บทที่ 1240 ทิวาร่วมเคียง ราตรีแยกเตียง

จักรพรรดิองค์ใหม่ก็คือหรงเจียหลัว เขาตัดสินใจอยู่นาน ท้ายที่สุดจึงร่างหนังสือฉบับหนึ่งส่งไปที่วังคํ้านภา

ไม่รู้ว่าเขาเขียนอะไรในหนังสือนั้น กล่าวโดยสรุปก็คือให้ตี้ฝูอีใจอ่อน ยินยอมส่งนางกลับจวนแม่ทัพครึ่งเดือนก่อนการแต่งงาน…

ถึงแม้เรื่องราวจะไม่เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้ ทว่ายังดีที่ได้เจอหน้าลูกสาวก่อนครึ่งเดือน ในที่สุดกู้เซี่ยเทียนก็หยุดสร้างปัญหา แล้วกลับไปตั้งหน้าตั้งตาเตรียมจัดแจงเรื่องสินเดิมเจ้าสาว

……

กู้ซีจิ่วรู้สึกมาตลอดว่าตัวเองเป็นคนที่สร้างปาฏิหาริย์ได้อย่างง่ายดาย ทว่าเธอรู้สึกว่าปาฏิหาริย์ที่เธอสร้างขึ้นหลายปีมานี้รวมกันแล้วยังมหัศจรรย์ เทียบไม่ได้กับปาฏิหาริย์ที่เธอเพิ่งสร้างขึ้นเร็วๆ นี้

ผู้อื่นเลื่อนจากขั้นหกครึ่งเป็นขั้นแปดต้องใช้เวลาอย่างน้อยที่สุดสามถึงห้าปี ซ้ำยังเป็นเรื่องที่อัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะจะทำสำเร็จได้ ทว่าขั้นตอนนี้เธอทำสำเร็จโดยใช้เวลาแค่เพียงหนึ่งเดือนกับอีกยี่สิบวัน!

ตอนวงแหวนเรืองแสงบางๆ ที่ร่างกายบรรลุขั้นแปดหมุนวนอยู่รอบตัวเธอ กู้ซีจิ่วแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เธอตกตะลึงอยู่พักใหญ่ หลังจากมั่นใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาดแล้วจึงดีใจวนอยู่ในห้องรับรองสามรอบ

บัดนี้เธอกลับมาที่จวนแม่ทัพแล้ว ห่างจากตี้ฝูอีมาห้าวันยังเหลืออีกสิบวันก่อนจะถึงวันแต่งงาน เธอยกแขนมองดูมือน้อยอันนุ่มลื่นของตัวเองปลดปล่อยลมหายใจออกมาเล็กน้อย

หลังกลับจากวังเงือก เธออยู่กับตี้ฝูอีมาโดยตลอด ทิวาร่วมเคียง ราตรีแยกเตียง

ครึ่งเดือนนี้ ทั้งสองคนนอกจากแยกกันนอนตอนกลางคืนแล้ว แทบจะเป็นเงาตามตัวติดกัน ขนาดนอนตอนกลางคืน ยังเพียงแค่นอนแยกห้อง แต่ไม่ได้แยกเรือน ตี้ฝูอีไม่ได้ให้เธอนอนห้องรับแขก แต่ให้เธอนอนภายในห้องนอนของตัวเอง ห้องนอนแบ่งแยกในนอก กู้ซีจิ่วนอนด้านใน เขานอนด้านนอก

จากที่ตี้ฝูอีพูด ห้องนอนของเขานี้สมดุลธรรมชาติดีเยี่ยม เป็นสถานที่ฝึกฝนที่ดี กู้ซีจิ่วเหมาะที่จะฝึกฝนด้านใน

ถึงแม้ตี้ฝูอีจะซื้อของใช้ในพิธีวิวาห์เหล่านั้นด้วยตัวเอง ทว่าเรื่องรายละเอียดเล็กน้อยอย่างเช่นตกแต่งห้องโถงจัดงาน เชิญแขก มู่เฟิงและคนอื่นๆ เป็นคนจัดการ

ภายในระยะเวลาครึ่งเดือน ตัวตี้ฝูอีเองไม่เพียงแต่ฝึกฝนฟื้นฟู ยังดูแลให้กู้ซีจิ่วฝึกฝนด้วยกัน ไม่เพียงดูแลฝึกฝนด้วยกัน ซํ้ายังส่งยาลูกกลอนมาให้เธอกินวันละหนึ่งเม็ด บอกว่ามันมีประโยชน์ต่อการฝึกฝน

ก็มีประโยชน์จริงอย่างว่า หลังจากที่เธอกินยาลูกกลอนนั่น กินอิ่มนอนหลับสบาย ไม่ฝันแม้เพียงสักครั้ง แต่ละวันฝึกฝนลำบากขนาดนั้น เธอกลับ ยังรู้สึกว่าตัวเองสดชื่นแจ่มใสตลอด

เธอเข้าใจการแพทย์ดี และมีประสบการณ์มานาน แต่เธอกลับดูส่วนผสมของยาลูกกลอนนั้นไม่ออก

ตี้ฝูอีก็จ้องมองให้เธอกินอยู่ทุกวัน ทำให้เธอไม่มีเวลาจะตรวจสอบส่วนผสมของยาลูกกลอนนี้เลย

โชคดีที่ยาลูกกลอนนี้ดีต่อร่างกายของเธอ ทำให้พลังวิญญาณของเธอพัฒนามากขึ้นทุกวัน เวลาเพียงครึ่งเดือนก็เลื่อนจะถึงขั้นแปดแล้ว!

แน่นอนว่า พลังวิญญาณของเธอพัฒนารวดเร็วขนาดนี้ นอกจากเหตุผลของตัวเธอเองแล้ว ยังเกี่ยวข้องกับความเข้มงวดที่ไม่ถดถอยของตี้ฝูอีด้วย

คนผู้นี้ช่างเป็นครูฝึกที่เข้มงวดเหลือเกิน!

ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันเดือนครึ่งนี้ เขาไม่อนุญาตให้กู้ซีจิ่วแอบอู้แม้แต่น้อย เข้มงวดยิ่งกว่าสั่งสอนสานุศิษย์อีก

เขาสอนการฝึกฝนกำลังภายในบางอย่างให้กับเธอ ให้เธอท่องจำเคล็ดวิชาต่างๆ มากมาย และยังสอนวรยุทธ์ให้เธออีกหลายชุด!

รูปแบบการอยู่ด้วยกันของทั้งสอง หากไม่ฝึกฝนอยู่ที่ลานฝึก เขาคอยตรวจสอบผลการฝึกฝนของเธอ ก็อยู่ในห้องนอนของเขา เขาตรวจสอบวิชาที่เธอได้รํ่าเรียนไป หรือไม่ทั้งสองคนก็นั่งหันหน้าเข้าหากัน ฝึกฝน…

หนึ่งวันมีสิบสองชั่วยาม กู้ซีจิ่วมีเวลาสิบชั่วยามในการฝึกฝนชนิดต่างๆ ได้นอนแค่วันละสองชั่วยาม ซํ้าสองชั่วยามนี้ยังใช้วิธีการนั่งสมาธินอน

ด้วยวิธีการฝึกฝนที่หนักหน่วงเยี่ยงนี้ กู้ซีจิ่วย่อมมีบ่นอุบบ้างเล็กน้อย