1155. ฟันต่อเนื่อง
เขาไม่สามารถกลับไปแผ่นดินป่าด้วยคนพวกนี้ได้!
เพราะด้วยเจ้าวานรทมิฬ อสูรดุร้ายทั้งหมดในแผ่นดินป่าจดจำหวังหลินได้แน่นอน หากหวังหลินกลับไปพวกมันจัดการเขาแน่
การก่อกวนจากพวกสัตว์ป่าคงเป็นหนทางฆ่าตัวตายต่อคนที่ต้องสงสัยไปแล้ว
ซึ่งการที่หวังหลินออกมาจากแผ่นดินป่า พร้อมด้วยการตายของฉีเล่าซิง แม้สำนักระดับหกจะพบว่าเขาถูกสตรีชราจากสำนักห้าพิษสังหาร หวังหลินก็ยังเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ
เมื่อปรากฏผู้ต้องสงสัย พวกเขาจะค้นมิติเก็บของของหวังหลิน เหล่าเซียนที่โหดเหี้ยมกระทั่งค้นตรงไปถึงวิญญาณ! ซึ่งคงเป็นหายนะสำหรับหวังหลินแน่นอน!
หวังหลินเผยใบหน้าไม่พอใจ ไม่มีใครเกิดความสงสัยเพราะใครๆต่างก็ต้องรู้สึกไม่พอใจแบบนี้แต่ก็ยังต้องติดตามไป
ทว่าขณะที่ศิษย์หลักทั้งแปดคนเข้าใกล้หวังหลิน หวังหลินสั่งการให้เจ้าวานรทมิฬเคลื่อนไหวให้เขาติดตามไป แววตาหวังหลินกะพริบจิตสังหาร! เขาไม่สามารถกลับไปในแผ่นดินป่าได้ การกลับไปนั่นคือความตาย!
เซียนทั้งหมดมีสิบแปดคนแล้ว คนที่กำลังนำทางอยู่คือเซียนขั้นทลายสวรรค์ แต่ที่เหลืออีกสิบเจ็ดคนระดับสูงสุดคือขั้นชำระสวรรค์ระดับต้นเท่านั้น
เมื่อเขาโจมตีจะต้องจบให้ได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น ยิ่งมีคนเข้ามามากขึ้นเขาจึงต้องยิ่งจบมันให้สั้นที่สุด! ทั้งยังไม่สามารถปล่อยให้มีผู้เหลือรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!
หวังหลินเงยศีรษะขึ้น ก้าวเท้าพลางสะบัดแขน ปรากฏวิชาเรียกขานสายลมและเปลี่ยนกลายเป็นมังกรห้าตัวพุ่งใส่ห้าคนที่อยู่รอบๆ!
ขณะเดียวกันเจ้าวานรทมิฬเหวี่ยงท่อนแขนและเริ่มโจมตี
หวังหลินเคลื่อนร่างดุจสายฟ้าเข้ามาใกล้เซียนขั้นส่องสวรรค์คนหนึ่งทันที เขาเร็วกว่าอีกฝ่ายอยู่แล้ว เซียนขั้นส่องสวรรค์หรี่ตาแคบและต้องการหลบแต่ในไม่นานทัศนวิสัยจึงปกคลุมด้วยดัชนี
ดัชนีประทับลงระหว่างคิ้วของเซียนคนนั้นอย่างรวดเร็วและดึงออกมา ทิ้งไว้แต่รูเลือด พลังอำนาจของเซียนขั้นชำระสวรรค์พุ่งเข้าสู่ร่างอีกฝ่ายและบดขยี้วิญญาณดั้งเดิม
หวังหลินไม่ได้หยุดแค่นั้น กระบวนท่าลื่นไหล หลังจากฆ่าไปหนึ่งคนเขาก็พุ่งหาอีกคนและชี้ใส่เซียนคนนั้นหลายครั้ง เสียงร่างกายดังปะทุและโลหิตสาดกระเซ็นไปทุกที่
ขณะนั้นมังกรทมิฬจากวิชาเรียกขานสายลมก็มาถึงทั้งห้าคน พวกเขาทั้งห้าเป็นเซียนขั้นรูปธรรมหยางเท่านั้นจึงไม่มีโอกาสยืนต้านทานวิชาของป๋ายฟ่านได้ พวกเขาไม่สามารถต่อต้านมังกรทมิฬได้เลย มังกรแต่ละตัวเข้าไปในร่างและระเบิดร่างเป้าหมายในทันที!
ระหว่างนั้นสองคนที่ถูกหวังหลินสังหารพลันระเบิดไปด้วย! คนสุดท้ายถูกเจ้าวานรทมิฬกระหน่ำใส่และร้องเสียงโหยหวนดังลั่น
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา เป็นความเร็วน่าเหลือเชื่อ ทั้งแปดคนเกือบระเบิดในเวลาเดียวกัน พื้นดินรอบด้านกลายเป็นสีแดงแห้งผาก
เฉียนกุ้ยจงซึ่งกำลังเคลื่อนตัวออกไปพลันหันกลับมาและเต็มไปด้วยความตกตะลึง อย่างไรก็ตามการตกตะลึงนี้เปลี่ยนไปเป็นการพุ่งใส่หวังหลินอย่างโหดเหี้ยม
หวังหลินสีหน้าท่าทางเป็นปกติแต่ขมขื่นไปด้วย ร่างดั้งเดิมเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ดังนั้นการใช้กำลังเข้าปะทะจึงเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ ทำไมเขาจึงไปยั่วยุเซียนขั้นทลายสวรรค์กันเล่า?
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้มีเวลาคิดมากเนื่องจากฆ่าทั้งแปดคนไปเรียบร้อย หวังหลินก้าวเท้าอย่างรวดเร็ว เขาต้องสังหารทุกคนนอกจากเซียนขั้นทลายสวรรค์ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ไม่เช่นนั้นหากมีคนใดคนหนึ่งหนีไปหวังหลินคงตามหาได้ยากยิ่งขึ้นในดาราจักรทะเลเมฆา!
กระนั้นคนที่เหลืออีกเก้าคน ท่ามกลางเซียนขั้นทลายสวรรค์นั้นพวกเขาตระหนักเรื่องนี้ได้และกระจายตัวทันที เฉียนกุ้ยจงพุ่งเข้าหาเป็นลำแสงสีดำเพื่อหยุดหวังหลินไม่ให้หนีไปไหน!
แววตาหวังหลินกะพริบเย็นเยียบ แขนขวาสร้างผนึกส่งพลังสังหารหลายเส้นออกมาจากร่าง พวกมันควบแน่นเป็นชั้นป้องกันและหวังหลินก็พุ่งออกไป!
หวังหลินรู้สึกเหมือนกำลังปะทะกับจักรวาล พลังสังหารรอบตัวหวังหลินทั้งหมดแตกสลาย วิชาของเซียนขั้นทลายสวรรค์มิอาจประเมินค่าต่ำไปได้ พลังสังหารทั้งหมดของเขาแตกสลายทันทีพร้อมกับมีพลังรุนแรงสายหนึ่งพุ่งเข้าร่างหวังหลินจนทำให้เขากระอักโลหิตคำโต
ทว่าเขาก็พุ่งออกมาจากแสงสีดำ ขณะเฉียนกุ้ยจงเข้ามาใกล้ หวังหลินจึงพุ่งใส่เก้าคนที่กำลังกระจายตัว ดวงตาซ้ายปรากฏเปลวเพลิงพลางสะบัดแขนส่งทะเลเพลิงออกมา
มีอยู่สามคนตกอยู่ในทะเลเพลิง พวกเขากรีดร้องและถูกเผาเป็นเถ้าถ่านทันที ที่เหลืออีกหกคนหน้าซีดและรีบล่าถอย หวังหลินหน้าซีดและกำลังจะไล่ตาม
กระนั้นเฉียนกุ้ยจึงส่งเสียงคำรามโกรธแค้นและเข้าประชิด แขนขวาสร้างผนึก แสงสีดำเปลี่ยนกลายเป็นหอกแทงใส่หวังหลิน
พอเห็นว่าหกคนกำลังกระจายตัวและเฉียนกุ้ยจงเข้ามาใกล้ ดวงตาหวังหลินแดงฉาน เขารู้ว่าระดับบ่มเพาะห่างจากอีกฝ่ายมากเกินไป เมื่อเขาหยุดชะงักจะไม่สามารถฆ่าที่เหลืออีกหกคนนั้นได้เลย
จังหวะที่หอกเข้าใกล้ หวังหลินอ้าปากพ่นตราประทับผนึกเทพออกมา มันเคลื่อนไปเบื้องหน้าและปะทะเข้ากับหอกสีดำ
ปัง!
ตราประทับผนึกเทพกระแทกใส่หวังหลินจนทำให้เขากระอักโลหิต แต่ก็ผลักเขาไปหาคนหนึ่งที่อยู่ห่างไม่ไกล หวังหลินสะบัดแขนขวา วงแหวนลำแสงสีเขียวตกลงใส่คอเซียนอีกฝ่าย
เซียนคนนั้นหรี่ตาแคบพลางยกแขนขึ้นปรากฏแสงสีดำก่อตัวเป็นโล่ ทว่าเพียงที่หวังหลินสะบัดแขน โล่สีดำแตกสลาย สองแขนของเซียนคนนั้นระเบิดเป็นจุล ท้ายที่สุดศีรษะก็ระเบิดและตายทันที
“อีกห้าคน!” แขนขวาหวังหลินสร้างผนึกและโบกสะบัด ปรากฏสายฝนขึ้นมาและรวมกันสร้างเป็นกระบี่ผลึกห้าเล่มพุ่งหาศิษย์ที่เหลือห้าคนของสำนักดอกไม้กระจ่าง
ขณะนั้นเฉียนกุ้ยจงเข้าประชิดได้ทันที แขนขวายื่นออกไปเปิดมิติเก็บของ คว้าไม้กวาดสีขาวออกมาและสะบัด
ทันใดนั้นก่อเกิดกฎรูปแบบหนึ่งขึ้นและเปลี่ยนกลายเป็นลำแสงสีขาวอยู่เหนือหวังหลิน ลำแสงสีขาวนั้นตกหล่นลงมาดุจกระบี่และรวดเร็วมาก หวังหลินมองขึ้นไป แววตาซ้ายกะพริบเปลวเพลิง จากนั้นเกราะสีแดงเข้มปรากฏรอบร่าง
ปุ ปุ ปุ ปุ
แสงสีขาวร่อนลงใส่ร่างหวังหลินพลางเกิดเสียงกึกก้อง ร่างเขาสั่นเทาและกระอักโลหิตมากยิ่งขึ้น ใบหน้าซีดเผือด ดวงวิญญาณดั้งเดิมมืดมัว ลำแสงสีขาวแทงเข้าใส่ขาขวาจนย้อมด้วยเลือด หากไม่มีชุดเกราะเขาคงตายไปแล้ว
วินาทีนี้กระบี่ที่สร้างขึ้นจากวิชาอัญเชิญสายฝนพลันแทงทะลุผ่านร่างของศิษย์ที่กำลังหนีห้าคน
แต่ละคนส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน สี่ร่างนั้นแตกสลายและวิญญาณดั้งเดิมมอดดับ อย่างไรก็ตามมีหนึ่งในนั้นนำหินหยกหนึ่งออกมาบีบให้แตกในจังหวะวิกฤต เขาสามารถปกป้องวิญญาณตนเองได้และรีบหนีไปอย่างรวดเร็ว
หวังหลินจะยอมปล่อยให้หนีไปได้อย่างไร? แขนขวายื่นออกไปเปิดมิติเก็บของ ปราณกระบี่สายหนึ่งพุ่งออกไป มันคือฉวี่ลี่กั๋วที่พุ่งเข้าหาวิญญาณดวงนั้น!
“หากเจ้าฆ่ามันไม่ได้ เจ้าก็ตายเสียเถอะ!” เป็นคำแรกที่ฉวี่ลี่กั๋วได้ยินหลังจากปรากฏขึ้นมา พอมันได้ยินเช่นนี้เขาจะไม่ไล่ล่าเป้าหมายอย่างบ้าคลั่งได้อย่างไร?
แสงสีเงินกะพริบออกมาจากมิติเก็บของและปรากฏร่างศพเงิน นางไม่ได้ช่วยโจมตีเฉียนกุ้ยจงแต่พุ่งตามหลังอสูรวิญญาณชีวิตที่พึ่งสูญเสียเจ้าของ
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ การสังหารเซียนทั้งหมดที่นี่ยกเว้นเฉียนกุ้ยจงสำหรับหวังหลินยังถือเป็นเรื่องยาก อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทำตัวผ่อนคลายได้เนื่องจากเซียนขั้นทลายสวรรค์เบื้องหน้าเป็นอันตรายที่ใหญ่ที่สุดที่เขาต้องเผชิญ
เหตุผลที่เขาต้องการสังหารเซียนคนอื่นๆก่อนนอกจากไม่ต้องการให้พวกมันหนีแล้วก็คือเพื่อให้ไม่สามารถแทรกแซงการต่อสู้ครั้งนี้ได้ หากหวังหลินต้องการฆ่าเซียนขั้นทลายสวรรค์คนนี้ เขาต้องเพ่งสมาธิโดยไม่มีสิ่งใดรบกวนโดยสิ้นเชิง เพียงแค่นั้นเขาถึงจะมีโอกาส!
“หากร่างดั้งเดิมข้าอยู่ที่นี่ การสังหารเขาคงง่ายมากกว่านี้” หวังหลินยื่นแขนขวาชี้ใส่ตราประทับผนึกเทพ มันกะพริบหนึ่งครั้งเหล่าดวงวิญญาณพุ่งออกมาจากนรกสิบแปดชั้น
ดวงวิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดข้างในคือจ้าวสายลมหวนและร่างผสมจากสองอวตารของเทียนหยุน! ทั้งสองคือไพ่ตายหวังหลินและวินาทีที่มันปรากฏตัว พลังเย็นเยียบล้อมรอบบริเวณ
เฉียนกุ้ยจงสีหน้าพลันเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดทันที เขาไม่คิดว่าหนุ่มผมขาวนี้จะใช้วิชาอันแข็งแกร่งและฆ่าศิษย์หลักเขาได้ในชั่วระยะเวลาสั้นๆ และเมื่อวิชาของเขาร่อนลงไป เขาก็ไม่สามารถฆ่าอีกฝ่ายได้จริงๆเสียอีก!
สิ่งที่ทำให้เขาตกตะลึงมากขึ้นก็คือวิญญาณคนตายที่อัญเชิญมา สองดวงวิญญาณนั้นมีกลิ่นอายที่ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว แสดงให้เห็นว่าระดับบ่มเพาะของทั้งสองแข็งแกร่งเทียมสวรรค์แค่ไหนตอนที่ยังมีชีวิต
แม้จะเป็นเพียงแค่วิญญาณและความแข็งแกร่งเทียบไม่ได้กับตอนที่มีชีวิต พวกมันก็ยังทำให้เฉียนกุ้ยจงตกตะลึงอยู่ดี
หวังหลินชี้ออกไป จ้าวสายลมหวนและวิญญาณอวตารเทียนหยุนพุ่งไป ทว่าแค่นี้ไม่พอให้จบการต่อสู้ได้รวดเร็ว หากดำเนินต่อไปและกองหนุนมาถึง หวังหลินคงตายโดยไม่ต้องสงสัย!
ดวงตาแดงฉาน แขนขวายื่นเข้าหาความว่างเปล่า เมื่อจ้าวสายลมหวนและเทียนหยุนพุ่งออกไป เขาจึงนำกระบี่เหล็กออกมา!
ขณะกระบี่เหล็กปรากฏนั้น ดวงดาวสั่นเทาแม้แต่สายหมอกรอบด้านยังปั่นป่วน ราวกับพลังอันทรงอำนาจปรากฏขึ้นมาผลักดันหมอกดวงดาวให้ออกไป
“สวรรค์เทียมดับสูญ!” ดวงตาเฉียนกุ้ยจงหรี่แคบ หากวิญญาณตายเบื้องหน้าทำให้เขาตกตะลึงแล้ว เมื่อนั้นการปรากฏตัวของกระบี่เหล็กเล่มนี้ทำให้เขาไม่เชื่อสายตา แววตาจึงเต็มไปด้วยความโลภมาก เขาพุ่งออกไประเบิดระดับบ่มเพาะขั้นทลายสวรรค์
เซียนขั้นทลายสวรรค์ทรงพลังยิ่งกว่าเซียนขั้นชำระสวรรค์ ดังนั้นหวังหลินจึงดิ้นรนพยายามอย่างเต็มที่ ไม่เพียงจะต้องชนะ เขาจะต้องทำให้รวดเร็วด้วย!
………………………