รุนแรงขึ้น จนกระทั่งครู่ต่อมา เมื่อถึงจุดหมุนถึงขีดสุด ไฟของวงแหวนก็ลุกโชนจนกลายเป็นดวงอาทิตย์
กัปตันกระโดดขึ้น และยกมือขึ้นเพื่อคว้ามันขึ้นมาจากอากาศ ทันใดนั้น ดวงอาทิตย์ที่กำลังหมุนก็หดตัวลงอย่างรวดเร็วราวและถูกเก็บไป
“ฮ่าๆๆ ทุกอย่างราบรื่นมากจนข้ารู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อยที่มันเป็นไปอย่างราบรื่น”
กัปตันหัวเราะ ซูฉินก็ตื่นตัวทันที ในความทรงจำของเขา ทุกครั้งที่กัปตันทำอะไรใหญ่ๆ จะต้องมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น และคงจะดีถ้าอีกฝ่ายไม่พูดเช่นนั้น เมื่อพูดเช่นนี้ ซูฉินก็รู้สึกไม่สบายใจในใจ
เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกของซูฉิน กัปตันก็ไม่พอใจ
“เสี่ยวฉิน เจ้าไม่ไว้ใจข้างั้นรึ ข้าบอกเจ้าแล้วว่าครั้งนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ มันเป็นเรื่องเล็ก ข้าวางแผนมาเป็นเวลานานแล้ว และไม่มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุ”
“มาจุดชิ้นสุดท้ายนี้แล้วออกเดินทางสู่เทือกเขาชีวิตระทมกันเถอะ!”
กัปตันเลียริมฝีปากมองดูลูกเหล็กแล้วพบว่ามีน้ำไม่มากอยู่ข้างใน และมีบางสิ่งที่ดูเหมือนเป็นวิญญาณร้ายอยู่ข้างในหลังจากออกจากแม่น้ำแล้ว พวกมันก็ต่อสู้ดิ้นรนกระจายความอาฆาตพยาบาทไปทั่วทั้งตัว
“ตอนนี้เจ้าจุดมันได้แล้ว วางไฟเหนือพวกมัน และเผาวิญญาณร้ายทั้งหมดที่อยู่ข้างใน ถือได้ว่าเป็นการสังเวยเพื่อดวงอาทิตย์ขึ้น”
ซูฉินลังเลคิดอย่างรอบคอบและพบว่าไม่มีร่องรอยของสิ่งใดเกิดขึ้นจริงๆ ดังนั้นเขาจึงเลือกเชื่อ อีกาทองคำก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกับพ่นทะเลเพลิงออกมาใส่ ลูกเหล็กขนาดใหญ่
ทันใดนั้น ทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็พุ่งตรงไปยังลูกเหล็ก และห่อหุ้มมันไว้
ขณะนั้น กัปตันกำลังจะหยิบสิ่งของที่เกี่ยวข้องที่เขาเตรียมไว้เพื่อทำให้ลูกเหล็กเผาไหม้ได้ทั่วถึงมากขึ้น แต่ก่อนที่เขาจะหยิบมันออกมาได้ ลูกเหล็กขนาดใหญ่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
เปลวไฟบนตัวมันระเบิดทันที และอุณหภูมิก็พุ่งสูงขึ้นราวกับควบคุมไม่ได้ พื้นผิวของมันเป็นสีแดงโดยตรง และภายในก็เช่นกัน
เพียงเท่านั้นยังไม่พอ ช่วงเวลาต่อมา ความผันผวนอันน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งได้แผ่ออกมาจากมัน ราวกับว่า… มันจะระเบิด!