ตอนที่ 1292 เร่งรีบ

หลัวเฟิงขมวดคิ้ว “แต่บรรพบุรุษเทพก็ต้องทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด เขาใช้พลังระดับหกด้วยสมบัติแท้จริงชั้นยอดเท่านั้น”

“ฮ่า ฮ่า เจ้ารู้ความหมายของการทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัดหรือไม่ มันเป็นสิทธิพิเศษที่มอบให้กับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดโดยจักรวาลดั้งเดิม แต่เมื่อเป็นการต่อสู้ของเจ้าแห่งจักรวาล สิทธิพิเศษก็จะถูกเอาออก ถ้จิตจักรวาลดั้งเดิมต้องการสนับสนุนบรรพบุรุษเทพ พวกเขาก็ถูกมอบสิทธิพิเศษให้ได้” ผู้นำเมืองยิ้ม

หลัวเฟิงกะพริบตาด้วยความประหลาดใจ

“การเข้าถึงพลังระดับหกเพียงแค่สมบัติแท้จริงชั้นยอด พวกเขาจึงมีเทคนิคในระดับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด เจ้าน่าจะเข้าใจ เป็งกงต้องใช้การแกะสลักที่อยู่บนสมบัติแท้จริงสูงสุด แต่สำหรับบรรพบุรุษเทพ พวกเขาจะใช้เทคนิคที่ได้รับจากจักรวาลดั้งเดิมโดยตรง มันคือเทคนิคสืบทอด”

หลัวเฟิงเข้าใจว่ามันเป็นเช่นเดียวกับเทคนิค ข้าคือจักรวาล ของเขา แต่ว่าเทคนิคของสามบรรพบุรุษเทพนั้นก้าวหน้ากว่าของเขา มันอยู่ในระดับของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด

“ตอนนี้เจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลถูกสร้างโดยจักรวาลดั้งเดิม มันได้เลือกสามสิ่งมีชีวิตเพื่อเป็นตัวแทนของมัน จักรวาลดั้งเดิมให้สิทธิพิเศษและเทคนิคสืบทอดแก่พวกเขา แต่พวกเขาก็ต้องแบกรับความรับผิดชอบมากขึ้น และยังมีข้อจำกัดมากมายสำหรับพวกเขา”

หลัวเฟิงพยักหน้า มันเป็นความจริง ถ้าพวกเขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด พวกเขาน่าจะไปจัดการปัญหาในมหาสมุทรจักรวาลด้วยตัวเอง ถ้าพวกเขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดจริง เทพปีศาจเสมือนจริงคงไม่พูดว่าพวกเขาไม่มีทางเทียบได้ในมหาสมุทรจักรวาล มันเป็นเพราะบรรพบุรุษเทพทั้งสามนั้นไม่ใช่เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดของจริง

“พวกเขานั้นถูกจำกัดเอาไว้ และมันจะเป็นอิสระหลังจากยุคกำเนิดนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาคือการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด แต่บรรดาบรรพบุรุษสัตว์อวกาศ สัตว์เทพ 8 สัตว์เทพ ผู้พิทักษ์สัตว์เทพ พวกเขาทั้งหมดล้วนต้องการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดแล้วกลับชาติมาเกิดในเวลาเดียวกัน”

ผู้นำเมืองยิ้ม

“แต่ไม่มีพันธมิตรใดอยู่ชั่วนิรันดร์ พันธมิตรสัตว์อวกาศและโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลจะไม่ยืนเคียงข้างกันไปตลอด ข้าจะพูดคุยกับโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล และจะโน้มน้าวพวกเขาว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่เราให้ได้คือประสบการณ์การเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด”

หลัวเฟิงพยักหน้า “ถ้าแบบนั้นแล้ว พันธมิตรสัตว์อวกาศและเจ้าแห่งจักรวาลสันโดษจะเป็นเช่นไร”

“เพียงแค่รอ ผู้มีอำนาจเหล่านั้นยังคงลังเล เราจะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะดึงพวกเขามาหาเราให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ 100 เจ้าแห่งจักรวาลมีค่าเท่ากับ 10 เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด เราต้องกังวลเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์อื่นๆ ถ้าเราดึงพวกเขามาอยู่ฝ่ายเราได้มากพอ เราก็ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดอีกต่อไป”

ระบบอารยธรรมโบราณได้มีการวางรากฐานการฝึกฝนจากอมตะถึงเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ทำให้มีเจ้าแห่งจักรวาลและเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดจำนวนมาก

“ไม่มีใครในมหาสมุทรจักรวาลทรงพลังเท่ากับอาจารย์ต้นกำเนิด ถ้ามนุษย์หนึ่งหรือสองคนมีพลังเทียบเท่าอาจารย์ต้นกำเนิด ในอนาคตเราก็มีพลังที่จะอยู่คงกระพัน”

“ครับ” หลัวเฟิงพยักหน้า

ทุกคนหวังว่าเผ่าพันธุ์ของพวกเขานั้นจะแข็งแกร่งขึ้น ไม่มีใครอยากแบ่งความลับในพลังสูงสุดให้กับคนอื่นๆ ถ้าพวกเขาแข็งแกร่งเช่นเดียวกัน พวกเขาก็ไม่มีทางสนใจมนุษย์

แม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นแต่ก็ไม่อาจที่จะชนะมนุษย์ สำหรับเจ้าแห่งจักรวาลสันโดษก็จะไม่ใส่ใจอะไรอีกถ้าหากพวกเขามีพลังพอๆ กับอาจารย์ต้นกำเนิด

“แค่รอ…รอจนกว่าทุกอย่างจะชัดเจน” ผู้นำเมืองกล่าว

———-

หลังจากผ่านไปสามวัน หลัวเฟิงก็รับดวงตาเทพโบราณจากอาจารย์ หลังจากเขากลับไปยังดินแดนของมนุษย์ พวกเขาก็ชักชวนกลุ่มพลังที่น้อยกว่าเข้าร่วมกับตน

“อย่างที่เจ้าเห็น ไม่มีเจ้าแห่งจักรวาลที่ร่วมกับเราตาย” หลัวเฟิงกำลังโน้มน้าวสิ่งมีชีวิตหินขนาดยักษ์

“บางทีเราอาจไม่มีโอกาสชนะ แต่ข้าจะไม่คุยโม้เรื่องพลังของเรา แต่พวกเขาก็ไม่มีโอกาสชนะมากเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตาม ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะปลอดภัย เรามีเรือสุสาน หอคุกดำ และหอคอยดวงดาว หากเจ้าเข้าร่วมกับเรา ข้ารับประกันว่าเจ้าจะปลอดภัยแน่นอน”

“เจ้าไม่จำเป็นต้องกลัวการโจมตี เรามีเจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากอยู่ข้างเรา หากเผ่าพันธุ์ใดมาล้างแค้นเจ้า เราจะทำลายเผ่าพันธุ์นั้นด้วยเรือสุสานและหอคอยดวงดาว”

———

“เจ้าจะชนะแน่นอนถ้าเข้าร่วมพันธมิตรของเรา เจ้าเห็นไหมว่าเรามี 6 กลุ่มอำนาจชั้นยอดในพันธมิตรเรา เพียง 6 กลุ่มอำนาจของเราอยางเดียวก็มีเจ้าแห่งจักรวาลเกือบ 300 คน แล้วบางเผ่าพันธุ์ก็ยังเข้าร่วมกับเราด้วย ทำให้เรามีเจ้าแห่งจักรวาลอยู่มากมาย นอกจากนี้เรายังมีเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดและสมบัติแท้จริงสูงสุดเช่นกัน”

“อะไรนะ สมบัติที่ส่งผลกระทบจิตใจงั้นรึ นั่นมันเรื่องตลก ข้ายอมรับว่าสมบัตินี้ช่างน่าประทับใจจริงๆ ดูสิ เรามีเจ้าแห่งจักรวาลกับเรากี่คน 6 กลุ่มอำนาจสูงสุดมีเจ้าแห่งจักรวาลอยู่แล้ว 300 คน ถ้าเราแบ่งพวกเขาออกเป็น 50 ก็จะมีทั้งหมด 6 ทีม ไม่ว่าสมบัตินั้นจะเป็นอะไรก็โจมตีได้เพียงทีมเดียวเท่านั้น สมบัติกระทบจิตนั้นขึ้นอยู่กับระยะทาง ยิ่งเราห่างมากเท่าไรพลังนั้นก็ยิ่งอ่อนแอ ถ้าเจ้ารู้จักเสาหินลายดำ มันเป็นวิธีทำงานของมัน”

“แค่เราจำเป็นต้องห่างจากมนุษย์ประมาณ 10 ล้านกิโลเมตร ซึ่งสมบัติกระทบจิตนั้นก็จะไม่มีค่า การแบ่งเจ้าแห่งจักรวาลออกเป็นทีมเล็กๆ เพื่อผลที่เล็กลง”

“ฝ่ายเราจะต้องชนะอย่างแน่นอน ความบาดหมางระหว่างเรากับมนุษย์จะคงอยู่ไปอีกนาน หากพวกเขาไม่ให้มรดกแก่เรา เราก็จะทำการปราบปรามพวกเขาไปตลอด ไม่มีทางที่พวกเขาจะก้าวหน้า แล้วผู้ที่เข้าหามนุษย์จะต้องเสียใจกับมัน”

———–

ทั้งสองฝ่ายต่างพยายามหาสมาชิกเพิ่มเติม

มนุษย์ค่อยข้างอ่อนแอกว่า แต่พันธมิตร่วมกำลังแข็งแกร่งขึ้น

วันเวลาผ่านไป กลุ่มอำนาจทั้งหมดในจักรวาลดั้งเดิมต่างติดตามสถานการณ์ และกลุ่มอำนาจในมหาสมุทรจักรวาลก็ทำสิ่งเดียวกัน

“เราอยู่ได้แต่ในมหาสมุทรจักรวาลเท่านั้น ถ้าเราสามารถเข้าไปยังจักรวาลดั้งเดิมได้ เราสามารถบังคับให้มนุษย์มอบประสบการณ์สำหรับการกลับชาติมาเกิด”

“ทำไมเราเข้าร่วมไม่ได้”

กลุ่มอำนาจในมหาสมุทรจักรวาลนั้นก็มีความกังวล แต่เป็นความกังวลที่ไร้ประโยชน์ พวกเขาไม่มีทางที่จะเข้าไปในจักรวาลดั้งเดิมได้

———-

หลัวเฟิงหยิบเหรียญออกมา

“ผู้นำทางช้างเผือก”

“หินความทรงจำที่เจ้ามอบให้กับข้าล่าสุดนั้นไร้ประโยชน์จริงๆ ถ้าเจ้ามอบหินความทรงจำที่เป็นประโยชน์กับข้า ข้าจะมอบสมบัติแท้จริงสูงสุด 8 อย่างสำหรับสามหินความทรงจำเจ้าคิดว่าไง เจ้าต้องมอบหินความทรงจำที่สองให้กับข้า ยกเว้นเจ้าจะหลอกข้า”

“บรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพา ถ้าเจ้าต้องการหินความทรงจำเจ้าต้องมอบสี่สมบัติแท้จริงสูงสุดให้กับข้า”

มันเห็นได้ชัดว่า บรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพารู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในจักรวาลดั้งเดิม การแลกเปลี่ยนครั้งที่แล้วบรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพาคิดว่าหลัวเฟิงไม่ต้องการหลอกลวงเขา หลัวเฟิงนั้นไม่มีทางที่จะอ่านข้อมูลขั้นที่สูงกว่าเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดไม่ได้ และเขาจึงต้องการหินความทรงจำชิ้นที่สอง แต่บรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพาไม่ต้องการที่จะทิ้งสมบัติแท้จริงสูงสุดไปง่ายๆ อีก เขาที่รู้ว่ามนุษย์กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เขาจึงมุ่งตรงไปยังที่หลัวเฟิง

“ข้าขอยืนยัน ถ้าเจ้าไม่มอบสมบัติแท้จริงสูงสุด ข้อตกลงก็จะไม่เกิดขึ้น”

ไม่ใช่หลัวเฟิงจะไม่ต้องการสมบัติ แต่หินความทรงจำก้อนแรกที่เขามอบให้กับบรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพาคือตัวเลือกที่ดีที่สุดแล้ว แม้ว่าเขาไม่สามารถอ่านข้อมูลได้ แต่เขารู้ว่าหินความทรงจำไหนมีค่าเพียงใด และมันมีประสบการณ์แบบใดในนั้น หากก้อนแรกนั้นไม่มีประโยชน์ก้อนที่สองก็ยิ่งเลวร้ายยิ่งกว่า นั่นเป็นสาเหตุที่หลัวเฟิงไม่อาจที่จะให้หินความทรงจำของเขาได้ แล้วหลัวเฟิงก็เป็นคนเดียวที่ผูกขาดหินความทรงจำไว้คนเดียว บรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพาไม่มีทางทำอะไรเขาได้

———–

ยิ่งเวลาผ่านไปสงครามก็ยิ่งใกล้เข้ามา ภายในทั้งจักรวาลดั้งเดิมกำลังอยู่ภายใต้แรงกดดัน มันคือเรื่องที่ช่วยไม่ได้สำหรับพวกเขา กลุ่มอำนาจในมหาสมุทรจักรวาลก็ต้องการเข้าร่วมในสงครามครั้งนี้เช่นกัน แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้

หลัวเฟิงได้ยินเสียงของผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล

“หลัวเฟิง…เฟิง มานี่”

หลัวเฟิงรู้สึกว่ามันผิดปกติ เขาทำการเทเลพอตไปนังห้องโถงหลักของเมืองแห่งความโกลาหล และเจ้าแห่งจักรวาลแต่ละคนก็เริ่มปรากฏตัว