791. จุดประสงค์

ทุกครั้งที่เกิดวิกฤติขึ้นสำหรับชายผมขาว เขาจะกลายร่างเป็นรูปปั้น เมื่อเขาออกจากสถานะนั้นรูปกายก็จะเปลี่ยนไปและอายุก็จะน้อยลงไปอีก

จากเริ่มต้นด้วยร่างชายชรา กลายเป็นชายวัยกลางคนและตอนนี้ก็เป็นชายหนุ่ม เหตุการณ์อันแปลกประหลาดนี้ส่งผลให้เหล่าเซียนรอบข้างรู้สึกอยากจะหนีออกไป

หวังหลินเคร่งเครียดมากขึ้นพร้อมกับจ้องมองไปยังชายหนุ่ม ตอนที่เขาปรากฏขึ้นฝ่ามือขวาก็สัมผัสไปยังรูปปั้นที่แตกหัก รูปปั้นนั้นหลอมละลายลงเปลี่ยนกลับเป็นหอกในมืออีกครั้ง

ชายหนุ่มมองมาหวังหลินด้วยรอยยิ้มมืดมน ร่างกายกระพริบวาบและเชื่อมต่อผสานกับโลกพลางหายไปอย่างไร้ร่องรอย

วินาทีถัดมาชายหนุ่มก็ปรากฏเบื้อหน้าเซียนขั้นมายาหยินคนหนึ่งที่อยู่ไกลออกไป สีหน้าของเซียนขั้นมายาหยินเปลี่ยนไปและรีบถอยหนี

ไม่ใช่เพียงแค่เขาเท่านั้นแต่เซียนรอบด้านทั้งหมดต่างก็ถอย

รอยยิ้มที่ฉาบบนใบหน้าชายหนุ่มยิ่งน่าขนลุกมากขึ้น เขาจ้วงแทงหอกออกมาพลันเกิดระลอกคลื่นในช่องว่าง ห่างออกไปไม่ไกลนักร่างเซียนมายาหยินผู้นั้นก็ถูกบังคับให้ออกมา ใบหน้าซีดจางแต่ยังหนีต่อไป แต่แล้วร่างก็สั่นสะท้านในทันที ร่างกายระเบิดเกิดเสียงดังกึกก้อง กายเนื้อและโลหิตถูกดูดกลืนเข้าไปในปากของชายหนุ่มพร้อมกับวิญญาณดั้งเดิม

แม้แต่ผิวหนัง กระดูก เลือดเนื้อ…ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย

ทั้งหมดเกิดขึ้นในพริบตา ร่างชายหนุ่มสั่นไหวอีกครั้งและเคลื่อนไหวพ้นผ่านเหล่าเซียนรอบข้างโดยมิอาจคาดเดาได้ ทุกครั้งที่เขาปรากฏตัวจะต้องมีเซียนตายลงหนึ่งคน

ชายชราผู้ลึกลับที่ควบคุมร่างหวังหลินปล่อยลมหายใจออกมาและพุ่งตัวออกไปดุจสายฟ้า ฝ่ามือขวาสร้างผนึกขึ้นพลางชี้ตรงไปยังท้องฟ้าและตะโกน “รวบรวม!”

ประกายแสงสีม่วงปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าและรวมกันในฝ่ามือขวาของหวังหลิน เพียงกระพริบตา ลูกไฟสีม่วงก็ก่อตัวขึ้น มีลำแสงสีม่วงออกมาจากลูกไฟนั้นและมีหมอกบางๆอยู่ภายในทำให้มันดูงดงามยิ่งนัก

“แพร่กระจาย!” เสียงแหบแห้งตะโกนออกมาจากปากหวังหลินพร้อมกับลูกไฟสีม่วงสลายหายไปทำให้เกิดคลื่นกระแทกเริ่มพุ่งออกมาทุกทิศทาง

คลื่นกระแทกบรรจุพลังดั้งเดิมไปด้วย เมื่อมันแผ่ขยายออกไปเหล่าเซียนโดยรอบทุกคนรู้สึกถึงพลังคลื่นกระแทกกระทบร่างกาย พลังนี้แข็งแกร่งมากจนเหล่าเซียนทุกคนต้องถอยหนีอย่างรวดเร็ว

แม้แต่เฉินกงฮู่ จางกงเล่ยและคนอื่นๆก็เหมือนกัน

พริบตานั้นในระยะห้าลี้จึงมีเพียงแค่หวังหลินและชายหนุ่มเท่านั้น

ชายหนุ่มเลียริมฝีปาก ปานแดงปรากฏขึ้นบนใบหน้า แม้ครั้งนี้จะสั้นมากแต่เขาก็กลืนกินเหล่าเซียนไปมากกว่ายี่สิบคน แววตาสว่างขึ้น แทนที่จะต่อสู้กับหวังหลิน เขาพุ่งไปหาเซียนคนอื่นต่อไป

หวังหลินได้เสียงสาปแช่งของชายชราอยู่ในใจ ร่างเขาพุ่งออกมาและตะโกนเสียงดัง “ขุนนางเทพฉิงชุ่ยอันยิ่งใหญ่จะกลืนกินเซียนรุ่นหลังเพื่อแค่ฟื้นฟูระดับบ่มเพาะน่ะรึ? ถ้าเจ้ามีความสามารถจริงๆ มาสู้กับข้าสิ อย่าไปทำตัวเองอับอายขายขี้หน้าเลย!”

เด็กหนุ่มหันหลังกลับมาด้วยความตกตลึง แววตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน “ข้าไม่ใช่ฉิงชุ่ย!”

“โกหก เจ้าคือฉิงชุ่ย! ฉิงชุ่ย! ฉิงชุ่ย!” เสียงชายชรายังคงออกมาจากหวังหลินอย่างต่อเนื่อง

เจตนาฆ่าในสายตาของชายหนุ่มเริ่มแข็งแกร่งขึ้น เขาหันหลังกลับและเริ่มไล่ล่าเหล่าเซียนที่กำลังหลบหนีไป

ชายชราในร่างหวังหลินถอนหายใจ “ทายาทแห่งแคว้นวารีกระจ่างไม่อาจแม้แต่จำชื่อตัวเองได้ ช่างน่าเศร้าจริงๆ!” อย่างไรก็ตามชายหนุ่มไม่ได้สนใจ เขาหายตัวไปและกลืนกินเหล่าเซียนต่อ

หวังหลินเห็นความรังเกียจบนวิญญาณดั้งเดิมของชายชราได้อย่างชัดเจนและเขาก็หายตัวไปในความว่างเปล่า ปรากฏตัวอีกครั้งด้านข้างเซียนขั้นเทวะที่อยู่ไกลออกไป

“หากเจ้ากำลังจะกลืนกิน ข้าจะขับไล่พวกเขาออกไป!” ร่างกายหวังหลินเคลื่อนไหว ภายใต้สายตาหวาดกลัวของเซียนเทวะคนนั้น หวังหลินเตะร่างอีกฝ่ายในทันที

พลังรุนแรงปรากฏตัวรอบตัวเซียนขั้นเทวะ เขาผสานเข้ากับโลกจริงๆและหายไปในชั่วพริบตา

หวังหลินไม่หยุดยั้ง หลังจากที่เขาเตะเซียนผู้นั้นออกไป พลันปรากฏตัวต่อหน้าเซียนอีกคนและเตะอีก

ดังนั้นหวังหลินและชายหนุ่มล้มเลิกการต่อสู้กันเองเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงสุด ฝ่ายหนึ่งกำลังกลืนกิน ขณะที่อีกคนส่งเหล่าเซียนออกไป พวกเขาต่างแข่งขันกันด้วยความเร็ว

ขณะเฉินกงฮู่หลบหนีไปเขาก็เริ่มใช้เคลื่อนที่พริบตา อย่างไรก็ตามก้าวพริบตานั้นก็ถูกขัดจังหวะทันทีและเขาถูกบังคับให้ออกจากช่องว่าง เวลาเดียวกันนั้นชายหนุ่มชั่วร้ายปรากฏข้างกายเขาและฝ่ามือเด็กหนุ่มยื่นเข้าหาศีรษะ

ใบหน้าเฉินกงฮู่เต็มไปด้วยความโหดร้าย เขาเป็นคนหยิ่งผยองอยู่แล้ว ฝ่ามือสร้างผนึกสายฟ้าขึ้นมา

สายฟ้านี้มีสีแดงเข้ม ขณะปรากฏขึ้นก็ทำให้เกิดระลอกคลื่นในอวกาศราวกับสายฟ้านับไม่ถ้วนถูกรวบรวมมาจากทั่วทุกทิศทุกทาง

เฉินกงฮู่มีสายฟ้านี้เพียงเส้นเดียวเท่านั้นและนี่เป็นจุดสูงสุดของการบ่มเพาะแล้ว เขาได้รับสิ่งนี้หลังจากได้รับความเข้าใจจากหวังหลิน เขาใช้เวลาหลายปีในการค้นหาสายฟ้าดั้งเดิมและยังคงกลั่นสกัดมันภายในร่างกายตลอดเวลา

หลังจากผ่านไปหลายปี เขาก็สามารถหล่อหลอมสายฟ้าได้เพียงเส้นเดียว สายฟ้านี้ยังไม่สมบูรณ์ซึ่งเป็นสาเหตุว่าทำไมเขาไม่ใช้มันในการต่อสู้มาก่อน

สายฟ้านี้คือความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจิตใจ เพราะสายฟ้านี้คือสิ่งที่ที่เขาเชื่อในตัวหวังหลิน ในความคิดเขาคำแนะนำของหวังหลินนั้นแม่นยำมาก เขามั่นใจว่าตราบใดที่เขาขัดเกลาสายฟ้านี้เป็นเวลานาน สักวันหนึ่งเขาจะสามารถค้นหาต้นกำเนิดสายฟ้าได้

ทว่าในช่วงจังหวะความเป็นความตาย ไม่มีเวลาคิดอะไรมากนักจึงตัดสินใจใช้สายฟ้านี้

แม้แต่ชายหนุ่มชั่วร้ายก็ยังประหลาดใจเมื่อเห็นสายฟ้าเส้นนี้ อย่างไรก็ตามรอยยิ้มเย็นชาไม่ได้ลดลงเลยพลางใช้มือยื่นออกไปตรงๆ

เฉินกงฮู่ร้องคำรามขณะที่สายฟ้ายิงออกมาจากฝ่ามือมันก่อให้เกิดประกายสีแดงออกมา ชายหนุ่มพ่นหายใจเย็นเยียบและจับสายฟ้านี้ก่อนที่จะบีบมันให้แตกสลายด้วยฝ่ามือ

เฉินกงฮู่ใช้โอกาสนี้ถอยกลับโดยไม่ลังเล หวังหลินมองเห็นเฉินกงฮู่จากระยะไกล แม้ว่าจะไม่สามารถควบคุมร่างกายตนเองได้ แต่เขาสามารถสื่อสารกับชายชราลึกลับได้

“ช่วยเขา!” วิญญาณหวังหลินส่งข้อความออกมา

วิญญาณของชายชราพ่นลมหายใจออกมาแต่ก็ไม่ปฏิเสธ หลังจากเตะเซียนข้างๆออกไป เขาผสานเข้ากับโลกและปรากฏตัวหน้าเฉินกงฮู่ ฝ่ามือขวาสร้างผนึกปะทะกับชายหนุ่มชั่วร้ายที่กำลังเข้ามา

เสียงดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ ชายหนุ่มชั่วร้ายถอยห่างออกไปและหวังหลินก็ถอยกลับเช่นกัน ทว่าเขาเตะส่งไปที่เฉินกงฮู่ที่กำลังตื่นตระหนกอยู่ ทั่วร่างเฉินกงฮู่ลอยผ่านอากาศพร้อมกับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ผสานเข้ากับโลกและหายตัวไป

ชายหนุ่มชั่วร้ายมองมาหวังหลินอย่างเย็นชา ร่างกายสั่นไหวและเริ่มแยกออกมา ในพริบตาร่างแยกทั้งสามสิบสองร่างที่ถูกทำลายในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

หลังจากร่างแยกปรากฏขึ้น พวกมันแยกย้ายกันไปทันทีและแต่ละร่างก็เคลื่อนที่เร็วมากไปยังเหล่าเซียนที่กำลังหลบหนี

หวังหลินรู้สึกชัดเจนว่าวิญญาณดั้งเดิมของชายชราสั่นไหวและแผดเสียงคำรามออกมา เขาควบคุมร่างหวังหลินและพุ่งทะยานไปบนท้องฟ้าพร้อมกับอ้าแขนออก พลังดั้งเดิมเริ่มแพร่กระจายบ้าคลั่งเข้าไปในโลกและในไม่นานราวกับมันได้เข้ามาแทนที่โลกใบนี้

ราวกับว่าในเวลานี้หวังหลินกลายเป็นโลกทั้งใบ ดวงตาเผยแสงประหลาดออกมาพลางกล่าวพึมพำ “วิชาเทพ จงหายไป!”

พลังดั้งเดิมเกิดขึ้นรอบๆเหล่าเซียนที่กำลังหนีทั้งหมดในทันที

เสียงมาจากร่างหวังหลินอีกครั้ง “วิชาเทพ กระจาย!”

ในทันใดนั้นเซียนทุกคนก็ถูกล้อมรอบด้วยพลังดั้งเดิมและถูกบังคับให้ผสานเข้ากับโลก ราวกับว่ามีมือยักษ์ที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งกำลังละเล่นกับโลกใบนี้

หากมองจากด้านบนจะเห็นได้ชัดว่ามีเซียนได้หายไปทีละคน แทบในพริบตาเกือบไม่เหลือเซียนอยู่อีกแล้ว

มีเพียงชายหนุ่มและร่างแยกทั้งสามสิบสองร่างเท่านั้นที่ยังคงอยู่

หวังหลินรู้สึกว่าวิญญาณดั้งเดิมของชายชรานั้นอ่อนแอมากและสามารถหายไปได้ทุกเมื่อ ราวกับตะเกียงที่น้ำมันกำลังจะหมด

‘บัดซบ ครั้งนี้ข้าทำเสียไปหมด!’

ดวงตาชายหนุ่มเผยลำแสงสีแดงและเขาก้าวตรงไปหาหวังหลิน

“เนื่องจากเจ้ารนหาที่ตาย ข้าก็จะทำตามความปรารถนาของเจ้า!” ชายหนุ่มขยับเข้ามาและโยนหอกในมือ ออกไป หอกพุ่งใส่หวังหลินจนกลายเป็นลำแสงสีดำ

หนังศีรษะหวังหลินด้านชาและวิญญาณชายชราควบคุมร่างกายหวังหลินให้หลบหนี

ชายหนุ่มชั่วร้ายไล่ตามอย่างใกล้ชิด ชายชราลึกลับควบคุมร่างกายของหวังหลินผสานกับโลกและหายไปในพริบตา

ทว่าชายหนุ่มข้างหลังเขาก็ผสานเข้ากับโลกและไล่ตามชายชราไปด้วยเช่นกัน

พวกเขาสองคนรวดเร็วมาก ข้ามผ่านชิ้นส่วนแดนสวรรค์นับไม่ถ้วนในเสี้ยววินาที ชายหนุ่มชั่วร้ายค่อยๆเผยสีหน้าดูถูกและเอ่ยขึ้น “ตั้งแต่วินาทีที่เจ้าปรากฏตัวข้าก็รู้ว่าจุดประสงค์ของเจ้าคือการนำข้าไปสู่ร่างกายที่แท้จริงของเจ้า ไม่ว่าอะไรก็ตาม ข้าจะไปกับเจ้าและกลืนกินเจ้า มันดีกว่าการฟื้นพลังด้วยเซียนนับไม่ถ้วนที่นี่ยิ่งนัก!”