ตอนที่ 1226 กฎ

ภายในเรือสุสานที่เต็มไปด้วยแสงสีแตกต่างกัน

หลัวเฟิง เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาส เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงา เจ้าแห่งจักรวาลเทพดำ พวกเขาต่างไปยืนอยู่หน้าของเสาหิน และส่งพลังงานอมตะออกมาทำการศึกษามัน

“แม้ว่าจะมีอายุมามากกว่าพวกเขา แต่ข้าสามารถทำความคิดได้เร็วกว่า” เจ้าแห่งจักรวาลเดียร์บาสคิด

พวกเรารู้ดีว่าทุกคนนับเป็นศัตรูของพวกเขาโดยที่ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร การที่พวกเขาเป็นกลุ่มแรกที่ได้รับมรดกที่นี่ ทำให้พวกเขาได้รับโอกาสที่ดีที่สุด

———-

ภายในจักรวาลขนาดเล็กของผู้สร้างขวานยักษ์

รอบๆ ดินแดนหนึ่งเต็มไปด้วยหมอกสีดำ ที่ราวกับการจะทำลายโลกทั้งใบ

หลัวเฟิงกำลังนั่งไขว้ขาอยู่บนภูเขา เขากำลังมองที่วังวน

หลัวเฟิงชี้นิ้วไปในพื้นที่ว่างตรงหน้า ร่องรอยพลังงานอมตะได้ถูกปล่อยออกมาจากหลัวเฟิง มันได้ก่อตัวขึ้นมาเป็นรูปร่างสามมิติอันซับซ้อน

“นี่มันยอดมาก เกมจักรพรรดิแรดนี้มีความซับซ้อนมาก ข้าที่ทำความเข้าใจมันได้ซักพักแล้วยังไม่เข้าใจกฎของเกมคืออะไร”

หลัวเฟิงไม่เคยเล่นเกมจริงจังแบบนี้มาก่อน แล้วในช่วงชีวิตของเขามีเพียงแต่การฝึกฝนเพื่อ ยกระดับชีวิตขึ้นไปเท่านั้น

“กฎของเกมมันคืออะไร” หลัวเฟิงยังคงทำการเรียนรู้มัน

แม้ว่าเขาจะทำการศึกษาบนเรือสุสานมาหนึ่งวัน แม้ว่าเขาจะมีความคิดที่เร็วกว่าคนทั่วไป เขาก็ไม่สามารถที่จะถอดรหัสของกฎพื้นฐานเกมของ

“เกมที่ถูกแก้ไขแล้ว 123 ด่าน แยกมันออกมาให้ตรงกับอันอื่นๆ”

หลัวเฟิงทำการศึกษาเกมมากว่า 3 ปีก็เผยรอยยิ้มเล็กๆ

“นี่คือกฎของเกมงั้นหรือ เกมจักรพรรดิแรดเป็นเหมือนกับการแกะสลักภาพที่ซับซ้อน”

“กฎข้อหนึ่งคือองค์ประกอบพื้นฐานมี 10,081 แบบ กฎข้อที่สององค์ประกอบพื้นฐานแต่ละอันใช้ได้เพียงครั้งเดียว กฎข้อที่สาม การเปลี่ยนแปลงในแต่ละครั้งจะสร้างมันออกมาเป็นภาพที่แตกต่างกัน”

“กฎข้อที่สี่…”

“กฎข้อที่ห้า…”

“กฎข้อที่เก้า การถอดรหัสถึงขั้นสุดท้าย วงจรพลังงานอมตะจะสมบรูณ์สร้างเป็นภาพสามมิติที่คงอยู่ตลอดไป”

กฎทั้งเก้ามีความซับซ้อน แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลก็ไม่มีทางจดจำองค์ประกอบพื้นฐาน สร้างเป็นภาพสามมิตินับไม่ถ้วน ภาพขนาดเล็กมากมายสร้างเป็นภาพขนาดกลาง ภาพขนาดกลางมากมายสร้างเป็นภาพสามมิติ จำเป็นต้องเข้าใจความลับที่อยู่เบื้องหลังเกม เช่นเดียวกับกระบวนการสร้างเทคนิค ต้องแสดงความลึกลับนั้นออกมาให้ถูกต้อง แต่เนื่องจากสมองคนเราไม่สามารถที่จะจำความซับซ้อนนั้นได้โดยตรง

“กฎมีความซับซ้อนแค่ไหน เกมแต่ละอันที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบ มันจะไม่สิ้นเปลืองพลังงานอะไรเลย มันน่าประทับใจจริง…จักรวาลขนาดเล็กของข้ายังไม่สามารถทำให้วงจรพลังงานสมบูรณ์แบบนี้ได้”

“เกมจักรพรรดิแรดด่านแรกนั้นไม่ซับซ้อนเหมือนกับภาพแกะสลักจักรวาลขนาดเล็กของข้า หากมันซับซ้อนมากยิ่งขึ้นพลังงานจะคงอยู่ตลอดไป”

“มันไม่แปลกเลยที่เกมจักรพรรดิแรดจะเป็นที่นิยมในสมัยของสายน้ำวูดูวง ใครบางคนที่น่าอัศจรรย์ใจได้สร้างเกมลึกลับนี้ขึ้น”

หลัวเฟิงนั้นตื่นเต้น หลังจากที่เขาเรียนรู้กฎของเกมจักรพรรดิแรด เขาก็ถูกดึงดูดไปยังเกมนี้ทันที

หลัวเฟิงนั้นเหมือนกับเสพติด ผู้ที่จะทำความเข้าใจเกมนี้ได้จะต้องเป็นนักสู้ระดับอมตะเป็นอย่างน้อย

การที่สายน้ำวูดูวงบอกว่าแม้แต่เด็กๆ ของเขาก็ยังชอบเล่นเกมนี้ แสดงว่าเด็กๆ ของเขาต้องเป็นระดับอมตะเช่นกัน

หลัวเฟิงหยุดที่จะคิดเรื่องอื่นๆ และทำการสนใจแต่เกมจักรพรรดิแรดเพียงอย่างเดียว

———-

ทั้งสี่ได้จ้องมองยังเสาหินสามมิติ

เจ้าแห่งจักรวาลเทพดำได้ตะโกนออกมา “ข้าเข้าใจกฎแล้ว”

“กฎคืออะไร เจ้าเกมบ้านี้ข้าศึกษามานานแล้วยังไม่เข้าใจว่ากฎมันเป็นอะไร”

เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงากล่าว

“กฎคือ…” เจ้าแห่งจักรวาลเทพดำทำท่าเตือนเจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงา

“ฮ่า ฮ่า…ข้าไม่สามารถเข้าใจความลึกลับที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังของมันได้ แล้วตอนนี้เราสองคนได้รู้กฎแล้ว แล้วส่วนอีกสองคนล่ะ” เจ้าแห่งจักรวาลธุลีเงาแสดงความตื่นเต้น

พวกเขาทั้งสองมองไปยังอีกสองคนที่ยังคงยืนนิ่งเป็นรูปปั้น

“เราสามารถสื่อสารกันและทำความเข้าใจด้วยกัน เราจะก้าวหน้านำพวกเขา”

“ใช่ ตอนนี้เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงทั้งสองของเรามาที่นี่ เราก็จะมีโอกาสที่ดีขึ้น”

———-

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากกลุ่มอำนาจต่างๆ ได้มุ่งหน้ามายังเรือจักรวาล

ในตอนนี้เผ่านาฬิกาสวรรค์ได้มาถึงเป็นกลุ่มแรก

เจ้าแห่งจักรวาลทะเลวุ่นวาย เจ้าแห่งจักรวาลเรดล้าค เจ้าแห่งจักรวาลหินยักษ์ได้เฝ้ามองเส้นเงาที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง

“นั่นมันเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด”

เงาได้ชะลอตัวลงแหละหยุดตรงหน้าประตูทางเข้า เจ้าแห่งจักรวาลทั้งสองที่เห็นก็ตะลึงจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา”

เจ้าแห่งจักรวาลทั้งสามมองมา

เงานาฬิกาได้ยืนอยู่ที่ประตูด้านนอก จากนั้นเงาถูกกระจายออกไป ผู้อาวุโสที่มีเงาของนาฬิกานับพันล้านอยู่ที่ผม มีรูปนาฬิกาเหนือคิ้วของพวกเขา และขนบนร่างของพวกเขา มันเป็นลักษณะชีวิตของเผ่าพันธุ์พวกเขา

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา” ทั้งสามทำการทักทาย

“ฮ่าฮ่า เผ่าโครงกระดูกขอบคุณสำหรับข่าวใหม่ สามสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากเผ่าพันธุ์ของเรากำลังมาที่นี่”

สามร่างสิ่งมีชีวิตได้ปรากฏตัวขึ้นตามมา

“เจ้ารู้วิธีที่จะไปใช่ไหม” เขามองไปยังเจ้าแห่งจักรวาลทะเลวุ่นวาย

“นี่คือแผนที่” เจ้าแห่งจักรวาลทะเลวุ่นวายตอบ

พลังงานอมตะได้ไหลออกมาสร้างเป็นรูปร่างของแผนที่ขึ้นมา

“ดี ไป” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกาได้ออกคำสั่ง

“ความหวังของเผ่าพันธุ์เราอยู่บนบ่าของเจ้า”

“ครับ”

“ครับ”

“เราจะทำให้ดีที่สุด”

สามเจ้าแห่งจักรวาลตอบกลับก่อนที่จะบินทิ้งเป็นลำแสงไว้เพื่อไปยังห้องควบคุม

หลังจากผ่านไปครึ่งปี ที่หน้าประตูเรือสุสาน

“เจ้าหยุดเราที่นี่ไม่ได้ เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา”

“ต้องการที่จะสู้กับโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลของเรางั้นรึ”

“ออกไปจากที่นี่ เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา”

6 เจ้าแห่งจักรวาลรวมตัวกันหน้าประตูของเรือสุสาน พวกเขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลที่อยู่รอบๆ ดินแดนไฟน้ำแข็ง เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวเกี่ยวกับเรือสุสานก็มาที่เรือ

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกาที่ต้องคอยดูแลเผ่าพันธุ์ของเขา เขาจำเป็นต้องหยุดสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่อื่นให้นานที่สุด

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกาได้ยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่สนใจพวกเขา มีพลังที่ฉีกผ่านกาลอวกาศและเวลารอบๆ

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกาตกใจหันไปมองพลังนั้น “พลังที่แข็งแกร่งแบบนี้คือเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดคนไหน ทำไมข้าไม่เคยพบเจ้า”

ลำแสงพุ่งเข้ามาทางประตู

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกาไม่กล้าที่จะต้านมันเอาไว้ เขาสามารถบอกได้ว่าสมบัตินั้นคือสมบัติแท้จริงสูงสุดประเภทวัง พลังอันแข็งแกร่งของมันได้ไหลผ่านมาตามสภาพแวดล้อมรอบๆ

ผู้อาวุโสในชุดคลุมสีขาวที่มีใบไม้รอบๆ ได้ออกมามองที่ เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา

“เจ้าจาก…ดินแดนศักดิ์สิทธิ์บูรพางั้นหรือ”

ผู้อาวุโสสีขาวได้ยืนมองที่เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเงานาฬิกา เขาโบกมือแล้ว เจ้าแห่งจักรวาล 20 อัศวิน 200 อัมตะ 2 พันได้ปรากฏตัวขึ้นมา

“ไปรับมรดกให้กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพาของเรา”

“ครับ!!”

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ต่างเร่งรีบเข้าไปด้านใน เผ่าพันธุ์โครงกระดูกได้ให้แผนที่กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์บูรพาเพื่อผูกสัมพันธ์กับพวกเขา

“ข้าดาวหนือแท้จริง ข้าไม่ได้มายังมหาสมุทรจักรวาลนานหลายสิบยุค หากอำนาจอื่นๆ ยังไม่มาที่นี่ พวกเขาก็ไม่มีโอกาส”

ผู้อาวุโสสีขาวได้โบกมือ รูปวงรีสีดำก็ได้ปิดกั้นประตูไว้

“ตอนนี้ข้าได้อยู่ที่นี่ แล้วมาดูกันว่าใครจะเข้าได้บ้าง”

ผู้อาวุโสสีขาวได้ก้าวเข้าไปรวมกับวงรีสีดำ