ตอนที่ 1483 : โลกแห่งจินหายไป
อาจารย์ต้นกำเนิด แสดงท่าทีหงุดหงิดออกมา “เจ้าอยากรู้รึว่าทำไมข้าถึงโดนขัง?”
ทั้ง หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็ตั้งใจฟัง
“ในตอนที่ข้ารุ่งเรืองขึ้นมา” อาจารย์ต้นกำเนิด พูดขึ้น “ไม่มีใครจากยุคแรกและสองที่เทียบข้าได้ ข้าท่องไปทั่วทะเลจักรวาลและไม่มีคู่ปรับแต่ข้าก็ยังระวังสองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าข้าจะไร้เทียมทานแต่ข้าก็ไม่ได้มั่นใจที่จะบอกว่าข้าเทียบกับบรรพบุรุษสองคนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ ข้าสงสัยว่าทำไมสองคนนั่นถึงไม่เคยออกมา แม้ว่าพวกนั้นจะเกิดใหม่เหนือกว่าแล้วและไร้คู่ปรับแต่พวกนั้นก็ไม่น่าเก็บตัวที่ดินแดนของตัวเองไปตลอดกาล นอกซะจากว่า…พวกเขาออกมาไม่ได้! ข้าคิดว่าการเกิดใหม่เหนือกว่านั้นเป็นแผน!”
“แผน?” ทั้ง หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็อึ้ง
“ข้าเดามาก่อนว่ามันเป็นแผนของจักรวาลดั้งเดิม” อาจารย์ต้นกำเนิด พูดขึ้น “แต่หลังจากที่โดนขัง ข้าก็พบกับกฎสูงสุดและมันเป็นตอนที่ข้ารู้ว่าข้าคิดผิดไป ผิดอย่างมาก กฎสูงสุดควบคุมทุกกระบวนการในทะเลจักรวาล! จิตดั้งเดิมควบคุมได้แค่ในจักรวาลดั้งเดิม มันไม่อาจบังคับให้คนเกิดใหม่เหนือกว่าได้เพราะมันไม่ได้มีสิทธิ์ทำแบบนั้น…”
ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล คิ้วขมวด “แต่อาจารย์ เมื่อคนเราเข้าถึงระดับมิติ พวกเขาต้องเกิดใหม่เหนือกว่าภายในเวลาอันสั้น”
“ใช่” อาจารย์ต้นกำเนิด พูดขึ้น “มันคือกฎการยับยั้งของกฎสูงสุด มีแค่กฎสูงสุดสามารถสั่งการเทพแท้จริงและเหนือกว่า ข้าโดนขังมานานและตอนนี้ในที่สุดข้าก็เข้าใจ จิตดั้งเดิมไม่อาจจะบังคับให้ใครไปไหนได้ ไม่งั้นแล้วมันคงบังคับยันโม, เจินเจี๋ย และคนอื่นๆ ให้ไปที่ดินแดนอันตรายแทนที่จะไปที่อื่น”
หลัวเฟิง พยักหน้า เขาได้คุยกับ ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มาก่อนแล้วและเขาก็รู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวจิตดั้งเดิมเพราะมันไม่อาจจะทำอะไรเทพแท้จริงได้ตราบใดที่พวกเขาไม่ฝ่าฝืนกฎสูงสุด
“เหตุผลว่าทำไมข้าถึงได้โดนขัง” อาจารย์ต้นกำเนิด พูดขึ้น “คือการที่ข้าไม่เชื่อฟังกฎสูงสุดและจิตดั้งเดิมก็ได้ขังข้า ไม่งั้นแล้วมันคงไม่อาจจะทำอะไรได้”
“ท่านไม่เชื่อฟังยังไง?” ทั้ง หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็สงสัย
อาจารย์ต้นกำเนิด ยิ้ม “ข้าระวังจิตดั้งเดิมมาก่อนและข้าเดาว่าจิตดั้งเดิมอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้…ข้าพยายามทุกอย่างเพื่อทำการค้นหาแต่ยิ่งหาข้อมูลเท่าไหร่ ข้ายิ่งรู้ว่าจิตดั้งเดิมนั้นไม่ได้ฉลาด มันถือว่าอยู่ระดับทั่วไป มันต้องเป็นจิตที่อ่อนแอที่ให้กำเนิดโดยจุดกำเนิดจักรวาลดั้งเดิม”
“อ่อนแอ?” หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็ช็อก
“ใช่” อาจารย์ต้นกำเนิด พยักหน้า “จิตดั้งเดิมเปราะบาง มันมีพลังไม่รู้จบเพราะจุดกำเนิดจักรวาลดั้งเดิม ข้าไม่ต้องการเกิดใหม่เหนือกว่าก่อนหน้านี้เพราะกลัวว่าข้าจะถูกผูกมัดไปตลอดกาล ข้าจึงมีแผนขึ้นมา…ข้าจะทำลายจิตดั้งเดิมเพื่อที่จิตข้าจะได้กลายเป็นจิตของจักรวาลดั้งเดิม”
“อะไรนะ?” ทั้ง หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็ช็อก
การโอนถ่ายวิญญาณ?
พวกเขากำลังพูดถึงการโอนถ่ายวิญญาณงั้นรึ?
หลัวเฟิง เดาได้จากอดีตว่าจิตดั้งเดิมนั้นไม่ได้มีพลังอะไร มันเป็นเหตุผลว่ามันถึงต้องให้คนอื่นๆ ไปฆ่า ยันโม มันต้องพึ่งสำนักบรรพบุรุษอสูรเทพ อันที่จริงแล้ว หลัวเฟิง ถือว่ามันเป็นไปได้ที่จะครอบครองสิทธิ์ควบคุมจักรวาลดั้งเดิมแต่มันก็แค่ความคิด ยังไงซะ หลัวเฟิง ก็ไม่อาจจะคิดหาวิธีได้มากมายนัก
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงได้สร้างจักรวาลเสมือนขึ้นมา” อาจารย์ต้นกำเนิดพูดด้วยรอยยิ้ม “จักรวาลเสมือนและจักรวาลจริงนั้นคือสองด้านของร่างเดียวกัน พวกมันเข้ากันได้อย่างดี ตัวข้าเองเป็นคนในจักรวาลดั้งเดิม ดังนั้นจักรวาลดั้งเดิมจึงไม่อาจจะต่อต้านข้าได้ ตอนที่จิตของข้าแผ่ไปทั่วทุกที่ในจักรวาลดั้งเดิมด้วยความช่วยเหลือจากจักรวาลเสมือน มันก็เริ่มปะทะกับจักรวาลดั้งเดิม”
ทั้ง หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล อึ้ง
จักรวาลเสมือนสร้างขึ้นเพื่อที่จะชิงวิญญาณของจักรวาลดั้งเดิม!
“แต่ข้าคิดผิดไป” อาจารย์ต้นกำเนิด ถอนหายใจ “ข้าใสซื่อเกินไป ข้าเดาจากการคาดการณ์ของข้าเอง แต่ข้าก็คิดผิดไปอย่างมาก…ข้าต้องการควบคุมจักรวาลดั้งเดิมซึ่งเป็นการคุกคามกฎสูงสุด! มันเป็นเหตุผลว่าทำไมกฎสูงสุดถึงได้ลงโทษข้า ข้าพ่ายแพ้และนั่นเป็นเหตุผลที่ข้าโดนขัง กฎสูงสุดลงโทษข้า ข้าได้พบกับกฎสูงสุดมากมายและเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงเข้าใจมันได้ดีกว่าเดิม”
หลัวเฟิง และ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ต่างก็เงียบ
อาจารย์ต้นกำเนิด อยู่ฝั่งตรงข้ามกับจิตดั้งเดิมและเขาก็เดาว่าจิตดั้งเดิมมีแผนการเบื้องหลังทุกอย่าง เขาเห็นจุดอ่อนของจิตดั้งเดิม เขาได้สร้างจักรวาลเสมือนขึ้นมาเพื่อที่จะชิงการควบคุมจากจิตดั้งเดิมและเขาก็เกือบจะทำสำเร็จ
“ไม่แปลกใจเลยว่าจิตดั้งเดิมถึงไม่คิดจะปล่อยท่านออกมา!” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลอุทาน “มันต้องรอจนกว่า หลัวเฟิง จะแก้วิฤตก อสูรทลายมิติ เพื่อที่จะปล่อยท่านออกมา”
หลัวเฟิง คิด อสูรทลายมิติ เป็นตัวแทนการทำลาย ส่วนจักรวาลดั้งเดิมแทนชีวิตและพวกมันคือขั้วตรงข้ามกัน แต่ละฝั่งต่างก็ได้รับการปฏิบัติจากกฎสูงสุดอย่างเท่าเทียมไม่ว่าฝ่ายใดจะชนะก็ตาม
ปรากฏว่ากฎสูงสุดนั้นไม่ได้เข้าข้างใคร ถ้า อสูรทลายมิติ ชนะ พวกมันจะทำลายทุกอย่าง ถ้าจักรวาลดั้งเดิมชนะ หลัวเฟิง ก็จะได้รับรางวัล
แต่มันไม่ยุติธรรม หลัวเฟิง คิด ราชาอสูรทลายมิติ อยู่ที่ระดับมิติแต่ไม่มีใครบังคับให้มันเกิดใหม่เหนือกว่าได้ แต่เราต้องเกิดใหม่เหนือกว่าหลังจากที่กลายเป็นเทพแท้จริงมิติ
ถูกต้อง ราชาอสูรทลายมิติ แทนแรงฝั่งตรงข้ามกับจักรวาลดั้งเดิมและพวกมันก็อยู่ระดับสูงสุด ชีวิตในจักรวาลดั้งเดิมนั้นด้อยกว่าจึงมีข้อจำกัดมากกว่า
ตัวตนชั้นสูงในทะเลจักรวาลคือจักรวาลดั้งเดิมและราชาอสูรทลายมิติ
สำหรับสิ่งมีชีวิตที่จักรวาลดั้งเดิมให้กำเนิดมาแม้แต่ หลัวเฟิง ที่มียีนชีวิตแสนเท่า, ที่ซี่งทุกชีวิตต้องเคารพเขา พวกมันต่างก็ด้อยกว่าจักรวาลดั้งเดิมและราชาอสูรทลายมิติ มันทำให้ หลัวเฟิง พอใจอย่างมากที่เขาทำให้ราชาอสูรทลายมิติ กลายเป็นทาสได้
****
หลังจากที่วิกฤต อสูรทลายมิติ จบลง ทะเลจักรวาลก็กลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง
จักรวาลย่อยทั้งหมดในยุคแรกและสองโดนทำลาย เจ้าแห่งดาวกระดูก เปลี่ยนเข้าฝั่ง อสูรทลายมิติ แต่จักรวาลย่อยของเขายังอยู่ดีเพราะ โมโลซ่า ยังมีชีวิตอยู่ ดังนั้นเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ถึงเรื่องราชาอสูรทลายมิติ โมโลซ่า จึงได้ฆ่า เจ้าแห่งดาวกระดูก หลังจากที่ได้กลายเป็นราชาและจักรวาลย่อยนั้นก็โดนทำลายไปด้วย
เวลาได้ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วกว่าหมื่นๆ ยุค
“ชั้นหุ้มโลกแห่งจินได้เปลี่ยนเป็นสีขาวในทุกๆ ยุค”
เจ้าแห่งจักรวาล คนใหม่จากเผ่าปีศาจ เรนยู ได้ขับวังของตัวเองบินไปยังโลกแห่งจิน ปกติแล้วมันจะใช้เวลานานในการเข้าไปในโลกแห่งจิน
“หือ?” เรนยู มองไปมิติรอบๆ ด้วยความช็อก “ข้าหลงรึไง?”
เรนยู คิดว่าตัวเองมาผิดที่แต่หลังจากที่ตรวจสอบแผนที่ของทะเลจักรวาลและพิกัดของเขาแล้ว…
“นี่คือที่ที่ที่โลกแห่งจินอยู่มาก่อน” เรนยู พูดขึ้น “วัตถุยักษ์นั่นหายไป? ทั้งโลกแห่งจินหายไปงั้นรึ?”
เรนยู อ้ำอึ้ง
ฮ่ง!
ข่าวนี้ได้แพร่ออกไปในจักรวาลดั้งเดิมอย่างกับไฟป่า ทุกคนต่างก็รู้ทันทีว่าโลกแห่งจินนั้นหายไป
ผ่านไปเพียงครึ่งวัน หลัวเฟิง ก็ได้มาถึงจุดที่เคยมีโลกแห่งจินอยู่
“มันอยู่ไหน?” หลัวเฟิง มองออกไป นานมาแล้วร่างยักษ์นั่นซึ่งดูเหมือนเป็นของราชาจินยังตั้งอยู่ตรงนี้
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
หลัวเฟิง เริ่มทำการวาร์ปและค้นหา ไม่ใช่แค่ หลัวเฟิง คนอื่นๆ จากหลายเผ่าเองก็ค้นหาด้วย แต่พวกเขาก็ยังไม่พบโลกแห่งจินไม่ว่าจะค้นหากันเพียงใด ปรากฏว่าระหว่างหมื่นๆ ยุคที่ผ่านมานี้ โลกแห่งจินได้หายไปโดยไม่มีใครรู้ ไม่มีใครรู้เพราะว่าไม่มีคนไปที่นั่นมานานจนกระทั่ง เรนยู ตัดสินใจที่จะไปที่นั่น
ร่างพลังอมตะของข้ายังอยู่ในโลกแห่งจิน หลัวเฟิง คิดพร้อมกับคิ้วที่ขมวด
****
ลึกเข้าไปในทะเลจักรวาล วัตถุขนาดใหญ่ได้ลอยด้วยความเร็วสูง
ด้านในร่างนี้คือโลกแห่งจินที่เกาะของหน่วยงูหลามแม่น้ำ ร่างพลังอมตะของ หลัวเฟิงยังอยู่ที่นั่น ยุคหนึ่งก่อนหน้านี้หลังจากที่ร่างหลักของเขารู้ว่าโลกแห่งจินหายไป ร่างพลังอมตะก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยู่ที่เขตเดิมในทะเลจักรวาลอีกต่อไป มันกลับเดินทางไปยังที่แปลกๆ แทน
“ข้าอยู่ที่ไหนในโลกแห่งจิน?”
หลังจากผ่านไปหนึ่งยุคในที่สุดชั้นหุ้มก็เปลี่ยนเป็นสีขาว
ร่างพลังอมตะพุ่งออกมาจากชั้นหุ้ม เขาสงสัยอย่างมากเกี่ยวกับพื้นที่ส่วนลึกของทะเลจักรวาล เขาต้องการออกมาจากโลกแห่งจินเพื่อดูว่าเขาอยู่ที่ไหน
ฮ่ง!
เขาพุ่งออกมาจากจักรวาลย่อยโลกแห่งจิน
“นี่มัน…” ร่างพลังอมตะมองไปรอบๆ
เปลวไฟนับไม่ถ้วนกวาดผ่านเขา เรือเทพแท้จริงได้ถูกกำจัดในทันทีรวมถึงร่างพลังอมตะของ หลัวเฟิง ด้วย
****
ในดินแดนทางช้างเผือก หลัวเฟิง กำลังพูดคุยอยู่กับ หลัวไฮ่
“ข้าเคยบอกเจ้ามาแล้วว่าข้าช่วยเจ้าไม่ได้” เขาพูดขึ้น “หากเจ้าไม่เข้าใจด้วยตัวเอง มันก็ไม่มีใครช่วยเจ้าได้! เจ้านั้นมีพรสวรรค์น้อยแต่มันก็ไม่มีอะไรแน่นอนในทะเลจักรวาล ทุกอย่างมีโอกาส…หือ?”
“พ่อ?” – หลัวไฮ่ ถามขึ้นมา
หลัวเฟิง คิ้วขมวดแล้วมองออกไปราวกับมองทะลุทุกอย่างภายนอก เขากระซิบขึ้นมา “โดนกำจัดทันทีรึ? โชคดีที่ข้าเปลี่ยนคะแนนกองทัพทั้งหมดเป็นสมบัติตอนที่จะไปสู้กับ อสูรทลายมิติ แล้ว”
ถึงเขาจะไม่รู้ว่าโลกแห่งจินไปอยู่ที่ไหนแต่มันก็ยังคงปลอดภัย ทุกชีวิตในโลกแห่งจินยังคงปลอดภัยอยู่
เพื่อจัดการกับวิกฤต อสูรทลายมิติ โลกแห่งจินได้มาถึง หลัวเฟิง คิด โลกแห่งจิน จุดกำเนิด…นี่คือวิธีที่จักรวาลดั้งเดิมรอดมาได้ ตอนนี้วิกฤต อสูรทลายมิติ ผ่านพ้นไปแล้ว ดังนั้นโลกแห่งจินจึงได้จากไป
หลัวเฟิง เข้าใจได้ว่าทำไม สังคมโบราณอยู่ในโลกแห่งจิน พวกที่อยู่ด้านในคือลูกหลานของสังคมโบราณ ถ้าโลกแห่งจินยังคงอยู่ที่นี่ สิ่งมีชีวิตหลังจากจักรวาลยุคนี้ก็จะได้รับการสืบทอดอย่างง่ายดายจากสังคมโบราณแต่ปรากฏว่ามันไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
ข้าจะได้พบกับโลกแห่งจินอีกเมื่อไหร่?
หลัวเฟิง สงสัย