ตอนที่ 1333 : ตำแหน่งของปีกคู่สุดท้าย

ยิ่งจักรวาลย่อยนั้นมีอายุน้อยเท่าไหร่ มันยิ่งใกล้กับจักรวาลกำเนิดเท่านั้นเหมือนกับของ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล, อาจารย์ต้นกำเนิด พวกมันอยู่ใกล้กับจักรวาลกำเนิดอย่างมาก จักรวาลย่อยจากสองยุคนั้นอยู่ไกลจากจักรวาลกำเนิด พวกที่มาจากยุคแรกนั้นอยู่ไกลออกไปอีกและดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองนั้นค่อนข้างไกลจากจักรวาลกำเนิด!

“นี่คือจักรวาลย่อยที่ 18 ที่ข้าตรวจสอบมา” หลัวเฟิง มองไปยังจักรวาลตรงหน้า ปีกเงินทั้ง 10 ข้างนั้นกางออกแต่เขาก็ไม่อาจจะรับรู้ได้ถึงเสียงเรียกได้

“ที่นี่ไม่มี” เขาส่ายหน้า โชคดีที่เขาได้แยกปีกออกและดึงความเป็นเจ้าของออกมา ยังไงซะอสูรเขาทองก็มีปีกคู่หนึ่งที่ไม่มีเจ้าของและได้เข้าไปในจักรวาลดั้งเดิม หลัวเฟิง อยู่ด้านนอกจักรวาลดั้งเดิม เขาสามารถรู้สึกได้ถึงมันอย่างชัดเจนแม้ว่าจักรวาลกำเนิดจะอยู่ไกลออกไป

ปรากฏว่าจักรวาลนั้นไม่อาจจะปิดกั้นการรับรู้นี้ได้

“จักรวาลไม่อาจจะปิดกั้นการรับรู้จากเหรียญสื่อสารได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงปีกซื่อหวู๋เลยและมันกลับเป็นว่าเป็นเรื่องจริง” หลัวเฟิง มองไปยังอีกด้าน ไกลออกไปนั้นคือจักรวาลดั้งเดิม มันปกคลุมทะเลจักรวาลกว่าครึ่ง “ข้าอยู่ใกล้กับจักรวาลเล็ก ข้าอาจจะไปที่นั่น”

ฉัวะ!

หลัวเฟิง เทเลพอร์ทและหายไปทันที

***

ในเขตลับหลักภายในอาณาเขตมนุษย์ ทะเลจักรวาลที่ห่างไกลนั้นดูเเงียบสงบ คลื่นนั้นแทบจะมองไม่เห็นแต่ทะเลจักรวาลที่ห่างไกลนั้นมีขนาดใหญ่จนมองข้ามคลื่นที่สูงกว่า 10 กิโลเมตรได้ ชายเกราะเงินเดินอยู่บนคลื่นยิ้มให้กับอวกาศและตะโกนออกมา “อาจารย์!”

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ปรากฏตัวขึ้นมา “เจ้ากลับมาเร็วจริงๆ”

“อาจารย์” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ท่านปฏิเสธของขวัญจากข้าเพราะข้าไม่ได้มีเกราะสมบัติแท้จริงชั้นยอด ตอนนี้ข้าจะมอบมันให้กับท่านอีกครั้ง”

หอคอยดวงดาวปรากฏขึ้นมาข้างกายและเกราะเทพสายฟ้าก็ได้บินออกมาจากประตูด้านข้าง

“เจ้าหมายถึง…” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ช็อก เขารู้ว่า หลัวเฟิง หมายถึงอะไร

“ข้าได้เกราะสมบัติแท้จริงชั้นยอดมา” หลัวเฟิง ยิ้ม เขาหลอมรวมพลังอมตะเข้าไปในเกราะเงินที่หลังของเขาและพลังโบราณที่ทรงพลังก็แผ่ออกมา มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าไม้เท้ายันจุน และหอคอยคุกทมิฬ เกราะเงินนี้คือส่วนหนึ่งของปีกซื่อหวู๋ของเขา

พลังได้มานี้เกิดจากปีกซื่อหวู๋ เขาเปิดการใช้งานพลังมันเพียงส่วนหนึ่งแต่ก็แข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ ถ้าเขาใช้พลังของมันทั้งหมดแล้ว มันก็จะเหนือกว่าจินตนาการ นี่อยู่ภายในทะเลจักรวาลที่ห่างไกล ดังนั้นแรงจึงถูกสยบลงเพื่อให้ตัวตนด้านนอกทะเลนั้นไม่อาจจะรู้ถึงมันได้

“เกราะนี้?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล รู้สึกได้ถึงพลังและหยุดลังเล เขาช็อกมากกว่าเดิม “เจ้าได้มันมาจากที่ไหนกัน?”

มันมีสมบัติแท้จริงชั้นยอดอยู่จำนวนหนึ่งในทะเลจักรวาล สมบัติแท้จริงชั้นยอดชิ้นใหม่มาจาก สามดินแดนความตาย งั้นรึ?

แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นใหม่แต่มันต้องเกิดขึ้นมาในเขตหลัก…แต่ หลัวเฟิง ไม่ได้ไปที่เขตหลัก

“ไม่จำเป็นต้องถามอะไรต่อ” หลัวเฟิง ยิ้ม “ข้ามีเกราะแล้ว ท่านไม่น่าจะมีเหตุผลที่จะปฏิเสธแล้ว”

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล มองไปที่ หลัวเฟิง และรู้สึกได้ถึงความพอใจ “ได้ ข้าจะรับมันไว้ แต่เผ่าพันธุ์มนุษย์ตอนนี้อยู่ในภาวะที่ดีกว่าเดิม แม้ว่าสถานการณ์จะแย่ลงแต่มันก็เป็นเพียงแค่ความขัดแย้งระหว่างสองกลุ่ม จากนี้อย่าให้สมบัติที่เจ้าได้มาอย่างยากลำบากกับข้าอีก”

หลัวเฟิง พยักหน้า มันฟังดูมีเหตุผล แม้ว่าพวกที่แข็งแกร่งก็ยังยากที่จะได้สมบัติแท้จริงชั้นยอดมา สำหรับ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด แล้ว มันอาจจะเป็นไปได้ที่พวกเขาจะเอาชนะ เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด คนอื่น แต่มันยากที่พวกเขาจะฆ่าอีกฝ่ายได้ เขาได้เกราะรองนี้มาจากปีกซื่อหวู๋ก็เท่านั้น

“อาจารย์ ข้ายังมีเรื่องต้องไปจัดการ ข้าขอตัวก่อน” หลัวเฟิง พูดขึ้น

“ตามสบาย” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พยักหน้าและมอง หลัวเฟิง จากไป

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล มองไปยังเกราะเทพสายฟ้าที่แผ่พลังโบราณออกมาและเขาก็อดไม่ได้ที่จะทึ่งกับการที่ศิษย์นั้นมีพรสวรรค์น่าเหลือเชื่อหลังจากที่เข้าไปในทะเลจักรวาล มันกลับกันกับพวกมีพรสวรรค์ทั่วไปในเผ่าพันธุ์มนุษย์ตอนที่เขาอยู่ในจักรวาลดั้งเดิม

แม้แต่ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ก็ต้องยอมรับมัน หลังจากที่ได้การสืบทอดสายน้ำวูดูวง แล้ว หลัวเฟิง ก็มีบทบาทสำคัญอย่างมากต่อเผ่าพันธุ์มนุษย์

“เขาเหมือนกับ อาจารย์ต้นกำเนิด ที่ซึ่งทำให้เผ่าพันธุ์นั้นรุ่งโรจน์” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล กระซิบ “เขาจะยิ่งใหญ่กว่า อาจารย์ต้นกำเนิด มันจะมีพวกที่แข็งแกร่งเกิดขึ้นในเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเราอีก…”

***

ฮ่ง!

หลัวเฟิง บินออกจากชั้นของจักรวาลดั้งเดิม

“ข้าจะไปจักรวาลย่อยที่ 21!”

หลัวเฟิง เดินทางไปทั่วจักรวาลดั้งเดิม มันใช้เวลานานกว่าจะไปรอบจักรวาลดั้งเดิม แต่เขาก็สามารถใช้การเดินทางผ่านจักรวรรดิเทพ ในจักรวาลดั้งเดิมได้

“ปีกคู่สุดท้ายอยู่ไหน?” เขากระซิบ “มันอยู่ในหนึ่งในดินแดนแห่งความตายอีกสองแห่งรึ?”

แต่ละที่ใน ดินแดนแห่งความตาย นั้นมีพื้นที่กว่า 100 ล้านตารางปีแสง ถ้าปีกคู่สุดท้ายอยู่ใน ดินแดนแห่งความตาย หลัวเฟิง ก็น่าจะรู้สึกถึงมันได้ถ้าเขาอยู่ในนั้น เขายืนยันได้แล้วว่ามันไม่ได้อยู่ในพื้นที่ส่วนยอดเอียง แทนที่จะรีบไปยัง ดินแดนแห่งความตาย อีกสองแห่ง เขากลับเลือกไปตรวจสอบจักรวาลย่อยทุกแห่งแทน

***

เวลาได้ผ่านพ้นไป ใช้เวลากว่า 2 ปีในการเดินทางจากจักรวาลย่อยหนึ่งไปอีกแห่ง

ฮ่ง!

ตัวตนเกราะเงินโผล่มาในอากาศที่ปั่นป่วนและกัดฟันแน่น “ข้าได้ค้นหาจักรวาลย่อยทั้งหมดตั้งแต่ 3 ยุค ไม่มีสักที่เลยที่มีปีก! พวกมันคงอยู่ใน ดินแดนแห่งความตาย อีกสองแห่งรึไม่ก็ดินแดนศักดิ์สิทธิ์….ข้าไม่ปล่อยมันไปแน่”

หลัวเฟิง นั้นไม่พอใจกับการที่เขาค้นหามานานแบบนี้แต่ก็ไม่พบอะไร

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงอยู่ใกล้ที่สุด” หลัวเฟิง บินไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงทันที

ใช้เวลากว่า 9 วันในทะเลจักรวาล

“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง”

หลัวเฟิง ยืนอยู่ในอวกาศที่ล้อมรอบด้วยอากาศปั่นป่วน ตัวตนขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง มันใหญ่กว่าจักรวาลย่อยที่เขาเคยตรวจสอบมาก่อน จักรวาลย่อยทั้งหมดจากยุค 3 มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100 ล้านปีแสง แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงนั้นมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.1 พันล้านปีแสง

“ข้าจะค้นหามันก่อน” หลัวเฟิง เทเลพอร์ทเข้าไปใกล้ขึ้น

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

เขาวาร์ไปหลายครั้งด้านนอกดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง เขาไม่มั่นใจว่าขีดจำกัดการรับรู้ของปีก 5 คู่ตอนที่เจอกับจักรวาลย่อยขนาดใหญ่นั้นคือเท่าใดซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงย้ายจุดหลายที่ ในตอนที่เข้าใกล้จักรวาลย่อยห่างมา 100 ล้านปีแสง หลัวเฟิง ก็หันกลับไปมองด้านหลัง ปีกทั้ง 10 ที่กางออกนั้นกำลังสั่น ดูเหมือนว่ามันคือเสียเรียกที่มาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง

“เสียงเรียก” ตาของ หลัวเฟิง เป็นประกายขึ้นมาและมองไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงตรงหน้า “ปีกคู่ที่หกอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง!”

เขาอยากได้มันมานานแล้ว เขาต้องการพุ่งเข้าไปแต่เขาไม่ได้โง่พอที่จะทำแบบนั้น

“บัดซบ!” หลัวเฟิง กัดฟันแน่น เขาไม่ได้สบถมาหลายยุคแล้วแต่เขาก็อดไม่ได้ “ทำไมต้องอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง? เป็นแบบนี้ได้ยังไง ไม่ว่ามันจะอยู่ในจักรวาลย่อยไหน ข้าก็อาจจะได้มันมาแต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง…!”

หลัวเฟิง หงุดหงิด ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงนั้นคือศัตรูของเขาแล้ว พวกนั้นถึงกับช่วยขุมกำลังอื่นในจักรวาลดั้งเดิมในการสยบมนุษย์และพวกนั้นไม่เคยที่จะเจรจากับเขาด้วย นอกจากนี้แล้วเขาก็เพิ่งฆ่า เจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิง และยึดปีกสองคู่จากอีกฝ่ายมา!

“แปลก เจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิง นั้นมีปีกสองคู่ ทำไมเขาถึงหาปีกคู่สุดท้ายไม่เจอ?” หลัวเฟิง คิ้วขมวด พลังการรับรู้ของสองปีกเทียบกับ 5 ปีกไม่ได้…มันแค่ไม่กี่สิบปีแสง ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.1 พันล้านปีแสงและมันก็มีอวกาศแยกเดี่ยวหลายแห่ง ดูเหมือนว่าปีกคู่สุดท้ายนั้นจะอยู่ในอวกาศที่ เจ้าแห่งจักรวาลเป่ยซิง ไม่เคยไปมาก่อน

‘ไม่ว่ายังไงก็ตามข้าก็ยืนยันได้ว่าปีกคู่สุดท้ายอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง’ หลัวเฟิง คิด ‘นอกจากนี้แล้วปีกคู่นี้ก็อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มันมีสองความเป็นไปได้หนึ่งคือตัวตนที่อ่อนแออย่างนักสู้อมตะ หรืออัศวินอวกาศเป็นเจ้าของมันซึ่งไม่ได้มีสิทธิ์จะออกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ สองคือบางคนเก็บมันไว้ในคลัง’

ไม่มีใครเคยเห็นปีกสมบัติแท้จริงมาก่อนในทะเลจักรวาล ยังไงซะปีกคู่เดียวก็เป็นเพียงสมบัติแท้จริงทั่วไป เจ้าแห่งจักรวาล นั้นมักจะมองข้ามสมบัติระดับนี้

“ข้ามีปัญหาแล้ว”

***

หลัวเฟิง เริ่มมุ่งหน้าไปยังเรือจักรวาล ได้เวลาที่เขาจะไปเอาสมบัติของ เจียฟานฉี แล้ว ในเวลาเดียวกันเขาก็ได้ติดต่อไปหาอาจารย์ผ่านจักรวาลเสมือน

“อาจารย์ ข้ายังเหลือส่วนประกอบปีกอีกชิ้น! นอกจากนี้ข้ายังรู้ว่าปีกคู่สุดท้ายก็อยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง! ข้าไม่อาจจะทำอะไรเรื่องนี้ได้ ให้คนจากพันธมิตรหงช่วยเอามันมาให้ข้าได้หรือไม่? ยังไงซะมันก็แค่ปีกคู่หนึ่งซึ่งเป็นสมบัติแท้จริงทั่วไป มันมีโอกาสที่ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงไม่รู้ว่ามันล้ำค่าแค่ไหน”

“ปีกคู่สุดท้าย?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล กังวล “ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง….มันก็มีทางอยู่บ้าง ปล่อยข้าจัดการเอง มันมีคนมากมายในพันธมิตรหง พวกเขาน่าจะทำสำเร็จ แต่ปีกเหล่านั้นไม่เคยถูกเอาออกมาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง ดังนั้นข้าคงมั่นใจไม่ได้”

“ก็ยังดีกว่าไม่มีหนทาง” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าทำอะไรเรื่องนี้ไม่ได้ อาจารย์ ข้าจะไปที่เรือจักรวาลแล้ว”

“ไปเอาสมบัติของ เจียฟานฉี ซะ เจ้าพยายามมาหลายครั้งแล้ว” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดขึ้น

เขาได้บอกเรื่องนี้กับพันธมิตรหง

หลัวเฟิง หยุดคิดเรื่องนี้และมุ่งหน้าไปที่เรือจักรวาลเพื่อสมบัติของ เจียฟานฉี