บทที่ 337 ยาพระอาทิตย์สีทอง!
จิตสำนึกของป๋ายเสี่ยวฉุนพร่าเลือน บัดนี้ดูเหมือนว่าโลกของเขาได้เปลี่ยนมาเคลื่อนไหวช้าลง ในสมองของเขาย้อนความทรงจำถึงภาพที่ตัวเองอยู่บนเขาเม่าเอ๋อร์ นึกถึงช่วงเวลาที่จุดธูป ย้อนนึกถึงภาพเหตุการณ์ทุกอย่างในสำนักธาราเทพ
และยังมีที่สำนักธาราโลหิต และสำนักสยบธาร…
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้เกิดเป็นภาพแวบผ่านในสมองของป๋ายเสี่ยวฉุนไปอย่างรวดเร็ว ป๋ายเสี่ยวฉุนก็ยิ้มออกมา
รอยยิ้มนี้แฝงไว้ด้วยความขมขื่น ทั้งเย้ยหยันตัวเองและทั้งจนใจ
เป้าหมายในการฝึกบำเพ็ญตบะของเขาก็เพื่อเป็นอมตะ ทว่าบนเส้นทางของการแสวงหาความเป็นอมตะนี้มักจะเจอกับวิกฤตความเป็นความตายอยู่เสมอ หากไม่ระวังเพียงแค่นิดเดียว ชีวิตน้อยๆ ก็จะหายไปทันที
เขารู้สึกว่ามันขัดแย้งกันอย่างมาก
“เป็นอมตะ…ไม่ใช่แค่ต้องแข่งขันกับสวรรค์ ยังต้องแข่งขันกับมนุษย์กันเองด้วย…ทางเส้นนี้ขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ ทำให้คนมากมายยอมแพ้ไปกลางทาง ทำให้คนมากมายล้มเหลวอยู่บนทางสายนี้ และทำให้คนมากมายเดินหลงไปผิดทาง…”
ป๋ายเสี่ยวฉุนพึมพำอยู่กับตัวเองในใจ
“เป็นอมตะ…เป้าหมายแรกเริ่มในการบำเพ็ญตบะของข้าก็เพื่อเป็นอมตะ…”
“เป็นอมตะ…ข้าจะ…เป็นอมตะ!!” ในดวงตาทั้งคู่ของป๋ายเสี่ยวฉุนที่เดิมทีพร่าเลือน บัดนี้ได้เปลี่ยนมาเป็นชัดเจนขึ้น แม้ว่าลมหายใจของเขาจะแผ่วเบา ทว่ากลับยิ่งถี่กระชั้น เวลานี้ความยึดมั่นในการเป็นอมตะของเขาได้สะท้อนหมุนวนอยู่ในจิตวิญญาณ ส่งเสียงดังอึงอลอย่างต่อเนื่อง!
“พึ่งพาคนอื่น คงอยู่ได้ไม่นาน มีเพียงทำให้ตัวเอง…แข็งแกร่งมากพอ แข็งแกร่งจนไม่มีใครมาขัดขวางความปรารถนาในการเป็นอมตะของข้าได้!!” ร่างของป๋ายเสี่ยวฉุนสั่นเทิ้ม จิตวิญญาณของเขากำลังกู่ร้อง กำลังคำราม มหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นที่อยู่ในร่างยิ่งเดือดพล่าน ส่งเสียงดังกัมปนาทราวอสนีบาต
ตามหลังเสียงกึกก้องนั้น ในมหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นของเขา ปราณวิถีฟ้าเส้นนั้นที่เขาดูดซับมาตอนสร้างฐานรากพลันระเบิดออกกลายเป็นเส้นใยชักนำที่เชื่อมต่อเข้ากับมหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้น และมันคือตัวกลาง…ที่ฝืนบังคับให้มหาสมุทรวิญญาณทั้งเก้าชั้นรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน!!
เดิมที ป๋ายเสี่ยวฉุนต้องใช้เวลาในการเตรียมตัวอีกแค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งก็สามารถฝ่าโจมตีไปยังอายุวัฒนะได้ ทว่าตอนนี้ เมื่ออยู่ภายใต้ความดึงดันอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อของเขา เมื่ออยู่ภายใต้การบีบบังคับด้วยชีวิตที่แขวนอยู่บนเส้นด้าย เขาจึงเลือก…โจมตีสู่ขอบเขตยาอายุวัฒนะทันที!
“เป็นอมตะ!!” ป๋ายเสี่ยวฉุนแหงนหน้าแผดเสียงคำรามยาว วินาทีที่เสียงคำรามของเขาดังออกไป มหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นในร่างกายของเขาก็ระเบิดออกทุกด้าน กลายมาเป็นพลานุภาพน่าตะลึงระลอกหนึ่งที่แผ่กระจายออกมาจากร่างของเขาแล้วหลอมรวมเข้ากับฟ้าดิน!!
ปราณวิถีฟ้าก็ระเบิดตามมาติดๆ ทำให้นภากาศเปลี่ยนสี ลมและเมฆกลิ้งซัดโหมตลบ บนท้องฟ้าปรากฏเป็นน้ำวนขนาดยักษ์หนึ่งลูก น้ำวนนี้ขยายตัวอย่างต่อเนื่อง พริบตาเดียวก็ปกคลุมอาณาเขตทั้งหมดของสำนักธารฟ้า!
ความใหญ่ของน้ำวนก่อให้เกิดเสียงดังกึกก้องสะท้อนไปแปดทิศ ทำให้ลมหายใจของคนจำนวนนับไม่ถ้วนที่เงยหน้ามองติดขัดอย่างอดไม่ได้!
อีกทั้งรอบกายป๋ายเสี่ยวฉุนยังมีพายุพัดตลบ ซึ่งหลังจากพายุนั้นรวมเป็นหนึ่งเดียวกับปราณวิถีฟ้าแล้ว บนนภากาศก็พลันมีสายฟ้าแลบแปลบปลาบ ทั้งยังมีภาพมายามากมายปรากฏวาบขึ้นมา พอมองเห็นได้รำไรว่านั่นคือภาพของมหาสมุทรเก้าแห่งที่คลื่นกำลังโถมตัวซัดสาดอย่างบ้าคลั่ง
และเวลานี้เอง ชายหนุ่มยาอายุวัฒนะได้เข้ามาใกล้ จิตสังหารของเขายิ่งดุเดือด กำลังจะลงมือทว่ากลับต้องหน้าเปลี่ยนสีกะทันหัน มือขวาที่ยกขึ้นถูกพลังอำนาจที่แผ่ออกมาจากร่างของป๋ายเสี่ยวฉุนกระแทกใส่กลายเป็นพลังโจมตีกลับจนร่างของเขาสั่นสะเทือนถอยแถ่ดๆ ออกไปหลายสิบจั้ง!
“เจ้า…” ชายหนุ่มยาอายุวัฒนะหอบหายใจหนักหน่วง สีหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ป๋ายเสี่ยวฉุนเลือกรวมโอสถที่นี่ เขาไม่แปลกใจ ที่เขาตะลึงก็คือการรวมโอสถของป๋ายเสี่ยวฉุนกลับแตกต่างไปจากสิ่งที่เขาเคยรับรู้มาอย่างสิ้นเชิง!
ในความทรงจำของเขา การรวมโอสถไม่มีทางเกิดปรากฏการณ์ผิดธรรมชาติเช่นนี้ขึ้นมาได้ นอกเสียจากว่าดำเนินการอยู่ในพื้นที่ที่มีความพิเศษบางแห่ง มิฉะนั้นก็ไม่มีทางทรงพลังได้แบบนี้เด็ดขาด
นี่ยังไม่ทันรวมโอสถสำเร็จด้วยซ้ำ ลำพังเพียงแค่พลานุภาพสยบและปราณที่แผ่ออกมาก็ทำให้ตนมิอาจเข้าใกล้ได้แล้ว ภาพเหตุการณ์นี้ทำให้ชายหนุ่มยาอายุวัฒนะตะลึงลานและประหลาดใจถึงขีดสุด
ไม่เพียงเขาเท่านั้นที่อึ้งค้าง บัดนี้ทุกคนที่อยู่รอบด้านล้วนใจเต้นกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง!
“นี่…”
“นี่คือ…”
“นี่คือปราณของวิถีฟ้า…หรือว่า…หรือว่าเขากำลังจะรวมยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า!!” เจินเหรินก่อกำเนิดหลายคนของสำนักธารฟ้าพากันหน้าเปลี่ยนสี ทั้งยังมีบางส่วนที่แววตาเผยความไม่คาดคิดและอิจฉาริษยา
รวมโอสถวิถีฟ้านั่นคือยาอายุวัฒนะสีทองในตำนาน!
ในขอบเขตยาอายุวัฒนะนี้ แม้จะเรียกทั้งหมดว่ายาอายุวัฒนะเหมือนกัน ทว่าในความเป็นจริงแล้วได้แบ่งออกเป็นสามประเภทคือฟ้า ดิน และมนุษย์ ยาสามัญวิถีมนุษย์ ยาดินวิถีดิน และยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า!
มีเพียงยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าเท่านั้นถึงจะเรียกได้ว่าเป็น…ยาอายุวัฒนะที่แท้จริง!
และวิธีการเดียวที่จะกลายเป็นยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าได้ก็คือสร้างฐานรากวิถีฟ้า ทว่าต่อให้สร้างฐานรากวิถีฟ้าก็มีความเป็นไปได้เพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่จะได้…เลื่อนขั้นเป็นยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า!
ยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าหายากดุจขนหงส์เขากิเลน ต่อให้เป็นสำนักของแม่น้ำตอนกลางเอง หลายหมื่นปีมานี้ก็ยังไม่มีปรากฏให้เห็นแม้แต่คนเดียว และคำบรรยายเกี่ยวกับยาอายุวัฒนะวิถีฟ้ารวมไปถึงการกดดันบีบคั้นที่ปราณวิถีฟ้ามีก็มีบันทึกไว้แค่ในคัมภีร์เท่านั้น
แม้ว่าตอนนี้พวกบุรพาจารย์ก่อกำเนิดของสำนักสยบธารจะไม่แปลกใจมากขนาดนั้น ทว่าจิตใจก็ยังคงสั่นไหว พวกเขารู้ว่าป๋ายเสี่ยวฉุนคือสร้างฐานรากวิถีฟ้า ทว่าสร้างฐานรากวิถีฟ้า…ไม่ได้หมายความว่าจะรวมยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าได้!
อัตราความล้มเหลวมีอยู่มาก ทว่าหากทำได้สำเร็จ…ใช้พลังวิถีฟ้าก่อตัวขึ้นมาเป็นยาอายุวัฒนะ กลายเป็นยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า นั่นคือตัวแทนของอนาคตที่ไร้ขีดจำกัด อีกทั้งในระดับเดียวกันยังทรงพลังจนบดขยี้ได้ทุกสิ่ง!
ตอนนี้ตลอดทั้งสนามรบอยู่ในสภาวะชะงักงัน เมื่ออยู่ภายใต้แรงบีบคั้นจากพลังวิถีฟ้า การต่อสู้ของสองสำนักจึงต้องหยุดลงชั่วคราว!
สายตาทุกคู่ล้วนมารวมอยู่ตรงจุดที่ป๋ายเสี่ยวฉุนอยู่ ยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า ต่อให้คนฟ้าเยื้องกรายลงมาเองก็ยังมิอาจขัดขวางและรบกวนได้ หากทำเช่นนั้นเมื่อใดก็จะถูกสวรรค์ลงทัณฑ์เมื่อนั้น!
ล้มเหลวก็ดี สำเร็จก็ช่าง ล้วนไม่ได้อยู่ที่คนอื่น มีเพียงตัวของผู้ที่รวมโอสถเท่านั้น!
แทบจะวินาทีเดียวกับที่พวกเขาหันไปมอง ท้องฟ้าส่งเสียงกัมปนาทดังเกินฟ้าผ่า ในมหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้น ชั้นที่เก้ากับชั้นที่แปด ชั้นที่หนึ่งกับชั้นที่สองพลันเริ่มหลอมรวมในเวลาเดียวกัน!
เสียงอึกทึกดังกังวาน การกระแทกชนและหลอมรวมกันของมหาสมุทรใหญ่บนล่างสี่ชั้นทำให้นภากาศเปลี่ยนสี ลมและเมฆพัดตลบ ความทรงพลังของพลานุภาพสยบนั้นทำให้ลมหายใจของทุกคนถี่ระรัว แม้แต่นักพรตก่อกำเนิดก็ยังไม่ใช่ข้อยกเว้น
“เริ่มหลอมรวมแล้ว…”
“ฝ่าทะลุสร้างฐานราก ก่อตัวเป็นยาอายุวัฒนะก็คือขั้นตอนการหลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณ การหลอมรวมนี้…แบ่งจากจำนวนชั้น…หลอมรวมพร้อมกันทีเดียวสี่ชั้นถือว่าดีมาก น้อยกว่าสี่ชั้นก็รองลงมา ผู้ที่หลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณหกชั้นแรกได้ในเวลาเดียวกัน…มีให้เห็นน้อยมาก ส่วนหลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณทีเดียวแปดชั้นก็มีเพียงสำนักต้นน้ำเท่านั้นถึงจะปรากฏให้เห็นซึ่งถือว่ามีน้อยยิ่งกว่าน้อยพอๆ กับขนหงส์เขากิเลน!”
“ป๋ายเสี่ยวฉุนหลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณบนและล่างทั้งหมดสี่ชั้น…”
นักพรตยาอายุวัฒนะและก่อกำเนิดของสองสำนักต่างก็พากันมองไปที่ท้องฟ้า ความคิดในใจแตกต่างกันออกไป
ทว่าหลายคนของสำนักธารฟ้าที่พอเห็นว่าป๋ายเสี่ยวฉุนหลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณสี่ชั้นก็พากันคลายใจลงได้
“หากหลอมรวมมหาสมุทรวิญญาณสี่ชั้นล่ะก็…ยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าของคนผู้นี้ย่อมล้มเหลวแน่นอน!” ไม่ใช่แค่คนของสำนักธารฟ้าเท่านั้นที่คิดเช่นนี้ แม้แต่บุรพาจารย์หลายคนของสำนักสยบธารเองก็ยังพากันร้อนใจขึ้นมา
ป๋ายเสี่ยวฉุนคือบุรพาจารย์น้อยของสำนักสยบธาร ได้รับความสำคัญอย่างยิ่งยวดจากบุรพาจารย์ทุกคนของสำนักสยบธาร เดิมวางแผนกันไว้ว่าหลังจากสงครามครั้งนี้ยุติลงแล้ว จะพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยให้ป๋ายเสี่ยวฉุนเป็นยาอายุวัฒนะวิถีฟ้า
ทว่าตอนนี้เหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นในสนามรบ ทำให้ป๋ายเสี่ยวฉุนฝืนตัวเองรวมโอสถ เรื่องนี้สำหรับสำนักสยบธารแล้วหากมีข้อผิดพลาดขึ้นเพียงเล็กน้อย จะนำมาซึ่งความเสียหายอย่างใหญ่หลวง
ทว่าขณะที่อารมณ์ของทุกคนกระเพื่อมไหวอยู่นั้น เสียงอุทานด้วยความตกตะลึงพลันดังอึงอลมาจากรอบด้าน
“ไม่ใช่สี่ชั้น!!”
“เกิดการหลอมรวมครั้งใหม่อีกแล้ว!!”
ขณะที่เสียงอุทานแตกตื่นนี้ดังสะท้อน มหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นบนท้องฟ้าที่เดิมทีมีเพียงสองชั้นล่างสุดและบนสุดหลอมรวมกัน ทว่าตอนนี้กลับมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นใหม่ มหาสมุทรวิญญาณสองชั้นแรกกลับลอยขึ้น แล้วค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้มหาสมุทรวิญญาณชั้นที่สาม!
ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีมหาสมุทรวิญญาณชั้นแปดชั้นเก้าที่พลันร่วงดิ่งลงมา เขยิบเข้าใกล้ชั้นที่เจ็ดอย่างช้าๆ!
เมื่อพวกมันเข้าไปใกล้กัน พลานุภาพของวิถีฟ้าก็พลันรุนแรงหนักอึ้งยิ่งกว่าเดิม ก่อเกิดเป็นแรงกดดันที่ทำให้ตบะของนักพรตทุกคนซึ่งอยู่ในอาณาบริเวณนี้ถูกยับยั้งจนยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ
เสียงสูดลมหายใจดังขึ้นๆ ลงๆ ไม่ขาดสาย
“เป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร!!”
ทุกคนของสำนักธารฟ้าจิตใจสะท้านไหว โดยเฉพาะชายหนุ่มยาอายุวัฒนะที่สาบานว่าจะฆ่าป๋ายเสี่ยวฉุนให้ได้ แต่กลับกลายเป็นว่าบีบให้ป๋ายเสี่ยวฉุนต้องรวมโอสถล่วงหน้าโดยไม่ได้ตั้งใจ ซึ่งเวลานี้เขายิ่งตัวสั่นสะท้าน ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อและตะลึงพรึงเพริด เขายังถึงขั้นเสียใจกับการกระทำก่อนหน้านี้ของตัวเองแล้วด้วยซ้ำ ความรู้สึกที่ว่าบีบให้สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งปรากฏขึ้นมาด้วยน้ำมือของตัวเอง ทำให้เขารู้สึกเหมือนว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง
“หกชั้น!!” บุรพาจารย์หันจงแห่งสำนักธาราเทพปิติยินดีอย่างบ้าคลั่ง เฟิงเสินจื่อแห่งสำนักธาราโลหิตเองก็ฮึกเหิมคึกคัก บุรพาจารย์คนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกัน และยังมีพวกหลี่ชิงโหวที่พากันกลั้นลมหายใจ จ้องมองตาไม่กะพริบ
ทว่ายังไม่ทันที่เสียงฮือฮาของคนจากสองสำนักจะดังขึ้น บนท้องฟ้าพลันเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง!!
มหาสมุทรวิญญาณชั้นแรกกลับลอยขึ้นมาอีกครั้ง แล้วขยับเข้าไปใกล้มหาสมุทรวิญญาณชั้นที่สี่!
เช่นเดียวกัน มหาสมุทรวิญญาณชั้นที่เจ็ดแปดเก้าก็เคลื่อนเข้ามาใกล้…มหาสมุทรวิญญาณชั้นที่หก!
เมื่อเป็นเช่นนี้ สถานการณ์จึงเปลี่ยนแปลงทันใด!!
พอมองไป สี่ชั้นบน สี่ชั้นล่างล้วนเขยิบเข้าไปใกล้ตรงกลาง ซึ่งตรงกลาง…ก็คือมหาสมุทรวิญญาณชั้นที่ห้า!
แม้ว่ามหาสมุทรวิญญาณชั้นที่ห้านี้จะไม่เปลี่ยนแปลง แต่เห็นได้ชัดว่าสภาพเหตุการณ์นี้ก็คือ…รูปแบบการหลอมรวมกันของมหาสมุทรวิญญาณทั้งเก้าชั้น!!
พลานุภาพสยบจากวิถีฟ้าแข็งแกร่งอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนระเบิดออกเสียงดังตูมตาม กลายมาเป็นพลังกำราบกดดันที่ทรงอำนาจถึงขีดสุด ทำให้พื้นที่รอบด้านคล้ายถูกตัดแบ่งออกจากกัน!
พลังกำราบนี้ยังสามารถมองเป็นการปกป้องอย่างหนึ่งที่โลกใบนี้มีต่อผู้รวมยาอายุวัฒนะวิถีฟ้าได้ด้วย และเวลานี้เอง ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าบนท้องฟ้ามีเงาร่างที่ผ่านกาลเวลามาอย่างโชกโชนของคนเฝ้าสุสานเดินออกมา เขาจ้องนิ่งไปยังมหาสมุทรวิญญาณ จ้องนิ่งไปยังป๋ายเสี่ยวฉุน…
คนเหลือคณานับจ้องเขม็งไปที่มหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นบนท้องฟ้าที่เวลานี้กำลังหดตัวเข้าหากันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งริมขอบของมหาสมุทรวิญญาณเหล่านั้นค่อยๆ กลายมาเป็นโค้งมน…
เมื่อมองไปจะเห็นได้ชัดว่าการโค้งมนของมหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นนี้จะทำให้มันกลายมาเป็น…ทรงกลม!!
และบัดนี้สีทองของมหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นก็ยิ่งสาดแสงจัดจ้าสว่างไสว สายตาของทุกคนมองเห็นว่ามหาสมุทรวิญญาณเก้าชั้นบนท้องฟ้าได้เปลี่ยนมาเป็น…ยาพระอาทิตย์สีทองเม็ดหนึ่ง…ที่ทำให้จิตวิญญาณของทุกคนถูกสั่นคลอน!
นั่นคือยาอายุวัฒนะสีทอง…ที่แท้จริง!