1471. สืบทอด 3
ดวงตาหวังหลินเต็มไปด้วยโลหิต จ้องมองตาข่ายมายาที่ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า ทั้งยังจ้องต้าเสินที่กำลังโจมตีตาข่ายนั้นเพื่อทะลวงเข้ามาที่นี่!
แววตาส่องประกายแพรวพราวยามมองดูตาข่ายมายา ขณะที่เวลาผ่านไปเขาก็ยิ่งดิ้นรนต่อต้านกับพลังย้อนคืน
ลมหายใจที่สิบเอ็ด ลมหายใจที่สิบสอง…ลมหายใจที่สิบสาม!
แม้ดูเหมือนลมหายใจเหล่านี้จะผ่านไปเพียงชั่ววินาที มันกลับทำให้หวังหลินรู้สึกยาวนานราวกับเวลาได้ผ่านไปสามร้อยปีอย่างช้าๆ
พลังย้อนคืนรุนแรงเสมือนพายุและเพิ่มพลังขึ้นทุกลมหายใจ ราวกับต้องการให้ร่างกายหวังหลินพังทลาย โลหิตไหลออกมาจากมุมปาก เส้นเลือดบนใบหน้าถึงกับ ปูดโปน หัวใจเต้นระรัว
เสียงคำรามของเขาแทบจะกลายเป็นเสียงพ่นลมหายใจออกมาจากจมูกและปาก พลังดั้งเดิมของเขากำลังทำหน้าที่ถึงขีดจำกัดในร่าง แม้จะมีร่างเทพโบราณก็ยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่มิอาจทนไหว
ราวกับชีพจรของเขาจะระเบิดขึ้นอีกไม่นาน แม้กระทั่งร่างของเขาคงระเบิดเป็นกองเนื้อ!
หวังหลินมีเพียงความคิดหนึ่งในใจเท่านั้น เขาไม่ยอมปล่อยให้กลิ่นอายในร่างออกไปได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาต้องทุ่มให้หมดสุดตัว!
เมื่อเขาล้มเลิกและถูกขับไล่ออกไปจากบัลลังก์ เขาคงพ่ายแพ้โอกาสครั้งเดียวในชีวิตนี้ หวังหลินไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น!
ดวงดาวเทพโบราณหกดวงกำลังหมุนติ้วพร้อมกับดาวดวงที่เจ็ดหมุนเฉื่อยๆและชัดเจนยิ่งขึ้น แสงสว่างโผล่ออกมาจากดาวดวงที่เจ็ดทำให้มันดูแพรวพราว!
วังวนพลังมารกำลังหมุนวนอยู่ในตาขวา ดาวมารโบราณดวงหนึ่งกะพริบวาบ ในช่วงระหว่างลมหายใจที่สิบสาม ดาวมารโบราณดวงหนึ่งปรากฏขึ้นในตาขวาอย่างเลือนลาง!
นี่คือดาวมารโบราณดวงแรก แม้จะเลือนลางแต่มันก็พิสูจน์สิ่งที่หวังหลินต่อต้านพลังย้อนคืนจากบัลลังก์ได้!
อย่างไรก็ตามมูลค่าของลมหายใจที่สิบสามนี้ช่างมหาศาลเกินไป เสียงปะทุดังกึกก้อง อวัยวะส่วนล่างตั้งแต่เอวลงไปไม่สามารถต้านทานกับพลังนี้ได้อีก โลหิตจำนวนมากปกคลุมทั่วบัลลังก์และจากนั้นเลือดเนื้อบริเวณเอวลงไปจึงเกิดการระเบิดจนเห็นกระดูกสีขาว!
ความเจ็บปวดรุนแรงมหาศาล ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทนมันได้ เพียงแค่คิดก็คงตัวสั่นแล้ว!
‘ความเจ็บปวดนี่นับเป็นอะไรได้? นี่เทียบไม่ได้กับบททดสอบแรกเลย!’ หวังหลินกัดฟันแน่นและเยาะเย้ย
ช่วงเวลานี้เสียงคำรามของต้าเสินจากตาข่ายมายาก็ยิ่งชัดเจนขึ้น ราวกับกระบี่พยายามแทงทะลุผ่านเข้ามา มันเข้ามาใกล้แท่นที่หวังหลินอยู่!
ขณะที่หวังหลินนั่งอยู่ที่นี่ เขาเห็นต้าเสินในตาข่ายได้อย่างชัดเจน สีหน้าของต้าเสินดุดันยิ่งพลางร้องคำรามน่าตกตะลึง ดาวแปดดวงของเขาหมุนติ้วและเปล่งกลิ่นอายโบราณ!
เขากระหน่ำกำปั้นดุจพายุ ทุกครั้งที่กำปั้นร่อนลงไปจะทำให้ตาข่ายมายาเกิดการสั่นสะเทือนรุนแรงคล้ายกับสามารถพังทลายได้ทุกเมื่อ!
ลมหายใจที่สิบสี่ ลมหายใจที่สิบห้า!
ผ่านไปสองลมหายใจ พลังย้อนคืนจากบัลลังก์เพิ่มพูนขึ้นหลายเท่า ราวกับมีมืออันโหดเหี้ยมคู่หนึ่งต้องการผลักหวังหลินออกไปจากบัลลังก์!
วินาทีที่ลมหายใจที่สิบหกเข้ามาถึง พลังย้อนคืนบรรลุถึงขีดสุด เกิดเป็น พลังสะท้อน จากนั้นพลังย้อนคืนหายไปชั่วครู่และกลายเป็นพลังดึงดูด!
พลังย้อนคืนด้านล่างหวังหลินหายไป แต่เขาไม่ผ่อนคลายและหรี่สายตาแคบ นี่เป็นความสงบเงียบก่อนพายุจะมาถึง ผ่านความสงบนี้ไป โลกคงถึงคราวถูกทำลาย!
หวังหลินร้องคำรามอย่างไม่ลังเล “หลิงตง โจวจิน ต้านมันสุดกำลัง!!”
พลังดึงดูดจากบัลลังก์ไม่ได้เพียงแค่ดึงหวังหลินเข้าไป มันยังดึงหัวใจที่อยู่ในชั้นที่สามด้วยกรรมวิธีอันลึกลับ กลิ่นอายแข็งแกร่งจากหัวใจได้ทะลุผ่านความว่างเปล่าเข้ามาในบัลลังก์
วินาทีนั้นพลังดึงดูดจากบัลลังก์ได้หายไปและพลังย้อนคืนที่แข็งแกร่งมากกว่าร้อยเท่าจึงเกิดการปะทุ!
แม้พลังย้อนคืนนี้จะคงอยู่เพียงเสี้ยววินาที มันกลับทำลายร่างกายท่อนล่างหวังหลินไปครึ่งร่าง
เสียงดังสนั่นกึกก้องพร้อมกับขาหวังหลินที่พังทลายจนแหลกเหลว ขณะเดียวกันหลิงตงที่ช่วยหวังหลินอยู่ก็ได้เจอกับพลังย้อนคืนนี้ด้วย เขาตัวสั่น แขนซ้ายแตกสลายไปเช่นกัน
เขาถูกพลังรุนแรงตีใส่และถูกบังคับให้ถอยออกไปหลายก้าว ศีรษะเงยขึ้นและกระอักโลหิตก่อนจะถอยร่นไปอีกครั้ง! แม้จะถูกบังคับให้ถอย เขายังเชื่อฟังคำสั่ง หวังหลินอย่างเคร่งครัด ฝ่ามือสร้างผนึกและปรากฏรูปปั้นสีดำขนาดยักษ์ขึ้นมา
รูปปั้นนี้คือเทพมารของเผ่าหลิงตง มันร้องคำรามพร้อมกับใช้สองแขนกดผ่านอากาศเข้าไปหาหวังหลิน
โจวจินใบหน้าซีดเช่นเดียวกัน แขนขวาเกิดเสียงแตกร้าว กระดูกและแขนขวาแตกสลายจนกลายเป็นผุยผง เขาก้าวถอยหลังพลางกระอักโลหิต ร้องคำรามจนเงาหมาป่าโลหิตแดงปรากฏขึ้นด้านหลัง
หมาป่าโลหิตร้องคำรามและกระโจนผ่านโจวจินเพื่อไปช่วยหวังหลินต้านทานพลังนี้!
หลิงตงและโจวจินย้อนต้านพลังระเบิดนั้นได้เจ็ดส่วน ดังนั้นหวังหลินจึงต้องต้านเพียงแค่สามส่วน หากไม่มีสองคนนี้หวังหลินคงไม่สามารถอยู่ได้ถึงสิบหกลมหายใจ!
ถึงแม้บัลลังก์ได้ระเบิดพลังย้อนคืนรุนแรงกว่าร้อยเท่า กลิ่นอายแห่งการสืบทอดได้เพิ่มขึ้นร้อยเท่าเช่นกัน กลิ่นอายบางส่วนพุ่งเข้าไปในร่างหวังหลินด้วยในช่วงการปะทะ
ดาวดวงที่เจ็ดที่กำลังจะก่อเกิดเป็นรูปเป็นร่างจึงกะพริบอย่างรุนแรง มันหมุนอย่างรวดเร็วเพื่อกลายเป็นดาวที่สมบูรณ์
ราวกับมันต้องการอีกแค่สามลมหายใจเพื่อทำให้สมบูรณ์!
เทพโบราณเจ็ดดาวกำลังจะถือกำเนิด!
เสียงคำรามของต้าเสินดังชัดเจน ตาข่ายมายาดูเหมือนจะถูกรั้งเอาไว้จนถึงขีดจำกัด มันเข้ามาใกล้หวังหลินขึ้นเรื่อยๆ พริบตาเดียวอยู่ห่างไปไม่ถึงหมื่นฟุตแล้ว!
ต้าเสินขยายร่างตัวเองอย่างต่อเนื่องและกลายเป็นเทพสูงหลายหมื่นฟุตเข้ากระหน่ำใส่ ตาข่ายมายาไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและเกิดรอยแตกร้าวขึ้นจนทั่ว!
“เปิดให้ข้าสิ!! เปิด!! เปิด!!”
ต้าเสินไม่ได้สังเกตตัวตนของหวังหลิน ในสีหน้าท่าทางเขามีแต่ความตื่นเต้น
“บัญชาโบราณบัดซบ การสืบทอดนี้ต้องเป็นของข้า ในดาราจักรดวงดาวแห่งนี้ ไม่มีใครนอกจากข้าที่จะมีคุณสมบัติได้มันไป แต่เจ้าก็ยังสร้างอุปสรรคขวางข้าไว้หมด! เจ้าโง่หรืออย่างไร?!”
หวังหลินดวงตาแดงฉาน ในตอนนี้ร่างท่อนล่างเขาพังทลายไปแล้วและเหลือร่างท่อนบนขึ้นไปเพียงแค่ครึ่งเดียว อย่างไรก็ตามหวังหลินไม่สนใจ ตราบใดที่สามารถเก็บกลิ่นอายในร่างกายนี้ไว้ได้และกลายเป็นเทพโบราณเจ็ดดาว ทั้งหมดนี้สามารถฟื้นฟูขึ้นมาได้!
ความสามารถของการฟื้นฟูในเทพโบราณเจ็ดดาวถือว่าแข็งแกร่งยิ่งกว่าเทพโบราณหกดาว!
ลมหายใจที่สิบเจ็ด!
พลังย้อนคืนหนึ่งร้อยเท่าพลันเพิ่มขึ้น แม้จะเพียงแค่ไม่กี่เท่าแต่มันก็เพิ่มขึ้นหลายร้อยเท่าจากก่อนหน้านี้ แม้ต้าเสินจะนั่งอยู่ที่นี่ ร่างเขาคงพังทลายและคงตายแน่!
พลังย้อนคืนอันทรงพลังพุ่งออกมาตรงๆ ร่างหวังหลินสั่นเทาและกระอักโลหิตคำโต สีหน้าท่าทางโหดเหี้ยมราวกับบ้าคลั่งไปแล้ว!
‘ในเมื่อบัญชาโบราณเย่โม่สามารถนั่งบัลลังก์นี้ได้ ทำไมข้าหวังหลินจะนั่งไม่ได้? ข้าจะนั่งอยู่ที่นี่!! ข้าอยากเห็นว่าใครจะหยุดยั้งข้า!!’
พลังย้อนคืนราวกับคลื่นยักษ์พุ่งเข้าใส่ร่างหวังหลินและยังท่วมท้นเข้าใส่ร่างเงาของหลิงตงกับโจวจินที่อัญเชิญออกมาอีก พลังเหนือจินตนาการพุ่งเข้าใส่รูปปั้นจนทำให้พวกมันสั่นเทาก่อนจะแตกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หลิงตงกระอักโลหิตและถูกโยนออกไปจากแท่นหิน!
หมาป่าโลหิตของโจวจินส่งเสียงเห่าหอนก่อนที่มันจะหายตัวไป เสียงปะทุดังออกมาจากร่างโจวจินพร้อมกับถูกโยนกลับไปบนพื้นหลายพันฟุต
ทั้งสองคนช่วยหวังหลินต้านทานพลังส่วนใหญ่ของพลังย้อนคืน แต่ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถช่วยได้อีกแล้ว หวังหลินต้องพึ่งตนเอง!
ลมหายใจที่สิบแปด!
แม้ลมหายใจเหล่านี้จะฟังดูเชื่องช้า ทั้งหมดเกิดขึ้นในชั่วพริบตา! ขณะที่โจวจินและหลิงตงถูกกระเด็นกลับไป ลมหายใจที่สิบแปดอันน่าหวาดหวั่นก็มาถึง!
วินาทีนี้เสียงคำรามจากต้าเสินดังกึกก้องรุนแรง ตาข่ายมายาไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไปและเริ่มพังทลาย ต้าเสินกำลังจะพุ่งเข้ามาและอยู่ห่างจากหวังหลินไม่ถึงห้าพันฟุต!
ลมหายใจที่สิบเจ็ดได้เพิ่มพลังย้อนคืนอีกร้อยเท่า ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นมากไปอีกจนหวังหลินไม่สามารถต้านทานอีกต่อไป ดาวดวงที่เจ็ดหมุนติ้วอย่างรวดเร็ว โครงร่างส่วนใหญ่ก่อตัวขึ้นมาแล้ว เขาเพียงต้องการอีกสองลมหายใจเพื่อทำให้มันปรากฏขึ้นอย่างสมบูรณ์!
ในเสี้ยววินาทีนั้น หวังหลินยกแขนขวาขึ้นมาและยื่นออกไป ร่างเทพโบราณที่กลายเป็นหินไปแล้วถูกหวังหลินจับมาและโยนเข้าหาตาข่ายมายาที่ต้าเสินกำลังทะลวงผ่าน!
เสียงดังสนั่นกึกก้องรุนแรง ขณะที่พลังย้อนคืนปะทุออกมาจากร่างหวังหลิน เทพโบราณร่างหินได้กระแทกใส่ตาข่ายมายา มันกระแทกใส่ศีรษะของต้าเสินซึ่งพุ่งเข้ามาด้วยความตื่นเต้น!
ขณะเดียวกันที่หวังหลินโยนรูปปั้นหินไป พลังย้อนคืนอันเหนือจินตนาการพุ่งเข้าใส่แขนขวาและเข้าสู่เทพโบราณร่างหินที่โยนใส่ต้าเสินไปด้วย!
พลังย้อนคืนนี้ทรงพลังจนแขนขวาหวังหลินไม่อาจทนได้อีก หลังจากโยนออกไปแขนขวาจึงแตกสลาย ทว่าพลังย้อนคืนกลับค้นพบทางออก เทพโบราณร่างหินจึงลอยเหมือนธนูเข้ากระแทกใส่ศีรษะต้าเสิน!
เสียงกรีดร้องดังออกมาจากปากต้าเสิน จากนั้นร่างต้าเสินเกิดเสียงดังลั่น เขากระอักโลหิตและกระเด็นกลับไป!
“หวังหลิน!!!”