Skip to content

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน 1248

Cover Renegade Immortal 1

1248. ยอมรับ

อย่างไรก็ตามมีพลังที่ไม่อาจเข้าใจได้อยู่รอบๆรอยแยก แม้แต่เจ้าราชายุงขนาดหลายแสนฟุตนี้ยังต้องดิ้นรนอยู่นานก่อนที่จะออกมาได้

ตอนนี้ครึ่งร่างของมันอยู่ข้างในและอีกครึ่งอยู่ข้างนอก แต่มันติดอยู่สักพักแล้ว มันเริ่มดิ้นรนอย่างรุนแรง แม้กระทั่งรอยแยกยังเริ่มสั่นเทาและเผยทีท่าว่าจะฉีกขาดกว้างขึ้น

ราชายุงของหวังหลินพุ่งเข้าไปข้างในราวกับดาวตกสีทอง มันไม่ยอมให้ราชายุงตัวยักษ์มีโอกาสใช้ปากกวาดมาข้างหน้า และมันกำลังจะแทงเข้าไปในร่างอีกฝ่าย

ราชายุงตัวยักษ์ร้องคำราม ดิ้นรนอย่างรุนแรง โลกเริ่มบิดเบือน ปรากฏระลอกคลื่นจำนวนมาก

วินาทีนั้นเงาสีทองขนาดยักษ์ที่เกิดขึ้นจากราชายุงของหวังหลินพลันเริ่มร้องคำรามและกวาดปากขนาดใหญ่ออกไป มันทำลายระลอกคลื่นผ่านไปและแทงเข้าสู่ราชายุงยักษ์

เจ้าราชายุงยักษ์ข้างในรอยแยกเกิดการสั่นเทา

ราชายุงของหวังหลินพุ่งเข้าไปข้างในและดูเหมือนได้ผสานเข้ากับเงายักษ์รอบๆมัน มันเคลื่อนปากไปพร้อมกับเงา แทงเข้าไปในร่างราชายุงยักษ์ทันที

หากเทียบกับราชายุงยักษ์แล้ว ราชายุงของหวังหลินมีขนาดเล็กกะทัดรัดเหลือเกิน อย่างไรก็ตามพอปากแทงใส่ร่างราชายุงยักษ์ ดวงตาเต็มไปด้วยความต้องการและดูดเข้าไปด้วยความโลภ!

เจ้าราชายุงยักษ์เริ่มร้องคำรามและดิ้นรนรุนแรงขึ้น รอยแยกที่ขังมันไว้กำลังฉีกเปิดให้กว้างขึ้น

เพียงการดูดหนึ่งครั้ง อาการบาดเจ็บทั้งหมดบนร่างราชายุงของหวังหลินพลันมลายหายไป แสงสีทองรอบๆตัวมันแข็งแกร่งมากขึ้นไปอีก! แววตามันยิ่งปรารถนามากกว่าเดิมและดูดอีกครั้ง!

คราวนี้ราชายุงยักษ์ร้องคำราม พลังมหาศาลระเบิดออกมาเปลี่ยนกลายเป็นคลื่นกระแทกผลักราชายุงของหวังหลินให้ออกห่าง

รอยแยกที่ขังมันไว้ฉีกเปิดและร่างโผล่ออกมาได้มากกว่าครึ่ง กลิ่นอายทรงพลังของมันเทียบได้กับต้นตอดั้งเดิมที่แพร่กระจายไปทั่วโลก!

ราชายุงของหวังหลินร้องคำรามและรีบถอย ร่างเงารอบตัวมันหายไปอย่างรวดเร็วและผสานเข้ากับร่างมัน ขณะถอยร่น อสูรยุงรอบๆทั้งหมดถอยกลับเนื่องจากไม่กล้าหยุดมัน

หวังหลินดวงตาส่องสว่างพลันยื่นแขนขวาออกไป ตรีศูลลอยกลับมาในฝ่ามือ ร่างกายหดลงเล็กอย่างรวดเร็วและกลับคืนสู่ร่างคนปกติในพริบตา เขาร่อนลงบนหลังราชายุงและรีบถอย

นาทีนี้แผ่นดินที่เหลืออีกแปดแห่งที่ได้คุ้มกันแผ่นดินชั้นในทั้งสามเกิดการแตกสายพร้อมกับเสียงคำรามของราชายุงยักษ์ เหล่าอสูรยุงบินออกมามากมายนับไม่ถ้วน!

แปดดินทั้งเก้าแห่งถูกสร้างขึ้นจากอสูรยุงทั้งหมด!

จำนวนของอสูรยุงมีมากมายจนน่าหวาดกลัว หวังหลินไม่อาจคำนวณพวกมันได้เลย แต่จากความรู้สึกแล้ว เขาพอจะเดาได้ว่ามีหลายล้านตัว

ราชายุงของหวังหลินได้สูบเลือดไปสองครั้ง ร่างกายของมันกำลังเรืองแสงสีทอง แรงกดดันทรงพลังยิ่งกว่าก่อนจะลงมาบนพื้นที่แห่งนี้หลายเท่า!

เหล่าอสูรยุงสีทองเกือบหมื่นตัวร่างสั่นเทา พวกมันอยู่ใกล้อสูรยุงของหวังหลินที่สุด และหลังจากสั่นเทาจึงเกิดแววตาหวาดกลัว ล้อมรอบอสูรยุงของหวังหลินเอาไว้และก่อตัวเป็นก้อนเมฆสีแดงพาออกไปไกล

พวกอสูรยุงเกือบพันตัวตัดสินใจเองและพุ่งเข้าไปในเมฆสีแดง ร้องคำรามดุจตอบรับราชายุง

ห่างออกไปไม่ไกล อสูรยุงสีขาวเกือบร้อยตัวก็สั่นสะท้านเช่นกัน สายตาแต่ละตัวดิ้นรนระหว่างรอยแยกและอสูรยุงของหวังหลิน ท้ายที่สุดพวกมันก็ร้องคำรามและเลือกจะติดตามราชายุงของหวังหลิน

หากเป็นแค่นี้ก็คงดี แต่ท่ามกลางอสูรยุงสีม่วงเหล่านั้น มีสองตัวลังเล หนึ่งในนั้นคือตัวที่ปะทะกับอสูรยุงของหวังหลิน

ยามส่งเสียงคำราม ความลังเลของมันหายไปและเผยสายตามุ่งมั่น มันพุ่งเข้าหาอสูรยุงของหวังหลินดุจดาวตกสีม่วง

พอหวังหลินเห็นอสูรยุงสีม่วง จึงเผยใบหน้าแห่งความสุข! อสูรยุงสีม่วงหนึ่งตัวมีกลิ่นอายเทียบเท่ากับเซียนขั้นทลายสวรรค์สูงสุด!

ความสุขของหวังหลินไม่จบเพียงแค่นี้เนื่องจากมีอีกตัวด้วย ขณะที่อสูรยุงสีม่วงตัวแรกบินเข้ามา มีอีกตัวตัดสินใจติดตาม!

หวังหลินสูดลมหายใจลึกพลางระงับความตื่นเต้นในใจ การเดินทางครั้งนี้คุ้มค่ายิ่ง!

วินาทีนั้นมีฉากเหตุการณ์ที่ทำให้รูม่านตาต้องหรี่แคบและทำให้เขาต้องเผยอาการไม่เชื่อ มีอสูรยุงสีทองหนึ่งในนั้นพุ่งเข้าหาราชายุงของหวังหลิน

หวังหลินหัวเราะเสียงดังและบินออกไปไกลพร้อมกับราชายุงและฝูงยุงรายล้อม

ในก้อนเมฆสีแดงที่ปกคลุมบนผืนฟ้า มีอสูรยุงสีฟ้า ขาว ม่วงและทองช่างจับสายตายิ่ง!

อสูรยุงเหล่านี้บินด้วยความเร็วสูงสุดและเหาะเหินออกไปด้วยการช่วยเหลือของสายลม อสูรยุงรอบๆได้แต่มองดูและไม่กล้าหยุดเลย

หลังจากผ่านไปสักพัก เสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวจึงตวาดไปทั่วดินแดน เจ้าราชายุงขนาดหลายแสนฟุตพุ่งออกมาจากรอยแยก!

เหล่าอสูรยุงรอบๆจึงส่งเสียงคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์เป็นปึกแผ่น!

ราชายุงยักษ์เผยสายตาดุดันไปทางฝูงยุงที่หายไป มันร้องคำรามและไล่ล่าด้วยความเร็วสูงสุด!

เหล่าอสูรยุงหลายล้านตัวติดตามไป!

นาทีนี้ทั้งดินแดนสวรรค์วายุโถมกระหน่ำ พื้นดินสั่นไหวและเกิดรอยแตกร้าวมากมายในท้องฟ้า เสียงคำรามสั่นสะเทือนกึกก้องไปทั่วดินแดนพร้อมกับมีเหล่าอสูรยุงมากมายก่อตัวเป็นฉากเหตุการณ์น่าตะลึงขวัญ

ราชายุงของหวังหลินบินข้ามผ่านแดนสวรรค์พร้อมกับเหล่าอสูรยุงนับหมื่นตัว พวกมันหลบหนีด้วยความเร็วสูงสุด พุ่งออกมาจากพื้นที่ชั้นในเข้าหาทางออกสู่เขตระดับแปด

หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมง ฝูงอสูรยุงกำลังบินข้ามผ่านน่านฟ้า หวังหลินยืนอยู่หลังราชายุงและหันกลับมา ห่างออกไปไกลเขาเห็นก้อนเมฆสีแดงกำลังกระจายตัวพร้อมกับท้องฟ้ากำลังพังทลาย หวังหลินดวงตาสงบนิ่งจ้องมองอย่างเยือกเย็นและยกแขนขึ้นวางเขตอาคมลงไปจำนวนมาก

หวังหลินทำการวางเขตอาคมออกไปอีกนับไม่ถ้วนขณะที่เดินทางไปด้วย การพังเขตอาคมเหล่านี้จะทำให้ฝูงยุงของหวังหลินมุ่งหน้าได้ต่อไป

อย่างไรก็ตามพวกอสูรยุงที่กำลังใกล้เข้ามามีสายลมพร้อมกับกลิ่นเหม็นหึ่งพัดมาหา หวังหลินดวงตาส่องสว่าง ส่งความคิดเข้าไปในตราประทับผนึกเทพและผสานกับวิญญาณของเทียนหยุน

วินนาทีนั้นกลิ่นอายของหวังหลินจึงเปลี่ยนไป สายตาสงบนิ่งราวกับทุกอย่างในโลกอยู่ใต้การควบคุม แขนขวายื่นเข้าหาความว่างเปล่า ลูกปัดลอยออกมาจากมิติเก็บของ

ขณะเดียวกันแสงเจ็ดสีส่องประกายในมือหวังหลิน มันส่องสว่างจนถึงขีดสุดกระจายออกไปทุกสิ่งอย่างและหวังหลินจึงโยนมันออกไป ลูกปัดหินดูเหมือนจะดูดซับแสงเจ็ดสีทั้งหมดและพลันเกิดการระเบิด

ขณะระเบิด หวังหลินเอ่ยเสียงสงบนิ่งสะท้านไปทั่วโลก

“อัญเชิญเหล่าผู้ฝืนชะตา!”

ท้องฟ้าในแดนสวรรค์มืดมนราวกับกลายเป็นกลางคืน ทว่าหลังจากมืดไปแล้วจึงมีแสงเจ็ดสีไร้ขอบเขตปรากฏขึ้นมา มันห่อหุ้มโลกและมีแรงกดดันทรงพลังตกลงมาจากท้องฟ้า!

ปรากฏเข็มทิศยักษ์ขึ้นมาจากไหนสักแห่ง เข็มทิศมีขนาดหมื่นฟุตและเรืองแสงเจ็ดสีพร่ามัว มันหมุนติ้วกลายเป็นม่านพลังให้แก่หวังหลินและเหล่าฝูงยุง

จากนั้นมีพลังอันแข็งแกร่งแพร่กระจายอกไป

หวังหลินดวงตาส่องสว่างและแยกความคิดจากเทียนหยุน ใบหน้าขาวซีดเนื่องจากบาดเจ็บสาหัสและยังไม่ฟื้นฟูดีพอ ตอนนี้เขาไม่ได้มองผลลัพธ์ของวิชาเหล่าผู้ฝืนชะตา แต่กลับอ้าแขนออกไปแทน ปรากฏควันสีดำและเปลี่ยนกลายเป็นมังกรล้อมรอบฝูงยุง พวกมันถูกพาออกไปไกล!

หลังจากนั้นไม่นานมีเสียงดังอู้อี้ออกมาจากด้านหลังหวังหลิน แม้แต่โลกก็สั่นเทาจากคลื่นกระแทกอันรุนแรง หวังหลินไม่ได้หันกลับมาและพุ่งไปพร้อมกับฝูงยุงอย่างบ้าคลั่ง

ในที่สุดเขาก็มาถึงปลายขอบชั้นนอกของแดนสวรรค์วายุ ทางออกอยู่ไม่ไกลแล้ว! อีกเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ออกไปได้ เขาใช้วิชาตามหลังอย่างต่อเนื่องเพื่อขัดขวางพวกยุงที่ไล่ล่า แต่ท้ายที่สุดมันก็ไม่พอ ขณะที่ฝูงยุงหลายล้านตัวอยู่ห่างจากเขาไปไม่เกินห้าสิบลี้ หากมองไกลๆคงจะเห็นได้ว่าพวกมันครอบครองทั้งแดนสวรรค์ ราวกับน้ำท่วมที่กำลังใกล้เข้าหาหวังหลินอย่างช้าๆ

ราชายุงตัวยักษ์จดจ้องไปข้างหน้าพร้อมกับฝูงยุงและร้องคำรามสั่นสะเทือนสวรรค์

หวังหลินขมวดคิ้ว ดวงตากะพริบแสงเย็นเยียบ ยืนอยู่บนหลังอสูรยุงและยื่นแขนขวาออกไป

…………………………..

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!
Exit mobile version