Skip to content

ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน 1328

Cover Renegade Immortal 1

1328. ครอบงำ

ท่ามกลางอวกาศกว้างใหญ่ไพศาลภายในดาราจักรโบราณ มีพื้นที่ดวงดาวแห่งหนึ่งเต็มไปด้วยสายฟ้า ที่นี่คือจุดที่เผ่าสายฟ้ากระจายอันมีชื่อเสียงโด่งดังตั้งอยู่

มองไกลๆพื้นที่ดวงดาวของเผ่าสายฟ้ากระจายเป็นเหมือนแอ่งทะลสาบสายฟ้าขนาดยักษ์ แม้จะอยู่ห่างไกลก็ยังได้ยินเสียงสายฟ้าคำรามไม่เคยหยุด

เสียงดังสนั่นดุดัน เหล่าอสูรดุร้ายทั้งหมดหลีกเลี่ยงที่นี่ หากมีใครสักคนเข้ามาใกล้โดยไม่มีป้ายสิทธิ์เผ่าสายฟ้ากระจาย พวกเขาคงถูกโจมตีทันที

สายฟ้าหลายล้านสายตกลงมาในคราเดียวจนมีพลังอันน่าตกตะลึง! นี่คือหนึ่งในหลายเหตุผลว่าทำไมเผ่าสายฟ้ากระจายถึงเป็นหนึ่งในเผ่าใหญ่แห่งดาราจักรโบราณที่ไม่มีเซียนขั้นที่สาม!

เผ่าสายฟ้ากระจายในอดีตมีความรุ่งโรจน์ พวกเขาเป็นหนึ่งในเผ่าที่ได้วางสมบัติไว้ในค่ายกลดินแดนปิดผนึก!

ภายในเผ่าสายฟ้ากระจายมีสายฟ้านิรันดร์อยู่หนึ่งสาย มันคงอยู่มาตั้งแต่ยุคเริ่มต้นกาลเวลาและปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่า ส่งเสียงดังสนั่นไม่ขาดสาย ทางเผ่าสายฟ้ากระจายจึงสร้างอารามเอาไว้ที่นี่เพื่อเคารพบูชาสายฟ้า

ตำแหน่งของอารามคือพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าสายฟ้ากระจายและมันถูกคุ้มครองไว้เป็นอย่างดีจนคนธรรมดาเข้ามาใกล้ได้ยากมาก ที่นี่มีผู้อาวุโสอยู่เสมอและถึงแม้จะไม่มีเซียนขั้นที่สามแต่มีคนหนึ่งระดับทะลวงสวรรค์ระดับที่ห้าซึ่งเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นรองแค่เซียนขั้นที่สาม!

สำหรับหวังหลินแล้ว เผ่าสายฟ้ากระจายเป็นเหมือนกำแพงเหล็ก! มีเซียนทรงพลังอยู่มากมายดังเช่นเผ่ารอยสักในอดีต แค่เผ่าเดียวก็มากพอจะก่อสงครามปั่นป่วนในดินแดนชั้นในได้แล้ว!

เซียนทุกคนของเผ่าสายฟ้ากระจายต่างบ่มเพาะเต๋าแห่งสายฟ้า พวกเขาเชื่อว่าสายฟ้ามีอยู่ทั้งหมดหกรูปแบบ หากสามารถบ่มเพาะทั้งหมดได้ก็จะสามารถแบ่งโลกและสืบทอดสายฟ้าโบราณที่แท้จริงได้ จากนั้นจะได้รับสายฟ้าต้นกำเนิดและปีนป่ายเข้าสู่ขั้นที่สาม

อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่ยุคโบราณกาล มีน้อยคนมากที่เข้าสู่ขั้นที่สาม ตลอดชั่วอายุคนนับตั้งแต่ที่เผ่าสายฟ้ากระจายดำรงอยู่มา มีเพียงคนเดียวที่บรรลุขั้นที่สามได้ในอดีตอันรุ่งโรจน์

ถึงแม้จะไม่มีเซียนขั้นที่สาม แต่การทะลวงเข้าสู่พื้นที่ของเผ่าสายฟ้ากระจายนับว่ายากยิ่งกว่าปีนป่ายสวรรค์เสียอีก!

หวังหลินยืนอย่างสงบนิ่งเบื้องหน้าพื้นที่ดวงดาวของเผ่าสายฟ้ากระจาย เบื้องหน้าเขาคือสายฟ้าคำรามและกะพริบวูบวาบ มันเหมือนสายฟ้าที่มีประกายสายฟ้าแล่นผ่านเหมือนอสรพิษกำลังเต้นระบำ!

แค่ชำเลืองมองก็สามารถสั่นสะเทือนจิตใจเซียนส่วนใหญ่และทำให้ไม่กล้าก้าวเข้ามาใกล้แม้แต่เพียงครึ่งก้าวได้แล้ว! สถานที่แห่งนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าทะเลสาบสายฟ้าที่หวังหลินเผชิญในดาราจักรทุกชั้นฟ้าอยู่หลายเท่า

แต่ก่อนที่เขาจะได้เข้าใกล้ หวังหลินสัมผัสชัดเจนว่าเส้นขนเส้นผมทั้งหมดบนร่างถูกพลังแม่เหล็กดึงดูด แม้แต่อวกาศนอกทะเลสาบสายฟ้าแห่งนี้ยังเต็มไปด้วยพลังอำนาจแห่งสายฟ้าและเกิดการะเบิดเป็นบางครั้ง

หากเป็นหวังหลินตอนที่อยู่ในดาราจักรทุกชั้นฟ้า ถึงแม้จะกลืนกินมังกรสายฟ้าโบราณไปครึ่งตัวและได้วิญญาณดั้งเดิมมังกรสายฟ้าโบราณมา การจะเข้าไปคงเป็นเรื่องยากยิ่ง เขาคงต้องล่าถอย ไม่เช่นนั้นสายฟ้าจะฆ่าเขาก่อนที่เผ่าสายฟ้ากระจายจะได้ทันทำอะไรเสียอีก

อย่างไรก็ตามหลังจากดูดซับพลังอำนาจแห่งสายฟ้าจากรูปปั้นเผ่าสายฟ้ากระจาย ผลไม้แห่งเต๋าและการถือกำเนิดแก่นแท้สายฟ้าของตนเอง ระดับการควบคุมสายฟ้าของหวังหลินจึงพุ่งบรรลุระดับที่น่าหวาดหวั่น เขามองข้างหน้าอย่างเงียบเชียบ ผ่านไปสักพักจึงเข้าสู่พื้นที่ดวงดาวของเผ่าสายฟ้ากระจาย!

เผ่าสายฟ้ากระจายไม่มีใครคุ้มกันอาณาเขตนอกสุดเนื่องจากสายฟ้านิรันดร์เป็นการป้องกันที่ดีที่สุด! หวังหลินค่อยๆเคลื่อนไปข้างหน้า การมาถึงของเขาไม่ได้ทำให้ใครจากสำนักสายฟ้ากระจายสนใจเลย!

หวังหลินเคลื่อนตัวผ่านระยะห้าสิบลี้เป็นเวลาเจ็ดนาที ทุกก้าวที่ย่าง เส้นขนบนร่างกายสั่นเทา ร่องรอยแห่งสายฟ้าเข้าสู่ร่างกายผ่านทุกรูขุมขน

ความคิดสงบนิ่งไร้ความสุขหรือความเศร้า ราวกับเขาเข้าสู่ดินแดนแห่งความว่างเปล่า ไม่มีเผ่าสายฟ้ากระจายเบื้องหน้า มีเพียงทะเลสาบไร้ขอบเขตเท่านั้น! และในใจกลางทะเลสาบสายฟ้าคือสายฟ้านิรันดร์!

หลังจากข้ามระยะห้าสิบลี้มาได้ หวังหลินก้าวเข้าสู่ทะเลสาบสายฟ้า ทะเลสาบร้องคำราม สายฟ้าเต็มไปทั่วทั้งดวงตาหวังหลิน แทนที่ทุกสิ่งในโลกและส่องสว่างอวกาศรอบด้านโดยไม่คาดคิด!

ราวกับเกิดแสงยามเช้าขึ้นบนดาวเคราะห์เซียน!

สายฟ้าอบอุ่นแล่นผ่านทะเลสาบสายฟ้าและล้อมรอบหวังหลินก่อเกิดเป็นสายฟ้าดังสนั่น! เท้าซ้ายหวังหลินตกอยู่ในทะเลสาบสายฟ้าและครึ่งร่างอยู่ข้างในไปด้วย!

อสรพิษเงินมากมายพรั่งพรูเข้าหาเท้าซ้าย พวกมันล้อมรอบตัวเขาจนเต็มไปทั่วร่าง หากเป็นคนอื่นร่างกายคงระเบิดทันทีและวิญญาณดั้งเดิมสูญสลายเนื่องจากไม่สามารถทนต่อพลังสายฟ้าระดับนี้ได้

แม้กระทั่งมิติเก็บของก็คงแตกสลายจากสายฟ้านี้ สมบัติทั้งหมดข้างในคงไร้ประโยชน์!

หวังหลินหลับตา ร่างกายปกคลุมอยู่ในสายฟ้า ทะเลสาบสายฟ้าเป็นเหมือนปากยักษ์ที่กำลังกลืนกินหวังหลินซึ่งทำให้เขาถูกปกคลุมอยู่ในสายฟ้าไร้ก้นบึ้ง!

ครึ่งร่างหวังหลินแน่นิ่งไม่เคลื่อนไหว เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ พริบตาเดียวสิบห้านาทีก็ผ่านไป

ในวินาทีนี้เองคลื่นยักษ์แห่งหนึ่งก่อตัวขึ้นในทะเลสาบกว้างใหญ่แห่งนี้และส่งเสียงดังคำราม หวังหลินพลันลืมตาและมีอักขระสายฟ้ากะพริบวูบวาบอยู่ภายใน เพียงแค่กะพริบตามันก็กะพริบวูบวาบไปหลายพันครั้ง!

ทุกครั้งที่มันแล่นวูบวาบ เสียงสายฟ้าคำรามจะยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก ไม่นานนักทุกอย่างก็ถูกเสียงสายฟ้ากลบจนมิด หวังหลินก้าวไปข้างหน้าเข้าสู่เผ่าสายฟ้ากระจาย!

วินาทีที่เข้ามา ทะเลสาบสายฟ้าในเผ่าเกิดเสียงคำรามรุนแรง สายฟ้าจำนวนมากเวียนว่ายอย่างบ้าคลั่ง!

หวังหลินค่อยๆก้าวเดิน สายฟ้าทั้งหมดใต้ฝ่าเท้าเขาดูเหมือนแสดงความยินดีและเข้าสู่ร่างเขา หวังหลินเป็นเหมือนเทพสายฟ้าที่มีสายฟ้ารวมอยู่ในตาขวา ทำให้อักขระสายฟ้ายิ่งเด่นชัดมากขึ้น

หวังหลินเคลื่อนตัวไปข้างหน้าโดยไม่รู้ว่านานแค่ไหนและเข้าสู่พื้นที่ชั้นในของเผ่าสายฟ้ากระจาย สายฟ้าที่นี่ส่งเสียงคำรามรุนแรงยิ่งกว่าเดิมและปกคลุมทุกสิ่งอย่าง พื้นที่ภายในแห่งนี้แม้แต่สัมผัสวิญญาณก็ไม่สามารถเจาะเข้าไปได้และทัศนวิสัยถูกบดบัง!

หวังหลินนั่งลงและเริ่มบ่มเพาะพลางรวบรวมสายฟ้าไว้ในร่างกายมากขึ้น สายฟ้ารวมกันจากทุกทิศทาง เสียงดังสนั่นรุนแรงก่อตัวขึ้นไปทั่วทั้งทะเลสาบสายฟ้า!

กลิ่นอายของหวังหลินค่อยๆจางหายจนกระทั่งหายไปในที่สุด ถึงแม้เขาจะนั่งอยู่ที่นี่ หากใครสักคนหลับตาอยู่ตรงหน้าคงไม่สามารถตรวจจับเขาได้เลย!

วินาทีนี้หวังหลินกลายเป็นสายฟ้าหนึ่งสายและผสานเข้ากับทะเลสาบสายฟ้า ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะบอกได้ว่าเขาไม่ใช่ส่วนหนึ่งของมัน!

หลังจากผ่านไปสักพัก อักขระสายฟ้าลอยออกมาจากดวงตาขวาซึ่งปิดอยู่ มันเข้าไปในทะเลสาบสายฟ้าอย่างรวดเร็ว

อักขระสายฟ้านี้ดูเหมือนประกายสายฟ้าธรรมดา แต่ขณะที่มันเคลื่อนไหว สายฟ้าทั้งหมดในทะเลสาบต้องหลบหลีกและชี้ทางให้มัน ซึ่งทำให้สายฟ้าเส้นนี้เคลื่อนที่ด้วยความเร็วมากขึ้น

ทะเลสาบสายฟ้าไร้ขอบเขตแห่งนี้มีรูปร่างเหมือนวงแหวนขนาดยักษ์ ในส่วนที่ลึกที่สุดมันไม่มีสายฟ้าแต่มีดาวเคราะห์เซียนอยู่สิบหกดวง!

มองไกล ดาวเคราะห์เซียนเหล่านี้เต็มไปด้วยสายฟ้าเนื่องจากถูกควบแน่นมาจากสายฟ้ามากมาย!

พวกมันเรียงตัวกันเป็นวงกลม ใจกลางคือพื้นดินแตกหักแห่งหนึ่งดูราวกับมีใครสักคนบิดพื้นที่แห่งนี้ออกมาจากพื้นที่สมบูรณ์ ส่วนขอบเป็นหยักๆและยังมีก้อนหินก้อนดินลอยอยู่รอบๆ

พื้นดินแตกหักแห่งนี้เต็มไปด้วยสีดำสนิทไร้ชีวิต อย่างไรก็ตามคนในเผ่าทุกคนต่างรู้ว่าพื้นที่แห่งนี้คงอยู่มานานตั้งแต่จำความได้และเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์!

บนพื้นดินแห่งนั้นมีอารามสูงเสียดฟ้า! สายฟ้าเส้นหนึ่งผุดออกมาจากความว่างเปล่าและสัมผัสกับยอดอาราม มันคงอยู่มาอย่างนาวนานและไม่เคยหายไปไหน!

สายฟ้านั้นเป็นสีดำสนิท หากมองไกล้ๆคงจะเห็นได้ว่าภายในมีสีสันมากมาย สีพวกนี้ผสมผสานกันก่อเกิดเป็นสายฟ้าเส้นนี้

ณ หนึ่งในดาวเคราะห์เซียนสิบหกดวงที่มีสีเหลืองปฐพี บนดาวเคราะห์แห่งนี้มีถ้ำอยู่มากมาย

ถ้ำใหญ่และเล็กมีหลายหมื่นแห่ง ซึ่งเป็นถ้ำที่มีเหล่าผู้เยาว์ของเผ่าสายฟ้ากระจายบ่มเพาะกันอยู่

ในเผ่าสายฟ้ากระจายนั้นเมื่อคนผู้หนึ่งกลายเป็นวัยรุ่นและบ่มเพาะมาจนถึงระดับหนึ่ง พวกเขาสามารถออกไปจากดาวเคราะห์แม่ทั้งสามดวงไปยังดาวเคราะห์ที่เหลืออีกสิบสามดวง สามารถค้นหาถ้ำให้ตัวเอง จะคนอื่นยกให้ เปิดขึ้นเองหรือขโมยเอาก็ได้

คนในเผ่าสามารถต่อสู้กันเองได้แต่ไม่อนุญาตให้เกิดการสังหาร หากมีใครถูกสังหารจะโดนลงโทษอย่างรุนแรง แต่ตราบใดที่ไม่มีใครตาย ทุกอย่างก็ราบรื่น นี่เป็นวิธีการฝึกฝนอันโหดร้ายโดยไม่ต้องฆ่ากันเองในสมาชิกเผ่าแต่ละรุ่น

คนอ่อนแอจะถูกกำจัด!

ในตอนนี้บนดาวเคราะห์สีเหลืองปฐพี มีชายหนุ่มชุดดำคนหนึ่งกำลังก้มศีรษะเดินผ่านป่าทั้งที่หน้าอกมีบาดแผลโลหิตไหล

เดินไปข้างหน้าโดยไม่มีจุดหมายปลายทาง อารมณ์ตอนนี้ทั้งไม่กล้าและยังทุกข์ใจ

“ข้าเกลียดตัวเองที่ไม่มีพรสวรรค์ที่ดี ข้าเกลียดการเป็นเซียนของตัวเอง ข้ากลัวการเป็นคนของเผ่าสายฟ้ากระจาย!” ชายหนุ่มพร่ำบ่น สีหน้าท่าทางบิดเบี้ยว

อารมณ์ของเขาสะเทือนไปถึงอาการบาดเจ็บจนทำให้ต้องกระอักโลหิต เขาหล่นลงบนพื้นและมองไปยังสายฟ้าวูบวาบด้านบน แววตาทุกข์ใจยิ่งหนักกว่าเดิม

“ข้าไม่อยากเป็นเซียน…ข้าอยากใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดา…” ชายหนุ่มหย่อนสายตาแต่พยายามยกแขนขวาและมองนิ้วตนเอง วินาทีต่อมาแววตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง ใช้แรงเฮือกสุดท้ายยื่นมือหาอักขระสายฟ้ากลางหน้าผากและดึงออกอย่างรุนแรง

เลือดเนื้อกระจายเป็นจุดๆ เขาฉีกกระชากอักขระเผ่าสายฟ้ากระจายออกมาได้จริงๆ

เขาค่อยๆหลับตาลงด้วยรอยยิ้มทนทุกข์…

ตอนนี้หลับตาจึงไม่อาจมองเห็นอะไร แต่สายฟ้าสายหนึ่งพุ่งทะลุผ่านอวกาศเข้ามาปรากฏตัวในท้องฟ้าราวกับรับรู้ถึงตัวตนของเขา มันหยุดชะงักไปชั่วขณะแล้วจึงพุ่งตรงเข้าหารอยแผลกลางหน้าผาก!

………………………

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!
Exit mobile version