ตอนที่ 1338
เผชิญหน้าทัณฑ์เต๋า
จุดแสงนั้นไม่ได้ส่องสว่างไปทั่วทุกซอกมุมของท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว แต่…ในตอนนี้ กลุ่มผู้ฝึกตนจากขุนเขาทะเลแรกจนถึงขุนเขาทะเลที่เจ็ดต่างก็มองเห็นได้ถ้วนทั่วทุกตัวคน!
ในขุนเขาทะเลที่เจ็ด ดาวหู่เหลาตกอยู่ในความปั่นป่วนวุ่นวาย เช่นเดียวกับในขุนเขาทะเลแรก ที่นั่นผู้ฝึกตนลำดับขั้นเต้าเทียนยืนอยู่ในท่ามกลางกองกำลังของมัน มองขึ้นไปยังจุดแสงอันเจิดจ้านั้น และสั่นสะท้านไปโดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ทั้งหมดที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้น
จากขุนเขาทะเลแรกไปจนถึงขุนเขาทะเลที่เจ็ด ขณะที่ผู้ฝึกตนทั้งหมดกำลังมองขึ้นไปยังจุดแสงที่เจิดจ้านั้น จู่ๆ มันก็ยิ่งสว่างจ้ามากขึ้นกว่าเดิม!
เกิดเป็นเสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่จุดแสงนั้นขยายขนาดใหญ่ขึ้นเป็นสองเท่า!
ในตอนนี้เองที่จำนวนดวงตะวันขนาดเล็กที่อยู่รอบกายเมิ่งฮ่าวเพิ่มขึ้นจากสี่พันเป็นแปดพัน!
ตะวันดวงเล็กแปดพันดวง กระจายเป็นแสงอันเข้มข้นออกมา ถึงแม้ว่าแสงเหล่านั้นไม่อาจจะเทียบได้กับดวงตะวันที่แท้จริงก็ตาม แต่ก็สว่างเจิดจ้ามากที่สุดเท่าที่จะมองเห็นได้!
ผู้ฝึกตนตกอยู่ในความอึกทึกโกลาหล และกลุ่มคนนอกคอกก็สั่นสะท้านอยู่ภายในใจ ขณะที่ลางสังหรณ์อันเข้มข้นพุ่งขึ้นมาในจิตใจของพวกมัน
จักรพรรดิเต๋านอกคอกที่แยกส่วนออกมาเป็นร่างจำแลงหลายร่างกำลังสั่นสะท้าน และดวงตาก็สาดประกายขึ้นด้วยความประหลาดใจ ขณะที่จ้องนิ่งไปยังแสงนั้น ราชันจักรพรรดินอกคอกที่กำลังต่อสู้กับตี้จ้างก็รู้สึกว่าจิตใจกำลังเต้นรัวขึ้นด้วยเช่นกัน
เช่นเดียวกับผู้ยิ่งใหญ่นอกคอกอี้กู่
แต่กลับกัน ตี้จ้าง ไห่เมิ่ง และราชันขุนเขาทะเลต่างๆ ดูเหมือนว่าจะมีกำลังใจขึ้นมาในทันที ระเบิดเป็นพลังออกไปเท่าที่สามารถจะทำได้ เพื่อขัดขวางไม่ให้คู่ต่อสู้นอกคอกหลบหนีจากไป
เสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น และระเบิดเต็มอยู่ในอากาศ เมื่อดวงตะวันขนาดเล็กที่ห้อมล้อมอยู่รอบๆ ร่างเมิ่งฮ่าวมีจำนวนเพิ่มขึ้นเป็นแปดพัน ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลที่แปดในที่สุดก็มองเห็นดวงตะวันที่อยู่ด้านบน!
ผู้ฝึกตนและกลุ่มคนนอกคอกต่างก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ราวกับว่าการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในขุนเขาทะเลที่แปด เหมือนกับเป็นโม่ศิลาขนาดยักษ์ที่กำลังบดขยี้ลงมา แต่จากนั้นกลุ่มผู้ฝึกตนก็สังเกตเห็นแสงอันเจิดจ้านั้น และคนทั้งหมดก็อ้าปากค้าง
“นั่นคืออะไร?”
“จู่ๆ ก็มีจุดแสงปรากฏขึ้นอยู่ที่นั่นได้อย่างไร? ไม่ถูกต้อง…มันกำลังพุ่งสูงขึ้นไปอย่างรวดเร็ว!”
“หรือว่าจะเป็นของวิเศษอะไรสักอย่าง? ดูเหมือนว่ามันกำลังพุ่งตรงไปยัง…สวรรค์ชั้นแรก?”
ขณะที่กลุ่มฝูงชนระเบิดเป็นความปั่นป่วนออกมา ไว่กงเมิ่งฮ่าวซึ่งเป็นราชันแห่งขุนเขาทะเลที่แปดก็สั่นสะท้านขึ้นมาในทันที แหงนหน้ามองขึ้นไป และเมื่อได้เห็นแสงนั้น ดวงตาก็สาดประกายขึ้นด้วยความประหลาดใจ
“กลิ่นอายของฮ่าวเอ๋อร์…นั่นคือฮ่าวเอ๋อร์…” ท่านแหงนหน้าขึ้นและหัวเราะเป็นเสียงดังก้อง ด้วยความรู้สึกยินดีที่พุ่งขึ้นมาอย่างกะทันหัน ขณะที่จ้องมองไปยังจุดแสงที่กำลังพุ่งสูงขึ้นไป ดวงตาก็เริ่มสาดประกายขึ้นด้วยความมุ่งหวัง
ทันใดนั้นจำวนดวงตะวันขนาดเล็กที่ห้อมล้อมอยู่รอบกายเมิ่งฮ่าวก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ไม่ได้มีทั้งหมดแปดพันดวงอีกต่อไป แต่เป็นหนึ่งหมื่นดวง แสงดวงตะวันขนาดเล็กหนึ่งหมื่นดวงรวมเข้าด้วยกัน ขณะที่พุ่งทะยานตรงขึ้นไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่ที่ด้านบน ไม่นานนัก…ขุนเขาทะเลที่เก้าก็เริ่มมองเห็นแสงนั้นได้อย่างชัดเจน!
ตานกุ่ยมองเห็นมัน และกลุ่มคนของตระกูลฟางก็มองเห็น บิดามารดาเมิ่งฮ่าวมองเห็น ไว่ผอและกลุ่มคนของท่านก็มองเห็น เจ้าอ้วน, เฉินฝาน, ฝานตงเอ๋อร์, ซุนไห่, ฟางอวี๋ และทุกคนที่เมิ่งฮ่าวรู้จัก…ผู้ฝึกตนทั้งหมดในขุนเขาทะเลที่เก้าสามารถจะมองเห็นมันได้
เปลวไฟสงครามลุกโชนขึ้นทั่วทุกที่ในขุนเขาทะเลที่เก้า เกิดการต่อสู้กันอย่างนองเลือดและโหดเหี้ยม
แต่ในทันทีที่มองเห็นแสงนั้น กลุ่มคนที่คุ้นเคยกับเมิ่งฮ่าวเป็นอย่างดี…ก็รับรู้ได้ว่าแสงนั้นประกอบไปด้วยกลิ่นอายของเขา!
“นั่น…นั่นคือเมิ่งฮ่าว!!”
“สวรรค์! เป็น…เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร? ทำไมเมื่อข้ามองเห็นแสงนั้น ก็ต้องนึกไปถึงเมิ่งฮ่าวด้วย?!”
“เป็นไปได้หรือไม่ว่านั่นคือเมิ่งฮ่าวจริงๆ!?!?”
กลุ่มฝูงชนกำลังส่งเสียงพูดคุยกันอื้ออึง บนดาวหนานเทียน สุ่ยตงหลิวยืนอยู่บนยอดเขา ยังคงมองขึ้นไปในท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง ทันใดนั้นก็เริ่มหัวเราะออกมา เป็นเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความยินดีและมุ่งหวัง
“เหล่าฟูเลือกไม่ผิดจริงๆ…ผู้ที่จะกำจัดมหันตภัยในครั้งนี้ไปได้ก็คือ…เมิ่งฮ่าว” หลังเสียงหัวเราะสีหน้าสุ่ยตงหลิวก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน เฝ้ายืนรออยู่ที่นั่น
ในตอนนี้ผู้ฝึกตนทั้งหมดในเก้าขุนเขาทะเลอันยิ่งใหญ่กำลังมองขึ้นไป
เวลาเดียวกันนั้น เมิ่งฮ่าวก็เข้าไปใกล้ดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งเป็นสวรรค์ชั้นแรกมากยิ่งขึ้น ตอนนี้เขากำลังเข้าไปอยู่ในจุดสูงสุดของห้วงอวกาศบริเวณนั้นแล้ว และความรวดเร็วเช่นนั้นก็ทำให้เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องออกไป
ดวงตาเมิ่งฮ่าวลุกโชนขึ้นด้วยความมุ่งมั่น ขณะที่เข้าไปใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ!
อย่างไรก็ตาม เมื่อเมิ่งฮ่าวเข้าไปใกล้กับสวรรค์ชั้นแรก เงาร่างของกลุ่มคนนอกคอกจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นมาในทันที บินออกมาเพื่อปะทะกับเขา นอกจากนั้นเกราะป้องกันจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นเพื่อปกป้องดินแดนอันกว้างใหญ่นั้น
ดินแดนแห่งนี้คือบ้านเกิดของกลุ่มคนนอกคอก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกล่าวว่า พวกมันจะปกป้องสถานที่แห่งนี้หรือไม่ กลุ่มคนนอกคอกเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อจะหยุดเมิ่งฮ่าวให้จงได้
ริมฝีปากเมิ่งฮ่าวบิดขึ้นเป็นรอยยิ้มที่เย็นชา แต่เมื่อกำลังจะโจมตีออกไป ก็ต้องขมวดคิ้วขึ้นในทันที เวลาเดียวกันนั้นกลุ่มคนนอกคอกที่เพิ่งจะบินออกมา ก็รีบถอยไปทางด้านหลังอย่างกะทันหัน นั่นเป็นเพราะว่าในทันใดนั้นเอง พลังแห่งทัณฑ์เต๋าก็ปรากฏขึ้น!
นี่คือทัณฑ์เต๋าของเมิ่งฮ่าว เป็นทัณฑ์เต๋ากายเนื้อของตนเอง!
ทัณฑ์นี้เคยปรากฏขึ้นมาก่อน แต่ก็ไม่ได้ตกลงมาอย่างแท้จริง กลับหลบซ่อนตัวไว้ เท่าที่เมิ่งฮ่าวคิดเป็นเพราะว่าเจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลได้ช่วยเขากำจัดมันไป
แต่ตอนนี้มันกลับปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง จึงมีความหมายได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น…ทัณฑ์นี้ไม่ได้มาจากอาณาจักรขุนเขาทะเล แต่มาจากสวรรค์ชั้นแรก!
“ดินแดนแห่งนี้มีรูปแบบชีวิตของมันเอง จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่สวรรค์ชั้นแรกจะมีเจตจำนงที่เหมือนกับอาณาจักรขุนเขาทะเล ดังนั้นมันจึงแทรกแซงมาด้วยเหตุและผล เพื่อค้นหากายเนื้อของข้าที่เป็นเหตุให้เกิดทัณฑ์เต๋า และทัณฑ์ที่ตกลงมาเองนี้ก็คือผล?” ในทันทีที่เมิ่งฮ่าวเข้าใจเรื่องราวได้ทั้งหมด ก็ไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย กลับหัวเราะเป็นเสียงดังก้องขึ้น
ในชั่วชีวิตของเมิ่งฮ่าว เคยพบเจอกับทัณฑ์สวรรค์มาแล้วมากมาย แต่ละครั้งก็จะมีความยุ่งยากมากขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ และในตอนนี้เขาก็เชื่อมั่นว่าจะสามารถบดขยี้ทัณฑ์สวรรค์นี้ได้อย่างง่ายดายราวกับเป็นกิ่งไม้ผุ!
เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้นเมื่อกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ก่อตัวขึ้นมา จนมีขนาดใหญ่โตมโหฬารอยู่ที่เบื้องหน้า เสียงกระหึ่มของสายฟ้าลงทัณฑ์ดังกึกก้องอย่างน่ากลัว ขณะที่เกิดเป็นสายฟ้าฟาดตรงมายังเมิ่งฮ่าวอย่างฉับพลัน
เห็นได้ชัดว่าสายฟ้าเหล่านี้มีรูปร่างเป็นมนุษย์ และเต็มไปด้วยพลังที่สามารถจะทำลายล้างสวรรค์หั่นปฐพีให้แตกออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อพวกมันเข้ามาใกล้ก็กลายร่างเป็นทะเลแห่งสายฟ้ากระจายออกเป็นวงกว้างไปทั่วทุกทิศทาง ปกคลุมเมิ่งฮ่าวและดวงตะวันทั้งหนึ่งหมื่นดวงไว้ภายในโดยสิ้นเชิง ผู้ฝึกตนทั้งหมดที่อยู่ในเก้าขุนเขาทะเลตรงด้านล่าง สามารถจะมองเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้กันทั้งหมด
“แย่แล้ว! สวรรค์ชั้นแรกคือโลกที่มีพลังลงทัณฑ์ของมันเอง!!”
“ถ้าจุดแสงนั่นคือเมิ่งฮ่าว มันกำลังจะพ่ายแพ้แล้ว…”
“บัดซบ ไม่อาจจะต่อสู้กับสวรรค์ชั้นแรกได้จริงๆ!?” ผู้ฝึกตนในเก้าขุนเขาทะเลทั้งหมดกำลังร้องตะโกนขึ้นมาด้วยความวิตก พวกมันกระวนกระวายใจ เป็นห่วงกังวล ความรู้สึกเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็สืบเนื่องมาจากเมิ่งฮ่าว
แน่นอนว่ายังมีบางคนในกลุ่มฝูงชนที่มองไปด้วยความเย็นชา นอกจากนี้ก็ยังมีผู้คนอยู่ทุกรูปแบบในอาณาจักรขุนเขาทะเล จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ใครบางคนจะเชื่อว่า เมื่อไหร่ที่เกิดมหันตภัยเช่นนี้ขึ้น คนทั้งหมดจะต้องตายไป!
แม้แต่บางสำนักและบางตระกูล ก็ยังไม่ได้ทุ่มเทออกมาเพื่อต่อสู้อย่างสุดกำลังอีกด้วย แต่กลับปกปิดความแข็งแกร่งที่แท้จริงไว้ เพื่อหาโอกาสหลบหนีออกไปจากอาณาจักรขุนเขาทะเล อันที่จริงก็มีบางคนที่แอบวางแผนไว้ว่า…จะยอมจำนนต่อสามสิบสามสวรรค์อีกด้วย
แต่กลุ่มคนเหล่านี้ก็เป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่แห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลต่างก็มีจิตใจที่เด็ดเดี่ยว พวกมันมีเกียรติยศศักดิ์ศรีของตนเอง และจะไม่มีทางยอมแพ้! ผู้ฝึกตนเหล่านั้นกำลังมองขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวด้วยความวิตกกังวล
ราชันจักรพรรดินอกคอกที่กำลังต่อสู้กับตี้จ้าง เริ่มหัวเราะหึๆ ด้วยความดูถูกขึ้นมาในทันที
“เมื่อทัณฑ์เกิดขึ้นมาแล้ว ยังกล้าจะมาตอแยสวรรค์ชั้นแรกอีก? รนหาที่ตาย!”
อี้กู่จื้อจุนใช้คำพูดเดียวกันนี้กับไห่เมิ่งจื้อจุนด้วยเช่นกัน ร่างจำแลงจักรพรรดิเต๋านอกคอกที่กำลังต่อสู้กับราชันแห่งขุนเขาทะเลอื่นๆ ต่างก็พูดเช่นเดียวกัน พวกมันทั้งหมดกำลังถอนหายใจด้วยความโล่งอกออกมา
บางคนรู้สึกวิตกกังวล บางคนกำลังดูถูกเยาะเย้ย แต่ในตอนนี้เองที่เมิ่งฮ่าวซึ่งกำลังเผชิญหน้ากับสายฟ้าลงทัณฑ์นับไม่ถ้วน จู่ๆ ก็ยกมือขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่สาดประกายแวววาว ขยับมือร่ายเวทและชี้ออกไป
“ผนึก!”
เวทผนึกอสูรรุ่นแปด!
เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น เมื่อพลังของกายเนื้อเมิ่งฮ่าวระเบิดออกไป พื้นฐานฝึกตนพุ่งขึ้นมา และเวทรุ่นแปดก็ถูกปลดปล่อยออกไป โดยมีพลังแห่งขุนเขาทะเลคอยเกื้อหนุน ทันใดนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
ขณะที่เมิ่งฮ่าวสะบัดมือออกไป สายฟ้าลงทัณฑ์ทั้งหมดในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวก็หยุดชะงักนิ่งในทันที
เวทผนึกอสูรรุ่นเจ็ด!
เมิ่งฮ่าวชี้นิ้วอีกครั้ง ครั้งนี้เขาปลดปล่อยเวทผนึกกรรมออกไป ทำการตัดกรรมของสายฟ้าลงทัณฑ์ทั้งหมด และจากนั้นก็โบกสะบัดชายแขนเสื้อขึ้น
เวทผนึกอสูรรุ่นห้า!
เวทด้านในด้านนอก!
กลับไปยังสถานที่ที่พวกเจ้าจากมา!
เมิ่งฮ่าวโบกสะบัดชายแขนเสื้อ และทันใดนั้นสายฟ้าลงทัณฑ์ทั้งหมดก็หมุนตัวเปลี่ยนทิศทาง พุ่งตรงไปยังกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ที่พวกมันโผล่ออกมา เคลื่อนที่ไปด้วยความรวดเร็วจนสุดจะคาดคิดได้!
เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่กลุ่มเมฆลงทัณฑ์อันไร้ขอบเขตพังทลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไป สวรรค์สั่นสะเทือนปฐพีสั่นสะท้าน ขณะที่สายฟ้าลงทัณฑ์กระแทกเข้าไปในกลุ่มเมฆ บดขยี้พวกมันไปโดยสิ้นเชิง!
ภาพที่เห็นนี้ทำให้เกิดเป็นเสียงหอบหายใจดังก้องไปทั่ว ทั้งจากกลุ่มผู้ฝึกตนและกลุ่มคนนอกคอกต่างก็เป็นเช่นเดียวกัน ดวงตาพวกมันเบิกกว้างขึ้น และอ้าปากค้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“อะไร?!?!” จักรพรรดิเต๋านอกคอกร้องอุทานขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ
กลุ่มคนนอกคอกต่างก็สั่นสะท้านไปกันทั้งหมดอันเนื่องมาจากเมิ่งฮ่าว จุดแสงอันเจิดจ้านั้นกลายเป็นฝันร้ายของพวกมันไปแล้วในตอนนี้!
ในตอนนี้เองที่เสียงกู่ร้องด้วยโทสะก็ดังก้องออกมาจากดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งก็คือสวรรค์ชั้นแรก กลุ่มเมฆลงทัณฑ์พลุ่งพล่านปั่นป่วนม้วนตัวไปมามากขึ้น รวมเข้าด้วยกันจนกลายเป็นก้อนเมฆยักษ์ที่ดูเหมือนว่าต้องการจะกำจัดเมิ่งฮ่าวไปโดยสิ้นเชิง!
แรงกดดันอันมหาศาลกระจายออกมาจากกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ ปกคลุมไปทั่วร่างเมิ่งฮ่าว และทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวสั่นสะเทือน ขณะที่เสียงกู่ร้องด้วยโทสะนั้นดังก้องมาอย่างต่อเนื่อง ก็มองเห็นกรงเล็บขนาดใหญ่ยื่นออกมาจากกลุ่มเมฆลงทัณฑ์
กรงเล็บนั้นเป็นสีดำสนิท และปกคลุมเต็มไปด้วยเกล็ด ดูเหมือนว่าจะเป็นกรงเล็บของกิ้งก่า!
นอกจากนั้น…ทัณฑ์นี้ก็ไม่ได้มาจากอาณาจักรขุนเขาทะเล แต่มาจากโลกแห่งสวรรค์ชั้นแรก
กรงเล็บนั้นถูกปกคลุมด้วยสายฟ้าลงทัณฑ์นับไม่ถ้วน มีความเข้มข้นกว่าก่อนหน้านี้มากนัก กรงเล็บพุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าว ขณะที่ทำเช่นนั้นกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ก็ยิ่งรวมตัวกันอยู่ในบริเวณนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ทัณฑ์นั้นยิ่งดูน่ากลัวและไร้ขอบเขตมากขึ้นกว่าเดิม
เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย และดวงตาก็สาดประกายขึ้นด้วยแสงอันเจิดจ้า โดยไม่หยุดชะงักลงแม้แต่น้อย พุ่งตรงขึ้นไปยังกลุ่มเมฆลงทัณฑ์และกรงเล็บที่เต็มไปด้วยสายฟ้านั้น เมื่อเข้าไปใกล้ ก็กล่าวขึ้นมาในทันทีด้วยเสียงที่คล้ายกับเป็นเสียงฟ้าร้องคำราม
“ข้าบอกให้เจ้ามารวมตัวกันที่นี่? สลายไป!”
เกิดเป็นเสียงกึกก้องดังขึ้น ขณะที่เวทผนึกอสูรรุ่นสองถูกปลดปล่อยออกไป
เวทจริงเท็จพุ่งตรงไปยังกลุ่มเมฆลงทัณฑ์ ทำให้สิ่งที่เป็นของจริงกลายเป็นภาพมายา และทำให้ภาพมายากลายเป็นของจริง! จากความคิดแค่แวบเดียวของเมิ่งฮ่าวเท่านั้น!
ในตอนนี้เขาเปลี่ยนกลุ่มเมฆลงทัณฑ์จากของจริงให้กลายเป็นภาพมายา ทำให้กลุ่มเมฆลงทัณฑ์ที่มารวมตัวกันอยู่ในบริเวณนั้นกระจัดกระจายหายไปในทันที!