Skip to content

King of Gods 1419

King Of Gods

บทที่ 1419 ไม่อาจต้านทาน

ในค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร เทพโบราณทั้งหลายตัวสั่นงันงก เผยสีหน้าลนลาน

พลังของจ้าวเฟิงแข็งแกร่งเกินไปแล้ว เทพโบราณขั้นเก้าสุดยอดแทบจะไร้แรงโจมตีกลับ ปล่อยให้เขาสังหารตามใจ

“ทุกคนอย่างเพิ่งลนลาน ค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารสำเร็จแล้ว จะต้องจับเจ้าเด็กนี่มาสังหารได้อย่างแน่นอน!” อาจารย์หลีร้องคำรามทันที

ถึงแม้ค่ายกลนี้จะขาดชายฉกรรจ์คนนั้นไป แต่พลังที่เกิดขึ้นจากค่ายกลก็ยังคงสามารถคุกคามครึ่งก้าวสู่จอมเทพได้

“ใช่ ควบคุมค่ายกลเต็มกำลัง สังหารจ้าวเฟิง!” ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพโบราณหลายคนมีสายตาแน่วแน่

อาจารย์หลีอยู่ในเผ่าเปลวทองพอมีบารมีในระดับหนึ่ง ค่ายกลที่เขาวางสร้างคุณูปการให้เผ่าเปลวทองมาหลายต่อหลายครั้ง

ครืน ฟู่ ฟู่! เหนือหัวของอาจารย์หลี ดาบไฟที่ใช้ค่ายกลสร้างขึ้นลอยอยู่สูง แผ่กระจายกลิ่นอายร้อนแรงอันตรายออกมา

สมาชิกเผ่าพันธุ์วิญญาณใกล้ๆ สัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งกลุ่มนี้ อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไป

“จ้าวเฟิง ตายเสีย!”

อาจารย์หลีควบคุมค่ายกล ควบคุมดาบเพลิงที่อยู่บนท้องฟ้าเล่มนั้นให้ฟาดฟันไปข้างหน้าทันที

ดาบนั้นยังไม่ทันฟาดฟัน ก็มีคลื่นโจมตีเปลวเพลิงที่แข็งแกร่งน่ากลัวปลดปล่อยออกมา ในขณะเดียวกัน ในดาบยังแผ่กระจายพลังมิติมาอีกด้วย นี่ทำให้มีผลในการป้องกันไม่ให้ศัตรูในบริเวณใกล้เคียงเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาหลบหนีไป

ครืน! ดาบที่แข็งแกร่งฟาดฟันลงมา ราวกับมีเปลวเพลิงสายยาวระบายออกมา

ฟิ้ว! ก่อนหน้านี้ จ้าวเฟิงแปลงเป็นประกายแสงสีเงินมายาพาดผ่าน หลบหลีกขอบเขตการโจมตีไป

“ทำได้แต่หลบงั้นรึ?” อาจารย์หลีตะโกนเสียงเย็น

แต่แท้จริงแล้ว อาจารย์หลีตกใจเป็นอย่างยิ่ง ความเร็วของจ้าวเฟิงสูงเกินไป ต่อให้พวกเขาควบคุมค่ายกลนี้ เกรงว่าก็ทำได้เพียงแค่ต้านทานจ้าวเฟิงเอาไว้เท่านั้น ยากจะสังหารเขาได้

“ค่ายกลใดๆ ล้วนแต่มีจุดเปราะบางหรือไม่ก็จุดอ่อนทั้งนั้น!”

จ้าวเฟิงโคจรตาซ้าย เพ่งไปยังค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร ทันใดนั้น สถานการณ์ทุกอย่างในค่ายเพลิงสวรรค์สังหารมารถูกจ้าวเฟิงมองทะลุอย่างชัดเจน

“หาเจอแล้ว!” สายตาเขาเปล่งประกาย

เสี้ยวขณะต่อมา เขาทิ้งเงาเลือนรางเป็นชั้นๆ เอาไว้ เข้าประชิดไปยังค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร

“กล้าเข้าใกล้ค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารงั้นรึ ช่างรนหาที่ตายจริงๆ อีกทั้งการป้องกันของค่ายกลนี้ ต่อให้เป็นครึ่งก้าวสู่จอมเทพก็ยากจะทำลายลงได้!”

สีหน้าของอาจารย์หลีฉายแววยินดี ประสานมือกระตุ้นเคล็ดวิชา ในขณะเดียวกัน คลื่นทรงกลมมหึมาแผ่ออกมาจากในค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร

ยิ่งเข้าใกล้ ความร้อนแผดเผาและการควบคุมที่จ้าวเฟิงได้รับก็ยิ่งรุนแรงขึ้น หากเปลี่ยนเป็นครึ่งก้าวสู่จอมเทพที่กายเทพค่อนข้างอ่อนแอ เกรงว่าคงไม่กล้าเข้ามาสัมผัสค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารใกล้ๆ เช่นนี้

“วงแสงรวมศูนย์!”

จ้าวเฟิงรีบกระตุ้นเคล็ดวิชาป้องกันทันที วงแสงสีเงินขุ่นข้นวงหนึ่งก่อตัวขึ้นรอบตัวเขา ทันใดนั้น พลังคลื่นไฟที่ร้อนระอุถูกวงแสงรวมศูนย์ต้านทานเอาไว้ข้างนอก ทั้งยังดูดพลังของมันมาไม่หยุด

“จุดทะลวงอยู่ที่นี่!” จ้าวเฟิงเข้าใกล้ค่ายกล กระบี่เทพรวมศูนย์ในมือฟันออกไป

ครืน บึ้ม! ค่ายกลเปลวไฟมหึมาพลันถูกจ้าวเฟิงฟันออกเป็นรอยโหว่เล็กๆ แต่ว่าค่ายกลนี้มีพลังฟื้นฟูตัวเอง ไม่นานเท่าใดนักก็ผสานตัวกัน

แต่เสี้ยวขณะที่เกิดรอยโหว่ขึ้น กระบี่เทพของจ้าวเฟิงก็ปลดปล่อยประกายกระบี่รวมศูนย์ออกมา

“ไม่…” ภายในค่ายกล เทพโบราณขั้นเจ็ดสัมผัสได้ถึงวิกฤตอันตราย ใบหน้าฉายแววหวาดกลัว

พลังฝึกตนของเขาต่ำมากไป เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีง่ายๆ ของจ้าวเฟิง ก็ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะมีชีวิตรอดต่อไปเลย

ฉัวะ ฉึก! ประกายกระบี่รวมศูนย์แทงทะลุผ่านร่างของเทพโบราณขั้นเจ็ดคนนั้น ถูกกัดกินบดขยี้ไปในทันที

“แย่แล้ว!” สีหน้าของอาจารย์หลีเปลี่ยนไปเล็กน้อย ก่อนควบคุมดาบเพลิงโจมตีไปยังจ้าวเฟิง

ฟิ้ว! จ้าวเฟิงแปลงเป็นประกายสีเงินทองสายหนึ่ง หลบหนีไปยังอีกฝั่งหนึ่งของค่ายกลในชั่วพริบตา

“บัดซบ ต่อให้ควบคุมเสวียนอ้าวมิติ ความเร็วของเจ้าเด็กนี่ก็ยังเร็วมากไปอยู่ดี!”

อาจารย์หลีเผยสีหน้าขมขื่น

ถึงแม้พลังของค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารจะแข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง ความเร็วกลับเป็นไปตามกฎเกณฑ์ และตอนนี้ขาดไปคนหนึ่ง ทำให้พลังของค่ายกลลดลงทันใด

“ตำแหน่งที่เทพโบราณขั้นเจ็ดเคยอยู่คือจุดที่การป้องกันค่ายกลค่อนข้างอ่อนแอ เป็นจุดอ่อน!” จ้าวเฟิงยิ้มเย็นชา

“เจ้าเด็กนี่กลับมองจุดอ่อนของค่ายกลออกแล้ว!”

อาจารย์หลีเคืองแค้นเป็นที่สุด

“ถอย!” อาจารย์หลีตัดสินใจ

ความเร็วของจ้าวเฟิงทะยานถึงขีดสูงสุด พวกเขาไม่อาจทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย

ส่วนจ้าวเฟิงยิ่งมองทะลุจุดเปราะบางของค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร เป็นเช่นนี้ต่อไป ช้าเร็วค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารก็ต้องทลายลง ถึงตอนนั้นต่อให้เป็นเขาก็ตายแน่

ครืน! อาจารย์หลีและคนที่เหลืออยู่อีกหลายคน ควบคุมค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารถอยจากไปอย่างรวดเร็ว

“วันนี้พวกเจ้า ไม่ว่าใครก็หนีไปไม่ได้ทั้งนั้น!” จ้าวเฟิงคำรามเสียงต่ำ ร่างพุ่งทะยานออกไป

ฟิ้ว! เขาพุ่งเข้าไปใกล้สมาชิกเผ่าเปลวทองที่อยู่ในค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร

“คนที่ข้าจะฆ่า ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”

สายตาของจ้าวเฟิงจ้องเพ่งที่จุดเปราะบางของค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมารอีกครั้ง

“รวมศูนย์ผันแปร!” วงแสงรวมศูนย์รอบกายของเขาพลันไหลวนกลับมา ผันเปลี่ยนเป็นพลังเทพรวมศูนย์มหาศาล จากนั้นหลั่งไหลเข้าไปในกระบี่เทพรวมศูนย์

วู้ม~

ชั่วขณะนั้น‘กระบี่เทพยักษ์รวมศูนย์’ ที่เกิดจากพลังกระบี่เทพรวมศูนย์ก็หนักขึ้นเป็นอย่างยิ่ง และขยายใหญ่ถึงหลายร้อยจั้ง ทำให้เกิดระลอกคลื่นน่ากลัวที่ปั่นป่วนบ้าคลั่ง สั่นสะเทือนฟ้าดิน

เวลานั้น เทพโบราณผู้แข็งแกร่งบางคนที่อยู่ใกล้ๆ สนามรบ รวมถึงครึ่งก้าวสู่จอมเทพ ล้วนมีการตอบสนอง ตกใจกันเป็นอย่างมาก

“สังหาร!”

กระบี่เทพรวมศูนย์ขนาดใหญ่เล่มหนึ่งฟันออกไปด้วยพลังทำลายล้าง เสียง ‘แกรก’ ดังขึ้น ‘ค่ายกลเพลิงสวรรค์สังหารมาร’ ขาดออกเป็นสองท่อน พังทลายลงในชั่วพริบตา อีกทั้งระหว่างขั้นตอนทั้งหมดนี้ กระบี่เทพรวมศูนย์ใหญ่ยักษ์ยังดูดกลืนพลังของค่ายกลไม่หยุด จึงกำจัดเทพโบราณทั้งหลายที่อยู่ในค่ายกล โดยที่พลังไม่ลดน้อยลงเลย

“อ๊าก…” ท่ามกลางเสียงร้องน่าอนาถ มีเทพโบราณสิบคนที่รวมขั้นเจ็ดและขั้นแปดกลายเป็นวิญญาณอยู่ใต้กระบี่ในชั่วพริบตา

“เป็นพลังปั่นป่วนที่น่ากลัวยิ่งนัก! หนีเร็ว…”

อาจารย์หลีทำหน้าหวาดกลัว นำคนอีกหลายคนที่บาดเจ็บหนักกระโดดอออกมาจากค่ายกลคลื่นเพลิงที่ระเบิดกระจายออก สภาพย่ำแย่เป็นอย่างยิ่ง

“คิดหนีหรือ?” จ้าวเฟิงหัวเราะนิ่งๆ เตรียมสำแดงการโจมตีอีกครั้ง

แต่ในตอนนี้เอง พลังมหาศาลกลุ่มหนึ่งหุ้มล้อมมายังเขา

“เทพโบราณโม๋อู รีบช่วยข้าเร็ว!” อาจารย์หลีร้องขอความช่วยเหลือทันที

ฟุ่บ! ชายผอมแห้งในชุดคลุมยาวสีเขียวเข้มคนหนึ่งพลันพุ่งตรงมา

“จ้าวเฟิง เจ้าบังอาจเกินไปแล้ว!” เทพโบราณโม๋อูคำรามเสียงต่ำ

ชื่อเสียงของเทพโบราณโม๋อูในดินแดนเทพรกร้างก็โด่งดังไม่น้อย แต่ก่อนหน้านี้กลับแพ้ในเงื้อมมือของจ้าวเฟิงอัจฉริยะรุ่นหลังคนนี้เสียได้ จิตสังหารที่เขามีให้กับจ้าวเฟิงรุนแรงไม่แพ้เทพโบราณหานเยี่ยนเลยแม้แต่น้อย

“คนที่เคยแพ้ให้กับข้า!” จ้าวเฟิงพูดอย่างเฉยชา ไม่สนใจเทพโบราณโม๋อู

“เจ้า…ตอนนั้นหากเจ้าไม่ร่วมมือกับเทพโบราณหยวนเหยา ข้าไม่มีทางแพ้เด็ดขาด!” เทพโบราณโม๋อูหน้าแดง แค้นเคืองเกินจะเปรียบ ตวาดอย่างโกรธแค้นขึ้นมาทันควัน

ครืน ฟู่ ฟู่~

รอบกายเขาพันล้อมด้วยหมอกแสงหลากสี จากนั้นเข้าประชิดจ้าวเฟิงมาอย่างรวดเร็ว เทพโบราณโม๋อูตอนนี้ราวกับเนื้อร้าย พิษกระจายไปทั่วร่าง ต่อให้เป็นครึ่งก้าวสู่จอมเทพสัมผัสเข้ายังต้องเจ็บตัว

“เทพโบราณโม๋อู ครั้งที่แล้วข้าไว้ชีวิตเจ้า ไม่ให้เจ้าตายไป ครั้งนี้เจ้ากลับเดินมาหาเองถึงที่ เช่นนั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้ว!”

สายตาของจ้าวเฟิงเย็นเยียบ เบิกวงแสงรวมศูนย์ พุ่งสังหารไปยังเทพโบราณโม๋อูโดยไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

“น่าขันนัก ไว้ชีวิตข้า!” เทพโบราณโม๋อูหัวเราะขึ้นทันใด

ถึงแม้เขาไม่มั่นใจว่าจะสังหารจ้าวเฟิงได้ แต่จ้าวเฟิงก็สังหารเขาไม่ได้แน่นอน

“ม่านหมอกเหมันต์” ฝ่ามือของเทพโบราณโม๋อูสะบัดไป หมอกพิษเย็นยะเยียบสีเทาอ่อนแผ่โจมตีออกไปทั่วทุกทิศทันที

หมอกพิษเย็นเยียบสีเทาอ่อนก่อตัวเป็นเขตแดนพิษเย็นเยียบสกัดกั้นไว้ พลังเทพและสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในนั้น ต่างถูกพิษเย็นเยียบกัดกร่อนจนพินาศสิ้น

จ้าวเฟิงเพิ่งคิดจะเข้าใกล้ ก็กลับพบว่าวงแสงรวมศูนย์ของตนถูกผลกระทบในระดับหนึ่ง พลังค่อยๆ ถูกลดทอนลง ในขณะเดียวกัน ยามที่ประสาทสัมผัสเทพของเขาเตรียมสำรวจเข้าไปข้างใน ก็ถูกความเย็นเยียบกัดกร่อน

“ฮ่าๆ นี่ก็คือวิชาลับที่สร้างขึ้นโดยใช้พิษซึ่งคิดค้นขึ้นใหม่ เพื่อจัดการกับเจ้าโดยเฉพาะ” เทพโบราณโม๋อูที่อยู่ท่ามกลางม่านหมอกเย็นเยือกหัวเราะเสียงดัง

ครั้งที่แล้วพ่ายแพ้ให้กับจ้าวเฟิง เขาจึงเตรียมตัวมาอย่างดี

ม่านหมอกเย็นนี้มีผลในการสกัดกั้นประสาทสัมผัสเทพ หากจ้าวเฟิงไม่ทะลวงเข้าไปก็ยากที่จะทำร้ายได้ถึงตัวเทพโบราณโม๋อู แต่หากบุกเข้าไปจะถูกโจมตีจากม่านหมอก ความเร็วและพลังเทพในทุกๆ ด้านจะเชื่องช้าเป็นอย่างยิ่ง!

ทันใดนั้น ลำแสงสีเขียวเข้มสายหนึ่งก็พุ่งออกมาจากในหมอกเย็นเยียบ จ้าวเฟิงปฏิกิริยาว่องไว หลบได้อย่างรวดเร็ว

ต้องยอมรับว่าเทพโบราณโม๋อูมีพรสวรรค์ในศาสตร์แห่งพิษมาก ม่านหมอกเย็นเยียบนี้ค่อนข้างจะควบคุมความสามารถของจ้าวเฟิงไว้ได้ ต่อให้เป็นวงแสงรวมศูนย์ก็ยังได้รับผลกระทบ พลังลดทอนลง

แต่ว่า ประสาทสัมผัสเทพไม่อาจแทรกเข้าไปได้ จ้าวเฟิงก็จะวิเคราะห์ตำแหน่งของเทพโบราณไม่ได้แล้วอย่างนั้นหรือ?

วู้ม! หมอกแสงมายาในตาซ้ายหมุนวน พลังมองทะลุผ่านของตาซ้ายยกระดับขึ้นทันที

“หืม?” เทพโบราณโม๋อูที่ตัวอยู่ในม่านหมอกเย็นเยียบสั่นสะท้านเล็กน้อย จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าจ้าวเฟิงกำลังจับจ้องตนอยู่

ฟุ่บ! พริบตานั้น หมอกแสงในตาซ้ายของจ้าวเฟิงส่องประกาย กระบี่เทพรวมศูนย์ขนาดเล็กพุ่งออกมาโดยพลัน

“ไม่…” เทพโบราณโม๋อูตะลึงไปทันใด

จ้าวเฟิงเล็งตำแหน่งของเขาได้อย่างไร!

ฉัวะ ฉึก! เทพโบราณโม๋อูหลบไม่ทัน ถูกกระบี่เทพรวมศูนย์พุ่งทะลุผ่าน กระอักเลือดออกมาหลายอึก ในตอนนี้เอง กระบี่เทพรวมศูนย์เล่มใหญ่มหึมาบนท้องฟ้าวาดฟันลงมาทันที

“ไม่!” เทพโบราณโม๋อูลนลานหลบหลีก แต่ก็ยังไม่ทันเวลา

ฉัวะ ฉึก ฉึก! กระบี่เทพรวมศูนย์ของจ้าวเฟิงฟันไปยังไหล่ขวาของเทพโบราณโม๋อู จากนั้นตัดแขนขวาของฝ่ายตรงข้ามจนขาด

“อ๊าก…” เทพโบราณโม๋อูส่งเสียงร้องอย่างน่าอนาถ อดกลั้นต่อความเจ็บปวดมหาศาล รีบหนีไปอย่างรวดเร็ว

“เจ้าจะหนีรอดรึ?” จ้าวเฟิงหัวเราะเสียงเย็น

มืออีกข้างหนึ่งก็หลอมกระบี่เทพรวมศูนย์ขึ้นเช่นกัน

ฉัวะ! ฉัวะ!

กระบี่เทพรวมศูนย์ที่ยาวถึงร้อยจั้งสองเล่มสอดประสาน ฟันไปยังเทพโบราณโม๋อูที่อยู่ในม่านหมอกเย็นยะเยือก

ครืน บึ้ม! เทพโบราณโม๋อูโยนมุกแสงห้าสีออกมาเม็ดหนึ่ง ก่อนทำให้มันระเบิดออก

พิษร้ายแรงแต่ละชนิดระเบิดออกมา ต้านทานการโจมตีของจ้าวเฟิงเอาไว้ทันที

“เป็นไปได้อย่างไร? พลังของเขาแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้แล้ว หรือว่าครั้งที่แล้วไม่ได้ลงมือเต็มกำลัง?”

เทพโบราณโม๋อูตัวสั่นเทิ้ม ความหวาดกลัวตลบอบอวลในใจ

ครืน ฟุ่บ! กระบี่เทพรวมศูนย์ใหญ่มหึมาสองสายทะลวงหมอกพิษแต่ละชั้นๆ แล้วฟันลงมาทันที ถึงแม้พลังจะลดลง แต่มันก็ไม่ใช่พลังที่เทพโบราณโม๋อูจะสามารถต้านทานได้

ครืน บึ้ม!

หลังของเทพโบราณโม๋อูปรากฏรอยเลือดที่น่าสยดสยองอีกสองทาง กระดูกและเนื้อเหวอะหวะ

ฟุ่บ! กระบี่เทพรวมศูนย์ในมือของจ้าวเฟิงหายไปทันใด สิ่งที่เข้ามาแทนที่คือกระจกอัสนีวาววับบานหนึ่ง

“กระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ!”

มังกรอัสนีตัวใหญ่หนาเก้าตัวถูกปลดปล่อยออกมาจากกระจกเก้าอัสนีหลอมวิญญาณ

หลังจากมังกรอัสนีเก้าตัวบินขึ้นไปยังท้องฟ้า ก็โจมตีลงมาทันที

ครืน เปรี้ยง เปรี้ยง!

มังกรอัสนีเก้าตัวฟาดผ่าลงมายังร่างของเทพโบราณโม๋อูทั้งหมด พลังอัสนีมหาศาลระเบิดตัวอย่างบ้าคลั่ง ทรมานจนเทพโบราณโม๋อูยอมตายเสียดีกว่ามีชีวิตอยู่จากนั้น พลังอัสนีทั้งหมดก็ผันเปลี่ยนเป็นโซ่อัสนีหลายต่อหลายเส้น ก่อนพันธนาการวิญญาณของเทพโบราณโม๋อูเอาไว้

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!
Exit mobile version