686. เศษมารปรากฏ
พลังมารหนาแน่นแพร่ปรากฏขึ้นพร้อมกับกระจายข้ามผ่านดวงดาวในเสียงหัวเราะครั้งนี้ พลังปราณหนาแน่นจนทำให้เพลิงมารปรากฏกลางท้องฟ้า มันเข้าปะทะกับปราณสวรรค์ที่ร่างนั้นเดินออกมาในทันที!
ภายในเพลิงมาร มีควันสีดำหนาออกมาจากบนศีรษะหวังหลิน ควันสีดำนี้ควบแน่นกลายเป็นร่างมารเขาเดียว มันส่งเสียงหัวเราะออกมาอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง
เสียงของมันมีพลังอำนาจเจาะทะลุทะลวงไร้ที่สิ้นสุด ราวกับหนามแหลมที่สามารถแทงทะลุโลกได้ทั้งใบ
เจ้าเศษมาร!
หวังหลินวางแผนจะปรับแต่งมันให้กลายเป็นวิญญาณดั้งเดิมดวงที่สอง! หลังจากปรับแต่งนานถึงร้อยปี ที่หวังหลินทำมาทั้งหมดคือการเพิ่มการควบคุมมันให้มากขึ้นแต่ไม่อาจปรับแต่งได้อย่างแท้จริง
หลังจากควบคุมตราประทับวางลงไป สัมผัสวิญญาณของมันก็เข้าสู่สภาวะหลับไหลจนความแข็งแกร่งของมันถูกลดทอนลงอย่างมาก ไม่เช่นนั้นหากมันตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ หวังหลินคงควบคุมมันได้ยากมาก
ในจังหวะที่เศษมารปรากฏตัวเป็นครั้งแรก สีหน้าบรรพชนตระกูลฮวนเปลี่ยนเป็นซีดเผือดโดยสมบูรณ์ เขาก้าวถอยหลังจ้องมองร่างมารตัวนั้นเป็นเวลานานก่อนจะเผยท่าทางขมขื่น
“นี่คือไพ่ตายของเขา!”
ฮวนเฟิงเฉียนอ้าปากค้างและรู้สึกยินดีกับการตัดสินใจของตัวเองเมื่อครู่ ศิษย์ตระกูลฮวนทั้งหมดเบื้องหลังต่างก็รู้สึกเช่นเดียวกัน
เฉียนกุ้ยซื่อแห่งตระกูลฮวนต่างก็รู้สึกจิตใจเต้นกระดอนอย่างบ้าคลั่ง เจ้าเศษมารนี้แข็งแกร่งเกินไป แม้เขาจะมีระดับบ่มเพาะสูงส่ง เมื่อมาเห็นเจ้าเศษมารยังต้องสั่นสะท้าน
“น่ากลัวเกินไป นี่มันอะไรกันแน่…มารร้าย! ไม่สงสัยเลยว่าเขาจะมาจากอารามเทพอัสนี เขามีความสามารถมากเกินไป อสูรสายฟ้า หุ่นเชิด เคล็ดกระบี่ และนี่…มาร! คนผู้นี้ต้องเป็นคนสำคัญอย่างยิ่งของอารามเทพอัสนี ไม่เช่นนั้นเขาจะมีทั้งหมดนี้ไปได้อย่างไร?!”
ชายชราตระกูลซิ่วเคลื่อนไหวเป็นครั้งแรก แม้แต่สัมผัสวิญญาณก็ยังแฝงอาการตื่นเต้นเมื่อมองไปที่ร่างเศษมารตัวนั้น
“เศษมาร! เศษมารที่เกิดขึ้นจากมารโบราณ!”
ในขณะที่เศษมารปรากฏตัว มันหัวเราะน่าขนลุกแล้วก็คำราม พลันพุ่งออกมาจากศีรษะหวังหลินเข้าสู่อากาศและกลายเป็นร่างขนาดใหญ่ มันไม่แม้แต่จะมองร่างเทพที่กำลังเข้ามาแต่สายตามองหวังหลินอย่างดุร้าย
“เจ้าเซียนตัวน้อย ข้าจะตอบรับข้อตกลงของเจ้าและช่วยเจ้าในการต่อสู้ครั้งนี้! แต่หากเจ้าไม่ปลดปล่อยข้าจากตราประทับ เมื่อนั้นข้าจะทำลายวิญญาณของเจ้า ต่อสู้กับเจ้าจนตาย!”
หวังหลินเอ่ยด้วยใบหน้าสงบนิ่ง “เมื่อการต่อสู้ครั้งนี้สิ้นสุด ข้าจะปล่อยเจ้าเป็นอิสระ!”
“เยี่ยม!” เจ้าเศษมารหัวเราะ จากนั้นร่างกายเปลี่ยนเป็นสายหมอกและห่อหุ้มรอบตัวหวังหลิน ปราณปิศาจเปลี่ยนเป็นเส้นสายเข้าผ่านรูทวารทั้งเจ็ดของหวังหลิน
พริบตาเดียวกลิ่นอายมารทรงพลังก็กระจายออกมารอบตัวหวังหลิน ในเวลาเดียวกันเขาตบกระเป๋านำเกราะมารออกมาห่อหุ้มรอบร่างทันที กลายเป็นเกราะมารโหดเหี้ยมเต็มชุด
ระหว่างกระบวนการนี้หวังหลินเผยสีหน้าเจ็บปวด ทว่าสายตายิ่งหนาวเย็นและมีควันสีดำเคลื่อนไหวอยู่ภายในดวงตา
นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหวังหลินถึงมาด้วยตัวเอง เพราะเขามีความคิดบ้าแบบนี้ หากหวังหลินต้องการฆ่าหลิวเหมยที่ถูกบรรชนตระกูลฮวนปกป้องเอาไว้ยังนับว่าเป็นไปไม่ได้ แม้แต่องครักษ์เทพก็ทำไม่ได้
ตระกูลฮวนคงอยู่มานานในอดีต พวกเขาต้องมีความพิเศษบางอย่างซึ่งหวังหลินเข้าใจเรื่องนี้ดี
เป็นเหตุผลที่หวังหลินล้มเลิกการปรับแต่งเจ้าเศษมาร แต่กลับปลุกมันขึ้นมาแทนและเสนออิสระภาพให้!
แม้ว่าเศษมารจะแข็งแกร่ง ตราประทับก็ไม่ใช่ของง่ายดาย ขณะที่ถูกวางลงไปด้วยความช่วยเหลือของปิศาจโบราณเป้ยหลัว การประับนี้ได้แฝงวิชาจากเป้ยหลัวและถูกประทับไว้ในส่วนลึกของดวงวิญญาณเศษมาร
แม้เจ้าเศษมารจะแข็.แกร่งก็ยังไม่สามารถทำลายได้ในช่วงเวลาอันสั้น ปกติแล้วตอนที่มันถูกหวังหลินควบคุม มันสามารถใช้ความแข็งแกร่งได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ว่าเวลานี้นั้นต่างกัน ภายใต้การเรียกหาของหวังหลิน มันจึงตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์!
ด้วยนิสัยชั่วร้ายของเจ้าเศษมาร ปกติมันจะไม่สื่อสารกับหวังหลิน ทว่าตราประทับในร่างกายแข็งแกร่งเกินไป แม้มันจะตื่นขึ้นมาอย่าสมบูรณ์ก็ไม่สามารถออกไปจากวิญญาณดั้งเดิมของหวังหลินได้ แม้มันจะทำได้ก็ยังต้องทิ้งเศษเสี้ยวไว้ในวิญญาณดั้งเดิมหวังหลินอยู่ดี
ซึ่งทำให้มันตกลงข้อเสนอเพื่อแลกกับอิสระ
ไม่ใช่ว่ามันไม่ต้องการครอบครองร่างหวังหลินหลังจากตื่นขึ้นมา แต่เมื่อมีตราประทับอยู่ ทั้งหมดจึงไร้ค่าทันที ตอนนี้หวังหลินใช้โอกาสมัน ตราบใดที่มันต่อสู้เพื่อหวังหลิน หวังหลินจะมอบอิสระได้ แต่เพราะเจ้าปิศาจโบราณเป้ยหลัวจึงเป็นไปไม่ได้ที่ปลดปล่อยผนึกออกมาเว้นแต่หวังหลินจะบรรลุระดับบ่มเพาะขึ้นมาสูงกว่านี้
อย่างไรก็ตามเจ้าเศษมารมีความคิดอื่น ตราบใดที่หวังหลินให้อิสระกับมัน มันมั่นใจว่าสามารถทำลายผนึกของปิศาจโบราณเป้ยหลัวได้ภายในหลายไม่กี่ร้อยปี ซึ่งในเวลานั้นมันจะเป็นอิสระอย่างแท้จริง!
เจ้าเศษมารเข้าไปในศีรษะหวังหลิน เพลิงมารปรากฏในแววตาหวังหลินพร้อมกับเดินเข้าไปหาร่างเทพตรงหน้า เขาไม่ได้ใช้วิชาอันใดและตรงเข้าไปโยนกำปั้นใส่
หวังหลินตอนนี้อยู่ในภาวะแยกกันชั่วคราว ร่างกายถูกเจ้าเศษมารควบคุมและพลังปราณสวรรค์ทั้งหมดในร่างเปลี่ยนเป็นปราณปิศาจในพริบตา เมื่อวิญญาณของเจ้าเศษมารเข้าไปในร่างกายแล้ว มันจึงเปลี่ยนเป็นพลังมารทั้งหมด
กำปั้นบรรจุพลังอำนาจของเศษมารและพลังของเกราะมาร กำปั้นเปลี่ยนเป็นมังกรที่เกิดขึ้นจากแสงสีดำ พุ่งเข้าหาร่างเทพ
มือขวาร่างเทพสร้างผนึกขึ้นและชี้มาข้างหน้า ปราณสวรรค์รอบๆพลันควบแน่นก่อเกิดเป็นวังวนยักษ์ วังวนพุ่งเข้าหามังกรดำและพริบตานั้นทั้งสองฝ่ายก็ไม่เกิดขึ้นอะไรขึ้น
ร่างเทพถอนฝ่ามือและอ้าแขนออก แต่ละข้างสร้างผนึกที่แตกต่างกัน พลังปราณไม่มีที่สิ้นสุดควบรวมตัวกันมาที่นี่จากทั้งดาวพันมายา มันใช้วิธีลึกลับเปลี่ยนพลังปราณธรรมดาให้กลายเป็นปราณสวรรค์
ปราณสวรรค์หนาแน่นเกินไปราวกับมันได้กลายเป็นรูปร่างและควบแน่นอย่างบ้าคลั่งเหนือฝ่ามือขวาของร่างเทพ ในพริบตาเดียวก็พลันเกิดช่องว่างขึ้นในวงโคจรของพลังปราณบนดาวพันมายา!
ในเสี้ยววินาทีนี้ ดาวพันมายากลับไร้ซึ่งพลังปราณ!
พลังปราณทั้งหมดถูกแปรเปลี่ยนกลายเป็นปราณสวรรค์และสร้างเป็นทรงกลมสีขาวนวลเหนือฝ่ามือของร่างเทพตนนั้น
วิธีนี้ทำให้คิ้วหวังหลินขมวด แต่เจ้าเศษมารควบคุมร่างเขาพลันยิ้มเย็นชา “ก็แค่วิชาแปลงเทพ เป็นแค่วิชาที่แตกกิ่งก้านมาจากเผ่ามารโบราณและเจ้ายังกล้ามาแสดงมันต่อหน้าข้า!”
ดวงตาหวังหลินสงบนิ่งแต่พลังมารรอบตัวเขายิ่งรุนแรงขึ้น ภายใต้การควบคุมของเจ้าเศษมาร หวังหลินชี้ไปที่ท้องฟ้าและเอ่ยเสียงขึ้น “มารโบราณ!”
สองคำที่เอื้อนเอ่ยขึ้นมาเป็นภาษาของคำสั่งโบราณ ในเสี้ยววินาทีนี้แขนขวาหวังหลินเปลี่ยนเป็นกรงเล็บและถูกห้อมล้อมด้วยเพลิงมาร จากนั้นมันหลุดจากร่างเขาและสร้างเป็นกรงเล็บปิศาจยักษ์ยาวกว่าสิบฟุต
กรงเล็บยื่นเข้าหาพื้นดินเบื้องล่าง หวังหลินกล่าวออกมาเป็นภาษาโบราณ “แยกวิญญาณดวงดาว!”
ในชั่วจังหวะนั้นดาวพันมายาพลันสั่นเทาและกลิ่นอายโบราณเริ่มเพิ่มพูนขึ้น การคว้าของเจ้าเศษมารสามารถดึงวิญญาณของดาวพันมายาออกมาได้
“หากเจ้าจะใช้พลังปราณทั้งหมดบนดาว เช่นนั้นข้าจะใช้วิญญาณของดาวเคราะห์เลยแล้วกัน! มาดูกันว่าอันไหนจะแข็งแกร่งกว่า!” เจ้าเศษมารเอ่ยเสียงหัวเราะและปลดปล่อยเพลิงมารจำนวนมากอย่างน่าอัศจรรย์
แม้ว่าร่างเขาจะถูกเจ้าเศษมารควบคุมอยู่ หวังหลินยังเชื่อมต่อกับร่างกายโดยตรง หวังหลินรู้สึกประทับใจวิชาแยกวิญญาณดวงดาวของมารโบราณอย่างลึกซึ้งและทำให้เขาได้รับความเข้าใจบางอย่าง