ตอนที่ 1079 อัศวินเทียนหยางหลบหนี

หลัวเฟิงพยายามควบคุมอารมณ์ไว้เต็มที่ขณะที่ถามออกไปว่า “เขาอยู่ที่ไหน”

อัศวินกวงโจวเหล่าให้เขาฟังถึงรายละเอียดทุกอย่างที่เขารู้ รวมถึงพิกัดบนดวงดาวต้นกำเนิดของอัศวินเทียนหยางที่รู้

“ขอบคุณ” หลัวเฟิงรู้สึกขอบคุณอย่างมาก

“มันเป็นเรื่องเล็กน้อย” อัศวินกวงโจวกล่าว

“ทำไมเจ้าถึงสนใจเกี่ยวกับอัศวินเทียนหยาง มีเรื่องไม่ดีระหว่างเจ้าทั้งสองหรือไม่ เขาเป็นอัศวิน…” อัศวินกวงโจวพูดออกมาด้วยความอยากรู้

“ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือ” หลัวเฟิงตัดประโยค

“โอ้” อัศวินกวงโจวพยักหน้ารับ เขาไม่สาวความต่อ

———-

หลัวเฟิงในดวงดาวต้นกำเนิดกำลังบินจนเป็นลำแสงสีเงิน จู่ๆ เขาก็หักเลี้ยวโค้งกลางอากาศไปอีกทิศทาง

“รอมาหลายปีแล้ว การหาแผ่นโลหะสีดำเพื่อเพิ่มพลังก็เพื่อวันนี้” หลัวเฟิงคิด

เขาคาดหวังถึงการรวมกันของปีกซือหวู๋กับปีกสีดำ คุณภาพของมันจะต้องเปลี่ยนไป

ช่วงเวลาไม่ถึงปี หลัวเฟิงได้ฆ่าอัศวินทั้งหมด 82 คน และ 5 อัศวิน ทำให้เขารวบรวมสมบัติได้เพียงแค่ 60-70 คะแนนสมบัติแท้จริง มันยังไม่เพียงพอจะแลกกับสมบัติแท้จริงชั้นยอด แม้แต่อัศวินก็มีความต้องการสมบัติแท้จริงชั้นยอด

ตามปกติเจ้าแห่งจักรวาลเท่านั้นถึงจะมีอาวุธสมบัติแท้จริงชั้นสูง สมบัติแท้จริงชั้นยอดเป็นสิ่งที่มีโอกาสยากที่จะได้มา

หลัวเฟิงมีความหวังมากขึ้นที่จะได้สมบัติแท้จริงชั้นยอดจากการรวมกันของปีก มูลค่าของมันอาจเกินกว่าการฆ่าทั้งปีของเขา

หลัวเฟิงเร่งเดินทางไปยังดวงดาวต้นกำเนิดหมายเลข 02881

———-

ในดวงดาวต้นกำเนิดหมายเลข 02881

“ข้าคงถูกอัศวินพันธมิตรหงพบตำแหน่ง”

สิ่งมีชีวิต 6 แขนจากเผ่าหุ่นยนต์ได้โผล่ออกมาจากวัชพืช อัศวินเทียนหยางมีแขนที่เป็นอาวุธเทคโนโลยีพิเศษ หัวที่หมุนได้ 360 องศาคอยระวังภัยได้ในระดับสูง

“ตำแหน่งของข้าไม่อาจถูกเปิดเผยได้ ข้าควรจะรีบออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด”

อัศวินเทียนหยางขยับปีกสีดำ เพื่อทำการบินขึ้นบนท้องฟ้า

———-

“ตำแหน่งที่ให้มาเขาควรจะอยู่พื้นที่นี้”

อสูรเขาทองเริ่มสำรวจพื้นที่เบื้องล่าง ด้วยร่างกายมนุษย์โลกที่เริ่มมีชื่อเสียง ทำให้อัศวินเทียนหยางที่อาจมีข้อมูลได้หลบหนี อสูรเขาทองที่ไม่สวมใส่ปีกซื่อหวู๋ อัศวินเทียนหยางจึงไม่มีทางรู้ว่าเขามาถึง

“ไม่ใช่ที่นี่…เขาไม่ได้อยู่ที่นี่!”

อสูรเขาทองมีความสับสนเล็กๆ เขาสำรวจพื้นที่ราบที่มีวัชพืชสูงอย่างละเอียด หลัวเฟิงที่ไม่มีพลังพอที่จะหาสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ที่หลบซ่อนอยู่ได้

คลื่นน้ำสีทองถูกกระจายออกไปทุกตารางนิ้วของพื้นที่ราบ คลื่นสีทองได้กลืนอาณาเขตกว้าง 19 ล้านกิโลเมตร ด้วยสมบัติประเภทพื้นที่จะไม่มีสิ่งมีชีวิตใดหลบหนีไปได้

“ไม่มีใคร?” หลัวเฟิงเกิดความสงสัย

“การมาที่นี่จำเป็นต้องใช้เวลาสักพัก อาจจะใช้เวลาสองวัน อัศวินที่อยู่บนดวงดาวต้นกำเนิดจะเฝ้ารอโอกาสเหมาะสมอย่างน้อยครึ่งปีจนถึง 1 ปี แต่พวกเขากลับหายไปทั้งหมด”

อสูรเขาทองมองพื้นที่กว้างใหญ่รอบๆ เขาตัดสินว่าอัศวินเทียนหยางไม่อยู่ที่ไหนในบริเวณนี้แล้ว

ปีกซื่อหวู๋ของเขาที่อยู่ในแหวนโลกเหมือนกำลังถูกดึงดูดช่วงเวลาที่หลัวเฟิงเคลื่อนไหว เป็นไปได้ว่าเขาต้องรู้สึกถึงตำแหน่งของกันและกัน

อสูรเขาทองส่งเสียงร้อง

คลื่นสีทองได้หายไปในทันที ขณะเดียวกับที่มันหายไปปีกซื่อหวู๋ก็ออกมาจากแหวนโลก แล้วก็ยึดเข้ากับเกราะเกล็ด ปีกได้ผสานรวมเข้ากับเกราะ ทั้งสองมีระดับการป้องกันที่น่าประทับใจเท่ากัน แต่เมื่อเทียบด้านความเร็วแล้วปีกนั้นเร็วกว่า

มีการดึงดูดจากปีกซือหวู๋มาจากทิศทางหนึ่ง ปีกมีการสั่นราวกับจะบินไป

“ตรงนั้น”

อสูรเขาทองหันไปทางซ้าย เขารู้สึกถึงการเรียกที่แข็งแกร่งเหมือนกับคราวก่อน มันจะต้องมาจากปีกสีดำของอัศวินเทียนหยาง

“คราวนี้จะไม่ยอมให้หนีไปได้”

อสูรเขาทองได้กางปีกพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว เขาเร่งความเร็วจนถึงความเร็วแสง

———-

ในหนองน้ำห่างจากหลัวเฟิงหลายพันกิโลเมตร อัศวินเทียนหยางได้สร้างภาพเดียวกับสีของน้ำ ถ้าเป็นตาเปล่าไม่ใช้พลังงานอมตะหรืออาณาเขตกฎไม่มีทางที่จะพบร่องรอย

ปีกทั้งสองของอัศวินเทียนหยางสั่นรุนแรง

สิ่งมีชีวิตเกราะสีทองโผล่หัวขึ้นมาจากหนองน้ำ สายตาเย็นชากำลังจ้องมองไปยังระยะไกล

“นั่นมัน… ควรเป็นอสูรเขาทองที่พบในดวงดาวต้นกำเนิด ข้ารับรู้ถึงมันได้ แต่ไม่คิดเลยว่าจะเขามาหาข้าที่นี่”

เขาไม่เคยลืมการต่อสู้ที่เกิดขึ้นเมื่อ 2 หมื่นปีก่อนกับอสูรเขาทองที่มีปีกสมบัติแท้จริงอันสำคัญสำหรับเขา ในเวลานั้นอสูรเขาทองอ่อนแอกว่าอย่างชัดเจน แต่ยังมีเกราะสมบัติแท้จริงกับร่างกายขนาดใหญ่จึงทำให้อัศวินเทียนหยางเสียเปรียบ

“เพื่อนที่น่ารำคาญนั่นจะกวนข้าอีกครั้ง? แม้จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ด้านพลัง แต่ด้วยเกราะกับร่างกายใหญ่โตของเขาจะทำให้การใช้พลังของข้าหมดไป ถ้าไม่มีร่างกายใหญ่แบบนั้น ข้าจะสู้กับเจ้าแน่นอน”

อัศวินเทียนหยางบดฟันด้วยความโกรธ เขาบินจนเป็นเหมือนลำแสงไปอีกทิศทางในทันที

———-

อสูรเขาทองสามารถสัมผัสถึงตำแหน่งของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน แต่เมื่อเขาเข้าไปใกล้ ตำแหน่งก็เริ่มมีการเคลื่อนไหว

“เขากำลังหนี? แล้วทำไมจะต้องหนี” หลัวเฟิงตกใจ

ในการต่อสู้ครั้งก่อนอัศวินเทียนหยางมีฝีมือเหนือกว่า หลัวเฟิงได้เปรียบอีกฝ่ายเล็กน้อยด้วยร่างกายขนาดใหญ่ อัศวินเทียนหยางยังถือเป็นผู้คุมสถานการณ์ มันไม่สมเหตุสมผลที่เขาจะหนีเมื่อรู้สึกว่าหลัวเฟิงกำลังเข้ามาใกล้

“ถ้าเจ้าหนี ข้าก็จะไล่ตาม มาดูสิว่าจะหนีไปได้นานเท่าไหร่”

หลัวเฟิงไล่ตามไปด้วยความเร็วสูงสุด

———-

สิ่งมีชีวิต 8 แขนจากเผ่าหุ่นยนต์และอสูรเขาทองได้บินผ่านบนดวงดาวต้นกำเนิดมากกว่าพันล้านกิโลเมตร

ไม่ว่าอัศวินเทียนหยางจะบินเร็วแค่ไหน อสูรเขาทองก็สามารถรับตำแหน่งที่แม่นยำ จนเขาไม่อาจหลบหนี

อัศวินเทียนหยางคำรามออกมาหยาบคาย “ทำไมเขาถึงตั้งใจที่จะทำแบบนี้ เขาคิดว่าการไล่ล่าข้าจะทำให้เขาสู้ข้าได้รึไง มีเพียงแค่เจ้าจักรวาลเท่านั้นที่ทำได้ ถ้าเป็นอัศวินชั้นยอดก็ไม่มีทางทำมันได้”

“ถ้าไม่ใช่เพราะสถานการณ์ในปัจจุบันข้าจะสอนบทเรียนดีๆ ให้กับเขา”

อัศวินเทียนหยางมีควันออกมาจากความโกรธที่เขาถูกตามล่า แต่เขาก็ต้องบังคับความโกรธที่อยู่ภายในของเขา

“ต้องย้ายไปยังดวงดาวต้นกำเนิดอีกดวง” อัศวินเทียนหยางตัดสินใจ

เขาเห็นวังวนอวกาศและตรงเข้าไปในนั้น เขาเดินทางผ่านวังวนอวกาศไปยังดวงดาวต้นกำเนิดอื่น

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง อสูรเขาทองได้เดินทางตามอัศวินเทียนหยางที่หายไปในวังวน

“จากสัมผัสเขาหายไปที่นี่ แม้ว่าเขาจะทำลายตัวเองปีกคู่นั้นทำลายไม่ได้ ข้าจะสัมผัสถึงมันได้ถ้ามันอยู่ใกล้ๆ แสดงว่าเขาไปยังดวงดาวต้นกำเนิดอื่นแล้ว ” อสูรเขาทองวิเคราะห์สถานการณ์

อสูรเขาทองเดินทางผ่านวังวนอวกาศมายังดวงดาวต้นกำเนิดอื่น

———-

อัศวินเทียนหยางที่บินเข้ามายังดวงดาวต้นกำเนิดอีกดวงก็บินไปประมาณ 6 ล้านกิโลเมตรก่อนที่จะหยุดหลบซ่อน

“เจ้าอสูรเขาทองที่น่ารำคาญนั้นรู้ว่าไล่ตามข้า แล้วไม่สามารถทำอะไรได้ ส่วนใหญ่จะต้องยอมแพ้ที่จะไล่ตาม”

ช่วงเวลาสั้นๆ นั้นมีการเรียกหากันที่รุนแรงจนทำให้ปีกสีดำบนหลังของเขาสั่น

อัศวินเทียนหยางโกรธและก่นด่าออกมา

“อสูรเขาทอง” เขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

ถ้าไม่ใช่ช่วงที่สำคัญ เขาสามารถออกไปข้างนอกดวงดาวต้นกำเนิด หรือเรียกสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์หุ่นยนต์มาฆ่าอสูรเขาทอง

“ดี ดี อีกไม่นานข้าจะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างเรา” อัศวินเทียนหยางบ่นออกมาด้วยความไม่พอใจ

ความโกรธของอัศวินเทียนหยางได้มาถึงขีดจำกัด เขาได้ยืนคอยอยู่กลางป่าเงียบๆ

———-

หลัวเฟิงกำลังสับสน

“น่าแปลกที่เขาไม่หนีอีกแล้ว แต่ก็ดี จะได้ไม่ต้องไล่ตามอีกต่อไป”

หลัวเฟิงเต็มไปด้วยความมั่นใจ หากไม่เจอเจ้าแห่งจักรวาลอยู่ตรงหน้า เขาไม่จำเป็นต้องกลัว

อสูรเขาทองเร่งความเร็วตรงไปยังทิศทางเดียว หลังจากนั้นไม่นานก็มาถึงบนฟ้าเหนือป่า อสูรเขาทองมองลงไปยังจุดที่เขารู้สึกได้ตรงป่า

สิ่งมีชีวิตจากเผ่าหุ่นยนต์ได้ยืนอยู่บนยอดต้นไม้ เขาจ้องมองยังหลัวเฟิงด้วยสายตาเย็นชา

“เจ้าอสูรสีทองน่ารำคาญ” อัศวินเทียนหยางตะโกน

อสูรเขาทองเข้าไปใกล้ด้วยความเร็วสูงสุด

ความโกรธของอัศวินเทียนหยางปะทุออกมาทั้งหมดจากการที่ถูกไล่ตามเป็นเวลานาน เขาได้ตะโกนด่าออกไป

ความมืดได้ปกคลุมท้องฟ้าและพื้นดิน อสูรเขาทองที่ตอนแรกได้บินอย่างรวดเร็วก็ช้าลง เขาเหมือนกำลังตกลงไปยังบึงโคลน

อสูรเขาทองชะงัก “มันเป็นสมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่”

ตั้งแต่เมื่อไรที่อัศวินเทียนหยางมีสมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่…