1064. ตัวตนของชายชุดดำ
หยดโลหิตกระจ้อยร่อยถูกหวังหลินโยนออกไปใส่มังกรมารควันดำที่พุ่งออกมาจากพื้นดินพังทลาย
เจ้ามังกรมารอ้าปากลดปล่อยพลังหนาวเย็นและพยายามจะกลืนกินทุกคน ทว่าในวินาทีนั้นโลหิตของฉิงซวงเข้าแตะกับควันสีดำสายหนึ่งที่ผุดออกมาจากมังกรมาร
วินาทีนั้นขณะที่ทุกคนตะลึงงัน เสียงดังซี่ๆผุดออกมาจากหมอกสีดำราวกับน้ำสาดใส่ถ่านร้อนๆ หมอกสีดำสลายหายไปอย่างไม่คาดคิดราวกับทนไม่ได้กับหยดโลหิตเทพ
หยดโลหิตทะลุผ่านหมอกสีดำและร่อนลงใส่เศียรมังกรมาร เจ้ามังกรหยุดชะงักทันทีแต่ตามมาด้วยเสียงคำรามโกรธเกรี้ยวและเจ็บปวด!
ร่างมังกรมารบิดเบี้ยวและกวาดผ่านพื้นที่จนเกิดเสียงดังสนั่น ราวกับมีมือคู่หนึ่งก่อกวน สิ่งก่อสร้างทั้งหมดพังทลาย ชั้นที่แปดกลายเป็นเศษซาก
หวังหลินดวงตาส่องสว่าง สะบัดโลหิตของฉิงซวงออกมาอีกและโยนเข้าไปอย่างรุนแรง จากนั้นสะบัดแขนไหลเวียนพลังดั้งเดิมในร่าง โลหิตระเบิดกลายเป็นหมอกพุ่งตรงออกไป
หมอกโลหิตเข้าสัมผัสมังกรมารในทันที หลังจากมันเข้ามาเจอโลหิตอีกครั้งเจ้ามังกรมารดิ้นรนหนักกว่าเดิม ส่งเสียงคำรามกึกก้องไปทั่ว ร่างมังกรมารหดลงเล็กลงเหมือนพายุหมุน หลังจากหมอกสีดำถอยไปหมด มารโบราณปรากฏตัวเบื้องหน้าทุกคน
เกราะสีดำเปรอะเปื้อนด้วยโลหิตหลายหยุด ปลดปล่อยควันสีแดงออกมารอบตัวมารโบราณ
ไม่ว่าจะโบกแขนไปทางไหนก็ไม่สามารถขับไล่ออกไปได้ แม้พยายามปาดมันออกไป แขนก็ทะลุผ่านราวกับมันไม่ได้อยู่ตรงนั้น
‘ฉิงหลิน นี่คือแผนที่เจ้าวางเอาไว้ต่อต้านข้าใช่ไหม? หากมีใครครอบครองร่างเจ้าเพื่อพยายามฆ่าลูกหลาน วิชาทั้งหมดจะไร้ประโยชน์ วิชาของเจ้าเองจะไม่มีผลกระทบและร่างกายจะถูกยับยั้งเอาไว้จากโลหิตของลูกหลานตนเอง!!!’
‘นี่ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงกฏ แต่เป็นการสร้างกฏ! เจ้าถึงทรงพลังยิ่ง ฉิงหลิน!’ มารโบราณเผยท่าทางน่าเกลียดพร้อมกับพุ่งเข้าใส่หวังหลิน
“ข้าอยากเห็นจริงๆว่าโลหิตแค่นี้จะทำให้ข้ายอมจำนนได้อย่างไร!” มารโบราณตะโกนพลางยื่นแขนขวาออกไป ดาบดำปรากฏในฝ่ามือและตวัดใส่หวังหลิน
“ข้าไม่สามารถฆ่าลูกหลานของฉิงหลิน แต่ข้าสามารถฆ่าเจ้าได้ ไอ้เจ้าเทพโบราณอ่อนแอ!”
หวังหลินหน้าซีด พลังของดาบมีมหาศาลแม้แต่ชายชราบนน้ำเต้าก็มิอาจหลบหนีได้ ความคิดหวังหลินกระจ่างสดใส เตาหลอมเทพโบราณปรากฏขึ้นรอบตัวเอง ชี้ใส่ชายชุดดำที่กำลังเฝ้าดูเหตุการณ์จากระยะไกล
เขาไม่ได้เลือกปรมาจารย์ชีกงเพราะจังหวะอันตรายและต้องสำเร็จเท่านั้น แม้ปรมาจารย์ชีกงจะบาดเจ็บสาหัสแต่ก็ยังเป็นขั้นทลายสวรรค์ ดังนั้นหวังหลินจึงไม่มั่นใจ
ชายชุดดำเปลี่ยนสีหน้าท่าทางพร้อมกับรู้สึกถึงแสงเข้าปกคลุมตัวเอง ปราณดาบเข้ามาใกล้จนหวังหลินสัมผัสถึงความแหลมคมที่พุ่งเข้ามา
“สลับตำแหน่ง!” หวังหลินร้องตะโกน ลำแสงล้อมรอบเตาหลอมถึงขีดสุด ชายชุดดำเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและขณะที่กำลังจะโดนเคลื่อนย้าย เขาไม่สนเรื่องการซ่อนตัวตนอีกแล้ว รอยสักมังกรเพลิงระหว่างคิ้วปรากฏขึ้นมาและพุ่งออกไปตรงๆเปลี่ยนกลายเป็นมังกรเพลิง
มังกรเพลิงร้องคำรามและห่อหุ้มชายชุดดำเอาไว้เพื่อต่อต้านพลังอำนาจของเตาหลอมเทพโบราณ
เป็นผลให้มีพลังต่อต้านมัน และด้วยอุปสรรคเช่นนี้ ดาบเข้ามาใกล้และผ่านฉิงซวงไป ด้วยกฏที่ฉิงหลินสร้างเอาไว้ ปราณดาบจึงไม่ทำอันตรายต่อฉิงซวงและร่อนตรงสู่หวังหลิน
หากปราณดาบนี้ลงมาถึง แม้หวังหลินจะมีร่างเทพโบราณก็ยังถูกผ่าครึ่งไปได้ อีกทั้งเขาก็แค่เทพโบราณห้าดาว!
ดวงตาขวาหวังหลินเรืองแสงสีฟ้า โล่ห์ฟ้าครามปรากฏขึ้นมาและปะทะกับปราณดาบ
เสียงดังปังสั่นสะเทือนสวรรค์ ใจกลางโล่ห์ฟ้าครามเกิดรอยแตกร้าว แม้จะไม่โดนทำลายแต่มันก็ได้รับความเสียหาย
หวังหลินไม่ได้ถือครองยาวนานนัก มันสามารถป้องกันการโจมตีทั้งหมดได้ แม้จะแข็งแกร่งเท่าปรมาจารย์ชีกงก็ทำได้แค่ผลักกลับไปและไม่ทำให้เกิดรอยร้าว
บนโล่ห์ฟ้าครามมีรอยร้าวออกมามากขึ้น หวังหลินใช้โอกาสนี้ล่าถอยไปพร้อมกับร่างฉิงซวง แต่ไม่ว่าจะหนีไปทางไหนก็ไม่สามารถหลบหนีจากปราณดาบไปได้
เหงื่อเย็นเฉียบผุดออกมาจากหน้าผาก เปลี่ยนกลายเป็นผลึกน้ำแข็งเนื่องจากความหนาวเย็นจากปราณดาบ ในช่วงแห่งความเป็นความตาย หวังหลินไม่สนเรื่องการซ่อนตัวตนของตัวเองอีกต่อไปและร้องคำราม ดาวเทพโบราณห้าดาวตรงกลางหน้าผากส่องประกายเจิดจ้า หมุนเป็นวงกลมเหมือนวังวน
พลังอำนาจอันทรงพลังของเทพโบราณเต็มไปทั่วร่างกายและพุ่งเข้าไปในเตาหลอมเทพโบราณ ซึ่งทำให้แสงรอบเตาหลอมส่องสว่างมากขึ้นไปอีกและส่องสว่างไปทั่วทั้งโลก
“เปลี่ยนรูป เปลี่ยนตำแหน่ง!” หวังหลินคำราม น้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อย ยามที่เสียงร่อนถึงหูทุกคน พวกเขารู้สึกว่าจิตใจกำลังถูกฉีกขาด
ขณะนั้นมังกรเพลิงล้อมรอบชายชุดดำดูเหมือนไม่สามารถทนต่อพลังที่เพิ่มขึ้นจากแสงไฟ้ ชายชุดดำรีบล่าถอยและหนีทันที
แต่ก่อนที่เขาจะหนีได้ ลำแสงเต็มไปทั่วร่างและหายวับไป ในวินาทีที่โล่ห์ฟ้าครามดูเหมือนไม่สามารถทนต่อปราณดาบได้อีกแล้ว หวังหลินก็หายตัวไปเช่นเดียวกัน
หวังหลินกลับมาปรากฏตัวตรงจุดที่ชายชุดดำเคยอยู่ และชายชุดดำปรากฏตัวเบื้องหน้าปราณดาบ
เบื้องหน้าชายชุดดำ ในสายตามีแต่ปราณดาบทั้งนั้นและถูกกวาดผ่านไป เสียงปะทุดังออกมาจากร่างและถูกหั่นครึ่งทันที!
แต่ตอนที่ร่างแตกสลาย ดวงวิญญาณดั้งเดิมหนีออกมาได้ด้วยการช่วยเหลือของมังกรเพลิง วิญญาณดั้งเดิมอ่อนแอ ดวงตาหวาดกลัวยิ่งนัก
แต่อันตรายยังไม่จบ ปราณดาบที่ทำลายร่างเขาพุ่งเข้าใส่วิญญาณตรงๆ ปราณดาบกำลังจะแทงใส่วิญญาณในจังหวะนั้น
ชายชุดดำแพร่กระจายสัมผัสวิญญาณออกมาด้วยความหวาดกลัวและกระวนกระวาย “ท่านมารโบราณ ข้าศิษย์ลำดับเจ็ดของท่านสูงสุด ลั่วโฮ!”
ปราณดาบพลันเคลื่อนไปด้านข้างและผ่านชายชุดดำก่อนจะตามหลังหวังหลินอีกครั้ง
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงเวลาอันสั้น หวังเว่ยและฮู่จวนต่างเคลื่อนไหวและใช้วิชาในเวลาเดียวกันเพื่อต่อต้านปราณดาบที่ไล่ล่าหวังหลิน
หวังหลินรอดชีวิตด้วยความโชคดีแต่ก็เผยสีหน้าโหดเหี้ยมจ้องมองมารโบราณ
มารโบราณต้าเจียก้าวออกไปแต่ไม่ได้ไปหาหวังหลิน เขามาถึงดวงวิญญาณดั้งเดิมชายชุดดำ หลังจากคว้าดวงวิญญาณก็ก้าวเท้าอีกครั้งปรากฏตัวข้างหวังเว่ยและฮู่จวนที่กำลังต่อต้านปราณดาบ
ต้าเจียเข้ามาระยะประชิด อ้าปากและร้องคำราม!
กรรร!
เสียงคำรามของเผ่าบัญชาโบราณนั้นทรงพลัง ถึงจะเหมือนกับเป็นวิชาเทพแต่มีความสามารถที่แตกต่าง แม้เสียงคำรามของมารโบราณไม่ได้แข็งแกร่งเท่าเสียงคำรามเทพโบราณ มันกลับสร้างเสียงชั่วร้ายเข้ารุกรานจิตใจได้
เงาสีดำร่างยักษ์เขาเดียวปรากฏขึ้นด้านหลังมารโบราณต้าเจีย เงานี้เป็นเหมือนต้นตอของมารทั้งหมด ขณะที่ต้าเจียร้องคำราม ร่างเงาอ้าปากและร้องคำรามไปด้วย
ฮู่จวนร่างสั่นเทา นางกระอักโลหิตออกมาทันที หวังเว่ยกระอักตามและหมดกำลังใจ ทว่ากัดฟันแน่นคว้าฮู่จวนและล่าถอยกลับไป ฝ่ามือสร้างผนึกปรากฏเสาวารีขึ้นนับไม่ถ้วนเบื้องหน้า
หวังเว่ยทุ่มเททั้งหมด ปรากฏเสาวารีตามติดกันอย่างต่อเนื่อง พริบตาเดียวเกิดเสาวารีขึ้นหลายพันเสาไปแล้ว
ทว่าเบื้องหน้ามารโบราณต้าเจีย ทั้งหมดนี้เป็นแค่ของเด็กเช่น เพียงแค่เสียงคำราม เสาวารีทั้งหมดแตกสลายอย่างต่อเนื่อง หวังเว่ยและฮู่จวนกระอักโลหิตอีกครั้งและพุ่งเข้าหาหวังหลิน
ฮู่จวนรีบผนึกฝ่ามือด้วยใบหน้าซีดเผือด สร้างกฏเกณฑ์ผสมผสานเข้ากับเสาวารี แต่เสาวารีแตกสลายอย่างต่อเนื่องจากเสียงคำรามของต้าเจีย
หากทั้งสองคนเป็นเช่นนี้คงไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องปรมาจารย์ชีกง เขากระอักโลหิตทันที ดวงตาซีดเซียว เขารีบล่าถอย ฝ่ามือสร้างผนึกทำให้เม็ดทรายมากมายห่อหุ้มตัวเองเอาไว้ ทว่าก่อนที่จะสร้างเป็นโล่ห์ได้มันกลับแตกสลาย ทรายทั้งหมดถูกพัดเข้าไปในร่างปรมาจารย์ชีกง ร่างกระเด็นกลับไปและโลหิตสาดกระจาย
มีเพียงเป้ยหลัวที่แทบจะทนยืนอยู่ได้ เนื่องจากเขาเป็นหนึ่งในบัญชาโบราณ จึงทำได้แค่ล่าถอยเท่านั้น
ส่วนหวังหลิน เกิดเสียงปะทุดังออกมาจากร่างกายภายใต้พลังอำนาจของเสียงคำรามปิศาจโบราณต้าเจีย หวังหลินกระอักโลหิตแต่สีหน้าท่าทางโหดเหี้ยมยิ่งกว่าเดิม
กรรร!
หวังหลินร้องคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว ร่างกายขยายขนาดอย่างรวดเร็ว เขาไม่สนเรื่องการซ่อนสถานะการเป็นเทพโบราณอีกแล้ว ร่างกายสูงขึ้นหลายพันฟุต มองดูราวกับสามารถค้ำจุนโลกได้!
ดวงดาวห้าดวงตรงกลางคิ้วหมุนอย่างรวดเร็วและระเบิดพลังเทพโบราณขึ้นรอบตัว เรื่องแปลกประหลาดก็คือรอยสักวิหคเพลิงดูเหมือนจะผสานเข้ากับเขาจนมันขยายออกไปพร้อมกับร่างเทพโบราณ ดุจเลือดเนื้อประทับบนร่างท่อนบน วินาทีนี้หวังหลินดูเหมือนเทพโบราณและวิหคเพลิง!