ตอนที่ 1047 : สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพันธมิตรอสูรอวกาศ

“หือ บางทีเจ้าอาจจะไม่รู้ว่าข้าเป็นใคร” เสียงนั้นพูดต่อ “ข้าคือ เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ จาก พันธมิตรอสูรอวกาศ ก่อนหน้านี้ข้าอยู่ดวงดาวอีกดวงและข้ามาที่นี่เพราะข้ารู้ว่า พันธมิตรแดนเหนือ กล้าโจมตีพวกเรา จากบทสนทนาที่ข้าได้ยินมาจากสิ่งมีชีวิตอื่นจาก พันธมิตรแดนเหนือ”

“ขอบคุณ เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ” อสูรเขาทองตอบกลับด้วยความเคารพพร้อมกับก้มหน้า

“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า” เขาตอบกลับ “เจ้านั้นน่าสงสาร เจ้าคงไม่มีที่ให้กลับไป? ใช่รึเปล่า?”

“ไม่ ข้าไม่มี” อสูรเขาทองพูดขึ้น “ข้าอยู่ผู้เดียวมาตลอดตั้งแต่เกิด และข้าไม่เคยได้กลับไปยัง พันธมิตรอสูรอวกาศ”

หลัวเฟิง กลัวว่าจะโดนมองออกแต่เขาก็นึกถึงสิ่งที่ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดไว้ก่อนหน้านี้…หลังจากที่เป็นผู้อมตะแล้วจิตวิญญาณจะหลอมรวมเข้ากับพลังอมตะและแม้แต่ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ก็ไม่อาจที่จะรู้ได้ว่าอสูรเขาทองนั้นคือ หลัวเฟิง หรืออสูรเขาทองจริงๆ แต่จักรวาลเสมือนนั้นแข็งแกร่งทุกด้าน ตัวตนของเราสามารถที่จะรู้ได้จากการเชื่อมต่อ

ถ้าศัตรูของเผ่าพันธุ์อื่นพยายามเชื่อมต่อไปยังส่วนตรวจสอบของจักรวาลเสมือน พวกเขาคงโดนปฏิเสธ นอกซะจากว่าจะส่งสายลับไปยังพันธมิตรหง ที่ซึ่งโดนควบคุมจิตใจไว้

จักรวาลเสมือนนั้นคือสิ่งประดิษฐ์ชั้นสูงและมันได้มีการทำงานหลายอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ แม้แต่องค์กรที่มีอำนาจที่สุดอย่างสำนักเทพอสูรบรรพกาลที่บอกว่าตัวเองคือผู้ปกป้องกฎจักรวาลก็ไม่อาจจะผลิตของแบบนี้ขึ้นมาได้ มันคือจักรวาลของการรับรู้และกฎกำเนิดจักรวาลซึ่งสามารถทำการจำลองขึ้นมาได้

“ไม่เคย?” เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ พูดขึ้นมา “เรามีสัตว์อสูรอวกาศอยู่ทั่วทุกที่ในจักรวาลและทั้งหมดต่างก็เติบโตมาแข็งแกร่งด้วยตัวเอง พวกเขาแค่ถูกนำทางกลับไปตอนที่กลายเป็นผู้อมตะ มีสิ่งมีชีวิตมากมายของ พันธมิตรอสูรอวกาศ บนดวงดาวต้นกำเนิด เจ้าไปหาพวกนั้นแล้วค่อยกลับไปยังพันธมิตรด้วยกันได้”

“แน่นอน ถ้าเจ้ารอกลับไปไม่ได้ เจ้ากลับไปโดยตรง นี่คือพิกัดจักรวาล…นี่คือหนึ่งในศูนย์รวมของ พันธมิตรอสูรอวกาศ มันจะมีคนมาต้อนรับเจ้าและเจ้าจะมีโอกาสในการเข้าไปใน สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพันธมิตรอสูรอวกาศ”

“สถานที่ศักดิ์สิทธิ์?” ตาของอสูรเขาทองแสดงความสงสัยออกมา

“ใช่ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์! สิ่งมีชีวิตทุกตัวจะได้รับโอกาสในการเข้าไปคนละครั้งและพลังจิตใจขอเจ้าจะพัฒนาขึ้นอีกที่นั่น! เราจะมอบทรัพยากรให้ ขึ้นกับพลังและแววการเติบโต เจ้าอาจจะได้รับการดูแลพิเศษหากดูจากที่เจ้าได้แข็งแกร่งโดยไม่ต้องรับความช่วยเหลือจากเผ่า!”

อสูรเขาทองตั้งใจฟัง

“จำพิกัดจักรวาลเอาไว้” เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ พูดต่อ “เจ้าเลือกได้ว่าจะกลับไปตอนนี้หรือไม่ ข้าบอกเจ้าได้ว่าที่นั่นมีพวกของเรามากมาย และเจ้าก็มีโอกาสได้เจอกับพวกนั้นได้ตามใจเจ้า อีกอย่างแล้วระวังพันธมิตรวงแหวนหนาม ไว้ ข้าเชื่อว่าเจ้าได้ย้ายสมบัติไปไว้ที่อื่นแล้วแต่อย่าให้ร่างอมตะนี่เสียเปล่า”

อสูรเขาทองพยักหน้าตอบรับ

“เจ้าแห่งจักรวาล สามคนมาที่นี่เพราะดาบเทพ พันธมิตรวงแหวนหนาม นั้นอ่อนแอกว่าเราและที่พวกนั้นทำได้ก็แค่ส่ง เจ้าแห่งจักรวาลมาแต่ยังไงเจ้าก็ต้องระวังไว้!”

ฟู่ม!

สัตว์อสูรยักษ์ได้ก้าวเข้าไปในประตูน้ำวนและหายไป

******

คนมากมายจาก พันธมิตรหง และ พันธมิตรแดนเหนือ ได้ถอยกลับไปตอนที่ เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ และอสูรเขาทองพูดคุยกันอยู่และ ร่างมหาสมุทร ของ หลัวเฟิง เองก็มุ่งหน้าไปยังประตูน้ำวนรวดเร็วดั่งแสง

เขายังคงทำการบินอยู่ เขาถึงกับเห็นอัศวินอวกาศสองคนจากพันธมิตรหง ทั้งสองนั้นบอกเผ่าของ ร่างมหาสมุทร ไม่ได้แต่พวกเขาเดาว่าเขาเป็น เจ้าแห่งจักรวาล เนื่องจากเขากล้าอยู่เพียงลำพังแต่เพราะพวกเขาเชื่อแบบนั้น พวกเขาจึงหลีกเลี่ยงเขา

“ช่างเป็นการเดินทางที่ราบรื่นจริงๆ”

“ไม่มีการต่อสู้เลยสักนิด”

ร่างมหาสมุทร ได้บินออกจากประตูน้ำวนและได้กลับมายังโลกภายนอก

“มันไม่มีแรงกดดันเลยสักนิด พวก พันธมิตรแดนเหนือ ได้ถอยกลับไปแล้วและข้าไม่เห็นใครจาก พันธมิตรวงแหวนหนาม เลย”

ร่างมหาสมุทร ยิ้มแล้วเทเลพอร์ทตัวเองให้ไกลออกไปอีกก่อนจะกลับไปโดยใช้การเทเลพอร์ทผ่านจักรวรรดิเทพ

อสูรเขาทองได้บินห่างจากประตูไปและเขาก็บินไปยังที่ราบก่อนจะเข้าไปในป่า มันใช้เวลาอยู่นานก่อนที่จะไปถึงประตูน้ำวนและ พันธมิตรวงแหวนหนาม จะมีเวลาพอเพื่อทำการจัดเตรียม

“อสูรเขาทองของข้านั้นไม่ได้มีสมบัติหรือทาส มันเสียเวลาเปล่าในการบินกลับไปมาแบบนี้”

อสูรเขาทองกะพริบตาตัวเอง อยู่ๆ ก็ได้มีระเบิดดังก้องขึ้นมาภายในป่านั้น

ภายใต้แรงกดดันอันหนักหน่วงและการทำลายอวกาศของดวงดาวต้นกำเนิด พื้นที่แค่ไม่กี่หมื่นตารางไมล์รอบตัวเขาได้รับผลกระทบไป ต้นไม้หลายต้นโค่นล้มแต่ไม่นานทุกอย่างก็กลับมารวมกันแล้วฟื้นฟูขึ้นมา มันราวกับว่าระเบิดเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น

หลังจากนั้นอีกนาน…..

ซู่! ซู่! ซู่!

สิ่งมีชีวิตสามตัวจากเผ่าคริสตัลได้มาถึง

“มีพลังงานที่แข็งแกร่งและพวกมันควรมาจากการต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตชั้นสูง” หนึ่งในนั้นพูด “แล้วสิ่งมีชีวิตชั้นสูงนั้นไปไหน?”

“บางทีอาจจะออกไปทันทีเลยก็ได้?”

ทั้งสามมองไปรอบๆ จากนั้นก็ได้จากไป

******

เจ้าแห่งจักรวาล 9 คนจาก พันธมิตรวงแหวนหนาม ได้ไปรวมตัวกันที่ประตูโลกภายนอก

“เราต้องเอาดาบเทพของ ดาบแม่น้ำลู่ มาให้ได้ ดาบแม่น้ำลู่ นั้นเป็นสมบัติที่แท้จริงประเภทขอบเขตขั้นสูงและมันมีพลังโจมตีที่เหลือล้น ถ้าขุมกำลังใดได้ดาบเทพไป มันต้องใช้ไว้ต่อรองกับเราแน่ เราต้องเอามันกลับมาให้เร็วที่สุด ดาบทุกเล่มนั้นเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับ ดาบแม่น้ำลู่ ได้”

เจ้าแห่งจักรวาล ทั้งเก้านั้นเพิ่งจะมาถึง พวกเขารออยู่ที่นั่นอยู่นาน

“ทำไมอสูรเขาทองถึงไม่ปรากฏตัว?”

“แปลก”

******

1 วัน, 2 วัน, 3 วัน….

สุดท้ายแล้ว เจ้าแห่งจักรวาล จาก พันธมิตรวงแหวนหนาม ก็ได้มาสมทบและทำการตรวจสอบดวงดาวต้นกำเนิดและนั่นคือตอนที่พวกเขาพบว่าอสูรเขาทองไม่ได้อยู่ในดวงดาวต้นกำเนิดอีกต่อไปซึ่งสร้างความแปลกใจให้กับพวก พันธมิตรวงแหวนหนาม พวกเขาไม่รู้เลยว่าอสูรเขาทองนั้นไปที่ใด พวกเขาจึงต้องจบแผนการนี้

******

อสูรเขาทองมีร่างอมตะยาวกว่า 600 ไมล์ซึ่งมีพลังงานอันมากล้นอยู่ในตัวสำหรับสิ่งมีชีวิตชั้นสูงส่วนมาก และพวกมันไม่ได้เสียเปล่าไปแต่หลัวเฟิง มี ร่างมหาสมุทร ซึ่งมีพลังอมตะที่ไม่อาจคาดฝันได้ พลังที่มันดูดซับทันที นั้นเทียบได้กับพลังทั้งหมดของอสูรเขาทอง!

“ ร่างอมตะกลับมายังจุดกำเนิดของจักรวาลหลังจากที่ระเบิดตัวเอง ร่างมหาสมุทร ของข้าดูดซับพลังอมตะจากทะเลกำเนิดของจักรวาลซึ่งใช้เวลาน้อยกว่าการบินไปยังประตู”

หลัวเฟิง ยืนอยู่หน้าวังและมองไปยัง แม่น้ำพันสมบัติ เขายิ้มอกมา “ถ้าพันธมิตรวงแหวนหนาม ได้เตรียมการมาแล้ว ความพยายามนั้นเสียเปล่า”

ร่างมหาสมุทร นั้นสูงกว่า 5,500 ไมล์ อสูรเขาทองนั้นสูง 600 ไมล์แต่ไม่มีพลังงานเท่ากับ ร่างมหาสมุทร

หลัวเฟิง สามารถใช้ร่างมหาสมุทร ใช้เป็นคริสตัลไฟเทพกำเนิดได้และใช้มันหมดโดยไม่ต้องรู้สึกแย่อะไรเพราะเขาสามารถที่จะฟื้นฟูมันได้ในเวลาไม่นาน…

พลังงานอมตะที่มีอยู่ใน ร่างมหาสมุทร อาจจะไม่ถึง 1 ในล้านล้านของ 9 มหาสมุทรก้าวไกล

“มันไม่ใช่เพราะอสูรเขาทองนั้นตัวเล็ก มันเพราะร่างมหาสมุทร นั้นใหญ่เกินไป!” หลัวเฟิง อุทานออกมา “มันวิเศษที่มีร่างมหาสมุทร ที่มีพลังไร้ขอบเขตนี้! ไม่แปลกใจเลยว่า เจ้าแห่งจักรวาล 9 กว้างไกล ทำไมถึงได้ทัดเทียมกับพวกสมบัติที่แท้จริงขั้นสูงสุด”

ร่างอมตะที่สามารถเทียบได้กับสมบัติที่แท้จริง!

เจ้าแห่งจักรวาล 9 กว้างไกล นั้นถือว่าร้ายกาจเมื่ออยู่ภายใน 9 มหาสมุทรกว้างไกล

หลัวเฟิง ยังไม่ได้พลังแบบนั้นมา แต่ร่างมหาสมุทร ที่ไร้ขอบเขตนี้ก็มีท่าทีจะพัฒนาไปแบบนั้น

“การระเบิดตัวเอง, การฟื้นฟู…” หลัวเฟิง พึมพำ ออกมาอย่างอารมณ์ดี

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ได้ส่งเสียงมายัง หลัวเฟิง “มานี่ หลัวเฟิง”

“ครับ อาจารย์” หลัวเฟิง หันหลับมาและมองไปยังวังหลักและเทเลพอร์ทตัวเองไปที่นั่น

******

ด้านในวัง

“เจ้ากลับมาได้อย่างปลอดภัยรึเปล่า?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดและยิ้มให้ หลัวเฟิง

“ครับ” หลัวเฟิง พูดพร้อมรอยยิ้ม “โชคดีที่ท่านปรากฏตัวทัน ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน ข้าคงตกที่นั่งลำบากกว่านี้”

“มันง่ายในการจัดการสิ่งที่ข้าคาดไว้” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดขึ้น “ผู้ยิ่งใหญ่ ฟูโม่ แน่นอนว่าต้องเผชิญหน้ากับข้าหากไม่ใช่เพราะเจ้าแห่งดาวเปลวไฟ…แม้ว่าข้าจะใช้ แม่น้ำพันสมบัติ เพื่อพาเจ้าหนีมา แต่มันคงต้องใช้เวลาสักพักในการส่งเจ้าไปยังประตูน้ำวนด้วยความเร็วแสง เราจัดการออกจากที่นั่นได้โดยไม่มีเหตุอะไรแต่มันอาจจะมีผลตามมา”

หลัวเฟิง พูดขึ้น “มันเพราะท่านกับ เจ้าแห่งดาวเปลวไฟ ที่อยู่ที่นั่นที่ เจ้าแห่งจักรวาล จาก พันธมิตรแดนเหนือ ถึงได้รู้ว่าพวกเขาคงไม่มีโอกาส”

“ใช่” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พยักหน้าและอุทานออกมา “อีกอย่างแล้วดาบเทพของ ดาบแม่น้ำลู่ ก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้น! ถ้ามันเป็นสมบัติที่แท้จริงขั้นสูง ผู้ยิ่งใหญ่ ฟูโม่ คงไม่ยอมแบบนั้น! เขาอาจจะเรียก เจ้าแห่งจักรวาลระดับสูง คนอื่นมาซึ่งจะทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้น”

หลัวเฟิง พยักหน้า เขาเข้าใจว่าสมบัติที่แท้จริงขั้นสูงนั้นเพียงพอทำให้เกิดการต่อสู้ระหว่าง เจ้าแห่งจักรวาล ได้ สำหรับสมบัติที่แท้จริงขั้นสูงประเภทขอบเขต พวกมันยังไม่ปรากฏขึ้นมาเลยสักครั้งบนดวงดาวต้นกำเนิด ส่วนที่มีค่าที่สุดของ ดาบแม่น้ำลู่ นั้นคือตัวดาบหลัก และหากไม่มีตัวดาบหลัก ดาบเทพนี้อาจจะไม่ได้มีค่าเท่ากับสมบัติที่แท้จริงขั้นทั่วไป แต่ดาบเทพนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อ พันธมิตรวงแหวนหนาม พวกนั้นมีตัวดาบหลัก และดาบเทพนี้ก็สามารถพัฒนาตัวดาบหลัก จากระดับทั่วไปเป็นระดับสูงได้

“เจ้าต้องการจะทำอะไรกับดาบเทพนั่น?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลถามและมองไปยัง หลัวเฟิง “เจ้าเอามันมาเป็นของตัวเองได้ไม่งั้นก็เอาให้เผ่าพันธุ์เราและเอาคะแนนส่วนรวมไป! ด้วยคะแนนเหล่านั้น เจ้าสามารถซื้อทรัพยากรที่เจ้าต้องการได้…หรือไม่ก็สมบัติที่แท้จริงที่เจ้าต้องการ!”