955. ศิษย์สายในของสำนักซากศพ

ขณะที่ระลอกคลื่นแพร่กระจาย หวังหลินก้าวเดินออกมาอย่างสงบนิ่งกระทั่งไม่มองชายหนุ่มเสื้อฟ้า เขามองแต่เพียงอาการบาดเจ็บของเล่ยจีและเด็กหัวโตใกล้ถึงขอบเหวแห่งความตายเท่านั้น

หลังจากเห็นรอยฝ่ามือสีดำบนแผ่นหลังเด็กหัวโต แววตาหวังหลินกระพริบเย็นเยียบ

แขนขวายื่นออกไปคว้าเด็กหัวโต จากนั้นฝ่ามือขวากระแทกเข้าใส่ส่งพลังดั้งเดิมจำนวนมากเข้าไป

สีหน้าเด็กหัวโตเปลี่ยนเป็นสีแดงและกระอักโลหิตสีดำจำนวนมากออกมา โลหิตทั้งยังส่งกลิ่นเหม็นรุนแรง

ตอนนี้ชายหนุ่มเสื้อฟ้ายังคงกินผลเชอร์รี่ ร่างเอนกานชี้ใส่หวังหลิน “ซุนโกวจื่อ เจ้าครอบครองร่างเผ่ามารยักษ์นานพอจนใช้ระดับบ่มเพาะตัวเองได้แล้ว ไปฆ่าคนที่ดูถูกข้าคนนั้นซะ”

ร่างเผ่ามารยักษ์ด้านข้างชายหนุ่มเผยท่าทีเคารพและเอ่ยขึ้น “ตามที่ท่านสั่งการ!”

เขาหันกลับมาจ้องหวังหลินด้วยจิตสังหาร ก้าวเท้าไปข้างหน้ากำหมัดเข้าไปใกล้พลางยิ้มกว้าง

พอเข้าไปใกล้พอ สหายตัวยักษ์นามว่าซุนโกวจื่อใช้แขนขวาสร้างผนึกปรากฏมหาสมุทรยักษ์ใต้ฝ่าเท้า คลื่นลูกยักษ์ก่อตัวในมหาสมุทรราวกับเขากำลังเคลื่อนที่ด้วยคลื่น

“ไอ้หนูจงตายซะ!” ขณะที่แขนขวากดไปข้างหน้า มหาสมุทรเดือดพล่านและรวมกันที่แขนขวาเปลี่ยนกลายเป็นมังกรทะเลพุ่งเข้าใส่หวังหลินพร้อมส่งเสียงคำราม

วินาทีที่มังกรทะเลพุ่งออกไปมันส่งกลิ่นคาวทะเลออกมาด้วย หวังหลินประทับแขนขวาอยู่บนแผ่นหลังเด็กหัวโตอยู่และกระทั่งไม่มองมังกรทะเลของเจ้าร่างยักษ์ด้านหลัง

ร่างยักษ์คนนี้เป็นเพียงเซียนขั้นส่องสวรรค์ระดับต้นเท่านั้น แม้หวังหลินไม่ได้ใช้ร่างเทพโบราณห้าดาวก็คงไม่ยากนักที่เขาจะสังหารเจ้ายักษ์คนนี้ด้วยระดับบ่มเพาะในปัจจุบัน

แม้ร่างกายของเผ่ามารยักษ์จะแข็งแกร่ง อย่างไรมันก็ห่างชั้นเมื่อเทียบกับร่างเทพโบราณ หวังหลินโบกแขนขวา พลังแข็งแกร่งพุ่งพล่านออกไป

พลังสายนี้มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าแต่วินาทีที่หวังหลินโบกสะบัด จึงเกิดเสียงแตกร้าวออกมาจากอวกาศระหว่างเขาและเจ้าร่างยักษ์ ราวกับอวกาศตรงส่วนนั้นแตกกระจาย

ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้ดวงตาเด็กหนุ่มชุดฟ้าต้องหรี่แคบและอดไม่ได้ที่จะหยุดชะงักไปหนึ่งจังหวะ

ส่วนเจ้าร่างยักษ์นั้น ขณะมังกรทะเลจากวิชาเซียนพุ่งออกไป มันเผชิญเข้ากับพลังเหนือจินตนาการ มังกรทะเลสั่นเทาและร้องเสียงฟ่อโหยหวน ตายลงระหว่างทางและถูกพลังมหาศาลผลักกลับมา

เกล็ดบนร่างหลุดลอกและสลายกลายเป็นสายน้ำ ส่วนเจ้ามังกรทะเลโดนผลักกลับไปอย่างต่อเนื่องและสลายหายไปอย่างสิ้นเชิง

เจ้าร่างยักษ์หรี่คาแคบลง มันต้องการหลบหลีกแต่สายเกินไปแล้ว เมื่อมังกรทะเลถูกผลักกลับมา หน้าอกจมลึกและกระอักโลหิตคำโต จากนั้นมันรีบถอยอย่างรวดเร็ว

ข้างในร่างเกิดการระเบิดดังกึกก้อง การระเบิดทุกครั้งจะทำให้หมอกโลหิตจำนวนมากพ่นออกไปจากร่างกาย

ร่างเปื้อนเลือดในเวลาไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและเมื่อเห็นแขนซ้ายหวังหลินยื่นเข้ามาหา เขาก็หมดความคิดทันที

“ปรมาจารย์น้อย ช่วยข้าด้วย!!”

เด็กหนุ่มชุดฟ้าใบหน้ามืดมน จากนั้นยืนขึ้นคว้าก้านเชอร์รี่ บีบมือและผลเชอร์รี่ทั้งหมดระเบิดทันที เมล็ดนับไม่ถ้วนกลายเป็นของเหลวสีแดงพุ่งใส่หวังหลิน

ระหว่างทางเมล็ดเชอร์รี่เปลี่ยนกลายเป็นกะโหลกเขียว ล้อมรอบด้วยของเหลวสีแดงส่งเสียงกรีดร้องแหลมระเบิดออกมา

ทว่าเด็กหนุ่มเสื้อฟ้าลงมือช้าไป ราวกับชายเผ่ามารยักษ์สูญเสียการควบคุมร่างไปแล้ว ดวงตาหวาดกลัวและถูกดึงเข้าหาหวังหลิน

เขาถูกดึงเร็วมากและมาใกล้หวังหลินในพริบตา แขนซ้ายตีเข้าใส่ร่างยักษ์นั้นเบาๆ ดวงตาอีกฝ่ายสลัวลงและรู้สึกถึงพลังเหนือจินตนาการกำลังเขย่าร่างกายจนทำให้วิญญาณดั้งเดิมหลุดออกมา

วินาทีที่วิญญาณหลุดลอยออกมา หวังหลินคว้าเอาไว้ดุจกรงเล็บและไม่ว่าวิญญาณดวงนั้นจะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่สามารถหนีรอดไปได้ หวังหลินยกเท้าเตะเข้าใส่ร่างเผ่ามายักษ์ มันลอยเข้าไปปะทะกับกะโหลกเขียวครอบของเหลวสีแดงที่กำลังพุ่งเข้ามา

เกิดการระเบิดสั่นสะเทือนสวรรค์ ร่างใหญ่ยักษ์ระเบิดกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยนับไม่ถ้วน ทว่าเนื่องจากพลังดึงดูดแปลกประหลาดจากกะโหลกเขียว แทนที่เศษซากนั้นจะกระจัดกระจาย มันกลับถูกกะโหลกเขียวดูดซับเข้าไปอย่างสิ้นเชิง

ทั้งหมดนี้ฟังดูเชื่องช้าแต่เกิดขึ้นเพียงกระพริบตา ตั้งแต่ต้นจนจบหวังหลินยังใช้แขนขวาอยู่บนแผ่นหลังเด็กหัวโต หมอกควันสีดำจำนวนมากโผล่ออกมาจากศีรษะเด็กหัวโต

กลิ่นอายแห่งความตายค่อยๆหายไปและถูกแทนที่ด้วยชีวิตชีวา

“ท่านเป็นใคร ขอรับ?” เมื่อเห็นเรื่องทั้งหมดเด็กชุดฟ้าความคิดสั่นไหว เขารู้ว่าไม่มีทางที่เซียนธรรมดาทั่วไปจะสามารถสังหารเซียนขั้นส่องสวรรค์ระดับต้นได้ง่ายๆ โดยเฉพาะคนที่ครอบครองร่างเผ่ามารยักษ์นั้นด้วยแล้ว

ไม่ว่าจะมองดูตรงหน้าเช่นไร เขาก็เป็นเพียงเซียนขั้นส่องสวรรค์ระดับต้นเท่านั้น

หวังหลินไม่ได้ตอบคำถามชายหนุ่มชุดฟ้า เขายกแขนขวาขึ้นมาประทับลงแผ่นหลังเด็กหัวโตอีกครั้ง คราวนี้หมอกผิดเพี้ยนผุดออกมา!

หลังจากฝ่ามือร่อนลงแผ่นหลังเด็กหัวโต รอยฝ่ามือสีดำก็เคลื่อนไหวอย่างไม่คาดคิด จากนั้นวิญญาณสีดำห้าดวงก่อรูปเป็นฝ่ามือและพยายามกลืนกินแขนของหวังหลิน

หวังหลินสีหน้าเป็นปกติ เสียงกรีดร้องระเบิดออกมาดังกึกก้องพร้อมกับวิญญาณห้าดวงตายลงไป

ควันสีดำมากมายผุดออกมาจากแผ่นหลังเด็กหัวโต เขารู้สึกราวกับโลหิตไหลย้อนคืน ร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรงจนกระทั่งกระอักเศษโลหิตสีดำขนาดใหญ่ออกมา โลหิตสีดำนี้หลอมละลายเหมือนเศษน้ำแข็งและสลายไป

ทั้งหมดนี้ใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น หวังลินถอนฝ่ามือจากนั้นมองเด็กหนุ่มชุดฟ้าด้วยสายตาเยือดเย็นและก้าวไปข้างหน้า

สีหน้าเด็กหนุ่มชุดฟ้าเปลี่ยนไปมหาศาล ไม่ต้องออกคำสั่ง เผ่ามารยักษ์ก็รีบล่าถอย สายตาร่างนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แม้จะรู้ว่าตัวเองแข็งแกร่งมากกว่าสหายเล็กน้อย แต่กับคนที่สามารถฆ่าสหายตัวเองได้ง่ายๆนั้นถือว่าเทียบกันไม่ได้ โอกาสต่อสู้เป็นศูนย์

ขณะล่าถอย สีหน้าชายชุดฟ้ามืดมนและร้องตะโกน “ข้าเป็นศิษย์สายในแห่งสำนักซากศพ ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด ข้าหวังว่าผู้อาวุโสจะไม่เอาความเรื่องนี้!” ขณะพูดขึ้นมา ฝ่ามือขวาสร้างผนึก ควันสีเขียวผุดออกมาจากร่างกายเข้าไปในมือขวาอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวแขนขวาก็ปกคลุมอยู่ในแสงสีเขียว

‘สำนักซากศพ!’ หวังหลินสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

ชายหนุ่มชุดฟ้าเผยสายตาโหดเหี้ยม ใช้โอกาสที่หวังหลินชะงักนี้โบกสะบัดฝ่ามือโดยไม่ลังเล พลางร้องตะโกน “กงล้อเทพหยินห้าภูติ!”

ลำแสงสีเขียวห้าสายโผล่ออกมาจากฝ่ามือกลายเป็นภูติห้าตัว พวกมันร้องโศกเศร้าจากนั้นเปลี่ยนเป็นรอยฝ่ามือสีเขียวพุ่งเข้าใส่หวังหลิน

ภูติห้าตัวเผยสีหน้าโหดร้าย กลิ่นอายทรงพลังยิ่งยวดแพร่กระจายออกมาเข้าใกล้หวังหลินในพริบตา

หวังหลินโบกสะบัดมืออย่างลวกๆ สายลมรุนแรงทรงพลัดพัดผ่านใส่รอยฝ่ามือพวกนั้น

ฝ่ามือระเบิดขึ้น ภูติห้าตัวกรีดร้องโหยหวน หวังหลินก้าวไปข้างหน้า แขนขวากำหมัดโยนออกไปอย่างโหดเหี้ยมรุนแรง!

เสียงดังสนั่นกึกก้อง พายุพัดผ่าน ชายหนุ่มชุดฟ้าใบหน้าซีดเซียวแต่ไม่ตื่นตระหนก เขามองหวังหลินอย่างละเอียดจากนั้นประทับฝ่ามือลงไปบนร่างเผ่ามารยักษ์เบื้องล่าง

ร่างยักษ์ตนนั้นสั่นสะท้านและเผยสีหน้าขมขื่น ฝ่ามือสร้างผนึกชี้ขึ้นไปเอ่ยเสียงกึกก้อง

“ความสามารถทางสายเลือดของเผ่ามารยักษ์!”

ขณะเอ่ยขึ้นมา ร่างยักษ์สั่นสะท้านและเกิดรอยร้าวระหว่างคิ้ว ลำแสงชั่วร้ายปรากฏขึ้นมาแต่ไม่ได้โจมตีหวังหลิน มันห่อหุ้มล้อมรอบชายหนุ่มชุดฟ้าแทน จากนั้นปรากฏวังวนขึ้นเบื้องหลัง

วังวนปรากฏขึ้นมาโดยไม่มีคำเตือนและไม่มีแรงดึงดูดโผล่ออกมาด้วย ทว่าชายหนุ่มชุดฟ้าก้าวเข้าไปในวังวนทันที

“ความสามารถทางสายเลือดของเผ่ามารยักษ์!” หวังหลินพ่นลมหายใจเย็นจากนั้นกวัดแหว่งหมัดขวา เกิดพายุรุนแรงยิ่งพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มในวังวน

วินาทีนั้นร่างเผ่ามารยักษ์กำหมัดแน่น พลังดั้งเดิมในร่างหวนคืนทำให้วิญญาณดั้งเดิมไม่มั่นคง วิญญาณและร่างกายไม่สมดุลจึงทำให้พลังดั้งเดิมพุ่งเข้าไปในดวงวิญญาณ เขาต้องทนรับกับความเจ็บปวดจากนั้นวิญญาณก็ระเบิด!

การระเบิดของวิญญาณดั้งเดิมทำให้เกิดพลังทำลายล้างและส่งผลกระทบต่อทั้งร่างทันที จากนั้นร่างกายก็ระเบิดไปด้วย!

พลังระเบิดพุ่งออกไปแต่ไม่ได้กระจัดกระจาย ทั้งหมดตรงเข้าหาหวังหลิน

พลังทำลายล้างกวาดผ่านไปดุจพายุรุนแรงเพื่อพยายามจะหยุดหวังหลิน เบื้องหลังพลังทำลายล้างคือวังวนที่กำลังจางหาย ชายหนุ่มชุดฟ้าเผยสีหน้าเยาะเย้ย

“ข้าไม่สนว่าเจ้าเป็นใคร ข้าจะหาชื่อเจ้า! เจ้าจะตายเพราะมาตอแยสำนักซากศพ!” ชายหนุ่มชุดฟ้าเอ่ยน้ำเสียงมืดมน ร่างค่อยๆหายวับไป

หวังหลินสีหน้าสงบนิ่ง วินาทีที่พลังระเบิดกวาดผ่านเข้ามาหา เขาตบกระเป๋านำราชรถสังหารเทพคันที่สามที่ไม่ได้ใช้มานานออกมา!

มันเปลี่ยนกลายเป็นผีเสื้องดงามเสียงดังปัง!