ตอนที่ 1119 เจ้าคือเจ้าแห่งจักรวาล

เมื่อเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสองพยายามบินไปยังปลายของจักรวาลขนาดเล็กเพื่อทำลาย มันก็เริ่มบดขยี้อัศวินทั้งหมดกว่า 6 พัน

“นี่…”

เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหลายตกตะลึง ตอนนี้พวกเขารู้ว่าเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาแล้ว

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ จ้องหลัวเฟิง “เจ้าคนโง่”

“แน่นอนว่าข้ามันโง่ เจ้าพยายามที่จะฆ่าข้ามาตลอด แล้วข้าจำเป็นต้องแสดงความเมตตาด้วยหรือไง ข้าจะฆ่าพวกเขาและตอนนี้ก็จะฆ่าเจ้าด้วย”

ร่างกายอมตะของหลัวเฟิงกลายเป็นสูงกว่า 600 กิโลเมตร ดาบเทพกลายเป็นยาวกว่า 100 เมตร ด้วยการไหลเวียนของอากาศสับสนทำให้รอบๆ ดาบมีเงาสีดำเบลอๆ

“รับนี่ไป” หลัวเฟิงคำราม

“เจ้ามันจองหอง” เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ถือหอกเข้าใส่หลัวเฟิง

การโจมตีของเจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์มีผลกระทบต่อกาลอวกาศและเวลา

สำหรับหลัวเฟิงมีพลังจากจักรวาลขนาดเล็ก และได้รับการสนับสนุนจากเทคนิคที่ดีที่สุด

การปะทะกันของทั้งสองพลังสร้างช่องว่างขึ้นมารอบๆ มันปิดกั้นรอบๆ จากภายนอก

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ กระเด็นออกไปในทันที ส่วนหลัวเฟิงนั้นถอยเพียงสองก้าว

“ฮ่า ฮ่า…” หลัวเฟิงหัวเราะและพุ่งไปข้างหน้าอีก

“ทำไเมตร..” เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ไม่คาดว่าจะเสียเปรียบ

ด้วยการะปะทะกันราวสิบครั้งของทั้งคู่ เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ได้เสียเปรียบทุกครั้ง เมื่อการโจมตีกันครั้งสุดท้าย จักรวาลขนาดเล็กกับกระแสอากาศที่วุ่นวายหายไป

“ฮ่า ฮ่า…เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ข้าไม่สามารถฆ่าเจ้า งั้นถือว่าเป็นการชี้แนะเจ้าในการต่อสู้นี้ ข้าขอตัวก่อน”

หลัวเฟิงขยับปีกและบินจนกลายเป็นแนวแสง

“อย่าหนี” เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ไล่ตามหลัวเฟิง เขาพยายามให้สมบัติประเภทพื้นที่หยุดหลัวเฟิง แต่หลัวเฟิงใช้ปีกต่อต้านมัน หลัวเฟิงได้บินเร็วขึ้นและเร็วขึ้น เขาทิ้งห่างจากเจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ 6 พันกิโลเมตร

“โชคไม่ดีที่พวกเขาอยู่ห่างเกินไปจนไม่สามารถเอาสมบัติของพวกเขามาได้” หลัวเฟิงพึมพำออกมาขณะบิน

หลัวเฟิงพึงพอใจมาก มันจะเป็นเหตุการณ์ที่ไม่มีวันลืมของจักรวาล เขาฆ่าอัศวินทั้งหมดกว่า 6 พันชีวิต แล้วผู้ที่อ่อนแอที่สุดคืออัศวินชั้นสูง พวกเขาถูกฆ่าในคราวเดียว มันเป็นเหตุการณ์ที่หาได้ยากมากแม้ในประวัติศาสตร์สงครามอันยาวนานของจักรวาล

อัศวินมากกว่า 6 พันได้ตีวงล้อมหลัวเฟิง แต่ถูกหลัวเฟิงฆ่าทั้งหมด สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ของจักรวาล

หลัวเฟิงมองไปด้านหลังและส่งเสียงออกไป “เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ เจ้าทำอะไม่ได้แล้วทำไมถึงยังตามข้าอีก”

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ สบถออกมา แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ กำลังโกรธ มันคือปัญหาที่สำคัญมากในตอนนี้ นี่ไม่ใช่สงครามในการเอาชีวิตรอดของเผ่าพันธุ์ นี่เพียงแค่พยายามฆ่าหลัวเฟิง สามเผ่าพันธุ์ชั้นยอดก็ต้องพบกับการสูญเสีย

“แม่น้ำพันสมบัติ”

หลัวเฟิงบินไปทางแม่น้ำพันสบัติ เขาบินไปยังจุดปะทะของสองสมบัติประเภทพื้นที่

ในที่สุดหลัวเฟิงก็ได้บินมายังพื้นที่ของแม่น้ำพันสมบัติ

หลัวเฟิงมองกลับไปยังเจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ “ฮ่า ฮ่า…ทำไมเจ้าถึงไม่ไล่ตามข้าอีก”

“หลัวเฟิง เจ้าคนอวดดี” เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ ปล่อยเสียงออกมาด้วยความโกรธ

“ข้าขอชื่นชมในพลังของเจ้า มันน่าเหลือเชื่อที่เจ้าได้สร้างเทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุด แต่มันจะไม่จบแบบนี้ เจ้าฆ่าอัศวินทั้ง 6 พันของสามเผ่าพันธุ์ คิดว่าพวกเขาจะปล่อยเจ้าได้”

“ข้าเข้าใจ ข้าจะรอดู” หลัวเฟิงยิ้มกว้าง

“เจ้าไม่มีทางจัดการกับมันได้” เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ จ้องที่หลัวเฟิง

“แน่ใจงั้นรึ” หลัวเฟิงยิ้มและบินไปยังศูนย์กลางของแม่น้ำพันสมบัติ

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ หันหลังกลับและบินออกไป ของมีค่าทั้งหมดของอัศวินถูกดึงเข้าหาเขา แต่ของมีค่าเหล่านั้นเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 180,000 กิโลเมตรต่อวินาที มันจึงยังต้องใช้เวลากว่าเขาจะรวบรวมทั้งหมด

———-

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลรู้สึกผิดปกติบางอย่างเมื่อเขาเห็นจักรวาลขนาดเล็ก “เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ได้สร้างเทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดหรือไม่”

“มันคงมีปัญหาในการโจมตีวิญญาณ และควบคุมวิญญาณกับหลัวเฟิง ถ้าหลัวเฟิงตายสมบัติแท้จริงทั้งหมดจะหายไป”

“เอะ เขาออกมาข้างนอกเหรอ”

ผู้นำเมืองมองไปยังจักรวาลขนาดเล็กที่กระจายตัว และหลัวเฟิงก็บินตรงออกมาหาเขา

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลได้รู้สึกทึ่งกับสิ่งที่ได้เห็นอย่างแท้จริงครั้งแรก

———-

หลัวเฟิงได้ยินเสียงที่มาจากแม่น้ำพันสมบัติ “หลัวเฟิง”

“อาจารย์” หลัวเฟิงกล่าว

“เจ้าใช้เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าแห่งจักรวาลงั้นรึ”

“ครับ ข้าเป็นคนทำ”

“เจ้าได้ฆ่าอัศวินทั้งหมดนั้น?”

“ครับ ข้าเป็นคนทำ ไม่มีใครรอด”

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลเงียบ

หลัวเฟิงสามารถใช้เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าแห่งจักรวาลได้ เขาฆ่าอัศวินกว่า 6 พันในการโจมตีครั้งเดียว ข่าวนี้ทำให้แม้แต่ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลยังต้องประหลาดใจกับข่าว มันเป็นดั่งปาฎิหาริย์

“หลัวเฟิง จากนี้ไปเจ้าคือเจ้าแห่งจักรวาล”

“จริงๆ แล้วข้าไม่ได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล” หลัวเฟิงกล่าว

“ตอนนี้เจ้าคือเจ้าแห่งจักรวาล เจ้าคิดว่าตอนนี้ตัวเองแตกต่างจากเจ้าแห่งจักรวาลจริงๆ งั้นรึ แม้ว่าเจ้าจะกลายเป็นหนึ่งในพวกเขาในอนาคต เจ้าอาจได้ร่างกายอมตะที่แข็งแกร่งขึ้นและการควบคุมกาลอวกาศและเวลามันก็ไม่ได้เพิ่มพลังขึ้นไปมากนักหากเจ้าได้เป็นเจ้าแห่งจักรวาล”

หลัวเฟิงเข้าใจสิ่งที่อาจารย์ของเขาพูด สิ่งมีชีวิตที่กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลนั้นต้องการร่างกายอมตะที่แข็งแกร่ง และความเข้าใจกฎที่ดี พวกเขาสามารถสร้างเทคนิคที่ทรงพลังกว่า ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งกว่าอัศวิน แต่มันก็แตกต่างสำหรับหลัวเฟิง เทคนิคของเขาคือเทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าแห่งจักรวาล การเป็นเจ้าแห่งจักรวาลมีเพียงแค่ทำให้พลังงานอมตะของเขาบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น การควบคุมกาลอวาศและเวลาไม่ได้ช่วยอะไรสำหรับเขาถ้าหากเป็นเจ้าแห่งจักรวาล

———-

เจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ต้องปวดหัวกับสิ่งที่ต้องไปบอกกับจักรพรรดินีแมลง

“จักรพรรดินี หลัวเฟิงได้ใช้เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าแห่งจักรวาล พลังของเขานั้นแข็งแกร่งจนสามารถสร้างโลกขนาด 6 พันล้านกิโลเมตร ทำให้อัศวินทั้งหมดในระยะต้องตาย”

ความจริงแล้วเจ้าแห่งจักรวาลแบมฟ์ไม่จำเป็นต้องส่งข่าวเลย อัศวินทั้งหมดของสามพันธมิตรหายไปในเวลาเดียวกัน เผ่าพันธ์ทั้งสามจะต้องแสดงความโกรธ

“เจ้าคิดว่าพันธมิตรของเราจะสามารถเดินทางในจักรวาลได้อีกหรือไง ถ้าหากหลัวเฟิงยังคงมีชีวิตอยู่ มันเป็นความอับอายของพันธมิตรเรา”

“เราต้องฆ่าหลัวเฟิงตอนนี้”

“เจ้าคิดว่าพันธมิตรหงจะว่ายังไง”

เจ้าแห่งจักรวาลยังคงถกเถียงกัน พวกเขาคิดว่ามันคือความอัปยศ กลุ่มอำนาจอื่นจะมองพวกเขาเป็นตัวตลก หลัวเฟิงจะได้ชื่อเสียงโดยใช้พันธมิตรของพวกเขาเป็นหินให้เหยียบ มันจึงเป็นเรื่องไม่ที่อาจทนได้ต่อเจ้าแห่งจักรวาลจากสามพันธมิตร

บรรพบุรุษมารฝัน จักรพรรดินีแมลง บิดาเทพ พวกเขาได้มาพบกันอีกครั้งเพื่อหารือเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาต้องทำ