ตอนที่ 1378
แปดแก่นแท้ปรากฏขึ้น
คนแรกที่โผล่ออกมาก็คือ หวังโหย่วฉาย!
เดิมทีมันไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งมากที่สุดในท่ามกลางกลุ่มผู้ถูกเลือก แต่ค่อนข้างจะตรงกันข้าม พื้นฐานฝึกตนของมันต่ำมากที่สุด แม้แต่พรสวรรค์ก็ยังเลวร้ายมากที่สุด อย่างไรก็ตามพลังแห่งเจตจำนงและความมุ่งมั่นของมัน ก็เป็นสิ่งที่แม้แต่เมิ่งฮ่าวยังต้องรู้สึกประทับใจ ทั่วทั้งขุนเขาทะเลที่เก้าต่างก็เป็นสักขีพยานต่อวิธีการอันโหดร้ายของมัน ทำให้ต้องสะท้านใจไปตามๆ กัน
เพื่อที่จะได้เข้าสังกัดสำนักอันแข็งแกร่ง ไม่ว่ามันจะปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความโหดร้ายอย่างไร แต่กลับปฏิบัติต่อตนเองด้วยความโหดเหี้ยมยิ่งกว่า เมื่อคนอื่นๆ ในสามสิบสามนรกต้องแผดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ปฏิกิริยาของมันก็คือแค่หัวเราะออกมาเท่านั้น
มันหัวเราะอย่างดุร้ายตลอดช่วงเวลาที่ทำการดูดซับโชควาสนาของเปลวไฟวิญญาณ และไม่ลังเลที่จะยอมสังเวยอายุขัยบางส่วนและแก่นแท้พลังชีวิตของตนเองไป เพื่อแลกเปลี่ยนกับการมีพื้นฐานฝึกตนที่ก้าวหน้าขึ้นไปอย่างน่าเหลือเชื่อ!
มันก้าวข้ามอาณาจักรโบราณไปโดยสิ้นเชิง และก้าวเท้าเข้าไปในอาณาจักรเต๋า กลายเป็นราชันเต๋า, จักรพรรดิเต๋า และในที่สุดก็เป็นราชันจักรพรรดิ!
สุดท้ายแล้วเจตจำนงที่คงอยู่ในเปลวไฟวิญญาณก็ได้รับผลกระทบจากความโหดเหี้ยมและความดื้อรั้นของหวังโหย่วฉาย ในที่สุดมันก็เริ่มหัวเราะขึ้นมาด้วยเช่นกัน ยินดีที่จะปล่อยให้พลังชีวิตของตนเองหลอมรวมเข้ากับหวังโหย่วฉาย
หลังจากที่ทะลวงผ่านและโผล่ออกมา มันก็เปลี่ยนแปลงไป เส้นผมเป็นสีขาวโพลนราวกับแก่ชราลงไป แต่เมื่อส่งพลังการฝึกตนออกไป ทุกสิ่งทุกอย่างก็มืดสนิท และสามสิบสามนรกก็สั่นสะเทือนไปทั่ว
มีผู้คนโผล่ออกมาหลังจากหวังโหย่วฉายมากขึ้น แต่น้อยคนนักที่จะมีความก้าวหน้าได้อย่างน่าเหลือเชื่อเช่นนั้น ถ้าไม่ใช่จนกระทั่งหลี่หลิงเอ๋อร์ได้โผล่ออกมา พร้อมกับเส้นผมที่ขาวโพลนเช่นเดียวกับหวังโหย่วฉาย และกลิ่นอายที่เหมือนกับราชันจักรพรรดิก็กระจายออกมาด้วยเช่นกัน
หลี่หลิงเอ๋อร์มีรูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนแปลงไป นางไม่ได้เยาว์วัยอีกต่อไป แต่ดูคล้ายกับหญิงชรา นางยอมละทิ้งความเยาว์วัยและงดงามของตนเอง เพื่อแลกเปลี่ยนกับการมีพลังการฝึกตนอันน่าตกใจ นางจะตายไปในอีกหกสิบปีข้างหน้านี้ แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่นางเลือกแล้ว!
แต่กลับกันกับสิ่งที่เมิ่งฮ่าวเคยคาดคิดไว้ เฉินฝานไม่ได้สังเวยพลังชีวิตของตนเอง แม้แต่ระดับจักรพรรดิเต๋าก็ไม่บรรลุถึง กลับอยู่ในระดับห้าแก่นแท้เท่านั้น โผล่ออกมาอย่างช้าๆ ดูเหมือนว่าจะมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก ราวกับว่ามันกำลังลังเลถึงบางสิ่งบางอย่างอยู่
ตรงกันข้ามกับจี้ยิน นางตัดสินใจที่จะทำเช่นเดียวกับหลี่หลิงเอ๋อร์!
ขณะที่ผู้ถูกเลือกบินออกไป พลังก็ปะทุขึ้น ทำให้สามสิบสามนรกต้องสั่นสะเทือน จากกลุ่มคนทั้งหมด โผล่ออกมาได้ยี่สิบสี่คน อีกเก้าคนที่เหลือถูกฝังอยู่ภายในสามสิบสามนรกไปตราบชั่วนิรันดร์ พวกมันล้มเหลวในการได้ครอบครองโชควาสนา และตกตายไปตลอดกาล
สำหรับผู้ถูกเลือกทั้งยี่สิบสี่คนที่ได้ครอบครองโชควาสนา แปดคนที่ยอมสังเวยอายุขัยบางส่วนออกไป คนกลุ่มนั้นมีพลังการฝึกตนที่เทียบเท่ากับราชันจักรพรรดิ ส่วนกลุ่มคนที่เหลือ มากกว่าครึ่งในตอนนี้แข็งแกร่งเทียบเท่ากับจักรพรรดิเต๋า พร้อมกับอีกไม่กี่คนที่อยู่ในระดับห้าแก่นแท้หรือมากไปกว่านั้น
ถ้าไม่คำนึงถึงผลลัพธ์สุดท้ายของแต่ละคนแล้ว โชคชะตาของพวกมันได้เปลี่ยนไปแล้วในตอนที่โผล่ออกมาพร้อมกับความสำเร็จ เมื่อพวกมันโผล่ออกมา นรกที่ด้านหลังก็พังทลายลงไปชั้นแล้วชั้นเล่า จากนั้นพวกมันก็มารวมตัวกันเพื่อรอคอยเมิ่งฮ่าว
ตลอดช่วงเวลาสิบเดือนที่ผ่านไป กลุ่มคนเหล่านี้ทั้งหมดต่างก็ได้ครอบครองโชควาสนาจนไม่อาจจะรับรู้ได้ถึงความก้าวหน้าของคนอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้น เมื่อพวกมันส่งพลังการฝึกตนออกไป ก็สามารถจะบอกได้ว่าเมิ่งฮ่าว…ยังคงอยู่ในนรกชั้นที่สามสิบสามซึ่งลึกมากที่สุดต่อไป
ขณะที่นรกชั้นต่างๆ พังทลายลงไป สัตว์อสูรนอกคอกก็โผล่ออกมา แต่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะเข้ามาใกล้กลุ่มคนที่เฝ้ารออยู่ตรงนั้น
ผ่านไปอีกหลายวัน แต่เมิ่งฮ่าวก็ยังคงไม่โผล่ออกมา คนทั้งหมดเฝ้ารอคอยอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆ สามารถจะบอกได้ว่ากลิ่นอายของเมิ่งฮ่าวค่อยๆ จางหายไป ทำให้ต้องขมวดคิ้วและมองไปยังผู้ฝึกตนที่มีพลังการฝึกตนแข็งแกร่งมากที่สุดในท่ามกลางพวกมัน, หวังโหย่วฉาย
หลังจากที่ผ่านไปนานสักพัก หวังโหย่วฉายก็หมุนตัวและมุ่งหน้าตรงไปยังปากทางออกของสามสิบสามนรก เวลาเดียวกันนั้นก็กล่าวกับคนทั้งหมดที่อยู่ด้านหลังว่า “ไปกันเถอะ การต่อสู้ที่ด้านนอกจะเริ่มขึ้นในไม่ช้าแล้ว เฝ้ารอคอยอยู่ที่นี่ก็ไร้ประโยชน์ใดๆ โชควาสนาที่เมิ่งฮ่าวพบเห็น ต้องยิ่งใหญ่กว่าของพวกเราอย่างแน่นอน จึงเป็นเรื่องปกติที่มันต้องใช้เวลามากกว่าพวกเรา”
“ข้ามีอายุขัยเหลืออยู่เพียงแค่หกสิบปีเท่านั้น จึงไม่อาจจะเสียเวลาไปมากกว่านี้ ข้าต้องการจะต่อสู้!” ถึงแม้ว่าดวงตาของมันจะกลายเป็นหลุมดำ แต่ดูเหมือนว่าจะมีแสงแปลกๆ เปล่งประกายออกมา ขณะที่คำพูดของมันดังก้องไปมา ร่างกายก็หายเข้าไปตรงปากทางออกอย่างฉับพลัน
ผู้ถูกเลือกคนอื่นๆ มองไปรอบๆ อย่างเงียบๆ จากนั้นก็ประสานมือและโค้งตัวลงต่ำให้กับนรกที่กำลังพังทลายลงไป ในที่สุดพวกมันก็หมุนตัวและบินออกไป
หลี่หลิงเอ๋อร์แอบถอนหายใจและติดตามพวกมันไป สำหรับเฉินฝานดูเหมือนว่ามันจะค่อนข้างงุนงง มองลงไปยังนรกที่ด้านล่าง ราวกับว่ากำลังเพ่งมองลงไปยังชั้นที่ลึกมากที่สุด แต่ถ้ามีใครบางคนสังเกตดูอย่างละเอียด ก็จะเห็นว่าจริงๆ แล้ว มันกำลังจ้องมองไปยังสถานที่ที่ได้รับโชควาสนาซึ่งก็คือนรกชั้นที่สิบเก้า
“ข้าเลือกทำเช่นนี้…ได้อย่างไร….?” มันครุ่นคิดด้วยความขมขื่น ละสายตากลับมา ปกปิดความสับสนที่อยู่ในจิตใจและบินจากไป
เวลาเดียวกันนั้น ตรงด้านนอกในอาณาจักรขุนเขาทะเล สงครามครั้งสุดท้ายกับสามสิบสามสวรรค์กำลังเริ่มขึ้นแล้ว!
ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวสั่นสะเทือน และพื้นที่มากมายหลายแห่งกำลังแยกเปิดออก ในที่สุดดินแดนอันกว้างใหญ่ซึ่งก็คือสวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดก็มองเห็นได้โดยสิ้นเชิง!
ตรงด้านบนเป็นสวรรค์ชั้นที่สิบแปด, ชั้นที่สิบเก้า…จนถึงชั้นที่สามสิบสาม ทั้งหมดนั้นต่างก็มองเห็นได้อยู่ในตอนนี้
แรงกดดันขนาดใหญ่กดทับลงมา พร้อมกับพลังอันน่าตกใจ เสียงกระหึ่มดังก้องไปทั่วทั้งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวของอาณาจักรขุนเขาทะเล เมื่อสวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ด…เริ่มตกลงมา เช่นเดียวกับสวรรค์ชั้นอื่นๆ ทั้งหมด จนกระทั่งถึงชั้นที่สามสิบสาม!!
ตูมมมมมมม!
ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวฉีกขาดออกเป็นเสี่ยงๆ ขณะที่ลมพายุขนาดใหญ่พุ่งออกไปในทั่วทุกทิศทาง สองเงาร่างโผล่ออกมาจากสวรรค์ หนึ่งบุรุษหนึ่งสตรี ในแง่ของรูปร่างหน้าตาแล้ว พวกมันดูไม่เหมือนกับกลุ่มคนนอกคอกแม้แต่น้อย แต่ดูเหมือนกับผู้ฝึกตนธรรมดาทั่วไป
อย่างไรก็ตามดวงตาพวกมันก็สาดประกายขึ้นด้วยความเย็นชาอย่างที่ยากจะอธิบายออกมาได้ ราวกับว่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดเป็นแค่มดปลวกสำหรับพวกมันเท่านั้น
แรงกดดันอย่างสุดที่จะพรรณนากระจายออกมาจากร่างพวกมัน เมื่อพวกมันตกลงมา ขุนเขาก็สั่นสะเทือน ทะเลพลุ่งพล่านปั่นป่วน ผู้ฝึกตนนับไม่ถ้วนกระอักโลหิตออกมากองโต
มันคือแรงกดดันของผู้ยิ่งใหญ่ และไม่ใช่ระดับเจ็ดแก่นแท้ แต่เป็น…ระดับแปดแก่นแท้!!
ทั้งสองคนนี้คือผู้ยิ่งใหญ่ที่แข็งแกร่งมากที่สุดในสวรรค์ทั้งสามสิบสามชั้น นี่คือ…ผู้ยิ่งใหญ่แปดแก่นแท้!!
ด้านหลังพวกมันคือกองกำลังขนาดใหญ่ของกลุ่มคนนอกคอก ซึ่งมาจากสวรรค์ชั้นที่สิบเจ็ดจนถึงชั้นที่สามสิบสาม เท่าที่เห็นกองกำลังเหล่านี้ดูเหมือนว่าจะไร้ที่สิ้นสุด เต็มไปด้วยกลุ่มคนนอกคอกนับล้าน ซึ่งแข็งแกร่งกันทั้งหมด
แม้แต่ของวิเศษขนาดใหญ่บางอย่างก็ลอยออกมาจากกองกำลังเหล่านั้น เป็นรูปปั้นจำนวนมาก ที่มีความสูงนับหมื่นจ้าง พร้อมทั้งต้นไม้ยักษ์และโลงศพที่ถูกแช่แข็งไว้ ที่น่าตกใจมากไปกว่านั้นก็คือตรงด้านหลังของกองกำลังเป็นดวงตะวันสีแดงขนาดใหญ่!
นอกเหนือจากทั้งหมดนั้น ก็ยังมีตำนานอีกเรื่องของกลุ่มคนนอกคอก ที่น่าประหลาดใจมากที่สุดก็คือ…ยักษ์ซึ่งมีความสูงนับหมื่นจ้าง เท่าที่เห็นยักษ์เหล่านั้นสามารถจะสูงได้มากกว่านี้ พวกมันมีดวงดาวอยู่บนหน้าผาก และกระจายเป็นกลิ่นอายที่เก่าแก่โบราณอันเข้มข้นออกมา
ยังมีสิ่งมีชีวิตที่ดูดุร้ายซึ่งมีปีกอยู่สองข้างอีกด้วย ดูโดดเด่นมากที่สุดในท่ามกลางกองกำลังเหล่านั้น
ที่ห่างไกลออกไปเป็นมังกรดำที่ยาวหนึ่งหมื่นจ้าง และที่ห่างไกลมากไปกว่านั้นเป็นทะเลแห่งเปลวไฟ
ครั้งนี้สามสิบสามสวรรค์ทุ่มออกมาอย่างสุดตัว พลังทั้งหมดของพวกมันถูกปลดปล่อยออกไปด้วยความพยายามจะทำลายอาณาจักรขุนเขาทะเล พวกมันต้องการสร้างเป็นความหวาดกลัวให้กับผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเล เมื่อได้เห็นกองกำลังขนาดใหญ่และการปรากฏตัวขึ้นของผู้ยิ่งใหญ่พวกมันแล้ว ก็ดูเหมือนว่าอาณาจักรขุนเขาทะเลไม่มีโอกาสที่จะได้ชัยชนะอย่างแท้จริง
ทันใดนั้นเสียงอันเย็นชาและเก่าแก่โบราณก็ดังก้องอยู่ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว กลุ่มคนนอกคอกต่างก็ได้ยินเช่นเดียวกับผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเล
“สังหารพวกมันทั้งหมด…อย่าปล่อยให้มีชีวิตรอดไปแม้แต่คนเดียว”
เป็นเสียงของหนึ่งในผู้ยิ่งใหญ่แปดแก่นแท้ซึ่งเป็นสตรี ด้วยการตอบรับกับคำพูดของนาง กองกำลังขนาดใหญ่ของกลุ่มคนนอกคอกส่งเสียงแผดร้องคำรามจนทำให้ฟ้าสะท้านดินสะเทือน จากนั้นก็หลั่งไหลตรงเข้ามายังอาณาจักรขุนเขาทะเลราวกับเป็นอุทกภัย
สำหรับผู้ยิ่งใหญ่สตรี ร่างนางกลายเป็นลำแสง เกิดเป็นพลังม้วนกวาดออกไป ขณะที่เข้ามาใกล้เกราะป้องกันซึ่งถูกจัดตั้งขึ้นมาเมื่อสิบเดือนก่อน เพื่อปกป้องอาณาจักรขุนเขาทะเล
แค่ชี้นิ้วออกไปเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้เสียงแตกร้าวดังกระจายออกมาจากเกราะป้องกัน และจากนั้นก็แตกกระจายออกไป เศษชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนของเกราะป้องกันระเบิดออกไปในทั่วทุกทิศทาง ขณะที่ผู้ยิ่งหญ่ก้าวเดินตรงไป…ปรากฏกายขึ้นตรงขุนเขาที่ห้า! ในที่แห่งนั้นนางกระทืบเท้าลงไป ทำให้เสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น จากนั้นในชั่วพริบตา…ขุนเขาก็พังทลายลงไป
ผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเลจ้องมองไปด้วยความตกใจ ต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้
อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง ที่เสียงร้องตะโกนก็ดังก้องออกมาจากบริเวณที่แตกต่างกันภายในอาณาจักรขุนเขาทะเล ทันใดนั้นวิหารสามหลังก็ปรากฏขึ้นตรงตำแหน่งที่ใกล้เคียงกับผู้ยิ่งใหญ่สตรี ภายในวิหารเหล่านั้นเป็นชายชราสามคน ซึ่งก็คือ…สามบรรพจารย์!!
สามบรรพจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล ไม่ได้หลบซ่อนตัวอยู่ในเงามืดอีกต่อไป พวกมันเตรียมตัวที่จะสะกดข่มผู้ยิ่งใหญ่สตรีอีกครั้ง เวลาเดียวกันนั้นผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดของเมิ่งฮ่าวก็ร่วมมือกับไห่เมิ่งจื้อจุน โจมตีไปยังผู้ยิ่งใหญ่สตรีนั้นด้วยเช่นกัน
ที่ห่างไกลออกไปมากกว่านั้น สามกลุ่มเต๋าอันยิ่งใหญ่รวบรวมศิษย์และของวิเศษ รวมทั้งทรัพยากรทั้งหมดของพวกมัน ไปปะทะกับกองกำลังของกลุ่มคนนอกคอกอย่างเต็มกำลัง
ที่ห่างไกลออกไปจากตำแหน่งนั้น สวี่ชิงนั่งอยู่ในกระโจมบัญชาการ ส่งคำสั่งไปยังกองกำลังของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ต่อสู้กับกลุ่มคนนอกคอกได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ
กลุ่มคนตระกูลฟาง รวมทั้งสำนักและตระกูลอื่นๆ ต่างก็ปรากฏกายขึ้นในสนามรบ แม้แต่กลุ่มคนที่มาจากตระกูลหวังด้วยเช่นกัน
การต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่ปั่นป่วนวุ่นวายกำลังดำเนินขึ้นแล้วในตอนนี้ แต่สูงขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ก็ยังมีผู้ยิ่งใหญ่แปดแก่นแท้อีกหนึ่งคนซึ่งเป็นบุรุษ สีหน้ามันยังคงสงบนิ่งเยือกเย็น ขณะที่จ้องมองไปยังส่วนลึกมากที่สุดของอาณาจักรขุนเขาทะเล ซึ่งก็คือดาวหนานเทียนในขุนเขาทะเลที่เก้า
“ที่แท้ก็คือเจ้า” มันกล่าวขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา เดินตรงไปข้างหน้าพร้อมกับหายตัวไป คาดไม่ถึงว่าเมื่อมันปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง ก็ไปอยู่ตรงจุดสำคัญของอาณาจักรขุนเขาทะเล อยู่ตรงด้านนอกของดาวหนานเทียน
แทบจะในทันทีที่มันปรากฏกายขึ้น ค่ายกลเวทดาวหนานเทียนก็ปะทุขึ้นด้วยรังสีสังหาร แต่ผู้ยิ่งใหญ่แปดแก่นแท้ไม่สนใจโดยสิ้นเชิง ก้าวเดินตรงไปปรากฏกายขึ้นตรงยอดเขาแห่งหนึ่งบนดาวหนานเทียน
นั่นเป็นยอดเขาที่สุ่ยตงหลิวยืนอยู่ ท่านหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับผู้ยิ่งใหญ่แปดแก่นแท้ และเมื่อสายตาของคนทั้งสองสบประสานกัน ก็ไม่มีใครพูดออกมา ต่างก็หายตัวไปกันทั้งคู่ และในท่ามกลางการเดินทางออกไป เสียงระเบิดขนาดใหญ่ก็ดังก้องขึ้น จนทำให้ภูเขาและพื้นดินที่ด้านล่างเหลือไว้แต่เพียงหลุมขนาดใหญ่เท่านั้น!
หลุมนั้นคือเส้นทางที่นำไปสู่แกนใจกลางของดาวหนานเทียน ที่ซึ่งประกอบด้วยทะเลแห่งลาวาอันร้อนแรง
ในช่วงเวลาเดียวกันนี้ ย้อนกลับไปยังสามสิบสามนรกที่กำลังพังทลายลงไป
เมิ่งฮ่าวลืมตาขึ้นมาอย่างฉับพลัน มองไปรอบๆ เพื่อดูเมืองและผู้คนทั้งหมดที่อยู่ด้านใน และทันใดนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็หยุดชะงักนิ่ง ภาพรอบๆ ตัวเมิ่งฮ่าวเริ่มกลายเป็นจุดแสงระยิบระยับขึ้นอย่างช้าๆ และลอยตรงมาหลอมรวมเข้าไปในร่าง ดวงตาเมิ่งฮ่าวเริ่มสาดประกายเจิดจ้าขึ้น