ตอนที่ 1141 : เทพเจ้าผู้นำทาง

นักสู้ระดับอมตะ ที่ซึ่งอยู่มานานนั้นมีความทรงจำมหาศาล โชคดีที่สมองของ หลัวเฟิง ทำงานอย่างรวดเร็วแต่มันก็ยังต้องใช้เวลากว่า 5 นาที กว่าที่เขาจะแยกความทรงจำทั้งหมดของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน แต่ผลลัพธ์นั้นก็ยังทำให้ หลัวเฟิง สับสนเล็กน้อย

“ขะ…ข้าไม่พบอะไรพิเศษที่คุ้มค่าเลย” หลัวเฟิง แปลกใจเล็กน้อย

“ข้าได้กลายเป็นนายพลหลังจากที่ข้าเป็นเทพ…” เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน พูดราวกับหุ่นยนต์ สายตาของเขาดูเหม่อลอย

หลัวเฟิง มองไปที่ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน พร้อมกับขมวดคิ้ว เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน นั้นเป็น นักสู้ระดับอมตะ ที่เกิดในดินแดนจูอา และเขาได้เริ่มจากจุดต่ำสุด หลังจากที่เป็นครึ่งเทพได้เขาก็ก่อตั้งจักรวรรดิตัวเองขึ้นมา เขาได้นำจักรพรรดิเข้าสู่สงครามและหลังจากที่จักรวรรดิล่มสลายเขาก็เริ่มออกเดินทางใน ดินแดนจูอา เพียงลำพัง สุดท้ายแล้วเขาก็ได้กลายเป็น นักสู้ระดับอมตะ

วิญญาณของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ได้ถูกควบคุมโดยเทพเจ้าผู้นำทาง และจากนั้นเขาก็ได้เข้าร่วมกับ เทพเจ้าผู้นำทาง จากความทรงจำของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน นั้นมี นักสู้ระดับอมตะ นับร้อยบน ดินแดนจูอา ที่แบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งอยู่กับ เทพเจ้าผู้นำทาง อีกฝ่ายอยู่กับ โมฮี ในตอนที่ทั้งสองฝ่ายสู้กัน พวกเขาจะถูกชักนำโดยนักสู้ที่แข็งแกร่งจากจักรวรรดิต่างๆ และพวกนั้นก็ถูกชักนำโดย นักสู้ระดับอมตะ นั่นคือทั้งหมด!

มันไม่ได้มีอะไรพิเศษในความทรงจำของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน หลัวเฟิง สับสนเพราะความทรงจำของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน มันธรรมดาเกินไป…

หลัวเฟิง มองไปที่ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา

“ตามคำสั่งของ บรรพบุรุษเทพ ทุกคนที่ทำให้ตาของคางคกทองคำเป็นสีแดงแล้วควรจะโดนฆ่า”

แสงสีทองได้เข้าล้อมรอบตัว เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน หลัวเฟิง ได้เคลื่อนย้ายความคิดและพลังจากพื้นที่ทอง เพื่อกำจัดร่างเทพของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ทิ้ง

พลังของพื้นที่ทองนั้นแข็งแกร่งกว่าการควบคุมอวกาศและเวลาของเจ้าแห่งจักรวาล และมันอยู่ระดับเดียวกับสมบัติที่แท้จริงขั้นสูงสุด ประเภทขอบเขต

หากใช้พลังของมันออกมาอย่างเต็มที่แล้วอัศวินอวกาศขั้นสูงสุดก็จะถูกกำจัดได้ สำหรับแค่ นักสู้ระดับอมตะ แล้ว….แค่พลังเพียงเล็กน้อยก็สามารถกำจัดทิ้งได้

******

มันมีทะเลทรายอันกว้างขวางใน ดินแดนจูอา และที่ปลายทะเลทรายแห่งนี้มีป่าขนาดใหญ่โดยปลายของมันนั้นมีบึงและต่อจากนั้นก็ยังมีภูเขาไฟ วังแห่งหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางภูเขาไฟ นี่คือวังเทพชั้นสูงของผู้นำทาง มันคือที่ที่เทพเจ้าผู้นำทาง พักอยู่

รังสีอำมหิตของวังเทพและสัตว์อสูรระดับขอบเขต ของวังเทพยืนอยู่ด้านบนวังซึ่งเพียงพอที่จะหยุดผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน

เทพเจ้าผู้นำทาง ถือคทาและยืนอยู่ที่ด้านบนวังเทพแล้วแสดงสีหน้าสับสนออกมา

“เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ตายแล้ว…จากข้อมูลที่ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ให้ข้ามา ศัตรูนี้แข็งแกร่งกว่าที่เขาจะสู้ได้และเขาก็ถูกครอบคลุมด้วยขอบเขตสีทองซึ่งแข็งแกร่งพอที่จะทำให้เขากลัวได้”

รึว่าเป็นเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่คนอื่น? เทพเจ้าผู้นำทาง สงสัย

เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นคนจากภายนอก เพราะพื้นที่ลับยันอา เป็นของ เจ้าแห่งยันอา ที่ซึ่งมีฐานะสูงส่งในจักรวาล เจ้าแห่งยันอา ได้กลายเป็น เจ้าแห่งจักรวาล ได้ตั้งแต่เริ่มต้นจักรวาลและไม่ได้จัดการได้ง่ายๆ ไม่มีขุมกำลังไหนที่เต็มใจจะมายุ่งกับ เจ้าแห่งยันอา

เทพเจ้าผู้นำทาง พบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ เจ้าแห่งยันอา จะฆ่าคนของเขา พลังนั้นอย่างน้อยต้องมาจากเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่คนอื่น

“จากคำอธิบายแล้วเขาดูเหมือนคนจาก เผ่าอีแร้ง แต่ เผ่าอีแร้ง ไม่ได้มี เทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ มันมาจากศัตรูของข้ารึไง? อีกอย่างแล้วขอบเขตสีทองนั้นก็แข็งแกร่ง มันคือสมบัติที่แท้จริงประเภทขอบเขตงั้นรึ? หรือสมบัติประเภทขอบเขต!”

มีอัศวินอวกาศไม่กี่สิบคนภายใต้ เจ้าแห่งยันอา และมีแค่ 3 คนที่ได้รับสมบัติที่แท้จริงมา

“ทำไมเขาถึงไม่ฆ่า เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ทิ้งทันที?”

เทพเจ้าผู้นำทาง หงุดหงิด แม้ว่าเขาจะควบคุมวิญญาณของ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน แต่ เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ก็หยุดส่งข้อความหลังจากที่ปะทะกับตัวตนลึกลับและเขาก็ไม่อาจจะสัมผัสถึง เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน ได้อีก

สำหรับการเทเลพอร์ทเทพแล้ว เทพเจ้าผู้นำทาง ไม่คิดถึงมันด้วยซ้ำ เพราะเขาไม่ต้องการจะสู้กับเทพเจ้าคนอื่นๆ

“ฮึ่ม ! ข้าจะรอดู มันมี นักสู้ระดับอมตะ กว่า 100 คนภายใต้คำสั่งข้า และครั้งนี้ข้าจะไม่แก้แค้น หากเจ้าทำแบบนั้นอีก อย่าโทษข้าที่เริ่มสงครามระหว่างเทพเจ้า”

ตาสีแดงของ เทพเจ้าผู้นำทาง เริ่มแสดงความดุดันออกมา

******

หลัวเฟิง ยังคงลอยอยู่บน ภูเขาเปลวไฟคำราม ร่างสัตว์อสูรเขาทองของเขา และร่างโมชาน ได้ทำการตรวจสอบของในแหวน เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน แต่ไม่มีเลยสักชิ้นที่ทำให้ตาของคางคกแดงขึ้นมา

หลัวเฟิง โบกมือและเหรียญทองก็ได้ปรากฏขึ้นมาในมือ

“บรรพบุรุษเทพ” หลัวเฟิง ใช้มันจนชินเพราะมันเป็นเหมือนเหรียญที่เขาได้จากอาจารย์ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่

บรรพบุรุษเทพ ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “มีอะไร หลัวเฟิง?”

“ข้าพบเป้าหมายที่เป็นแค่ นักสู้ระดับอมตะ ธรรมดา เขาเป็นหนึ่งในคนที่ทำให้ตาเปลี่ยนเป็นสีแดง ข้าได้ตรวจสอบความทรงจำเขาแล้ว และนักสู้ระดับอมตะ ผู้นี้อยู่ใน ดินแดนจูอา มาตลอด มันไม่ได้มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเขา” หลัวเฟิง รายงาน “ข้าทำงานเสร็จรึยัง?”

“ฮ่า ฮ่า! นี่กินเวลาไม่นานเลย หลัวเฟิง! เจ้าเพียงฆ่า นักสู้ระดับอมตะ ที่ซึ่งไม่มีทางเป็นอันตรายต่อจักรวาลกำเนิดไป! ฆ่าต่อไป! ฆ่าพวกที่เปลี่ยนให้ตาคางคกเป็นสีแดง”

“งั้นข้าควรที่จะหยุดตอนไหน?” หลัวเฟิง ถามเพราะเขาไม่ต้องการเอาแต่ฆ่าต่อไปเรื่อยๆ

“ข้าจะบอกเจ้าเองเมื่อมันเสร็จสิ้นแล้ว และจักรวาลกำเนิดจะบอกข้าด้วย! ไปซะ หลัวเฟิง! ตามคำสั่งที่จักรวาลกำเนิดให้มา เทพผู้ยิ่งใหญ่โพวาน นั้นเป็นเพียงแค่ทหาร ค้นหาต่อไป”

การสื่อสารตัดขาด

หลัวเฟิง ได้เก็บเหรียญลงแล้วส่ายหน้า “คางคกทองนี้สามารถตรวจสอบพื้นที่ได้แค่ 100 ล้านตารางกิโลเมตร ดินแดนจูอา นี้มีขนาดใหญ่และข้าเพิ่งค้นไปแค่พื้นที่เล็กๆ ในครึ่งปี ที่ผ่านมา! หากเป็นแบบนี้ต่อไปข้าอาจจะทำให้บางคนตื่นตัว โชคดีที่ไม่มีใครบน ดินแดนจูอา หนีข้าได้ นอกซะจากว่ามีผู้ที่แข็งแกร่งหลบมาซ่อนตัวอยู่ ข้าควรจะเริ่มลงมือ!”

หลัวเฟิง ได้เผาไหม้ปีกของเขาด้วยพลังอมตะ

ฮ่ง! ล่ง!

แสงสีทองบางๆ ได้เข้าครอบคลุมทุกที่บน ดินแดนจูอา…ลาวา, หุบเหว และเกาะที่สัตว์อสูรอยู่หรือตายไปในทะเล พวกนั้นต่างก็ถูกแสงสีทองเข้าครอบคลุม แม้แต่มุมของดินแดนก็ถูกครอบคลุมไปด้วย นี่คือพลังของพื้นที่ทอง!

พื้นที่ทอง นั้นครอบคลุมพื้นที่ได้ในเส้นผ่านศูนย์กลาง 80 ปีแสงและดินแดนจูอา ชัดแล้วว่าน้อยกว่านั้นมาก ดังนั้นมันจึงง่ายที่จะทำการครอบคลุมทั้งดินแดนเอาไว้

“แม้แต่อัศวินอวกาศขั้นสูงสุด ก็ถูกฆ่าได้ด้วยพื้นที่ทองของข้า แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาล ก็มีความเร็วลดลงอย่างมากที่นี่”

หลัวเฟิง หยุดคลื่นมิติเอาไว้ ดังนั้นจึงไม่มีใครที่สามารถเคลื่อนย้ายได้!

มันง่ายที่จะควบคุมมิติและเวลาใน พื้นที่ทอง ดังนั้นมิติที่นี่จึงถูกผนึกเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย

หลัวเฟิง ยืนอยู่บน ภูเขาเปลวไฟคำราม และตรวจสอบทุกที่บน ดินแดนจูอา ด้วยความระมัดระวัง

******

“หือ?”

“ทำไมถึงได้มีร่องรอยทองอยู่บนฟ้าได้?”

“ดูสิ! มันเหมือนกับทะเลที่ครอบคลุมด้วยแสงสีทอง”

ทุกคนบน ดินแดนจูอา ต่างก็พากันตื่นเต้น โชคดีที่แสงสีทองนี้บางเบา มันครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ดังนั้นจะพบมันได้ก็ต่อเมื่อสังเกตดีๆ

“นั่นมันอะไร?”

“นั่นใช่เทพเจ้ารึเปล่า?”

นักสู้ระดับอมตะ ทุกคนบน ดินแดนจูอา ต่างก็ช็อก พวกที่อ่อนแอรู้สึกถึงมันไม่ได้ แต่ นักสู้ระดับอมตะ บอกได้ว่ามันมีพลังนับไม่ถ้วนที่อยู่ในแสงเหล่านี้…ราวกับว่าพวกเขาจะถูกกำจัดหากมันเล็ดลอดออกมา ที่พวกเขาไม่รู้คือเทพเจ้าสองคน เทพเจ้าผู้นำทาง และเทพเจ้าโมฮี ต่างก็พากันตื่นกลัว

เทพเจ้าผู้นำทาง ยกคทาขึ้นและแสงสีทองนั้นก็เข้ารัดเขาอย่างกับเชือก เขาไม่อาจจะขยับได้ ตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว

“ทรงพลังแบบนี้ได้ยังไง?” เขาพูดขึ้น “ข้าขยับไม่ได้เลยแม้แต่น้อย! และมิติรอบตัวข้าก็ถูกผนึกเอาไว้”

“อ่ะ! บัดซบ!” หางแมงป่องของเทพเจ้าโมฮี ฟันไปมาแต่แสงสีทองนั้นไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาได้สู้เลย หัวสามเหลี่ยมของเขาได้คำรามออกมา “เทพเจ้าสูงสุดยันอา! ท่านกำลังลงโทษข้าอยู่รึไง?”

******

หลัวเฟิง พยักหน้า “ดี ไม่มีตัวตนไหนที่ซ่อนตัวอยู่ ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดคืออัศวินอวกาศทั้งสอง เทพเจ้าผู้นำทาง และเทพเจ้าโมฮี”

หลัวเฟิง ปลดผนึกพื้นที่อื่นแต่ยังผนึกมิติรอบ เทพเจ้าผู้นำทาง และ เทพเจ้าโมฮี

ฉัวะ!

ฉัวะ!

หลัวเฟิง ทำการเคลื่อนย้ายสองครั้งและปรากฏตัวห่างจาก เทพเจ้าผู้นำทาง และ เทพเจ้าโมฮี กว่าสิบล้านกิโลเมตรก่อนจะตรวจสอบพื้นที่รอบๆ โดยใช้คางคกทอง

“เทพเจ้าโมฮี นั้นได้ทำให้ตามันแดง แต่ เทพเจ้าผู้นำทาง…นี่มันแหล่งกำเนิด”

หลัวเฟิง ยืนอยู่บนที่ที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาไฟโดยห่างจาก เทพเจ้าผู้นำทางไป 10 ล้านกิโลเมตรและตาของคางคกนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแม้ว่าจะอยู่ห่างออกมาขนาดนี้ก็ตาม