บทที่ 202 ทำลายฉางหลาน! (ต้น)
สิ้นเสียงพูด อาจารย์ใหญ่จี้พลันพลิกฝ่ามือข้างขวาและผลักออก
ตู้ม!
พลังบีบอัดกระเพื่อมราวกับระลอกคลื่น ทันใดนั้นอาคารหอโถงฉางหลานทั้งหลังพังครืน ขณะเดียวกันเศษซากหักพังชิ้นเล็กชิ้นน้อยปลิวกระจัดกระจาย!
สิ้นเสียงระเบิด เยี่ยฉวนรู้สึกได้ทันทีว่าพลังอัดบนร่างกายเมื่อครู่หายวับไปอย่างไร้ร่องรอย ทั้งเขาและคนอื่นต่างเริ่มรู้สึกดีขึ้นเป็นลำดับ
ยามวิกาล แสงเดือนสาดส่อง ฉาบพื้นพสุธาจนเป็นสีเงินยวง
เบื้องหน้าเยี่ยฉวนและทุกคน ปรากฏคนสองคน คนหนึ่งเป็นบุรุษสูงวัยสวมผ้าคลุมสีขาว เส้นผมสีขาวยาวทิ้งตัวทางด้านหลัง เขายืนเอามือไพล่หลัง ที่คางหนวดยาวเฟื้อยจนเกือบแตะหน้าอก!
ในขณะที่อีกคนที่มาด้วยกันเป็นชายวัยหนุ่มอายุไม่ต่ำกว่า 20 ขวบปี สีหน้าและแววตาเย็นชาประดุจน้ำแข็ง
ชายชราพุ่งสายตามาที่อาจารย์ใหญ่จี้ “สุดยอดผนึกยุทธ์ ไม่คิดว่าจะมีคนที่มีวรยุทธ์สูงซ่อนตัวอยู่ในแผ่นดินชิงที่แสนคับแคบเช่นนี้!”
อาจารย์ใหญ่จี้เขม้นมองชายชราเบื้องหน้า “สำนักฉางมู่แห่งต้าอวิ๋น?” อีกฝ่ายผงกศีรษะ “สถานศึกษาฉางมู่แห่งต้าอวิ๋น!”
จากนั้นจึงเบนไปทางเยี่ยฉวน และพูดว่า “ข้าคะเนว่าเจ้าคือคนที่ชื่อเยี่ยฉวน ผู้สังหารศิษย์ฉางมู่ของเรา กานสือซานในสถานที่แห่งความลับ!”
เยี่ยฉวนพยักหน้า ตอบอย่างใจเย็น “ใช่ ข้าเอง!”
ชายชรามองเยี่ยฉวนด้วยสายตาพิจารณา “เจ้ามีพื้นฐานแข็งแกร่ง เป็นทั้งผู้ฝึกกระบี่และครอบครองทักษะยุทธ์……แม้แต่ที่ต้าอวิ๋น ยังหาคนเช่นนี้ได้น้อยนัก อย่าว่าแต่จะพานพบในแผ่นดินชิง”
คนพูดหยุดคิด ก่อนจะถามต่อว่า “ก่อนที่จะมา ข้าสืบรู้มาว่าเจ้าเคยขอสมัครเป็นศิษย์สถานศึกษาฉางมู่แต่ถูกปฏิเสธ งั้นหรือ?”
ชายหนุ่มพยักหน้าแทนคำตอบ
ชายชราสวมผ้าคลุมสีขาวส่ายหน้าเบาๆ “พวกอาจารย์ของสถานศึกษาฉางมู่แห่งแคว้นเจียง ช่างโง่เขลาเสียจริง” พลางหันมาสบตาเยี่ยฉวนจ้องเขม็ง
“แม้ว่าพวกเขาจะทำให้เรามาอยู่ในฐานะเช่นนี้ แต่ก็ไม่ควรทำให้ปัญหาบานปลายเพราะถึงยังไงเรื่องราวก็ได้จบไปแล้ว เวลานี้เจ้าสังหารกานสือซาน และพวกเราฉางมู่แห่งต้าอวิ๋นก็มาเพื่อแก้แค้นเจ้า!”
เยี่ยฉวนกวาดสายตาไปทางชายหนุ่มที่ยืนข้างชายชรา “หนึ่งต่อหนึ่งกับคนผู้นั้น?”
อีกฝ่ายพยักหน้า “ไม่ว่าผลจะแพ้หรือชนะ วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า!” จากนั้นจึงหันไปทางอาจารย์ใหญ่จี้และคนอื่น “รวมทั้งพวกเจ้า……ต่างต้องตายเหมือนกัน!!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนพลันรับรู้และเข้าใจ สถานศึกษาฉางมู่แห่งต้าอวิ๋นส่งชายหนุ่มคนนี้มา เพื่อเป้าหมายคือการสังหารเยี่ยฉวน ถ้าเจ้าหนุ่มคนนั้นสังหารเยี่ยฉวนได้
นับว่าดีที่สุด ด้วยนอกจากจะสร้างชื่อให้ตนเองแล้ว ฉางมู่แห่งต้าอวิ๋นจะได้ไม่ถูกติฉินจากภายนอกหาว่ารังแกคนที่อ่อนแอกว่า
แต่ถ้าคนหนุ่มพ่ายแพ้ ชายชราสวมผ้าคลุมสีขาวก็สามารถฆ่าเยี่ยฉวนได้ ผลพวงที่ตามมา ฉางมู่แห่งต้าอวิ๋นจะมีอำนาจเหนือและทำให้กลุ่มอำนาจแห่งแผ่นดินชิงเกิดความเกรงขาม!
แน่นอนว่าเยี่ยฉวนเข้าใจเจตนารมณ์เรื่องนี้ของชายชราเป็นอย่างดี เขาจึงหันไปสบตากับอาจารย์ใหญ่จี้ ซึ่งตอบกลับทันที “สู้!”
สู้! เยี่ยฉวนไม่ใช่คนชอบพูดไร้สาระ จึงออกทะยานพรวดเข้าหาชายหนุ่มผู้นั้นทันที โดยไม่พูดพล่ามทำเพลง!
เมื่อเห็นเยี่ยฉวนพุ่งตัว ชายหนุ่มข้างชายชราหายวับไปจากที่อย่างรวดเร็ว ครู่ต่อมา
ตู้ม! ระเบิดสนั่นสะท้านลานโล่ง
ทันใดนั้นคนทั้งสองต่างผงะถอยออกจากกัน เยี่ยฉวนและชายหนุ่มหวนกลับมายัง ณ จุดเดิม เมื่อคนทั้งสองหยุดนิ่ง พื้นที่ในบริเวณใต้ฝ่าเท้าซึ่งปูทับด้วยหินทรายแตกร้าวเป็นร่องทางยาว
ชายหนุ่มเพ่งมองเยี่ยฉวนมาจากที่ข้างชายชรา สายตาเย็นชาขณะยกฝ่าเท้าขวากระทืบลงพื้นดิน
ตู้ม!
พลังกระทืบเท้าที่รุนแรงทำให้พื้นที่บริเวณเยี่ยฉวนระเบิดแตกออก ส่งให้ร่างกระเด็นออกไปไกลกว่าสิบสองจั้ง!
เมื่อเยี่ยฉวนทรงกายขึ้นยืน ชายหนุ่มกระโจนพรวดเข้าหาว่องไวปานเสือหิวเผ่นโผนตะครุบเหยื่อ ระยะห่างกว่าสิบสองจั้งก็จริง ทว่าคนกลับพุ่งเข้ามาถึงตัวได้เพียงชั่วพริบตาเดียว ทันใดเขายกขาตวัดส่งแรงเตะหนักหน่วงใส่ร่างของเยี่ยฉวน
แรงถีบเกิดเป็นประกายสีทองออกจากฝ่าเท้านั้น ตามด้วยเสียงฉีกอากาศพุ่งมา!
เยี่ยฉวนชำเลืองมอง เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย พลันกำหมัดขวาและผลักพุ่งเข้าสู่เป้าหมายทันที
หนึ่งหมัดดับชีพ!
พลังหมัดเดียวนี้ไม่เพียงประจุพลังเคลื่อนไหว ทว่าผสานด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้!
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้อันทรงพลัง หมัดทะลวงใส่เป้าหมายเบื้องหน้า
ตู้ม!
ร่างของชายหนุ่มกระเด็นถอยกลับไปทางที่มันมา และหล่นลงไปกองกับพื้นดินแทบเท้าชายชราในชุดคลุมสีขาว ก่อให้เกิดเป็นหลุมลึกตรงที่ร่างคน
คนที่ร่วงหล่นยันกายลุกขึ้นพลางยกหลังมือขึ้นปาดหยาดโลหิตที่ซึมออกมุมปาก เขาเขม้นมองเยี่ยฉวนด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว เสียงพึมพำจากปาก “ปรมาจารย์ทักษะยุทธ์!”
ปรมาจารย์วิทยายุทธ์!
ทุกคนในลานกว้างต่างตกตะลึง ไม่เว้นแม้โม่อวิ๋นฉีรวมทั้งเพื่อนทั้งสอง ใครก็รู้ว่าเยี่ยฉวนเป็นผู้ฝึกทักษะจิตวิญญาณการต่อสู้ แต่ไม่ถึงขั้นเป็นปรมาจารย์วิทยายุทธ์ แต่ถึงก่อนนี้เยี่ยฉวนอาจไม่ใช่ปรมาจารย์วิทยายุทธ์! ทว่าบัดนี้พลังหมัดนั้นกลับเทียบเท่าพลังหมัดแห่งปรมาจารย์วิทยายุทธ์!
อำนาจของพลังหมัดเทียบเคียงกับระดับทักษะยุทธ์ขั้นปฐพี! อีกทั้งเป็นการผลักออกหมัดอย่างปกติธรรมดา!
เยี่ยฉวนยังคงมีสีหน้าสงบนิ่ง ขณะที่มือขวากำหมัด เขามุ่งที่จะต่อสู้เพียงประการเดียวไม่ปรารถนาการพูดจาไร้สาระตอบโต้! ขณะที่ร่างของชายหนุ่มหายวับจากที่!
ฟิ้ววว!
ในสายตาของเยี่ยฉวน ภาพเงาพุ่งวาบตรงเข้ามา
เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว!
สีหน้าของเยี่ยฉวนยังสงบนิ่งไม่บ่งบอกอารมณ์ เขายกหมัดข้างขวาและกระแทกออกเบื้องหน้า
ตู้ม!
เงาดำที่พุ่งมาถูกแรงปะทะให้ชงักหยุดในทันที ขณะนั้นร่างคนลอยละลิ่วไปตกลงที่ข้างคนชราอีกครั้ง
เป็นชายหนุ่มคนนั้น!
— จบตอน —
