1901. สายฟ้า!

พลังสายฟ้า พลังอันยิ่งใหญ่ ที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!

สายฟ้าคืออำนาจแห่งสวรรค์และอยู่เหนือโลกทั้งปวง ยามใดที่ตกลงมาด้านล่าง เสียงดังสนั่นราวกับสวรรค์กำลังพิโรธ!

แก่นแท้สายฟ้าของหวังหลินถือกำเนิดมาจากครึ่งส่วนของมังกรสายฟ้าโบราณ มังกรสายฟ้าโบราณถูกสร้างขึ้นจากการแบกรับพลังแห่งสายฟ้าและเป็นศูนย์รวมสายฟ้า

ด้วยมังกรสายฟ้าโบราณครึ่งส่วนนี้ หวังหลินจึงมีเมล็ดพันธุ์แห่งแก่นแท้มาด้วย จากนั้นพอดูดซับสายฟ้าจากเผ่าสายฟ้ากระจาย แก่นแท้ของเขาจึงอยู่ห่างจากขั้นสมบูรณ์เพียงแค่ก้าวเดียว!

ก้าวนี้ไม่ได้ข้ามได้ง่ายๆ แต่หวังหลินก็ได้สร้างเส้นทางใหม่ด้วยการสร้างสายฟ้าเสริมขึ้นมา ใช้วิญญาณคางคกสายฟ้าและขอบเขตจวี่เพื่อทำให้สายฟ้าใกล้เคียงกับคำว่าสมบูรณ์แบบที่สุด!

จากนั้นบนแผ่นดินเซียนดาราเมื่อร้อยปีก่อน จ้าวสำนักเต๋ามารซึ่งมีแก่นแท้สายฟ้าที่แตกต่างกันได้ส่งแก่นแท้สายฟ้าเข้ามาหาหวังหลิน ทั้งยังได้กลืนกินลูกปัดสายฟ้าจักรพรรดิและเปลี่ยนพลังงานนั้นมาสู่หวังหลิน!

ทั้งหมดนี้ได้ทำให้แก่นแท้สายฟ้าของหวังหลินเปลี่ยนแปลงไปครั้งใหญ่และควบแน่นเป็นร่างแก่นแท้ขึ้นมา!

ร่างแก่นแท้นี้มีเจตจำนงของตัวเอง แต่เจตจำนงส่วนใหญ่เป็นของหวังหลิน

แม้แต่หวังหลินก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงกับร่างแก่นแท้สายฟ้าโดยบังเอิญ!!

แก่นแท้สังหารคือแก่นแท้แบบพิเศษ พลังของมันไม่อาจหยั่งถึง มันถูกสร้างขึ้นจากการสังหารจำนวนมากมาย ซึ่งการเข่นฆ่าเหล่านี้ไม่ได้ทำอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าแต่เป็นการเข่นฆ่าโดยมีเป้าหมาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้มันเป็นแก่นแท้พิเศษ

แก่นแท้สังหารมีจิตสังหารเกินจินตนาการจนสามารเปลี่ยนแปลงวิธีของโลกได้ มันทรงพลังยิ่งกว่าแก่นแท้ธรรมดาหลายเท่าตัว

ตอนนั้นแก่นแท้สังหารของฉิงชุ่ยได้ทำให้เขาสามารถต่อสู้กับคนที่มีระดับบ่มเพาะสูงกว่าได้ นี่แสดงให้เห็นว่าแก่นแท้สังหารทรงพลังแค่ไหน

หวังหลินไม่ได้ใช้แก่นแท้สังหารมากนัก ส่วนใหญ่เขาใช้เพื่อสร้างกลิ่นอายมหึมาให้ตัวเอง แต่เมื่อมันผสานกับแก่นแท้สายฟ้า มันจึงเปลี่ยนแปลงไป

การเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ใช่สิ่งที่หวังหลินจะจินตนาการออก การเปลี่ยนแปลงรูปแบบนี้หาได้ยากยิ่ง การผสานสายฟ้าและการสังหารได้ก่อเกิดเป็นนักฆ่าผู้อยู่เหนือทุกสิ่ง ทำลายได้ทุกชีวิต!

สิ่งสำคัญที่สุดคือนักฆ่าผู้นี้มีเป้าหมาย เป้าหมายเริ่มขึ้นเมื่อมันปรากฏและจบลงเมื่อมันหายไป!

ตำนานโบราณได้กล่าวไว้ว่ายามที่สวรรค์โกรธเกรี้ยว จะใช้สายฟ้าเข้าทำลายโลก สายฟ้าในยุคต้นมีไว้เพื่อลงโทษสิ่งมีชีวิต ช่วงระหว่างการทำลายล้างโลกนี้ได้ทำให้สายฟ้าสังหารปรากฏขึ้นมา

หลังจากร่างแก่นแท้สายฟ้าของหวังหลินผสานเข้ากับแก่นแท้สังหารที่จำเป็นต้องมีเจตจำนงของตัวเอง สายฟ้าจึงเปลี่ยนแปลงไป มันได้ให้กำเนิดสิ่งที่ไม่ควรสร้างขึ้นหรืออาจจะเป็นสิ่งที่เหล่าเซียนไม่สามารถควบคุมได้ มันคือความพิโรธของสายฟ้าสวรรค์สังหาร!

หวังหลินจ้องมองร่างแก่นแท้สายฟ้าตรงหน้าด้วยความตกตะลึง เขาไม่อาจมองเห็นร่องรอยสายฟ้าบนร่างแก่นแท้นี้ได้ด้วยตาเปล่า แต่สัมผัสวิญญาณของเขาสามารถสัมผัสได้ว่ามีสายฟ้าอันน่ากลัวกำลังแล่นผ่านร่างนี้

ประกายสายฟ้ามีพลังที่ทำให้หวังหลินถึงกับหนังศีรษะด้านชา เมื่อสายฟ้านี้ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างแก่นแท้ มันจะทำให้เกิดพลังทำลายล้างอันน่าตกตะลึง!

หวังหลินกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขาคาดเดาได้เลือนลางว่านี่เป็นการสร้างสายฟ้าอันน่ากลัวขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อสายฟ้าถูกปลดปล่อย แม้แต่ร่างของตนเองคงถูกทำลาย! ความรู้สึกนี้แข็งแกร่งยิ่งจนเขาเกิดความรู้สึกต้องหยุดการผสานนี้ทันที

เขารู้สึกว่าสายฟ้านี้ไม่ควรเกิดขึ้นบนโลกนี้!! หรือไม่ก็ยังไม่ใช่เวลาที่ควรจะปรากฏตัว!

สายฟ้าไหลเวียนอยู่รอบร่างแก่นแท้อย่างช้าๆ และปลดปล่อยเสียงแตกร้าวดังชัดเจนในความเงียบ หวังหลินสังเกตได้ว่าสายฟ้ากำลังเผยสัญญาณไม่เสถียร

มันเปล่งกลิ่นอายเล็ดลอดออกไปจากอารามแมงป่องและรั่วไหลออกไปทั่วทั้งแคว้นมารเขียวทันที สิ่งมีชีวิตทุกตัวถึงกับสั่นเทาและรู้สึกมีภาพเลือนลางว่าพวกมันกำลังโดนทำลาย

แต่ทันทีที่เศษเสี้ยวกลิ่นอายนี้ปรากฏขึ้นมา มันก็หายไปทันที ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตาและไม่ได้ทำให้มหาชั้นฟ้าคนใดเกิดความสนใจ!

‘เมื่อสายฟ้านี้ระเบิด แคว้นมารเขียวคงจะ…’ มีไม่บ่อยนักที่หวังหลินจะรู้สึกกลัว แต่คราวนี้เขากลัวสายฟ้าที่ตนเองสร้างขึ้นมา!

ขณะที่สายฟ้าสังหารเริ่มไม่มั่นคง ร่างแก่นแท้สายฟ้าได้เริ่มผสานกับแก่นแท้เขตอาคม แก่นแท้เขตอาคมคือกฎและการบังคับ มันสร้างตาข่ายขนาดใหญ่ห่อหุ้มร่างแก่นแท้เอาไว้

สายฟ้ามีกฎและข้อบังคับ แต่พวกมันถูกสร้างขึ้นจากสวรรค์ ทว่าร่างแก่นแท้ของหวังหลินมีเจตจำนงอยู่ด้วยและมีแก่นแท้เขตอาคม สายฟ้าจึงไม่ได้ถูกสวรรค์ควบคุมและเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง!

ผลลัพธ์การเปลี่ยนแปลงนี้คือสายฟ้าที่มีกฎและเป็นของหวังหลิน สายฟ้าสังหารอยู่ภายในร่างแก่นแท้อย่างสมบูรณ์และสัญญาณการไม่เสถียรค่อยๆ หายไป

เพียงแค่ชั่วเวลาสั้นๆ แค่นี้ หน้าผากหวังหลินเต็มไปด้วยเหงื่อ เขามองร่างแก่นแท้ตรงหน้าและรู้สึกเหมือนกำลังฝันไป

รูปลักษณ์ของร่างอวตารไม่แตกต่างจากก่อนหน้านี้ มันสงบนิ่งอยู่ที่เดิมแต่จากมุมมองของหวังหลินมันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

คนอื่นอาจไม่เห็นร่องรอยสายฟ้าอันใดบนร่างแก่นแท้นี้ ภายในและภายนอกถูกปกคลุมด้วยเขตอาคมที่ห่อหุ้มรอบสายฟ้าสังหารเอาไว้!

‘บางที…มันคงไม่ทำลายแคว้นหรอกนะ…’ หวังหลินจ้องมองร่างแก่นแท้และขบคิดอย่างเงียบงัน

ทันใดนั้นระดับบ่มเพาะขั้นแก่นแท้ดับสูญระดับกลางได้ปะทุขึ้นมา พลังของเขาก่อเกิดเป็นพายุและหมุนติ้วกลายเป็นวังวน

ทุกการหมุนแต่ละครั้งจะทำให้ระดับบ่มเพาะของหวังหลินเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ไม่เพียงแต่จะดูดซับพลังจากโลกนี้ ยังมีพลังที่กำลังรวมกันอยู่ในร่างเขานั่นคือพลังของแมงป่องมารเขียว

ด้วยการมีพลังงานนี้เป็นเชื้อเพลิง เส้นผมสีขาวของหวังหลินพัดพริ้วราวกับมีลมพายุรุนแรง ดวงตาเปล่งประกาย พลังในร่างเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดสูงสุด จากนั้นระเบิดเสียงดังสนั่น

หวังหลินพุ่งทะยานข้ามผ่านระดับแก่นแท้ดับสูญระดับกลางและเข้าสู่ระดับปลาย!

แก่นแท้ดับสูญระดับปลาย!!

แววตาสงสัยของหวังหลินหายไปและถูกแทนที่ด้วยความมุ่งมั่น!

สายฟ้าสังหารนี้เหนือความคาดหมาย เขารู้สึกใจเต้นรุนแรงตอนที่สายฟ้าสังหารปรากฏขึ้นมา ส่วนหนึ่งตกใจเพราะสายฟ้าและการเปลี่ยนแปลงจากสายฟ้านี้ทำให้เขาตกตะลึงไปจริงๆ

การเปลี่ยนแปลงนี้ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะสัมผัสได้ แม้แต่มหาชั้นฟ้าก็ตามที มีเพียงหวังหลินเท่านั้นที่สัมผัสได้เพราะเขาสร้างขึ้นมาทั้งยังมีเจตจำนงอยู่ในแก่นแท้!

หวังหลินไม่คิดเรื่องนี้อีก พอบรรลุขั้นแก่นแท้ดับสูญระดับปลาย จึงมองไปที่แก่นแท้นามธรรมที่เหลือทั้งสาม!

ชีวิตและความตาย เวรกรรม จริงเท็จ!

เมื่อสามแก่นแท้นามธรรมหลอมรวมเป็นหนึ่ง เก้าแก่นแท้ของเขาจะกลายเป็นสามแก่นแท้และจะบรรลุไปถึงขั้นแก่นแท้ดับสูญระดับสูงสุด! จากนั้นเขาก็จะสามารถผ่านด่านเก้าวิบากแก่นแท้ไปได้!

เมื่อทะลวงผ่านเก้าวิบากแก่นแท้ไปได้ เขาจะก้าวเข้าสู่ดินแดนของเซียนขั้นวิบากดับสูญ!!

ด้วยความสามารถทางการต่อสู้ หากบรรลุขั้นวิบากดับสูญระดับต้น เขาจะสามารถต่อสู้กับเซียนขั้นวิบากดับสูญระดับสูงสุดได้และเป็นรองเพียงมหาชั้นฟ้าเท่านั้น!!!

อีกความหมายหนึ่ง เขาได้กลายเป็นมหาชั้นฟ้าไปแล้วครึ่งตัว!!

พลังอำนาจขนาดนี้จะไม่มีที่ไหนที่เขาจะไปไม่ได้ และไม่มีใครคนใดหลอกลวงหรือเข้ามาล่วงเกินเขาได้!

เพราะเขาคือหวังหลิน ผู้ที่จะกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดคนที่สิบ บนแผ่นดินเซียนดารา!!

ยามที่หวังหลินกำลังผสานแก่นแท้ สายตาจ้องมองแก่นแท้นามธรรมที่เหลืออีกสาม

ณ ด้านนอกแคว้นมารเขียว ด้านนอกแคว้นทิศตะวันออก ด้านนอกแผ่นดินของเผ่าเทพ…ด้านนอกแผ่นดินเซียนดารา…

หากแผ่นดินเซียนดาราคือโลกหนึ่งใบ เช่นนั้นก็คงมีพื้นที่ว่างเปล่าคล้ายอวกาศอยู่ด้านนอกโลกแห่งนี้

ณ สถานที่อันห่างไกลที่สุดจากแผ่นดินเซียนดารา มีแผ่นดินอีกหนึ่งแห่ง แผ่นดินเห่งนี้ไม่สามารถเทียบกับแผ่นดินเซียนดาราได้ เพราะมันมีขนาดน้อยกว่าหนึ่งในสิบและไม่มีร่องรอยแห่งชีวิตอาศัยอยู่

บนแผ่นดินแห่งนี้มองเห็นแต่เพียงซากปรักหักพัง ราวกับเคยมีหลายชีวิตอาศัยอยู่ที่นี่จำนวนมาก แต่ทั้งหมดตายไปในภัยพิบัติ

ใจกลางแผ่นดินมีเมืองเก่าทรุดโทรมซึ่งมีรูปปั้นขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใจกลาง รูปปั้นนี้เป็นหญิงสาวแต่พังทลายไปมากและเหลือร่างเพียงแค่ครึ่งส่วน บนรูปปั้นมีชายวัยกลางคนผู่หนึ่งกำลังนั่งอยู่

ชายคนนี้ดูธรรมดาแต่มีเรือนผมยาวเกือบพันฟุตและพาดบนรูปปั้นที่พังทลายไปเกือบหมด

ขณะที่ร่างแก่นแท้สายฟ้าของหวังหลินได้ผสานกับแก่นแท้สังหารจนถือกำเนิดสายฟ้าสังหารขึ้นมา ชายวัยกลางคนดูเหมือนตื่นจากการหลับไหลและลืมตาขึ้นทันที

ดวงตาสีดำสนิทและเต็มไปด้วยกลิ่นไอแห่งความตาย

เขาทอดมองออกไปไกล แววตาทอประกายวูบวาบ