บทที่ 1337 เกล็ดคอเผ่ามังกร
ในเขตพื้นที่รอบนอก คู่เทพเซียนปีศาจนำผู้แข็งแกร่งหลายคนบินไปยังพื้นที่ใจกลางอย่างรวดเร็ว
“บัดซบ เจ้านั่นยังอยู่ในพื้นที่ใจกลางงั้นรึ!” คู่เทพเซียนปีศาจมีสีหน้าโกรธแค้น
ถึงแม้จะบอกว่าพวกเขาถูกเทพโบราณโยวเฉวียนควบคุมอยู่ แต่ก็มีความคิดความรู้สึกที่เป็นของตนเอง
ก่อนหน้านี้พวกเขาแพ้ให้กับเทพโบราณลั่วหลิงของแดนศักดิ์สิทธิ์มิติยังพอจะพูดได้ แต่หากพวกเขายังจับไม่ได้แม้กระทั่งเด็กรุ่นหลังขั้นเจ็ดสุดยอด เช่นนั้นก็น่าขายหน้าจริงๆ แล้ว
“พวกมันยังอยู่ในพื้นที่ใจกลางเพื่ออะไร?”
สีหน้าของชายผมแดงฉายแววแปลกใจ
หากเปลี่ยนเป็นเขา ได้ผลประโยชน์ไปมากมายถึงเพียงนั้นแล้ว จะต้องไปจากพื้นที่ใจกลางแล้วหาโอกาสออกไปจากหอมารสวรรค์แน่นอน
ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กนั่นและแมวความลับสวรรค์ไม่รู้ความหรือโง่เขลาถึงยังกล้าอยู่ในพื้นที่ใจกลางต่อ
“พวกมันเข้าไปในคลังสมบัติด้านตะวันตก!”
คู่เทพเซียนปีศาจพูดออกมาตามตรง คลังสมบัติด้านตะวันตกก็เป็นจุดหมายของพวกเขาในครั้งนี้เช่นกัน
“อะไรนะ!” ชายผมแดงอึ้งไปชั่วครู่ พูดคำอื่นไม่ออก
ของที่อยู่ในคลังสมบัติด้านตะวันตก เขาก็เคยได้ยินมา ว่ากันว่าหยาดวารีเทพก็อยู่ในนั้นด้วย นอกจากนั้นยังมีโอสถวิเศษและของสำหรับฝึกฝนอันล้ำค่าที่ราคาไม่แพ้หยาดวารีเทพ
สามารถพูดได้ว่า คลังสมบัติด้านตะวันตกเป็นคลังสมบัติที่สมาชิกหอมารสวรรค์อยากเข้าไปมากที่สุด แต่คลังสมบัติของหอมารสวรรค์ คนทั่วไปไม่มีทางเข้าไปได้
เพียงแต่ว่าครั้งนี้เกิดเหตุไม่คาดฝัน นั่นก็คือแมวความลับสวรรค์!
“หากจับเจ้าเด็กนั่นและแมวความลับสวรรค์ได้ พวกเจ้าทุกคนนอกจากจะได้หยาดวารีเทพแล้ว ยังมีคะแนนคุณูปการอีกห้าพันคะแนนด้วย”
คู่เทพเซียนปีศาจพูดขึ้นอีกครั้ง แน่นอน นี่คือคำสั่งที่เทพโบราณโยวเฉวียนบัญชามา
ครั้งนี้จ้าวเฟิงและแมวขโมยตัวน้อยยั่วโทสะเทพโบราณโยวเฉวียนเกินไปแล้วจริงๆ
“อะไรนะ? นอกจากหยาดวารีเทพแล้วยังมีคะแนนคุณูปการอีกห้าพันคะแนน!”
“จะต้องจับพวกมันสองคนให้ได้!”
……
ในวังผลึกแก้วสีฟ้า
หลังจากที่จ้าวเฟิงเอาโอสถเม็ดสีเงินเม็ดนั้นไปแล้ว ก็วางเป้าหมายไว้ที่ของชิ้นที่สอง นั่นคือขวดแก้วสีฟ้าอ่อนขวดหนึ่ง ข้างในบรรจุของเหลวสีขาวระยิบระยับเอาไว้เต็ม
“พลังอัสนีสวรรค์!”
จ้าวเฟิงรีบโคจรพลังอัสนีเทวะและเสวียนอ้าวอัสนี กระตุ้นกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ
ครืน แซ่ด แซ่ด! กระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณแผ่กระจายพลังสายฟ้าที่ชวนให้หวาดกลัวออกมา ภายในวังพลันเต็มไปด้วยอัสนีบาตรราวกับถูกตาข่ายอัสนีปกคลุมเอาไว้ ไม่นานนัก งูสายฟ้าสามตัวที่คล้ายผลึกแก้วก็เลื้อยออกมาจากในกระจก
งูสายฟ้าผลึกแก้วทั้งสามตัวขดตัวอยู่เหนือเขตพลังป้องกัน รัดพันเอาไว้แน่น ทั้งยังปลดปล่อยพลังทั้งหมดของตัวเองออกมา
ฟู่ แซ่ด แซ่ด! บนเขตพลังป้องกันสาดซัดกระแสสายฟ้าอันเชี่ยวกรากนับไม่ถ้วนเข้าปะทะกับพลัง
“สลาย!” พลังเทพมหาศาลของจ้าวเฟิงผสานเข้าไปในกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ
งูสายฟ้าผลึกแก้วสามตัวที่ใกล้จะใช้พลังหมดสิ้นส่องประกายแสงอัสนีสีขาววาววับขึ้นอีกครั้ง
แกรก! ในตอนนี้เอง เขตพลังป้องกันก็ถูกงูสายฟ้าผลึกแก้วสามตัวทำลาย
“เก็บมา!” จ้าวเฟิงสะบัดมือเก็บขวดแก้วสีฟ้าอ่อนใบนั้นเข้าไปในมิติเก็บของ จากนั้นเขาก็มาถึงเป้าหมายที่สาม นั่นคือลูกแก้วลูกหนึ่ง ข้างในมีเกล็ดสีดำที่ค่อนข้างเสียหายอยู่หนึ่งแผ่น
“ของชิ้นสุดท้ายแล้ว!” จ้าวเฟิงรีบโคจรกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ จัดการลงมือทำลาย
เขาหารือกับแมวขโมยน้อยมาแล้ว พอทั้งสองคนหยิบของสามอย่างมาก็ออกไปทันที หากถึงตอนนั้นสมาชิกหอมารสวรรค์ไล่ตามมา เช่นนั้นพวกเขาก็ทำได้แค่สู้สุดชีวิตเพื่อฝ่าวงล้อมออกไป
หากไล่ตามมาไม่ทัน เช่นนั้นพวกเขาก็จะหาที่ซ่อนรอโอกาสหนี
ครืน บึ้ม! เขตพลังป้องกันทลายลงทันใด ของชิ้นที่สามมาถึงมืออย่างราบรื่น
อีกด้านหนึ่ง แมวขโมยตัวน้อยเหมือนจะไม่พอใจที่จ้าวเฟิงช้าเกินไป หลังจากได้ของชิ้นที่สามมาแล้วก็หยิบของชิ้นที่สี่ไปอีก
ตอนนี้จ้าวเฟิงอยากพูดเหลือเกินว่าเจ้าแมวขโมยพูดไม่เป็นคำพูด
“พวกนั้นช้าเกินไปแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!”
เพราะการมองทะลุปรุโปร่งผ่านดวงตาเทพเจ้าของจ้าวเฟิง รวมกับกลอุบายของแมวความลับสวรรค์
แมวขโมยน้อยทำความเข้าใจกลไกกับดักทั้งหมดจนกระจ่างแจ้งก่อน เมื่อจัดการกับดักจึงเร็วเป็นอย่างยิ่ง
สิ่งนี้ช่วยเพิ่มเวลาให้พวกเขาขึ้นอีกมาก จนทำให้หยิบฉวยของไปจากที่นี่ได้หลายชิ้น ตอนที่เตรียมจะจากไป คนของหอมารสวรรค์ก็ยังมาไม่ถึง
จ้าวเฟิงและเจ้าแมวขโมยน้อยจากไปได้ไม่นานเท่าใด
คลื่นพลังที่น่าหวาดกลัวก็กดดันเข้ามา
“เร็วเข้า!” คู่เทพเซียนปีศาจร้องสั่งเสียงต่ำ ไล่ตามมาอย่างรีบร้อนพร้อมกับเทพโบราณคนอื่นอีกหลายคน แต่ว่าในคลังสมบัติไร้ซึ่งเงาคนตั้งนานแล้ว มีเพียงแค่ของล้ำค่าที่ทำให้ทุกคนตาเป็นมันเท่านั้น
“เป็นไปได้อย่างไร? พวกเรารีบมาให้ทันกาลถึงเพียงนี้แล้ว…”
“นั่นมันวารีเก้ามังกร โอสถชะตาสวรรค์…”
ในโถงลับ ทั่วร่างเทพโบราณโยวเฉวียนปลดปล่อยกลิ่นอายเย็นยะเยือกที่ทำให้ผู้คนใจสั่นออกมา
“เจ้าสองคนนี่!”
เทพโบราณโยวเฉวียนมีสีหน้าเย็นชา เค้นสามสี่คำนี้ออกมาจากปาก
“ผู้อาวุโส อย่าได้โกรธไป!”
“พวกมันยังไม่ได้ไปจากหอมารสวรรค์”
สมาชิกผู้ควบคุมรอบด้านบางคนร่างสั่นเทิ้มไม่หยุด รีบพูดเตือนสติ
“ข้าจะดูสิว่าพวกมันจะไปซ่อนที่ไหนได้!”
เทพโบราณโยวเฉวียนเงยหน้าคำราม
วู้ม วู้ม! ดวงตาทั้งสองที่มืดหม่นของเขาพ่นหมอกภูตผีสีเหลืองเข้มที่เย็นเยือกน่าขนลุกออกมาเป็นชั้นๆ จากนั้นร่างสีดำแต่ละร่างก็กระโดดออกมาจากในหมอกหนา
ร่างทุกร่างนั่นล้วนแผ่กระจายกลิ่นอายที่แข็งแกร่ง ร่างที่แข็งแกร่งที่สุดในนั้นคือเทพโบราณขั้นเจ็ด ร่างที่อ่อนแอที่สุดคือขั้นหกสุดยอด
หลังจากที่กายสังสารวัฏพวกนี้ปรากฏตัวขึ้นก็ลอยอยู่กลางอากาศอย่างพร้อมเพรียงกัน
“ออกไปหาตัวมันมาให้ข้า!” เทพโบราณโยวเฉวียนบัญชา
ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ! กายวัฏสงสารทั้งหมดออกไปจากโถงลับ
ในขณะเดียวกัน เทพโบราณโยวเฉวียนก็แบ่งความคิดออกเป็นหลายส่วนแล้วส่งเข้าไปในกายวัฏสงสารทุกร่าง
จ้าวเฟิงและแมวขโมยตัวน้อยชำนาญด้านหลบซ่อน ต่อให้กายวัฏสงสารระดับต่ำพวกนี้ไปถึงใกล้ๆ พวกเขา ท่าทางจะไม่อาจสังเกตพบได้
ดังนั้นเทพโบราณโยวเฉวียนจึงต้องควบคุมกายวัฏสงสารทุกร่าง อีกทั้งถ่ายทอดพลังวิญญาณของตนให้กับพวกเขาด้วย
“พวกเจ้าติดปีกก็ยากจะบินหนีไปได้!”
เทพโบราณโยวเฉวียนแค่นเสียงเย็น ความคิดจิตวิญญาณรวบรวมไปในกายวัฏสงสารทุกร่าง และเริ่มค้นหาแบบปูพรม
……
หลังจากที่จ้าวเฟิงและแมวขโมยตัวน้อยขโมยของล้ำค่าในคลังสมบัติด้านตะวันตกมาแล้วก็ไปจากพื้นที่ใจกลาง มุ่งหน้าไปได้ไม่นานเท่าใดก็มุดเข้าไปในห้องลับห้องหนึ่ง
“หยุดอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน!” จ้าวเฟิงและเจ้าแมวขโมยวางแผนว่าจะซ่อนอยู่ที่นี่ก่อน
ตอนนี้คนของหอมารสวรรค์และแดนศักดิ์สิทธิ์มิติกำลังต่อสู้กันอยู่ หอมารสวรรค์จะต้องเปิดค่ายกลป้องกันแน่นอน ต่อให้เป็นเทพโบราณขั้นเก้าก็ยากจะบุกทะลวงไปได้ หากจ้าวเฟิงและแมวขโมยน้อยบุ่มบ่ามปรากฏกาย กลับจะเป็นการเปิดเผยตัวตนแล้วกลายเป็นเป้าโจมตีแทน
ขวับ! จ้าวเฟิงและเจ้าแมวขโมยน้อยเข้ามาในมิติชุดคลุม
“แมวขโมยน้อย ของสามอย่างนี้มีประโยชน์อะไร?”
จ้าวเฟิงหยิบของสามอย่างที่เขานำมาจากคลังสมบัติด้านตะวันตกออกมา
ในคลังสมบัติด้านตะวันตก ที่จริงแล้วยังมีของล้ำค่าสำหรับฝึกฝนอีกหลายอย่างที่จ้าวเฟิงรู้จัก
แต่จ้าวเฟิงยังคงทำตามเจตนาของแมวขโมยตัวน้อย หยิบเพียงของสามอย่างนี้มาเท่านั้น เขาเชื่อสายตาของมัน ของสามอย่างนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
แต่ทว่าแมวขโมยน้อยยังไม่ทันอ้าปาก
มังกรวารีล้างโลกาที่กำลังฝึกฝนอยู่ที่นี่กลับบินมาอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้าตื่นเต้นกระปรี้กระเปร่า จ้องไปยังเกล็ดสีดำที่เสียหายเล็กน้อยในลูกแก้ว
“นายท่าน ท่านมีของชิ้นนี้ได้อย่างไรกัน?”
มังกรวารีล้างโลกาถามขึ้นทันที
“หืม?” จ้าวเฟิงค่อนข้างประหลาดใจ ท่าทางมังกรวารีล้างโลกาจะรู้ว่าเกล็ดสีดำนั่นคือสิ่งใด
“นายท่าน ข้าสัมผัสกลิ่นอายของเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกาที่แท้จริงได้จากเกล็ดมังกรนี้!”
มังกรวารีล้างโลกาพูดอย่างตื่นเต้น
เขามีเพียงสายเลือดเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกาที่เจือจางเท่านั้น ร่างของตนก็เป็นแค่มังกรวารีทั่วไป แตกต่างกับมังกรที่แท้จริงเป็นอย่างมาก หากมังกรวารีล้างโลกาอยากแปรสภาพจะมีอยู่สองวิธี ไม่เริ่มจากสายเลือดก็เริ่มจากร่างของตน
แต่ทว่าเกล็ดของเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกาเกล็ดนี้ไม่เพียงแต่สามารถกระตุ้นสายเลือดของเขาได้ ยังทำให้ร่างของเขาแปรสภาพได้อีกด้วย
แน่นอน เกล็ดธรรมดาย่อมไม่มีทางมีผลเช่นนี้แน่
แต่เกล็ดนี้ในมือของจ้าวเฟิงคือเกล็ดคอของมังกร ซึ่งเป็นเกล็ดที่ล้ำค่าที่สุดในร่างของเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกา อาบย้อมไปด้วยพลังสายเลือดมังกรล้างโลกาอันมหาศาลนี่แทบจะเป็นของล้ำค่าที่มังกรวารีล้างโลกาเฝ้าถวิลหา หากเกล็ดเกล็ดนี้ไม่เสียหาย เช่นนั้นก็จะยิ่งสมบูรณ์แบบ
“นายท่าน มอบของชิ้นนี้ให้กับข้าได้หรือไม่ ข้ายินยอมเป็นพาหนะไปให้ท่าน
ชั่วนิรันดร์ สุดแต่ท่านจะบัญชา…” เสี้ยวขณะนี้ มังกรวารีล้างโลกาก้มลงคารวะเบื้องหน้าจ้าวเฟิงอย่างเต็มอกเต็มใจ
มังกรวารีล้างโลกาถึงแม้จะมีเศษเสี้ยวสายเลือดเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกาอยู่ แต่สายเลือดนี้อยู่ในระหว่างการฝึกฝน ยากที่จะพัฒนาเป็นอย่างยิ่ง หากไม่ทำการล้างผลาญแล้วรับพลังมาจากการทำลาย ก็แทบจะก้าวต่อไปลำบาก รวมกับที่เดิมทีพรสวรรค์ของมังกรวารีล้างโลกาก็ไม่มากอยู่แล้ว หากไม่ได้โอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ความสำเร็จสูงสุดในอนาคตก็แค่เทพโบราณขั้นเก้าเท่านั้น
แต่เกล็ดคอมังกรล้างโลกาเกล็ดนี้มีหวังว่าจะช่วยเขาเปลี่ยนชะตาชีวิต!
“อืม เจ้าตอนนี้อ่อนแอเกินไปนิด!” จ้าวเฟิงพูดไปตามอารมณ์
มังกรวารีล้างโลกาก้มหน้าไม่พูดจา เขาคิดไม่ถึงเลยว่าความก้าวหน้าของเจ้านายตัวเองจะรวดเร็วถึงเพียงนี้ เวลาสั้นๆ ไม่กี่สิบปีก็ล้ำหน้ายุคเฟื่องฟูของตัวเขาได้
สำหรับจ้าวเฟิง ตอนนี้มังกรวารีล้างโลกายอมศิโรราบให้จากใจจริง
“ของชิ้นนี้ไม่ประโยชน์กับข้า ให้เจ้าก็ไม่เป็นไร…” จ้าวเฟิงพูดตามความจริง
สายเลือดของมังกรวารีล้างโลกายังคงน่ากลัวนัก หากฝึกฝนเขาให้ดีจะเป็นอีกแรงช่วยสำคัญแน่นอน
“ขอบคุณนายท่านมาก เช่นนั้น…”
สายตาของมังกรวารีล้างโลกาปรายมองเกล็ดคอเกล็ดนั้น
“รอก่อน…”
จ้าวเฟิงไม่พูดพร่ำทำเพลง ดูดเกล็ดนั่นเข้าไปในมิติเนตรเทพเจ้า ต่อให้เป็นเกล็ดคอ แต่ก็เป็นเพียงแค่เกล็ดหนึ่งเกล็ดเท่านั้น อีกทั้งยังเสียหาย หากลอกเลียนแบบเอาไว้หลายชิ้น ผลลัพธ์น่าจะยิ่งสูงกว่าเดิม
เมี้ยว เมี้ยว! แมวขโมยน้อยมายังเบื้องหน้ามังกรวารีล้างโลกา ตบหน้าอกทำท่ายียวน
“สหายแมวขโมย ที่แท้เป็นเจ้าที่ให้นายท่านชิงของชิ้นนี้มานี่เอง…” ใบหน้าของมังกรวารีล้างโลกาเต็มไปด้วยแววประจบเอาใจแมวขโมยน้อยทันที
เขายังจำได้แม่น ในตอนแรกที่แมวขโมยน้อยแปรสภาพ กลิ่นอายสายเลือดบรรพกาลแข็งแกร่งที่มันแผ่ออกมา แม้กระทั่งสายเลือดเผ่าพันธุ์มังกรล้างโลกาของเขายังสั่นกลัวไปชั่วขณะหนึ่ง
และในตอนนี้ แมวขโมยน้อยคืนกลับมาอีกครั้ง ทั้งยังเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ทำให้มังกรวารีล้างโลกายิ่งอ่านไม่ออก
“สหายแมวขโมย ก่อนหน้านี้ข้าไม่รู้ความ ต่อไปนี้ข้าเป็นสหายรวมทุกข์สุขกับเจ้าแล้ว มีเรื่องดีก็อย่าลืมข้าล่ะ…”
มังกรวารีล้างโลกานับถือในฝีมือของแมวขโมยน้อยเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะความสามารถในการหาของล้ำค่าของมัน มังกรวารีล้างโลกาจึงกลายเป็นพรรคพวกพี่น้องของแมวขโมยไปเช่นนี้
จ้าวเฟิงมองสัตว์วิเศษและพาหนะของตนอย่างจนคำพูด
ทันใดนั้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“มีคนมาแล้ว พวกเขาทำไมถึงตามมาเร็วขนาดนี้ได้?”
เมื่อตัวอยู่ในมิติชุดคลุมมิติ จ้าวเฟิงไม่ต้องตั้งใจรับรู้ก็สามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นมิติที่อยู่ในละแวกใกล้ๆ
จ้าวเฟิงโคจรตาซ้าย มองทะลุผ่านทุกสิ่ง
“เป็นนางนี่เอง!” สีหน้าของเขาผ่อนคลายลง