ตอนที่ 1181 เสาหินสีดำลาย

ในมหาสมุทรจักรวาล ภายในการไหลของอากาศที่สับสนไร้สิ้นสุด

ชายผมดำกับปีกสีเงินที่กางออกกำลังเทเลพอตผ่านมหาสมุทรจักรวาล…

เขาคือหลัวเฟิง ผู้ที่ซึ่งได้ออกมาจากจักรวาลดั้งเดิม และเดินทางสู่เรือจักรวาลด้วยตัวเอง

มันแตกต่างจากครั้งแรกที่เขาไปยังพื้นที่ส่วนยอดเอียงที่ใช้เวลานับพันปีหลังจากดูดซับพลังงานจากต้นกำเนิดของปีกซื่อหวู๋ ปีกก็กลับมาสมบูรณ์ดังเดิมอีกครั้ง แสงสีทองอันทรงพลังได้กระจายออกไปโดยรอบ

บางครั้งเหตุการณ์ที่ไม่รู้จักอาจนำมาซึ่งความประหลาดใจยิ่งกว่าเหตุการณ์อื่น

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่อาจแข็งแกร่งในการโจมตี ป้องกัน ร่างกายอมตะที่ยอดเยี่ยม และอื่นๆ

สำหรับหลัวเฟิงที่อาจจะบกพร่องหรือขาดสิ่งต่างๆ ไปเพียงใด การผสานเข้ากับสมบัติและเทคนิคต่างๆ เขาก็สามารถที่จะขจัดสมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่อื่นได้

หลัวเฟิงสามารถที่จะต่อสู้ได้เมื่อเขาต้องการ และสามารถหนีเช่นกัน การควบคุมทั้งหมดอยู่ภายใต้เขา

“ข้ารอคอยการเดินทางครั้งนี้ที่จะเพิ่มอำนาจจิตถึงระดับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด จากนั้นก็ไปยังพื้นที่ส่วนยอดเอียงเพื่อรับปีกสีขาวคู่นั้น”

หลัวเฟิงเต็มไปด้วยความคาดหวัง ใจหนึ่งของเขาวิ่งไปตามความคิด ส่วนอีกหนึ่งกำลังรักษาความถี่ในการเทเลพอตของเขา

หลังจากช่วงเวลาสั้นๆ เขาก็หยุดลง

“รูหนอนตามธรรมาชาติ”

หลัวเฟิงมองไปยังวังวนกาลอวกาศขนาดใหญ่ในระยะไกล เขาก็ปรากฎรอยยิ้มออกมา มันเป็นการเดินทางง่ายๆ ที่รวดเร็วในมหาสมุทรจักรวาล

มันมีกระแสอากาศที่วุ่นวายอยู่ในทุกที่ ในบางครั้งเขาจึงต้องเทเลพอตได้เพียงครั้งเดียวและอยู่กับที่เป็นเวลาหนึ่งหรือสองวัน หลัวเฟิงที่พยายามรักษาความถี่สูงสุดในการเทเลพอตของเขาไว้ แต่มีค่าคงทีอย่างเดียวคือกระแสอากาศวุ่นวายที่ไหลอยู่ การเดินทางอันน่าเบื่อของเขาเหมือนได้เห็นแสงสว่าง ความหวังของเขาคือรูหนอนตามธรรมชาติ

“การเดินทางสู่เรือจักรวาลอันยาวนาน” หลัวเฟิงกล่าว

ก่อนออกเดินทางหลัวเฟิงได้ค้นหาข้อมูลว่าต้องเดินทางไปยังจุดไหนของเรือจักรวาลเพื่อเพิ่มอำนาจจิตของเขา เรือจักรวาลอันกว้างใหญ่และเต็มไปด้วยเขตอันตรายหลายสถานที่ มีหลายที่ที่เขาไม่กล้าทำการเทเลพอต ปลายทางของเขาคือสถานที่เสริมสร้างอำนาจจิต

เรือจักรวาลเป็นหนึ่งในสามดินแดนที่อันตรายที่สุด จากฐานข้อมูลเผ่าพันธุ์มนุษย์ มีดินแดนไม่กี่แห่งที่ช่วยเพิ่มอำนาจจิต และในแต่ละที่มีความแตกต่างกัน หนึ่งในพื้นที่เหล่านั้นคือเสาหินลายดำ มันถูกมนุษย์เรียกกว่าเสาสวรรค์ มันเป็นหนึ่งในวัตถุแปลกประหลาดที่ค้นพบในเรือจักรวาล

มีเสาหินลายดำทั้งหมด 16 เสา แต่ละเสาตั้งสูงนับพันปีแสง และในทุกอันล้วนทรงพลัง ไม่มีการโจมตีใดแรงพอที่จะสร้างความเสียหายให้กับมัน มันเป็นเสาค้ำยันรองรับพื้นที่ห้องลับขนาดใหญ่ ในห้องลับแต่ละห้องมีพื้นที่แยกจากกัน แต่ละห้องจะมีเหรียญสีดำ ที่ตรงกับเสานั้น ใครก็ตามที่ต้องการเข้าไปในห้องนั้นจำเป็นต้องมีเหรียญสีดำ สิ่งที่เจียฟานฉีเหลือเอาไว้เป็นเหรียญสีเขียวที่มีระดับสูงกว่า มันเชื่อมต่อกับหนึ่งในห้องลับ ที่มีพื้นที่ลับแยกภายใน แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดยังต้องระมัดระวังเมื่ออยู่ที่นั่น แม้ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลก็ไม่กล้าที่จะไป…

เสาสวรรค์อยู่ในพื้นที่ไม่ลึก ทำให้ระดับความยากต่ำมากสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่บางคนจึงสามารถไปถึงได้ การไปยังพื้นที่อาจใช้เวลานับร้อยปีหรือพันปี

เสาสวรรค์ปล่อยอำนาจจิตอยู่ตลอดเวลา ยิ่งเข้าใกล้เสามากเท่าไรก็ยิ่งมีผลกระทบต่ออำนาจจิตมากเท่านั้น แล้วยิ่งเข้าใกล้เสามากเท่าไรเวลาก็ยิ่งไหลเร็วขึ้นเท่านั้น ความเร็วของเวลา 100 ต่อ 1 หรือ 1 พันต่อ 1 หมื่น

เพราะความเร็วของพื้นที่หลัวเฟิงจึงตัดสินใจไปยังพื้นที่เสาสวรรค์

กระบวนการที่จะสร้างอำนาจจิตอาจต้องใช้เวลายาวนานหลายร้อยปีหรือพันปี และการเดินทางไปมานั้นก็ใช้เวลามาก

หลัวเฟิงเลือกไปยังพื้นที่เสาสวรรค์เพราะมันจะช่วยประหยัดเวลาลงไปมาก

หลัวเฟิงที่กลายเป็นลำแสงพุ่งเข้าหารูหนอนตามธรรมชาติ แล้วเขาก็ถูกส่งไปไกลมาก

หลังจากใช้เวลาสิบสองวันในมหาสมุทรจักรวาล หลัวเฟิงก็มาถึงหนึ่งในดินแดนที่อันตรายที่สุด เรือจักรวาล

“เรือจักรวาลอยู่นั่น”

หลัวเฟิงทำการเทเลพอตต่อเนื่องราวนาที บรรยากาศรอบๆ ที่เต็มไปด้วยอากาศอันสับสนก็ได้เบาบางลง

หลัวเฟิงที่อยู่ในอวกาศอันว่างเปล่าได้มองดูสิ่งที่ไม่น่าเชื่อขนาดพันปีแสง แม้ว่าเขาจะเคยเห็นมันมาก่อน แต่ตอนที่เขาได้เห็นมันครั้งแรกหลังจากที่ได้รับข้อมูลมาก่อนเขาก็ยังคงตกใจกับมันมาก

เรือที่ใหญ่โตได้รับความเสียหาย มันสูงหลายสิบปีแสงและยาวกว่าพันปีแสง มันเป็นการผสมระหว่างสีดำ และสีม่วง แม้ว่ามันจะยาวนับพันปีแสง หลัวเฟิงก็ยังสามารถมองเห็นหลุมและรอยยุบจำนวนมาก มันอยู่ไปทั่วทุกที่

มันเหมือนกับเรือที่ถูกยิงจนพรุน และถูกฟันด้วยดาบขนาดยักษ์จำนวนมาก มันจึงได้รับความเสียหายไปทั้งลำ

แรงโน้มถ่วงได้ถูกปล่อยมาจากเรือจักรวาล มันได้กลืนกินกระแสลมที่สับสนรอบๆ จึงทำให้กระแสลมโดยรอบเบาบางลง การกลืนกินกระแสลมอันวุ่นวาย เรือจักรวาลจึงได้รักษาระดับการปล่อยพลังงานได้ต่อเนื่อง ทะเลเพลิงได้ล้อมรอบเรือจักรวาล ขณะที่น้ำทะเลเย็นได้ปล่อยไอเย็นในอากาศ ท่ามกลางความเย็นสามารถเห็นภูเขาน้ำแข็งโปร่งใสคล้ายกระจก…พร้อมกับวังวนขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้กับภูเขาน้ำแข็ง

งูสายฟ้าขนาดหลายปีแสงกำลังส่งเสียงคำราม ริ้วแสงต่างๆ ทำให้สายตาพร่า เถาวัลย์สีเขียวขนาดใหญ่พันรอบอย่างเงียบสงบ

ไฟ ความเย็น ลม ไฟฟ้า เถาวัลย์ แสง…

บริเวณรอบนอกมีชิ้นส่วนแตกจำนวนมากที่น่าจะมาจากเรือจักรวาล มันกำลังบินอยู่ด้วยความเร็วสูงตลอดเวลา

สิ่งต่างๆ ที่พบนั้นไม่ใช่สิ่งที่น่าตกใจที่สุด สิ่งที่ทำให้หลัวเฟิงตกตะลึงมากที่สุดคือส่วนร่างของเรือที่เต็มไปด้วยมวลอากาศสับสน สามารถเห็นแสงไฟกะพริบอยู่เป็นสีต่างๆ ภายในกระแสอากาศที่สับสนนั้นมีจักรวาลขนาดเล็กที่เสียหาย

“มันกำลังกินจักรวาลขนาดเล็ก ครึ่งหนึ่งที่มันหายไปเพราะถูกกลืนกินไปบางส่วน”

จักรวาลขนาดเล็กยาวนับพันล้านปีแสง มันได้รับความเสียหายไปมาก แต่ก็ยังยาวนับพันล้านปีแสง หากคิดถึงความยาวของมัน จักรวาลขนาดเล็กนี้ต้องยิ่งใหญ่มาก

“ข้าอยากรู้ถึงภูมิหลังของเรือจักรวาลจริงๆ” หลัวเฟิงคิด

การกินอากาศสับสนโดยตรงไม่ใช่สิ่งที่สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่สามารถทำได้ มีเพียงจักรวาลขนาดเล็กที่สามาถดูดกลืนอากาศสับสนนั้นเป็นพลังงานกฎ

แต่ว่าเรือจักรวาลไม่เพียงแต่กลืนกินกระแสอากาศสับสนเท่านั้นยังสามารถกลืนกินจักรวาลขนาดเล็กทั้งหมดได้ด้วย และสามารถแปลงมันเป็นพลังของกฎจักรวาลในแต่ละแบบ ภายในยังมีห้องลับและพื้นที่แยกมากมาย และยังมีพื้นที่ลับที่มีความเร็วของเวลาแปลกประหลาด การทำได้ทั้งหมดก็เปรียบได้กับจักรวาลขนาดเล็ก สถานที่แรกที่เรือจักรวาลเกิดคือที่ใด แล้วมันได้รับความเสียหายรุนแรงขนาดนี้ได้ยังไง

“มันเป็นเพียงแค่ตามคำบอกเล่าว่าเป็นหนึ่งในดินแดนที่อันตรายที่สุดทั้งสาม เราได้รับความสูญเสียจำนวนมากในยุคจุติที่ผ่านมา” หลัวเฟิงกล่าวกับตัวเอง

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมากได้ค้นพบสมบัติจำนวนมากที่เหลือเอาไว้โดยเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดที่ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากยุคจุติใดทุกคนดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับสามดินแดนที่อันตรายที่สุดทั้งสามแห่ง ธรรมชาติในดินแดนทั้งสามเหมือนกับสภาพการเกิดใหม่ของจักรวาล ไม่มีใครรู้ว่าทั้งสามดินแดนนั้นเกิดมาได้อย่างไร

หลัวเฟิงนั้นตกใจเมื่อเห็นเรือจักรวาลด้วยตาของตัวเอง เขาต้องใช้เวลาพอสมควรในการเทเลพอตมายังพื้นที่ของเรือจักรวาล เขาอยู่ส่วนที่เต็มไปด้วยเศษชิ้นส่วนขนาดเล็กใหญ่ที่บินไปมาด้วยความเร็วสูง มันมีตั้งแต่ขนาดเล็กจนไปถึงใหญ่นับพันล้านกิโลเมตร หรือแม้แต่หลายร้อยปีแสง

หลัวเฟิงทำการเทเลพอตตัวเองไปยังชิ้นส่วนที่แตกของเรือจักรวาลขนาด 0.6 ปีแสง มันมีลวดลายสีม่วงและส่วนที่เหลือเป็นสีดำ ชิ้นส่วนที่แตกออกทั้งหมดสร้างผลกระทบกับการเต้นของหัวใจหลัวเฟิง ชิ้นส่วนที่แตกนั้นไม่ทราบว่าเชื่อมต่อกับเรือจักรวาลตรงไหน

ในช่วงเวลาที่ผ่านเลยมา สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่จำนวนมากได้ลองเอาชิ้นส่วนจักรวาลไป แต่ไม่มีใครนำมันไปได้แม้แต่ชิ้นเดียว แม้ว่าพวกเขาจะโจมตีชิ้นส่วนที่แตกออกด้วยพลังเต็มที่ มันก็ยังไม่สามารถหลุดออกมาจากกระแสอากาศที่สับสน มันเหมือนกับมีเชื่อมต่อที่มองไม่เห็นได้ทำการมัดมันรวมเข้าไว้ด้วยกัน

“ข้ามาถึงเรือจักรวาลแล้ว ต้องไปที่รวมตัวของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก่อน” หลัวเฟิงกล่าว

เมื่อมาถึงที่นั่นก็สามารถเห็นร่างมนุษย์ในอวกาศว่างเปล่าได้

หลังจากใช้เวลาห้านาทีในการเทเลพอต หลัวเฟิงก็มาถึงชิ้นส่วนที่ถูกทำลายของเรือจักรวาลที่กำลังบินด้วยความเร็วสูง มันเป็นที่รวมตัวของมนุษย์จากจักรวาลดั้งเดิม

ในสามดินแดนที่อันตรายที่สุด ไม่ว่าจะเป็นส่วนยอดลาดเอียง เรือจักรวาล ภูเขาไร้สิ้นสุด เผ่าพันธุ์มนุษย์จะกำหนดสถานที่รวมตัว

กระบวนการสำรวจนั้นต้องใช้ความระมัดระวังต่อเนื่อง หากพวกเขาเหนื่อยจากการสำรวจ พวกเขาก็สามารถที่จะกลับมารวมตัวยังจุดนัดเพื่อพักผ่อนได้