1208. แก้ไขสัญญาโบราณ
ผู้เยาว์อักขระพระจันทร์เสี้ยวหันกลับมาร้องคำรามใส่หวังหลิน “ข้าไม่ได้มาจากเผ่าพันธุ์ทาส!”
หวังหลินมองด้วยสายตาไม่แยแส เปลวเพลิงรอบตัวหนาแน่นยิ่งขึ้น ครั้งแรกที่เขาเจอหนุ่มคนนี้คือตอนที่อยู่ในมิติว่างในการต่อสู้กับอสรพิษพิฆาตจันทร์ เขามาจากดินแดนชั้นนอกและสร้างวังวนเพื่อพยายามจับอสรพิษพิฆาตจันทร์!
คนคนนี้โอหังมากและพูดเองอย่างภูมิใจว่าเขาคือเต๋าแห่งสวรรค์ต่อหน้าคนของดินแดนปิดผนึกเช่นหวังหลิน หวังหลินในตอนนั้นตกตะลึงแต่ยิ่งเขาเรียนรู้เรื่องอดีต แววตาที่มีต่อชายหนุ่มยิ่งเย็นเยียบมากขึ้น
เผ่าพันธุ์ทาสของเหล่าเทพโบราณ คือกลุ่มคนที่อยู่ใต้อาณัติของเหล่าเทพโบราณในยุคแรกเริ่ม เผ่าพันธุ์กลืนจันทรา!
หวังหลินพ่นลมหายใจเย็น แขนขวากำหมัดส่งกำปั้นออกไป พลังเทพโบราณพุ่งทะลุผ่านอากาศ ส่งเสียงดังสนั่นกึกก้องราวกับสามารถทำลายโลกได้ มันเข้าใกล้ชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มหน้าซีด รู้ว่าตนเองไม่สามารถหลบหนีได้ หากต้องการเอาชีวิตรอด เขาต้องสู้! ทว่าจิตใจรู้สึกขมขื่น แม้เขาสู้แต่จะมีโอกาสรอดแค่ไหนกัน…เขาไม่รู้
หากเขาอยู่ด้านนอกและต่อสู้กับหนึ่งในเผ่าของตนเอง อย่างน้อยๆก็พอจะรอดชีวิตไปได้ ทว่าคนผู้นี้เป็นเซียนดินแดนปิดผนึกและยังเป็นเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์อีก จากบันทึกของตระกูลเขา เผ่าพันธุ์ตนเองได้ทรยศเหล่าเทพโบราณ แม้เขาจะยอมแพ้ก็ไม่สามารถหนีความตายพ้นและถูกค้นวิญญาณอยู่ดี
‘สถานที่บัดซบนี่มันคือที่ไหนกันแน่? ทำไมถึงมีเซียนดินแดนปิดผนึกปรากฏตัวได้?!’
ชายหนุ่มใบหน้าเคร่งเครียดยิ่งขึ้นและร้องคำราม ฝ่ามือสร้างผนึก ร่างกายดุจผลึกใสถูกปกคลุมอยู่ในแสงจันทรา ขณะที่กำปั้นหวังหลินเข้ามาใกล้ เขาเริ่มหมุนตัวและก่อเกิดวังวน ภายในวังวนปรากฏพระจันทร์เสี้ยวขนาดยักษ์ขึ้นมา!
ในจังหวะที่กำปั้นหวังหลินร่อนลงไปจึงเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว พระจันทร์เสี้ยวสั่นสะท้านอย่างรุนแรงแต่ไม่ได้แตกสลาย ทว่าโลหิตผุดออกมาจากปากชายหนุ่ม เขากัดฟันแน่นระเบิดพลังทั้งหมดในร่าง ผลักมันออกมาและร้องตะโกน “พลังจันทราสะท้อน!”
ในเสี้ยวพริบตานั้น แสงจากพระจันทร์เสี้ยวก็พร่ามัว ภาพกำปั้นเทพโบราณพุ่งเข้าหาหวังหลิน!
หวังหลินสีหน้าไม่เปลี่ยนไป พลางเยาะเย้ยและยกแขนขวาขึ้นชกอีกครั้ง ขณะเดียวกันก็ก้าวเท้าเข้าประชิดด้วยความเร็วสูงสุด
กำปั้นร่อนลงปะทะกับกำปั้นที่เกิดจากพระจันทร์เสี้ยว พลางส่งเสียงคำรามออกมา
“วิชาของเผ่าพันธุ์ทาสจะสู้กับเทพโบราณได้อย่างไร?” หวังหลินพุ่งเข้าหา หมัดขวาโยนกำปั้นเข้าใส่วังวนอย่างต่อเนื่อง เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวและชายหนุ่มข้างในวังวนถอยร่น ทุกครั้งที่ก้าวเท้าถอยหลังจะทำให้ร่างกายสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
ตอนนี้หวังหลินดุจเทพสงคราม เต็มไปด้วยเจตนาต่อสู้ไร้ขอบเขต เขาเข้าใกล้ไปทีละก้าว!
หนึ่งคนผลักไปข้างหน้าและหนึ่งคนถอยหลังกลับมา แต่ละกำปั้นสร้างพลังจันทราสะท้อน นาทีนี้เสียงทั้งหมดถูกข่มด้วยเสียงดังสนั่นกึกก้องเหล่านี้
“ทำลายไปซะ!” หวังหลินเอ่ยน้ำเสียงสงบนิ่งแต่แฝงแรงกดดันที่มองไม่เห็น นาทีนั้นร่างกายก็หมุนตัวเตะขาขวาเข้าใส่วังวน
วังวนแตกสลายเสียงดังปะทุ พระจันทร์เสี้ยวด้านในแยกออกจากกันและเกิดการระเบิด!
เงาโลหิตหนึ่งถูกผลักออกมา เป็นชายหนุ่มเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด เขาถูกโยนโค้งออกไปไกล หวังหลินก้าวเดินเข้าไปหา
แววตาของชายหนุ่มพร่ามัวแต่ดิ้นรนร่ายวิชาอันซับซ้อน ขณะเดียวกันฝ่ามือสร้างผนึกชี้ใส่กลางหน้าผากตนเอง
“วิชาจันทราต้องห้าม ความโกรธเกรี้ยวของเทพเจ้า!” ชายหนุ่มรู้ว่าเผ่าพันธุ์กลืนจันทราของเขามีวิชาต้องห้ามโบราณอยู่หนึ่งวิชา เขาจะไม่ใช้มันจนกระทั่งถึงวินาทีสุดท้ายเพราะมันนำความอัปยศอดสูมาให้แก่เผ่าของเขา!
ขณะร้องคำราม เขาคุกเข่าลงไปบนพื้น หวังหลินพลันเข้ามาใกล้ ฝ่ามือของชายหนุ่มสร้างเป็นผนึกประหลาดและเริ่มเคารพบูชา
“ข้าขอหยิบยืมพลังอำนาจของวิญญาณเทพเจ้าให้แก่สมาชิกเผ่าพันธุ์กลืนจันทรา!”
ยามเอ่ยน้ำเสียงดังกึกก้อง พลังอำนาจเทพโบราณอันทรงพลังปรากฏขึ้นรอบตัวชายหนุ่ม อากาศด้านหลังเขาบิดเบี้ยว เงาร่างเทพโบราณสูงหลายพันฟุตปรากฏขึ้นมา!
เทพโบราณพร่ามัวและหลับตาอยู่ มีเพียงดวงดาวเทพโบราณเจ็ดดวงของเขาที่เรืองแสงแพรวพราว!
ชายหนุ่มรู้สึกจิตใจอัปยศ แต่ในช่วงนาทีวิกฤติเขาไม่สนใจอะไรนัก เอ่ยเสียงร้องแหบพร่าดังออกมา “ข้าขอดวงวิญญาณเทพโบราณจงมอบพลังอำนาจแห่งจันทราเพื่อทำลายศัตรูให้สิ้น!”
เงาเทพโบราณที่ปรากฏด้านหลังพลันลืมตาขึ้นมาและเผยสายตากดดัน เขายกแขนขวาขึ้นช้าๆและจากนั้นตกลงใส่หวังหลิน
ชายหนุ่มเผยแววตาดุร้ายพลางคิดอยู่ในใจ ‘เมื่อเจ้าทั้งสองต่างก็เป็นเทพโบราณ เช่นนั้นข้าจะให้เหล่าเทพโบราณฆ่ากันเอง!’
แววตาหวังหลินเต็มไปด้วยความเศร้าพลางมองเงาเทพโบราณและกำปั้นที่กำลังใกล้เข้ามา เขาถอนหายใจ ดวงดาวตรงกลางหน้าผากปรากฏขึ้น มันเริ่มหมุนและมีกลิ่นอายเทพโบราณเต็มไปทั่วร่างกาย
หวังหลินเอ่ยภาษาเทพโบราณออกมาและกระจายออกไปเหมือนระลอกคลื่น “เผ่าพันธุ์ที่เจ้าปกป้องได้ทรยศเผ่าพันธุ์เทพโบราณ ในฐานะเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์ ข้าขอสั่งให้เจ้าทั้งหมดสลายไปซะ!”
เงาเทพโบราณหยุดชะงัก ดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน จากนั้นราวกับเป็นอิสระ ภาพค่อยๆหายไป…นานมากแล้วที่เทพโบราณสายเลือดราชวงศ์ปรากฏขึ้นมาท่ามกลางเหล่าเทพโบราณ ดวงวิญญาณเทพโบราณที่ปกป้องเผ่าพันธุ์กลืนจันทราเป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวแห่งเจตจำนง…ตอนนั้นมีเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์ตนหนึ่งตัดสินใจปกป้องเผ่าพันธุ์ทาสกลืนจันทรา ทั้งเผ่าพันธุ์เทพโบราณจึงดูแลต่อกันมาช้านาน แม้กระทั่งเวลาผ่านไปและตายกันไป เจตจำนงนั้นยังคงอยู่ในโลกต่อและปกป้องพวกเขา
สิ่งนี้ดำเนินมาเรื่อยจนมีเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์อีกคนปรากฏขึ้นมาและมอบคำสั่งให้หยุด นั่นเป็นหนทางเดียวในการแก้ไขสัญญาโบราณนี้!
วันนี้ ในตอนนี้ คำพูดของหวังหลินจึงถือเป็นอำนาจศักดิ์สิทธิ์ในนามเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์!
ชายหนุ่มตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง ด้วยประสบการณ์แล้วเขาจะรู้ความลับอันยิ่งใหญ่นี้ได้อย่างไร? เขาไม่รู้และนั่นเป็นเหตุผลที่เขาโง่พอจะหยิบยืมพลังอำนาจของเทพโบราณมาต่อกรเทพโบราณสายเลือดราชวงศ์เช่นหวังหลิน!
“ตั้งแต่วันนี้ต่อไป เหล่าเทพโบราณจะไม่ปกป้องเผ่าพันธุ์กลืนจันทราอีก พวกเราจะทำลายเผ่าพันธุ์กลืนจันทรา!” เป็นประโยคสุดท้ายที่ชายหนุ่มได้ยิน หวังหลินก้าวเท้าเข้ามาและเตะกวาดไปข้างหน้า กระดูกทั้งหมดของอีกฝ่ายแตกเสียหายและพังทลาย แต่เลือดเนื้อไม่ได้แยกจากกัน เขาถูกกวาดเข้าหาโครงกระดูกใต้แผ่นดินจารึกแทน
ปัง!
ร่างกายเขาทับซ้อนกับโครงกระดูก ไหล่ถูกลิ่มเจ็ดสีทั้งสองเจาะลงไป! ชายหนุ่มส่งเสียงร้องระเบิดออกมาพร้อมกับร่างกายถูกติดอยู่กับลิ่มเจ็ดสีสองชิ้น ความเจ็บปวดของการถูกดูดเต๋าออกไปและวิญญาณบดขยี้อย่างต่อเนื่องไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทนได้
หวังหลินไม่ได้สังหารเขาในทันทีแต่ทำให้ทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดที่จางซิงยี่เคยเผชิญ รอคอยแต่เพียงความตายหลังจากทุกข์ทรมานไม่จบไม่สิ้น!
ร่างชายหนุ่มสั่นเทาอยู่ใต้แผ่นหินจารึก เขาดิ้นรนหนีออกมาแต่ทำไม่ได้ แม้แต่วิญญาณก็ไม่สามารถหนีออกมาได้ราวกับถูกผนึกไว้ข้างในร่าง
หวังหลินเข้ามาใกล้ขึ้นอย่างช้าๆและใช้แขนขวากดลงบนศีรษะชายหนุ่ม ส่งสัมผัสวิญญาณเข้าไปข้างในและค้นวิญญาณเขา หลังจากได้รับความทรงจำมา ชายหนุ่มกำลังสลบไป ทว่าความเจ็บปวดหนาแน่นนั้นทำให้เขาไม่สามารถสลบไปได้ เขาไม่สามารถฆ่าตัวตายได้และทนทุกข์ทรมานค่อยๆตายไปอย่างช้าๆเท่านั้น
หวังหลินถอนแขนออกมาและถอนหายใจ
ตอนนี้เปลวเพลิงของวิหคเพลิงบรรลุระดับใหม่ ขณะที่เปลวเพลิงเผาไหม้ มันก็ปีนป่ายไปยังการตื่นครั้งที่สามอย่างต่อเนื่อง!
ด้านนอกค่ายกลที่ผนึกแผ่นดินนี้เอาไว้ ในดวงดาวไร้ขอบเขตซึ่งเป็นที่รู้จักกันว่าดาราจักรโบราณ หรือเขตชั้นนอก!
ในดาราจักรโบราณอันกว้างใหญ่ไพศาล มีสถานที่แห่งหนึ่งเต็มไปด้วยสายฟ้า เป็นสถานที่ที่มีเผ่าพันธุ์สายฟ้ากระจายอันโด่งดังตั้งอยู่
ในเผ่าพันธุ์สายฟ้ากระจายมีทะเลสาบโบราณที่คงอยู่มาตลอดกาล สายฟ้าแห่งนี้โผล่ออกมาจากความว่างเปล่าและส่งเสียงดังสนั่นไม่รู้จบอย่างต่อเนื่อง เผ่าพันธุ์สายฟ้ากระจายได้สร้างอารามไว้รอบๆและถวายเครื่องบูชาแด่สายฟ้า
ทว่าในจังหวะที่ผู้เยาว์ที่มีอักขระสายฟ้าตายไปและหวังหลินได้กล่าวว่าเขาถอนสิทธิ์การควบคุมสายฟ้า ทะเลสาบสายฟ้าที่คงอยู่มาตลอดกาลแห่งนี้พลันส่งเสียงสายฟ้าดังสนั่นสะเทือนสรวงสวรรค์! เหตุการณ์เช่นนี้ทำให้ทั้งเผ่าพันธุ์สายฟ้ากระจายตกตะลึงและทำให้จิตใจทุกคนต้องหยุดชะงัก!
ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปและพุ่งเข้ามา เมื่อพวกเขากระจายสัมผัสวิญญาณ ทะเลสาบสายฟ้าพลันหายไปอย่างไร้ร่องรอยเสียแล้วราวกับถูกช่วงชิงไป…ผ่านไปสิบลมหายใจมันก็กลับมา และแม้มันกลับมา ฉากเหตุการณ์นี้ได้ทำให้เกิดการตื่นตระหนกและเกิดความหวาดกลัวท่ามกลางเผ่าพันธุ์สายฟ้ากระจาย
ณ ดาราจักรโบราณมีพื้นที่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ตั้งของเผ่าพันธุ์นกกระจอกเพลิง… สถานที่แห่งนี้คล้ายกันกับสำนักวิหคเพลิงศักดิ์สิทธิ์มาก ซึ่งทั้งเขตแดนกำลังเผาไหม้
เช่นเดียวกันนั้นมีรูปปั้นวิหคเพลิงนับไม่ถ้วนสร้างขึ้นไว้ ทว่าวิหคเพลิงเหล่านี้เป็นสีดำแทน
ในจังหวะที่สมาชิกของเผ่านกกระจอกเพลิงตายไปและหวังหลินบอกว่าจะถอนสิทธิ์การควบคุมเปลวเพลิง รูปปั้นวิหคเพลิงทั้งหมดสั่นเทาและส่งเสียงร้องปฏิปักษ์เต็มไปทั่วหมู่ดาว เสียงแตกร้าวดังไปทั่วดวงดาวและมีรูปปั้นกว่าสามในสิบส่วนแตกสลาย!
ทั่วทั้งเผ่าพันธุ์นกกระจอกเพลิงต่างก็ตกตะลึง!
นาทีที่รูปปั้นวิหคเพลิงแตกสลาย ชายชราผู้หนึ่งมองขึ้นไปบนฟ้าและพึมพำกับตัวเอง “ตำนานโบราณกล่าวไว้ว่าเมื่อพวกเขากลับมา วิหคเพลิงของปลอมทั้งหมดจะพังทลาย…”
ขณะเดียวกันท่ามกลางเผ่าพันธุ์อันทรงพลังทั้งเจ็ด เกิดเรื่องอันน่าตกตะลึงขึ้นในเผ่าพันธุ์กลืนจันทรา เป็นการเปลี่ยนแปลงอันน่าหวาดกลัวต่อสมาชิกทั้งหมดของเผ่าพันธุ์กลืนจันทรา!