ตอนที่ 1457 : ไข่มุกแห่งทะเลทองคำ

ในตอนที่เข้าไปใกล้ หลัวเฟิง ได้เปลี่ยนจากหินกลับเป็นร่างมนุษย์ในเกราะเงิน มันมีปีก 5 อันที่หลังของเขา สายตาของเขาไม่ได้ดูต่างไปจากเดิม ไม่มีใครทำให้การตัดสินใจในการฆ่า แบ๊ดดี้ ของเขาเปลี่ยนไปได้!

แบ๊ดดี้ เป็น อสูรทลายมิติ ที่แข็งแกร่งที่สุด ถ้า หลัวเฟิง ฆ่า แบ๊ดดี้ ได้ มันก็จะใช้เวลานานกว่าที่ อสูรทลายมิติ ระดับ 6 จะเกิดมาซึ่งนั่นจะเป็นการยื้อเวลาให้กับเผ่าในทะเลจักรวาลออกไปอีก

“ข้าต้องฆ่า แบ๊ดดี้!” หลัวเฟิง มีเป้าหมายเดียวในหัวคือต้องฆ่า แบ๊ดดี้!

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

หลังจากที่เทเลพอร์ทมากว่า 100 ครั้ง สุดท้ายเขาก็รู้สึกได้ถึงคลื่นการเทเลพอร์ท

“มันอยู่ตรงนั้น!”

หลัวเฟิง มุ่งหน้าเข้าไปหาคลื่นนั้น เขาปิดกั้นมิติเพื่อไม่ให้ใครเทเลพอร์ทและหนีออกไปได้

****

แบ๊ดดี้ เพิ่งจะเข้าระดับ 5 และเต็มไปด้วยพลังงาน มันกำลังจะไปจัดการกับ อสูรทลายมิติ ระดับ 4 มันถึงกับพยายามจำกัดการเทเลพอร์ทของตัวเองให้ไกลเหมือนกับที่เคยทำได้ตอนที่อยู่ระดับ 4

อยู่ๆ แบ๊ดดี้ ก็รู้สึกได้ถึงคลื่นพลังที่เข้ามาหาตัว จากนั้นมิติรอบตัวก็ถูกปิดกั้น

“หือ?”

ต้นกำเนิดคลื่นพลังนี้ไม่ได้มีตัวตนของ อสูรทลายมิติ ซึ่งหมายความว่ามันไม่ใช่อสูรทลายมิติ ที่เข้ามาหาตัวมัน ปรากฏว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตจากเผ่าในทะเลจักรวาล

คนจากทะเลจักรวาลได้เข้ามาที่เขตหลักโดยไม่มีใครรู้งั้นรึ?

และก็พุ่งเข้าหา แบ๊ดดี้ โดยตรงด้วย?

หรือว่ามันจะเป็นเรื่องบังเอิญ?

มันมี อสูรทลายมิติ เกือบสิบล้านตัวในนี้และพวกมันต่างก็มั่นใจในตัวเอง ถ้าพวกมันไม่ต้องการให้ อสูรทลายมิติ ตัวอื่นหามันพบ มันก็แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะวิ่งเข้ามาหา แบ๊ดดี้ เองแบบนี้

“มันคงเป็น หลัวเฟิง” แบ๊ดดี้ พูดขึ้น “มีแค่เขา เขาทำให้ โมโลซ่า กลายเป็นทาสและตอนนี้เขาก็รู้ว่า อสูรทลายมิติ อยู่ที่ไหนกันบ้าง”

แบ๊ดดี้ มีความคิดมากมายโผล่มาในหัว “ใครกันแน่?”

แบ๊ดดี้ รู้ว่าตัวเองไม่อาจจะเทเลพอร์ทได้ มันหงุดหงิด มันไม่ได้เร่งรีบและมองไปยังคลื่นพลังที่เข้ามาหาตัวมัน

ไกลออกไปชายเกราะเงินยืนอยู่ในมิติ ปีกทั้งห้าคู่กางออกและเขาก็มองมายัง แบ๊ดดี้ ด้วยสายตาแบบหมาป่ามองแกะ!

“เจ้าคืออันดับหนึ่งในทะเลจักรวาล ทางช้างเผือก งั้นรึ?” แบ๊ดดี้ ถามขึ้นมา

แบ๊ดดี้ ตกใจอย่างมากเมื่อเข้าสู่ระดับ 5 มันรู้สึกได้ถึงจุดกำเนิดแห่งการทำลาย พลังของมันเพิ่มขึ้นและตอนนี้มันก็แสร้งทำเป็นว่าอยู่ระดับ 4 ด้วยการเทเลพอร์ทในระยะทางที่สั้นกว่าเดิม

ระดับ 5 แทบจะเป็นพลังชั้นสูงสุดในระดับการพัฒนาของ อสูรทลายมิติ เทียบกับระดับ 6 แล้ว ระดับ 5 ไม่ได้มีหมื่นร่างและไม่อาจจะสู้ได้นานนักแต่นอกจากนั้นแล้วพวกมันไม่ได้มีจุดอ่อนมากนัก

หลัวเฟิง เปิดปากพูด “แบ๊ดดี้?”

“เจ้ารู้จักข้าด้วยรึ?” ตาทั้งสองข้างของ แบ๊ดดี้ มีแสงเป็นประกายขึ้นมา “ดูเหมือนว่า โมโลซ่า จะบอกเจ้าเรื่องข้าและเจ้าก็แอบเข้ามาที่นี่ได้โดยที่ อสูรทลายมิติ ตัวอื่นไม่รู้ เจ้านี่น่าประทับใจจริงๆ…แม้แต่ข้าเองก็ไม่รับรู้ถึงเจ้า เมื่อเจ้าแสดงตัวแล้ว ดูเหมือนว่าเจ้าจะมาที่นี่เพื่อข้าโดยเฉพาะ”

“ถูกต้อง” หลัวเฟิง พยักหน้า

บทสนทนาอาจจะดูเป็นกันเองแต่ หลัวเฟิง ก็ยังคงสังเกตร่างกายของ แบ๊ดดี้ อยู่

แบ๊ดดี้ ไม่กลัวเลยรึ?

ความสงบของมันทำให้การระวังตัวของ หลัวเฟิง เพิ่มมากขึ้น โมโลซ่า ได้บอกข้อความกับ อสูรทลายมิติ ทุกตัวก่อนที่จะตกเป็นทาส ปรากฏว่า อสูรทลายมิติ ระดับ 4 นั้นไม่ใช่คู่มือของ หลัวเฟิง การเผชิญหน้ากับศัตรูที่มันไม่อาจจะรับมือได้นั้น มันควรจะลนลานรึไม่ก็โจมตีก่อน แต่ แบ๊ดดี้ นี้ใจเย็นแปลกๆ

“ข้าต้องตามหาเจ้าในอนาคตอยู่แล้วแต่เมื่อเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว ข้าจะ….” ตาของ แบ๊ดดี้เปล่งประกายความบ้าคลั่งออกมา

“เป็นข้าต่างหากที่จะฆ่าเจ้า!” หลัวเฟิง ตะโกน

ฮ่ง!

ปีกทั้งห้ากางออกและในเวลาเดียวกันพลังอมตะก็ได้หลอมรวมกับปีกซื่อหวู๋ ยังคงใช้คู่มือสามอันแรกของ วูดูเหมย แม้แต่ในโลกแห่งจิน การเผาขั้น 3 ที่ระดับเทพแท้จริงก็ถือว่าเป็นขีดจำกัด หลัวเฟิง ได้ใช้ขั้น 3 การสลักของปีกซื่อหวู๋ด้วยพลังอมตะของเขา อยู่ๆ พื้นที่หลายปีแสงก็ครอบคลุมไปด้วยหมู่เมฆ มันคือแค่คิดก็สร้างมิติ!

พลังผูกมัดได้เข้าโจมตี แบ๊ดดี้ ทันทีแต่มันกลับหัวเราะออกมา

“ฮ่า ฮ่า! เจ้าใช้ท่านี้เพื่อกักพลังของ โมโลซ่า ในการใช้ทางเดินส่วนแสงงั้นรึ? หืม…มันเพียงพอที่จะจัดการกับ อสูรทลายมิติ ระดับ 3 แต่มันเป็นเรื่องตลกสำหรับข้า!”

เช้ง!

แสงพร่ามัวกัดกร่อนพื้นที่ของแค่คิดก็สร้างมิติ แสงนั้นแข็งแกร่งกว่า มันยังคงบังคับให้พื้นที่ของแค่คิดก็สร้างมิติถอยออกไป

“หือ?” หลัวเฟิง อึ้ง “ขอบเขตส่วนแสงทรงพลังแบบนี้ได้ยังไง? ขอบเขตส่วนแสงของระดับ 4 น่าจะอยู่ระดับเดียวกับแค่คิดก็สร้างมิติของข้า แบ๊ดดี้ เข้าถึงระดับ 5 แล้วรึ?”

แม้ว่าจะเป็นท่าเดียวกันแต่ขอบเขตส่วนแสงต่างออกไปตอนที่ถูกใช้โดยระดับ 5 เมื่อคู่ต่อสู้อยู่ระดับ 4 พลังของเทคนิคนี้ขึ้นกับส่วนในตัว อสูรทลายมิติ และระดับ 5 ก็มีส่วนนั้นที่เหนือกว่า

“ไม่แปลกใจเลย…มันคือ แบ๊ดดี้ มันได้เข้าสู่ระดับ 5 แล้ว” เสียงของ หลัวเฟิง เย็นชาแต่มันก็ดังไปถึงหลายปีแสง

“ฮ่า ฮ่า! ไม่แปลกใจเลยว่าเจ้าเป็นอันดับหนึ่งในทะเลจักรวาล เจ้าสรุปได้ว่าข้าเข้าถึงระดับ 5 ได้เร็วแบบนี้” แบ๊ดดี้ หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย

หลัวเฟิง รู้จาก โมโลซ่า ว่า แบ๊ดดี้ นั้นหยิ่งทะนงและใจแข็ง

“ข้าเข้าสู่ระดับ 5 จริงแต่เมื่อเจ้าอยู่ที่นี่แล้วเจ้าก็เท่ากับมาฆ่าตัวตาย! ทักษะมิติและเวลาของเจ้าไม่อาจจะเทียบกับขอบเขตส่วน

แสงของข้าได้ ครั้งนี้…”

แต่อยู่ๆ แบ๊ดดี้ ก็อึ้งเมื่อไข่มุกได้ลอยออกมาจากฝ่ามือ หลัวเฟิง เปล่งแสงสีทองออกมา ไข่มุกสีทองลอยอยู่เหนือหัว หลัวเฟิง และพลังอมตะที่เผาไหม้ก็หลอมรวมเข้ากับมัน ไข่มุกนั้นได้เปลี่ยนเป็นคลื่นสีทองที่กว้างใหญ่

ฮัวะ! ฮัวะ! ฮัวะ!

คลื่นสีทองปรากฏขึ้นในพื้นที่ที่ หลัวเฟิง และ แบ๊ดดี้ อยู่ คลื่นสีทองและแค่คิดก็สร้างมิติได้เพิ่มพลังให้กันเองและพลังนั้นก็ปะทุเพิ่มขึ้น พวกมันได้สยบขอบเขตส่วนแสงของ แบ๊ดดี้ บังคับให้ท่านั้นต้องถอยกลับไป

ไข่มุกนี้คือไข่มุกแห่งทะเลทองคำมันคือสมบัติล้ำค่าที่ หลัวเฟิง ได้มาจากโลกแห่งจิน สมบัติเครื่องจักรขอบเขตที่ถูกใช้โดยเทพแท้จริงมิติ มันเป็นแค่สมบัติทั่วไปสำหรับเทพแท้จริงมิติและเทพแท้จริงมิติขั้นกลางก็สามารถใช้มันได้แล้ว ขีดจำกัดของสมบัติเทพแท้จริงนั้นคืออยู่ที่ขั้น 9 เท่านั้น ตอนที่ หลัวเฟิง เข้าใจการพัฒนาของความปั่นป่วน เขาก็ก้าวข้ามขีดจำกัดนั้นได้ เขาสามารถใช้พลังเทียบเท่ากับเทพแท้จริงมิติทั่วไปได้!

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงได้ใช้ไข่มุกแห่งทะเลทองคำ อันที่จริงต่อที่ หลัวเฟิง ได้แลกคะแนนกับสมบัติในโลกแห่งจิน เขาก็ยังทำการแลกสมบัติเป็นคะแนนด้วย เขาได้รับสมบัติมากมายที่เขาใช้พลังมันได้เต็มที่และเข้าใจมัน ถ้าเขาไม่อาจจะใช้มันได้ เขาก็จะทำการแลกมัน มันก็เหมือนกับเทพวูฉีซึ่งเป็นหนึ่งในสมบติเทพแท้จริงเครื่องจักรและมี 3 ระดับ สามระดับนี้บ่งบอกว่ามันยากที่จะใช้ได้มากกว่าสมบัติเครื่องจักรระดับเทพแท้จริงมิติ

“การสลักระดับ 3 ของปีกวูฉีนั้นค่อนข้างเรียบง่าย” หลัวเฟิง ถอนหายใจ “ข้าสามารถใช้มันได้ตอนที่ข้าเป็น เจ้าแห่งจักรวาล และแม้แต่เทพแท้จริงทั่วไปก็สามารถใช้มันได้ นอกจากนี้ปีกซื่อหวู๋ของข้าก็ไม่ได้มีจุดกำเนิด ดังนั้นท่านี้จึงอ่อนแอกว่าขอบเขตส่วนแสง”

ยิ่งเทคนิคระดับสูงเท่าไหร่ มันยิ่งทรงพลังเท่านั้น แค่คิดก็สร้างมิติทั่วไปนั้นด้อยกว่าของ หลัวเฟิง อย่างมาก โชคร้ายที่ระดับ 4 ของปีกซื่อหวู๋อย่างก่อตั้งจักรวาลด้วยความคิดนั้นซับซ้อนเกินไปที่ หลัวเฟิง จะใช้มันออกมาได้ ถ้าเขาเข้าใจมันและใช้พลังที่แท้จริงมันออกมาได้ เขาก็จะใช้พลังออกมาได้มากว่าตอนนี้อย่างมาก

ไข่มุกแห่งทะเลทองคำนั้นซับซ้อนกว่าแค่คิดก็สร้างมิติ มันถูกใช้ได้แค่โดยเทพแท้จริงมิติและมันเป็นสมบัติระดับสูงสุดที่ หลัวเฟิง สามารถใช้ได้ มันคือสมบัติกลไก แม้ว่ามันจะไม่ได้โดดเด่นเท่ากับปีกซื่อหวู๋แต่มันก็ยังทรงพลังมากกว่าแค่คิดก็สร้างมิติ

****

ทะเลทองคำและแค่คิดก็สร้างมิติได้กดดันขอบเขตส่วนแสง

เฮ่ง!

แบ๊ดดี้ ฮึดฮัดออกมา ขอบเขตส่วนแสงตอนนี้เล็กจนเป็นชั้นหุ้มตัวบางๆ ถึงจะแบบนั้นแต่ชั้นนี้ก็หนาและสามารถป้องกันการโจมตีให้กับ แบ๊ดดี้ ได้

“ทางช้างเผือก” แบ๊ดดี้ ฮึดฮัดออกมา “สมบัติทั้งหมดที่เจ้ามี เจ้าได้ขังโมโลซ่าไว้ในหอคอยดวงดาวและสุดท้ายเจ้าก็ทำให้มันเป็นทาส หากไม่มีสมบัติของเจ้า เจ้าก็ไม่อาจจะทำแบบนั้นได้”

สิ่งที่ แบ๊ดดี้ พูดนั้นคือความจริง หลัวเฟิง ได้ใช้แค่คิดก็สร้างมิติ, พลังของการสยบและพลังของจุดกำเนิดจักรวาลย่อยในการสยบไม่ให้ โมโลซ่า ระเบิดตัวเอง

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีร่างมหาสมุทร” แบ๊ดดี้ พูดขึ้น

ตอนที่มันพูด แสงสีดำได้ยิงออกมาล้อมรอบตัว หลัวเฟิง เอาไว้ มันเร็วจน หลัวเฟิง ไม่อาจจะหลบได้ เส้นแสงสีดำห่อหุ้มตัว หลัวเฟิง ไว้เป็นรังไหม

“แต่เจ้าก็เป็นแค่มนุษย์” แบ๊ดดี้ พูดขึ้น “และเจ้าก็เป็นเทพแท้จริงซึ่งหมายความว่าเจ้ามีแค่ร่างมนุษย์อย่างเดียว เจ้าอาจจะเสียร่างมหาสมุทรไป ไม่จำเป็นที่ต้องมาสู้กับเจ้า ที่ข้าต้องทำก็แค่เผาพลังอมตะของเจ้า!”

แบ๊ดดี้ มองไปที่รังไหมแล้วยิ้มออกมา “อสูรทลายมิติ สามารถใช้พลังที่ต่างจากระดับ 4 แม้ว่าจะใช้ท่าเดียวกันก็ตาม เมื่อพลังข้าบริสุทธิ์และทรงพลังกว่า พลังของส่วนนั้นของข้าก็แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก”

ชี่! ชี่! ชี่!

หลัวเฟิง ไม่ได้พยายามจะออกมา เขากลับเริ่มเผาพลังอมตะใส่รังไหม พลังอมตะและพลังของ อสูรทลายมิติ นั้นเผากันเอง

“เจ้าอยากแข่งเรื่องพลังอมตะงั้นรึ?” หลัวเฟิง พูดขึ้น

เขายิ้มออกมา เขาสามารถเปลี่ยนพลังอมตะเป็นพลังของ อสูรทลายมิติ ได้อย่างง่ายดาย กลับกันแล้วศัตรูไม่อาจจะทำแบบนั้นได้แต่เขาเลือกที่จะทำแบบนี้แทน

ตามที่ โมโลซ่าบอก พลังของ อสูรทลายมิติ ระดับ 5 เทียบได้กับเทพแท้จริงที่สูง 100 ล้านกิโลเมตร หลัวเฟิง คิด แต่มันก็ยังน้อยกว่า 1 ในล้านล้านของข้า