№ 807 พี่น้องร่วมสาบาน

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ ก็ยกริมฝีปากยิ้ม “แม้คืนนี้จะรู้จักกับพี่สาวครั้งแรก กลับเหมือนว่ารู้จักกันมานานมาก ดูจากท่าทางพี่สาวคิดว่าต้องไม่ใช่คนแคว้นเหินเวหาเป็นแน่ คุยเล่นกับพี่สาวแค่สักพักกลับรู้ได้ว่าที่แท้พี่สาวจะต้องสนใจกระบี่คมพยับนี้ในทันที ในเมื่อข้ากล้าผลักกระบี่คมพยับไปตรงหน้าพี่สาว เชื่อว่าพี่สาวคงไปแย่งไปเช่นนี้”

หวันเหยียนเชียนหวาได้ยินคำพูดนี้ ก็หัวเราะเบาๆ “ข้าว่าเจ้าเก่งมาก น้องชายข้าพวกนั้นยังไม่ฉลาดและซุกซนเพียงนี้เลย”

“ข้าจะบอกพี่สาวเสียหน่อย แม้ข้าชอบแต่งตัวเป็นชาย กลับไม่ใช่ผู้ชายแต่เป็นผู้หญิงต่างหาก” เธอขยิบตาไปทางนาง พร้อมกล่าวอย่างเจ้าเล่ห์

หวันเหยียนเชียนหวาได้ยินคำพูดนี้ยังอึ้งไปจริงๆ “หา? ผู้หญิง? แล้วหน้าอกเจ้าล่ะ?” ระหว่างพูด สายตาก็หยุดนิ่งตรงหน้าอกเฟิ่งจิ่วที่แบนราบเสียจนไม่อาจแบนไปมากกว่านี้อีก ท่าทีแปลกไป “ไม่ได้เรื่องเพียงนี้เชียว?”

มุมปากเฟิ่งจิ่วกระตุกเล็กน้อย เหลือบเห็นว่าเซี่ยงหวากับตู้ฝานข้างๆ นั้นก้มหน้าต่ำลงอย่างเขินอายนิดหน่อย กระแอมไอเบาๆ เอ่ยว่า “ข้าเทียบพี่สาวไม่ได้แน่นอน”

“เหอะๆๆ นั่นก็ใช่”

นางปิดริมฝีปากแดงพลางหัวเราะเบาๆ กลับแค่ชักกระบี่คมพยับออกมาดูและไม่ทำอะไรอีก แต่ผลักคืนให้เฟิ่งจิ่ว “เก็บไปเถอะ! ในเมื่อกระบี่คมพยับเป็นกระบี่เทวะในตำนาน ไม่ใช่ว่าใครๆ จะได้รับ เจ้าได้กระบี่คมพยับมา แน่นอนว่ามันต้องขานรับนาย ข้าไม่สนใจกระบี่เล่มนี้หรอก เพราะข้าว่าเจ้าน่าสนใจกว่าอีก”

เธอได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งไปพักหนึ่ง หัวเราะเบาๆ พลางเอ่ยว่า “ครั้งแรกที่มีคนเทียบข้ากับกระบี่ ไม่รู้จริงๆ ว่าควรร้องไห้หรือหัวเราะ”

“หมายความว่าเสน่ห์เจ้ายังมากกว่ากระบี่เทวะในตำนาน แน่นอนว่าเจ้าควรยิ้ม” นางนั่งตัวตรง ยกไหเหล้าขึ้นรินเหล้าสองแก้ว บอกว่า “วันนี้น้องสาวคนนี้ ข้ายอมรับ”

เห็นเช่นนี้ เฟิ่งจิ่วยิ้มพลางยกแก้วเหล้าขึ้น “พี่สาว แก้วนี้ข้าขอคารวะท่าน” พูดจบก็แหงนหน้าดื่มรวดเดียวหมด

“ดี” หวันเหยียนเชียนหวายิ้มพร้อมยกแก้วขึ้นเช่นกัน “ดื่มเหล้าแก้วนี้ จากนี้ไปเจ้าคือน้องสาวข้า หวันเหยียนเชียนหวา” แล้วดื่มรวดเดียวหมด

นอกจากไป๋เสี่ยวที่หลับสนิทเสียจนกรนเหมือนหมู เซี่ยงหวากับตู้ฝานที่ตาสว่างนั้นไม่รู้จะเอ่ยอย่างไรกับภาพตรงหน้านี้แล้ว

เดิมนึกว่าจะสู้กันดุเดือด ใครรู้ว่าสุดท้ายกลับกลายเป็นพิธีร่วมสาบาน

“จริงด้วยน้องจิ่ว ยี่สิบกว่าคนนั้นยังโดนแขวนไว้! เรื่องที่เจ้ามีกระบี่คมพยับพวกเขาเป็นคนเอ่ยออกมาเพื่อแลกกับชีวิต คนที่ทรยศหักหลังเช่นนี้ เดิมทีข้าอยากจัดการเสียหน่อยไม่ให้พวกเขาตายง่ายเกินไป ในเมื่อเจ้ามาแล้ว หรือว่าจะยกคนพวกนั้นให้เจ้าจัดการดี?”

“พวกเขายังมีชีวิตหรือ?” เซี่ยงหวามองไปยังเฟิ่งจิ่วอย่างประหลาดใจ “คุณชาย…”

เฟิ่งจิ่วขมวดคิ้วเล็กน้อย เหลือบมองเซี่ยงหวา “เซี่ยงหวา อย่าลืมฐานะเจ้าสิ คิดว่าข้ายังปฏิบัติดีกับพวกเขาได้หรือ?”

เซี่ยงหวาได้ยินเช่นนี้ ร่างกายแข็งทื่อไป ใช่! พวกเขาหักหลังคุณชาย พูดเรื่องกระบี่คมพยับออกไปเพื่อร้องขอชีวิต เดิมมีโทษตาย แล้วจะขอร้องนายท่านให้ช่วยชีวิตพวกเขาได้อย่างไรเล่า?

“สำหรับคนที่ทรยศหักหลัง ตลอดมาข้าจะไม่ปรานี พี่สาว ควรจัดการเช่นไรก็เช่นนั้นเถอะ” เธอมองยังหวันเหยียนเชียนหวาพลางกล่าว

นางเห็นเช่นนี้ก็หัวเราะเบาๆ เอ่ยเสียงแผ่วเบาว่า “เรื่องนี้ง่ายมาก ธงหมื่นวิญญาณข้ากำลังรวบรวมวิญญาณหมื่นดวง เช่นนั้นก็เพิ่มวิญญาณพวกเขาอีกยี่สิบเอ็ดดวงพอดี ข้าไม่ปฏิเสธหรอก”

……………………