บทที่ 1015 ซุ่มโจมตีในตำหนัก

ภายในตำหนักอันเป็นที่ตั้งของค่ายกลขนส่ง องค์ชายเก้าและตาเฒ่าอิงถูกคนชุดดำห้าคนล้อมเอาไว้ฝั่งหนึ่ง รอบกายองค์ชายเก้ามีแสงลายมังกรโอบล้อม กำลังรบแตะขั้นเซียน ตวัดกระบี่อัสนีโบราณในมือ ทันใดนั้นเอง แสงอัสนีที่น่าสะพรึงขวัญทะลวงอากาศออกไป

“ฝีมืออ่อนหัด!”

ชายใส่หน้ากากสีดำคนหนึ่ง ในมือปรากฏกริชสีเขียวเข้ม สะบัดกลางอากาศเบาๆ พลังศักดิ์สิทธิ์เพลิงปีศาจอันแรงกล้ากระแทกใส่แสงอัสนีแหลกละเอียดไป

“ท่าจะแย่เสียแล้ว!”

ตาเฒ่าอิงยืนอยู่เบื้องหลังองค์ชายเก้า เลือดไหลเต็มทรวงอก บนพื้นข้างตัวมีศพขององครักษ์สิบกว่าร่างนอนเกลื่อนกลาด ถึงแม้องค์ชายเก้าจะอาศัยพลังชะตามังกรทำให้กำลังรบแตะขั้นเซียน แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายผู้สวมหน้ากากอยู่ดี

นอกจากชายสวมหน้ากากแล้ว คนชุดดำที่เหลือต่างอยู่ขั้นปฐมเซียน และยังเป็นมือสังหารที่โดดเด่นในลำดับยี่สิบกว่าๆ ของมุมมืดทมิฬด้วย

กลางอากาศเหนือตำหนัก

พลังศักดิ์สิทธิ์ขอบเขตเทวาเร้นลับสีขาวและดำที่ทรงพลังเกี่ยวกระหวัดกันพัลวัน แล้วจึงระเบิดออกอย่างรุนแรงติดๆ กัน

รอบๆ ตำหนักมีค่ายกลที่ตัดขาดระหว่างตำหนักและโลกภายนอก จึงต้านทานการปะทะกันอย่างหนักหน่วงของพลังทั้งหมดไว้

“เซียนฉยงคง วันนี้เจ้าต้องตายที่นี่!”

ชายร่างผอมเก้งก้างสวมชุดเกราะสีเทาเข้มผู้หนึ่ง ในมือกำหอกยาวสีดำ หมุนหอกในมืออย่างบ้าคลั่ง

ฟุ่บ! เงาหอกสีดำขนาดใหญ่ทะลุเข้าไปภายในตัวตำหนักอย่างไม่ขาดสาย

“เซียนฉลามดำ ใครบงการเจ้ามาสังหารองค์ชายเก้า!”

ราชาเซียนฉยงคงตวัดกระบี่ขาวสว่างในมือ แสงกระบี่เรืองรองเส้นหนึ่งพุ่งไปยังเงาหอกสีดำของเซียนฉลามดำ

เซียนฉลามดำเป็นมือสังหารขั้นเซียนลำดับที่สิบห้าในรายชื่อมือสังหารของมุมมืดทมิฬ จุดที่ต่างจากมือสังหารคนอื่นๆ ก็คือ เซียนฉลามดำลงมือสังหารเป้าหมายอย่างเหี้ยมโหด

“พูดไร้สาระจริง!” เซียนฉลามดำแค่นเสียง หอกยาวพุ่งออกมาในฉับพลัน จนเกิดแท่งแสงสีดำกลุ่มหนึ่ง กลิ่นอายความมืดที่แผ่กระจายออกมาสะท้อนในอากาศ ก่อนพลันพุ่งปะทะไปเซียนฉยงคง

ตู้ม! เซียนฉยงคงถูกโจมตีจนลอยละลิ่ว ร่างปะทะเข้ากับขอบเขตปราการด้านหลัง

“เซียนฉยงคง!”

ตาเฒ่าอิงสีหน้าดำคล้ำลงไป

ระหว่างทางทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่นเหลือเกิน คิดไม่ถึงว่าอันตรายที่แท้จริงจะซุกซ่อนอยู่ในจุดหมายสุดท้ายนี้ หรืออาจพูดได้ว่า มือสังหารเหล่านี้ซ่อนตัวและควบคุมตำหนักขนส่งได้เบ็ดเสร็จตั้งนานแล้ว และซุ่มรอคอยการมาถึงขององค์ชายเก้า

องครักษ์ที่ตามเสด็จมา นอกจากเซียนฉยงคงแล้ว ที่เหลือต่างโดนสังหารอย่างทารุณทั้งสิ้น

ตำหนักหลังนี้ยังถูกวางปราการค่ายกลระดับสูง เพื่อกักเก็บพลังและเสียงทั้งหมดเอาไว้ภายในตัวตำหนัก คนที่โลกภายนอกจะไม่รู้เห็นอะไรทั้งสิ้น

“วิชากระบี่ไป๋หลิว!”

เซียนฉยงคงพุ่งทะยานอีกครั้ง แล้วพลันสำแดงเขตแดนพลังกระบี่ที่ลึกล้ำออกมา เงาโลกมิติส่วนตัวผสานเข้าไปในอากาศพร้อมกัน ทั้งตำหนักเหมือนปกคลุมไปด้วยเงาของโลกสีขาวที่เวิ้งว้างไร้จุดสิ้นสุด จิตกระบี่ทะลวงไปทั่วฟ้า

เปรี๊ยะ! เงากระบี่สีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนพร้อมกับวิถีกระบี่ของเซียนฉยงคง พุ่งปะทะเซียนฉลามดำ

“ทำลาย!”

เบื้องหลังเซียนฉลามดำทะลักไอสีดำพวยพุ่ง โหดร้ายรุนแรงเกินจะเปรียบ ทำลายเงากระบี่สีขาวด้านหน้าไปจนหมดสิ้น เงาโลกมิติศาสตร์กระบี่ของเซียนฉยงคงก็ถูกทำลายไปด้วย

“แย่ละ เซียนฉยงคงจะพ่ายแพ้แล้ว!”

ตาเฒ่าอิงเคร่งเครียด

เซียนฉยงคงยังไม่ใช่คู่มือของเซียนฉลามดำ อีกทั้งองค์ชายเก้าที่กำลังเผชิญหน้ากับชายสวมหน้ากากก็ต้านทานได้ไม่นานนัก

“ตาเฒ่าอิง อย่ากังวลใจไป พวกเรามีคนมาช่วยแล้ว!”

องค์ชายเก้าเผยสีหน้ายินดีออกมาในทันที

ตาเฒ่าอิงชะงักไปทันที พวกเขาโดนกักขังไว้ที่นี่อยู่นานเอาการ หากมีคนมาช่วยก็น่าจะมาตั้งนานแล้ว

“เหอะ ที่แท้ก็ยังหวังว่าจะมีคนมาช่วยพวกเจ้า!”

ชายสวมหน้ากากหัวเราะเย้ยหยัน

ค่ายกลปิดผนึกรอบตัวตำหนัก ไม่เพียงจะช่วยปิดกั้นสรรพเสียงทั้งหมด แต่ยังขัดขวางสตินึกคิด อีกทั้งแผนการของพวกเขาก็รัดกุมอย่างยิ่ง ไม่มีทางปรากฏเหตุที่คาดคิดไม่ถึงแน่

ทันใดนั้นเอง ชายสวมหน้ากากพุ่งออกมา กริชสีเขียวเข้มปลดปล่อยไอหนาวเหน็บถึงแก่ชีวิต รายล้อมรอบขององค์ชายเก้าอย่างไร้เสียงและร่องรอย

แต่ในวินาทีต่อมา

บึ้ม! ทางเข้าด้านหน้าตำหนักระเบิดออกทันที

องครักษ์เกราะดำหลายคนถูกพลังแก่นแท้ร่างกายที่น่ากลัวอย่างที่สุดโจมตีจนรูปร่างไม่เหมือนมนุษย์

โครม!

จ้าวเฟิงโจมตีปราการเพียงลำพัง แล้วจึงเดินตรงดิ่งเข้าไป

ด้านนอกตัวตำหนัก ลูกหลานตระกูลจีและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจสยบองครักษ์เกราะดำคนอื่นๆ

“ใครกัน?” คนชุดดำเบื้องหน้าองค์ชายเก้าร้องเสียงหลง

เซียนฉลามดำและชายสวมหน้ากากอึ้งไปชั่วขณะ

“จ้าวเฟิง!” องค์ชายเก้าตะโกนอย่างยินดี

เมื่อครู่เขารู้สึกได้ถึงการดำรงอยู่ของตราคำสั่งสวรรค์ ตราคำสั่งนี้เป็นสิ่งที่เขามอบให้กับจ้าวเฟิง เพราะสิ่งนี้เองจึงทำให้เขารู้ว่ามีคนมาช่วยตนเองแล้ว

ตาเฒ่าอิงมีสีหน้าตื่นตะลึง เหตุใดจ้าวเฟิงถึงปรากฏตัวที่นี่ได้?

ในเวลาเดียวกัน เขาสังเกตเห็นว่าค่ายกลของที่นี่เหมือนจะถูกทำลายลงอย่างง่ายดายจากภายนอก

“เหอะ บุกทะลวงเข้ามาด้วยตนเองเช่นนี้ เจ้าไม่มีโอกาสจะออกไปแล้ว!”

เซียนฉลามดำตวาด พร้อมกับบอกคนอื่นๆ

ฉับพลันทันใด ชายสวมหน้ากากและคนชุดดำที่ล้อมตาเฒ่าอิงและองค์ชายเก้าเอาไว้ เลิกสนใจตาเฒ่าอิงที่บาดเจ็บสาหัสและองค์ชายเก้าที่ใช้พลังชะตามังกรจนหมดสิ้นแล้ว พลันทะยานไปหาจ้าวเฟิงเป็นจุดเดียว

พวกเขาย่อมทราบพลังที่แท้จริงของจ้าวเฟิง แต่พวกเขามีเซียนหนึ่งคนบวกกับปฐมเซียนอีกสี่คน จะต้องข่มจ้าวเฟิงได้แน่

วู้ม! เซียนฉลามดำปลดปล่อยพลังออกมาทันที ระลอกไอสีดำที่แรงกล้าน่ากลัวพุ่งปะทะเซียนฉยงคงอย่างบ้าคลั่ง เหมือนต้องการจะจัดการอีกฝ่ายให้ได้อย่างรวดเร็ว

“จ้าวเฟิง เจ้ามีชื่อในรายชื่อเป้าหมายของมุมมืดทมิฬเช่นกัน หากป็นเช่นนี้พวกเราก็จะบรรลุสองภารกิจได้ในครั้งเดียว”

ชายสวมหน้ากากตื่นเต้นเล็กน้อย

คนชุดดำที่เหลือก็ลิงโลดไม่น้อย ขอแค่พวกเขาควบคุมจ้าวเฟิงเอาไว้ รอให้เซียนฉลามดำจัดการเซียนฉยงคงเสร็จ ทุกอย่างก็จะจบลง

“แค่พวกเจ้านี่นะ?”

จ้าวเฟิงแค่นเสียงเย็น พลังดวงตาน่าสะพรึงในดวงตาซ้ายพวยพุ่งออกมา

“เมืองคุกลวงตา!”

พลังวิญญาณอันไร้ขอบเขตในกายวิญญาณอัสนีพลันทะลักเข้าสู่ดวงตาซ้าย

ดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงเปลี่ยนแปลงเป็นโลกเขาวงกตม่วงทองไร้จุดสิ้นสุด สาดซัดแรงดึงดูดเกินต้านทานออกมา

วิ้ง! ห้าคนเบื้องหน้าจ้าวเฟิงสบตาเขาโดยสัญชาติญาณ วินาทีต่อมา พวกเขารู้สึกว่าไม่อาจควบคุมจิตสำนึกของตนเองได้ รีบดิ้นรนกันจนสุดแรง

โครม!

ชายสวมหน้ากากถอยร่นไปหลายสิบก้าวในทันที ก่อนจะทุ่มพลังทั้งหมดโคจรพลังวิญญาณ แต่ปฐมเซียนอีกสี่คนดิ้นรนอยู่เพียงครู่หนึ่ง ก่อนที่ดวงตาทั้งสองข้างจะอ่อนแสงลงไป ยืนนิ่งอยู่กับที่

“นี่…” ชายสวมหน้ากากตัวสั่นเล็กน้อย มีสีหน้าคาดไม่ถึง

ถึงแม้ว่าเขาจะถอยร่นไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกหนีออกจากอาณาเขตวิชาลวงตาของจ้าวเฟิง แต่อานุภาพบางส่วนของวิชาลวงตาก็ยังส่งผลกระทบต่อเขาอยู่ดี

แต่ปฐมเซียนอีกสี่คนกลับมีท่าทีราวกับคนโง่ ยิ่งไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

“เป็นไปได้อย่างไรกัน!”

วิญญาณชายสวมหน้ากากสั่นด้วยความหวาดกลัว

จะต้องรู้ว่า ปฐมเซียนที่ติดตามมาเหล่านี้ พวกเขาเป็นถึงมือสังหารระดับสูงในรายชื่อนักฆ่าแห่งมุมมืดทมิฬ ไม่ด้อยไปกว่าปฐมเซียนในการทดสอบคัดเลือกรัชทายาท แต่ตอนนี้ เพียงดวงตาเดียวของจ้าวเฟิงกลับสังหารพวกเขาไปเสียสิ้น

“ฉลามดำ เร็วเข้า!”

ชายสวมหน้ากากมีสีหน้าหวาดกลัวลนลาน ก่อนจะส่งเสียงอย่างเร่งร้อน

“เจ้าพวกขยะ!”

เซียนฉลามดำตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว เขาย่อมรับรู้ได้ถึงสถานการณ์การต่อสู้อีกฟาก

พลังของจ้าวเฟิงเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าตอนทดสอบคัดเลือกรัชทายาทเสียอีก วิชาลวงตาที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ก็ไม่เคยถูกเอ่ยถึงในข่าวสารที่ได้รับมา

ถึงแม้เซียนฉลามดำจะเหนือกว่าเซียนฉยงคง แต่จะให้เอาชนะเขาโดยสิ้นเชิงก็ไม่อาจรวดเร็วเช่นนี้

“แข็งแกร่งเหลือเกิน!”

เซียนฉยงคงมีสีหน้ายินดี พลันทุ่มเทแรงทั้งหมดโคจรพลังศักดิ์สิทธิ์ในขอบเขตเทวาเร้นลับยื้อเซียนฉลามดำไว้อีกเล็กน้อย

“พลังของจ้าวเฟิงพัฒนาอีกแล้ว!”

ตาเฒ่าอิงยิ้มแย้มน้อยๆ ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ พวกเขามีหวังจะรอดแล้ว

โครม ตูม!

จ้าวเฟิงโคจรกายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ ร่างกายขยายออกทันที ทั่วร่างหมุนวนไปด้วยแสงสายฟ้าลายอัสนี หอบเอาแก่นแท้พลังสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ที่น่ากลัวพุ่งออกไป

ตูม บึ้ม!

คนชุดดำสี่คนด้านหน้าถูกจ้าวเฟิงปะทะจนปลิวออกไป เป็นตายยากจะรู้

“เงาดำแสงรัตติกาล!”

ชายสวมหน้ากากกวัดแกว่งกริชสีเขียวเข้ม แสงสีเขียวเข้มเป็นชั้นๆ พุ่งไปหาจ้าวเฟิง พร้อมกันนั้นก็ทุ่มเทแรงทั้งหมดโคจรพลังวิญญาณเพื่อต้านทานวิชาดวงตาวิญญาณของจ้าวเฟิง

วิ้ง แซ่ด! ปีกอัสนีสีชาดเบื้องหลังของจ้าวเฟิงสยายออก

พลังของชายสวมหน้ากากแข็งแกร่งอย่างยิ่ง กายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ของจ้าวเฟิงยังไม่ทะลวงผ่านขั้นที่หก จึงไม่อาจจะตั้งรับการโจมตีของเขาซึ่งๆ หน้าได้

เปรี๊ยะ!

จ้าวเฟิงบินโฉบ เกิดอสุนีบาตเส้นหนึ่งขึ้นกลางอากาศ หลบหลีกการโจมตีและไล่ตามชายในหน้ากากไป

ฟู่ ฟิ้ว!

ร่างกายของชายสวมหน้ากากอยู่ในสภาวะกึ่งโปร่งแสง ตวัดแสงเขียวเข้มหลายสายก่อนหนีไป แต่ทันใดนั้นเอง เขาสัมผัสได้ถึงไอเย็นลอยออกมาจากด้านหลัง

เมี้ยว เมี้ยว!

กริชที่ดำมืดทมิฬราวกับเงา พุ่งทะลุร่างของชายสวมหน้ากากจากด้านหลัง

“อะไร กริชจักรพรรดิเงาสังหาร!” ชายสวมหน้ากากตื่นตะลึง

ต่อให้เป็นกายศักดิ์สิทธิ์ของเซียนในขอบเขตเทวาเร้นลับ กริชจักรพรรดิเงาสังหารก็ยังอยู่เหนือกว่ามาก

ในวินาทีที่เขาตื่นตะลึงนี้เอง ภัยอันตรายในวิญญาณที่รุนแรงถึงชีวิตก็เข้าจู่โจม เวลาเดียวกันเจ้าแมวขโมยน้อยกลายร่างเป็นแสงสีเทาเข้ม กลืนหายเข้าไปในอากาศ

“เพลิงอัสนีวายุเนตรเทพเจ้า!”

วู้ม! ลูกไฟสีทองกึ่งโปร่งแสงหอบตราอัสนีเทวะนับไม่ถ้วนโจมตีไปบนร่างชายสวมหน้ากาก!

ชั้นวิญญาณและกายเนื้อของชายสวมหน้ากากถูกเพลิงอัสนีทำลายล้างโจมตีไม่หยุด

เปรี๊ยะ! ปีกสองข้างด้านหลังจ้าวเฟิงเปล่งแสงแดงฉานเจิดจ้า กระตุ้นความเร็วของเขาไปจนถึงขีดสุด ก่อนจะปะทะใส่ชายสวมหน้ากากอย่างจัง

ขั้นตอนทั้งหมดนี้รวดเร็วอย่างยิ่ง ไม่เกินสองช่วงลมหายใจด้วยซ้ำ

โครม!

ต่อจากนั้น จ้าวเฟิงเกาะติดอยู่กับชายสวมหน้ากาก ใช้พลังทั้งหมดที่มีส่งหมัดรัวไปบนกายศักดิ์สิทธิ์ของอีกฝ่าย ปราณที่แท้จริงวายุอัสนีธาตุไฟของจ้าวเฟิงแฝงไปด้วยตราอัสนีเทวะ และในกายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ก็ยังมีพลังสายฟ้าบรรพกาลที่มีแรงทำลายล้างกายศักดิ์สิทธิ์แรงกล้า

บึ้ม! ชายสวมหน้ากากร่วงลงบนพื้นจากหมัดศักดิ์สิทธิ์อัสนีที่บ้าคลั่งของจ้าวเฟิง

ในวินาทีต่อมาจ้าวเฟิงพลันโบยบินขึ้นกลางอากาศ โผไปยังเซียนฉลามดำ เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ท่ีอันตรายเช่นนี้ จ้าวเฟิงไม่มีทางออมมือเด็ดขาด

“เจ้าขยะไร้ค่า!”

เซียนฉลามดำกำราบเซียนฉยงคงจนสิ้น ขอแค่ให้เวลาอีกสิบช่วงลมหายใจ เขาก็จะสามารถจัดการอีกฝ่ายได้อย่างราบคาบ แต่พวกเดียวกับเขาแค่ยื้อจ้าวเฟิงเอาไว้อีกห้าช่วงลมหายใจก็ยังทำไม่ได้

“ดีเสียจริง!” ราชาเซียนฉยงคงยินดีกับเรื่องที่เกินความคาดหมายนี้อย่างยิ่ง

พลังของจ้าวเฟิงเหนือกว่าที่เขาคาดคิดเอาไว้มาก ถึงกระทั่งสามารถจัดการคนอื่นได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้

“เหอะ!” เซียนฉลามดำมีสีหน้าโหดเหี้ยม แค่นเสียงออกมา แล้วพลันหมุนกาย เลือกที่จะหนีไปอย่างรวดเร็ว

ด้วยความสามารถของจ้าวเฟิง สถานการณ์จึงเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว หากร่วมมือกับเซียนฉยงคง แม้กระทั่งเขาก็คงต้องวุ่นวายอยู่ที่นี่

“ไสหัวไป!”

ในขณะที่เซียนฉลามดำหนีไป จู่ๆ ก็ขว้างหอกไปทางจ้าวเฟิง ลำแสงสีดำลักษณะคล้ายฉลามยักษ์ทะยานไป

“ขวางเขาเอาไว้!”

จ้าวเฟิงโคจรเจตจำนงดวงตา เกาะกลุ่มกันเป็นแท่งผลึกสีทองแท่งหนึ่ง พุ่งไปหาเซียนฉลามดำ พร้อมกันนั้นเอง การโจมตีของเซียนฉลามดำก็ปะทะเข้าใส่ร่างของจ้าวเฟิง ทำให้เขาต้องถอยร่นไป

“อ๊าก!”

เซียนฉลามดำกรีดร้องโหยหวน กำไลสีเขียวเข้มบนข้อมือเปล่งประกายสีเขียวสว่างวาบ ช่วยคลี่คลายการโจมตีวิญญาณที่จู่โจมเซียนฉลามดำ

เปรี๊ยะ! เซียนฉลามดำกลายร่างเป็นแสงสีดำกลุ่มหนึ่ง พุ่งไปยังทางออก เซียนฉยงคงได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงไม่มีแรงจะขัดขัดขวางแต่อย่างใด

“แย่ล่ะ!” จ้าวเฟิงหน้าเปลี่ยนสี

ลูกหลานตระกูลจีที่ติดตามเขายังอยู่ด้านนอก หากเซียนฉลามดำหนีออกไปลงมือกับจีหลานและพวกจักรพรรดิเกล็ดปีศาจที่มีพลังเพียงแค่จักรพรรดิชั้นยอด แม้แต่แรงขัดขืนก็ยังไม่มีแน่