ตอนที่ 448 จารึกโบราณทั้ง 52

“เวลาเป็นสิ่งมีค่า อย่าทำให้มันเสียเปล่า” ชายชุดคลุมสีดำ กระโดดลงมาจากระเบียง มาที่พื้นด้านล่าง กลุ่มอัจฉริยะทั้ง 1,000 คน ที่ด้านหลังของเขากระโดดตามลงมา ราวกับตั๊กแตนกลุ่มใหญ่ ปกคลุมท้องฟ้าก่อนลงมายังทางเดินหน้าอาคาร

“ตามผมมา เราจะมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของเจ้าเมือง” ผู้ต้อนรับกล่าว

“นั่นคือที่ๆ เจ้าเมืองอยู่ เป็นศูนย์กลางของเมืองทั้งหมด”

“เจ้าเมือง”

หลัวเฟิงรู้สึกตกใจเมื่อได้ยิน ในฐานะที่เป็นเมืองเดียวของจักรวาลปฐมกาล

ประวัติความเป็นมาของปฐมนครแห่งความโกลาหลยิ่งใหญ่กว่าเมือง

เก่าแก่ในหลายๆ จักรวรรดิในจักรวาล

เจ้าเมืองแห่งนี้ใครจะจินตนาการถึงตำแหน่งของเขาได้ ในขณะที่เขารับตำแหน่งเช่นนี้ เขาต้องแข็งแกร่งไม่อ่อนแอกว่าผู้นำ จักรวรรดิใดๆ ในจักรวาล

“ตึง!!!”

เบื้องหน้ามีสัตว์ประหลาดสูง 30 เมตร มันปกคลุมด้วยเกล็ดสีแดงเดินมาจากด้านหน้า สามารถเห็นได้ว่ามันเดินมาเต็มครึ่งทางเดิน บนหลังของมันมีหนุ่มผมสีม่วงยืนอยู่ เขาสวมใส่เกราะสีน้ำเงินเข้มและรองเท้าบูทสีน้ำเงินเข้มที่คล้ายกัน กำลังแบกดาบขนาดใหญ่บนหลัง ผู้ต้อนรับชุดคลุมสีดำ โค้งคำนับด้วยความเคารพ และเหล่าเยาวชนต่างจ้องมองไปที่สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่

“ผู้ควบคุมสัตว์ประหลาด”

“เขาสามารถนำสัตว์อสูรที่ฝึกเข้ามาในเมืองได้ด้วยหรือ?”

กลุ่มหนุ่มสาวได้พูดคุยกันเสียงเบา ผู้ต้อนรับด้านหน้ายิ้ม “บุคคล

ตรงหน้าเป็นผู้อยู่อาศัยนิรันดรของปฐมนครแห่งความโกลาหล ใน

ฐานะผู้อาศัยนิรันดร เขาสามารถที่จะนำสัตว์อสูรที่ฝึกฝนเข้ามาได้”

“ผู้อยู่อาศัยนิรันดร?”

“ผมได้ยินมาว่าแม้ระดับอมตะต้องการที่เข้ามาที่นี้ เพียงตำแหน่งเดียวก็มีราคาสูงและมีค่ามหาศาล”

หนุ่มสาวต่างตกใจ แต่หลัวเฟิงกล่าวว่า “สามารถทำแบบนั้นได้ยังไง?”

อาจารย์ของเขาทรงพลังมากในหมู่ระดับอมตะ แต่ยังไม่สามารถมี

ตำแหน่งในจักรวาลปฐมกาลได้ ทว่าชายหนุ่มที่ดูอ่อนเยาว์ตรงหน้า

เป็นผู้อยู่อาศัยนิรันดร

“ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้” ผู้ต้อนรับยิ้ม “ตราบเท่าที่มีการสนับสนุน

มากพอหรือแข็งแกร่งอย่างแท้จริง และได้รับอนุญาตจากพันธมิตร

สามารถกลายเป็นหนึ่งผู้อาศัยนิรันดร”

หลัวเฟิงคิด พันธมิตรอะไร? เมืองนี้ถูกปกครองโดย 5 ผู้ยิ่งใหญ่ พันธมิตรที่เขาพูดถึงหมายถึงทั้ง 5 นี้?

“ผมขอถามได้ไหม? ทำอย่างไรถึงจะเป็นหนึ่งในผู้อยู่อาศัยนิรันดร?”

ในหมู่ฝูงชน วูก้า ตะโกนออกมา

“ความต้องการนั้นเข้มงวดมาก” ผู้ต้อนรับยิ้ม “เมื่อคุณกลายเป็นระดับอมตะ คุณจะรู้เอง ถามไปในตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์”

ผู้ต้อนรับชุดคลุมสีดำ นำกลุ่มเยาวชนที่คึกคักเดินไปตามทาง พวกเขาเดินผ่านเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แตกต่างมากมาย

หลัวเฟิงพบว่าระเบียงของอาคารตามทางเดิน มีนักสู้เข้าฌานอย่างสงบ มีเพียงไม่กี่คนที่ลืมตา

มองมาที่กลุ่มนี้ หลายคนจมอยู่ในการฝึกฝนของเขา หลายคนมีเคราและผมที่ยาวมากเหมือนกับพวกเขาไม่เคยตัดแต่งในช่วงหลายร้อย หรือหลายพันปี

“ข้างหน้าเป็นคฤหาสน์ของเจ้าเมือง” ผู้ต้อนรับชี้ไปข้างหน้า

หลัวเฟิงมองตาม

สิ่งก่อสร้างอันโอ่อ่าซึ่งสูงกว่า 300 เมตร แม้จากที่ไกลๆ ยังสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน มีภาษาจักรวาล 3 คำ ‘ที่อยู่อาศัยเจ้าเมือง’ การมองไปที่คำเหล่านั้น เหมือนการล่อลวงเข้าไปสู่พื้นที่จักรวาลใหม่ ภายในคำเหล่านั้น หลัวเฟิงตกใจ ก้มศีรษะลงแล้วไม่กล้าที่จะดูอีก

“ด้วยสามคำขนาดใหญ่ ทำแค่มองอย่างรวดเร็ว อย่ามองมันบ่อยนัก”

ผู้ต้อนรับหัวเราะ “มันจะทำให้คุณสูญเสียตัวตน แม้แต่ระดับอมตะ

ทั่วไปยังไม่จ้องไปที่มัน”

“อ้า”

“นั่นช่างลึกลับ”

อัจฉริยะจำนวนมากไม่เคยเห็นคำสามคำเช่นนี้มาก่อน อยากรู้อยากเห็นมองมัน ทำให้พวกเขาทั้งหมดถูกดึงดูดโดยมัน

“ฮ่า ฮ่า…” ผู้ต้อนรับชุดดำได้แต่หัวเราะ

แน่นอนว่าเมื่อเขาอยู่ในกลุ่มนักสู้ที่แข็งแกร่ง เขาต้องวางตัวมากขึ้น

และมันทำให้อึดอัด อย่างไรก็ตามกับเจ้าหนูพวกนี้ มันผ่อนคลายมาก

แม้จะรู้สึกเหมือนใกล้ แต่เมื่อเดินต่อเนื่อง ทำให้รับรู้ว่าอยู่ไกลมาก

แม้ว่าจะเดินได้เร็ว แต่ยังใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะถึงทางเข้าสิ่งก่อสร้าง

มันเป็นเพียงจุดเดียวที่สามารถมอง ขณะที่ผู้ต้อนรับชุดดำเดินนำทาง พวกเขาเห็นนักสู้ระดับอมตะตามจุดต่างๆ เข้าออกเป็นครั้งคราว

“ปฐมนครแห่งความโกลาหล เป็นเพียงเมืองเดียวในจักรวาลปฐมกาล”

ผู้ต้อนรับยิ้ม “ในเมืองนี้มี 3 สมบัติ”

ดวงตาของหลัวเฟิงเป็นประกาย เขาฟังอย่างตั้งใจ

“1 ใน 3 สมบัติที่ทุกคนรู้เกี่ยวกับมัน คือการเคลื่อนไหวของกฎต้น

กำเนิดในจักรวาล ที่สามารถมองเห็นได้” ผู้ต้อนรับยิ้ม “ส่วนที่ 2 มัน

อยู่ในเมือง ภายในที่ตั้งคฤหาสน์ของเจ้าเมือง ส่วนที่ 3 มันตั้งอยู่นอก

เมือง”

“สมบัติเหล่านี้คืออะไร?”

กลุ่มเยาวชนได้แต่ถาม

ผู้ต้อนรับชี้ไปรอบๆ “ระเบียงรอบๆ มีหลายคนที่ทำการฝึกฝนมา

ก่อน เมื่อผ่านเวลามานับล้านล้านปี นักสู้จำนวนมากที่เคยพักอาศัยได้ออกไปจากเมือง ในระหว่างการฝึกของพวกเขา มันเต็มไปด้วย

แนวความคิดที่สลักลงบนพื้นและกำแพง ด้วยการคิดอย่างลึกซึ้ง ที่พวกเขาได้ค้นพบ พวกเขาจะสลักมันอยู่ที่นั้น”

หลัวเฟิงพยักหน้า การทำความเข้าใจกฎต้นกำเนิด คล้ายคลึงกับแรงบันดาลใจที่แว๊บเข้ามา เมื่อคนๆ หนึ่งเข้าใจอะไรบางอย่าง จะสลักมันลงไปมันเป็นภาพที่มีค่านับพันข้อความ

แม้ว่าบางคนเขียนคำเหล่านี้ในไม่กี่ปี เมื่อมองไปที่คำเหล่านั้น สามารถเขย่าความทรงจำในช่วงเวลาก่อนหน้า

การวาดและการเขียนข้อความส่วนตัว มันเป็นเหมือนตัวกลางทำความเข้าใจที่ดีมาก

“ภายในเมือง ธรรมเนียมนี้มีมาเป็นเวลานานมากแล้ว” ผู้ต้อนรับชุดคลุมสีดำ ร้องออกมา

“เนื่องจากบันทึกทั้งหมดถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง มันมีทั้งชิ้นเล็ก และชิ้น

ใหญ่ ไม่มีกฎที่ตายตัว”

“ทว่า”

“กว่าล้านล้านปี ที่ผ่านมา แรงบันดาลใจที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง เป็นการ

สนับสนุนแนวการฝึกฝนที่แข็งแกร่ง” ผู้ต้อนรับชุดดำเน้นย้ำ

“ในเมืองของเรา มีจารึกที่มีค่าที่สุด 52 จารึก ที่บันทึกไว้ มันมีค่า

มหาศาล จารึกทั้ง 52 จารึก เป็นเส้นทางฝึกฝนที่ยิ่งใหญ่”

“เป็นเส้นทางนำไปสู่ระดับสูงสุดโดยตรง ถ้าคนๆ หนึ่งเข้าใจหนึ่งใน

จารึกทั้งหมด เขาจะกลายเป็นการดำรงอยู่ที่สมบูรณ์แบบในจักรวาล

ทันที สามารถสร้างจักรวรรดิของตัวเองได้อย่างง่ายๆ”

หลัวเฟิงตื่นเต้นจนกลั้นลมหายใจ และหนุ่มสาวทั้ง 1,000 คนต่างรู้สึก

ตื่นเต้นมาก

52 จารึก เป็นเส้นทางที่นำไปสู่จุดสูงสุด หากเข้าใจเพียงแค่หนึ่งในนั้นก็สามารถสร้างจักรวรรดิของตัวเองได้

“52 จารึกเป็นสมบัติที่สอง ที่อยู่ในเมืองนี้” ผู้ต้อนรับยิ้ม “ส่วนสมบัติ

ที่สาม มันอยู่นอกเมือง ทางเข้าอยู่ที่อนุสาวรีย์หินรายละเอียดที่เหลือ

พวกคุณสามารถไปดูได้ด้วยตัวเอง”

ทั้งกลุ่มตื่นเต้นและเต็มด้วยความมุ่งหวัง

สมบัติที่ 1 และ 2 มีประโยชน์มากสำหรับทุกคน สมบัติที่ 3 นั้นอาจ

เป็นไปไม่ได้เลย

“จารึกแห่งความสับสนทั้ง 52 นั้น” ผู้ต้อนรับกล่าว “ทุกคนสามารถ

เลือกดูได้หนึ่งในจารึก เพื่อฝึกฝน ทุกครั้งคุณจะมีเวลาทั้งหมด 7 วัน”

“7วัน”

ทั้งกลุ่มถลึงตา

มันสั้น!

“จารึกแห่งความสับสนเป็นสมบัติของมนุษยชาติ มันคือคู่มือเทคนิค

สุดยอดที่นำไปสู่เส้นทางสูงสุดของความแข็งแกร่ง เพียง 7 วันก็เพียงพอแล้วสำหรับพวกคุณ” ผู้ต้อนรับ เดินไปปิดประตูทางเข้าทันที “เราไปเริ่มเลือกจารึกสำหรับทุกคนกัน”

ที่พักเป็นสถานที่ขนาดใหญ่ แม้ระเบียงทางเดินยังกว้างยาวเกือบ 100 เมตร เพียงแค่นี้ก็สามารถจิตนาการถึงที่พักอาศัยได้

“ทุกคนสามารถเลือกได้เพียง 1 จารึก เพื่อดูและศึกษา” ผู้ต้อนรับเดิน

เข้าไปทางเดินลึกลับอย่างรวดเร็ว

สองกำแพงตามทางเดิน และบนกำแพงมีภาพขนาดใหญ่จำนวนมาก

หลัวเฟิงมองผ่านๆ และรู้ได้ทันทีว่ามี 52 ภาพ

“ที่แขวนอยู่บนกำแพงนี้เป็น สำเนาของจารึก ทุกๆ ภาพแสดงให้เห็น

ถึงจารึกแห่งความสับสน ก่อนอื่น พวกคุณดูที่สิ่งเหล่านี้ แม้ว่าพวกมันไม่มีกระแสพลังงานอยู่ภายในเหมือนของจริง แต่พวกมันยังคงทำให้คุณรู้สึกถึงการไหลของพลังงานดังเดิม เพียงแค่มองที่ 52ภาพเหล่านี้…และต่อมาก็เลือกจารึกที่คุณต้องการศึกษา” ผู้ต้อนรับชุดดำบอกกลุ่มวัยรุ่นเดิมไปตามทางเดิน และตะลึงกับภาพทั้ง 52 บนกำแพง พวกเขาต้องเลือก 1 ในจารึกของภาพเหล่านี้

ทุกภาพมีความกว้างละยาว 10 เมตร และข้างๆ มีชื่อกำกับ

“ผมจะให้เวลาคุณทั้งหมด ครึ่งชั่วโมง” ผู้ต้อนรับชุดดำยืนรอด้านนอก

เส้นทาง

ทั้งกลุ่มและหลัวเฟิงเริ่มมองไปรอบๆ

หลัวเฟิงสุ่มเลือกหนึ่งในนั้น และเริ่มต้นมองไปที่ต้นไม้ที่สูงขึ้นไปบน

ท้องฟ้าอย่างสมบูรณ์ ใบสีเหลืองของมันร่วงหล่นลงมาจำนวนมากมาย

ใบที่ลอยอยู่กลางภาพเหล่านี้ ด้วยการคำนวนในใจของหลัวเฟิง เขาสรุปได้ว่ามีมากกว่า 1 หมื่นใบอย่างแน่นอน

บนภาพใบไม้สีเหลืองร่วงทีละใบ

ยังคงมีอยู่บนต้นไม้ และพื้นถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้

มองบนนั้น…หลัวเฟิงมองใบไม้ที่ลอยอยู่ในอากาศเหมือนทหารในแต่ละใบกำลังสร้างค่ายกล การก่อตัวที่ซับซ้อนเป็นอันมาก เป็นหนึ่งร้อยกลุ่มที่แบ่งย่อยขนาดเล็ก เพียงแค่เพิ่มใบไม้ที่พิเศษใบที่ 101 สามารถสร้างรูปแบบที่น่าอัศจรรย์

“1 นาทีแล้ว” เสียงบาบาต้าดังขึ้นในใจเขา ทำให้เขารู้สึกตัวขึ้นมา “หลัวเฟิง คุณมีเวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ในการดูภาพทั้งหมด คุณไม่สามารถใช้เวลามากกว่า 1 นาทีในภาพเดียว”

“เข้าใจแล้ว” หลัวเฟิงที่ตื่นขึ้นมามองไปที่ชื่อภาพนั้น จารึกแห่งความ

สับสน มูซู

ทำให้หลัวเฟิงยนคิ้วของเขา “มูซู เกี่ยวข้องกับดาวเคราะห์มูซู ไหม?”

เขาไม่กล้าคิดมากเกินไป หลังจากนั้น หลัวเฟิงดูส่วนที่เหลืออย่างรวดเร็ว

เขามองหาสิ่งที่เหมาะสมกับตัวเองจากทั้งหมด ภายในครึ่งชั่วโมง มัน

ไม่เพียงแค่เหมาะสมเท่านั้นแต่ต้องมีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการฝึกฝนของเขา ส่วนภาพมูซู ทำให้หลัวเฟิงปวดหัวเมื่อเขามองไปที่มัน

มันเต็มไปด้วยความเงียบ

อัฉริยะทั้งหมด เหมือนดังหมาป่าหิวโหย ดวงตาทั้งหมดจ้องมองไปที่

ภาพ ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่พอใจที่ต้องเลือกหนึ่งในนั้น พวกเขายังคงจมอยู่กับพวกมัน โชคดีที่ทุกคนมีระบบ AI คอยเตือนพวกเขา มิฉะนั้น พวกเขาจะใช้เวลาทั้งหมดครึ่งชั่วโมงใน 1 ภาพ

“หืม” หลัวเฟิงจ้องมองภาพขนาดใหญ่ตรงหน้าเขา

บนนั้นมีรอยฟันจำนวนมาก ทุกร่องรอยทั้งหมดให้ความรู้สึกแตกต่าง

กัน ทั้งภาพมีทั้งหมด 10,081 การฟัน ชื่อของภาพคือแผลเป็นหัวใจ

“เอาละถึงครึ่งชั่วโมงของคุณแล้ว บอกผมเกี่ยวกับจารึกที่คุณเลือกผมจะบันทึกเอาไว้” ผู้ต้อนรับชุดดำตะโกน