ตอนที่ 496 ตระกูลขนนกพิสุทธิ์(Pure Feather Family)

เมืองเนินกลืนกินมีกำแพงสูง 300 เมตร พื้นที่จากศูนย์กลาง 10ล้านกิโลเมตร ไม่สามารถเห็นปลายอีกด้านด้วยสายตาได้ ประตูเมืองมีขนาด กว้าง 100เมตร สูง 200เมตร กลุ่มคนในชุดเกราะเกล็ดที่ดูเหมือนทหาร กำลังยืนอยู่บริเวณทางเข้า

“เร็ว จ่ายมา”

“ต้องการเข้าด้วยเงิน? รึต้องการตาย?” กลุ่มทหารกำลังข่มขู่ ได้ถือดาบขนาดใหญ่หรือขวานขนาดใหญ่ ตะคอกเป็นครั้งคราว

ในสายตาหลัวเฟิงระบุได้ว่าคนพื้นเมืองของโลกแม่น้ำเลือดนั้นแข็งแกร่ง ถ้าเทียบกับผู้คนบนโลก

“นายน้อยนาคีทางนี้”

“เร็ว เปิดทางให้นายน้อยนาคีเข้าเมือง”

ทหารที่ทำตัวอวดเบ่งได้เปลี่ยนไปจนเหลือเชื่อ แม้กระทั่งการเก็บ

ค่าธรรมเนียมการเข้าเมืองของทีมนาคี ลุงสายฟ้ายิ้มอย่างมีความสุข โยนเหรียญสีดำออกไป

“สำหรับการดื่มของพี่น้องคุณ” หัวหน้าทหารที่ดูเป็นปกติ ก็ทำตัวเป็นมิตรเป็นพิเศษ

ไวน์ ไม่ว่าจะทำจากผลไม้หรือธัญพืช เครื่องดื่มที่แตกต่างประเภทกัน

ทั้งหมดเป็นชื่อเดียวกัน

“ผมสงสัยไวน์ในโลกแม่น้ำเลือดจะมีรสชาติอย่างไร?” หลัวเฟิงเผยรอยยิ้มออกมา

หลักจากเข้าเมืองแล้ว

นาคีพูดออกมาอย่างหลงใหล “พี่ชายเฟิง ผมคุ้นเคยกับเมืองนี้ ไม่มาพักที่บ้านผมเล็กน้อย หลังจากพัก ผมจะพาคุณชมรอบเมือง แม้เมืองนี้จะใหญ่ ก็ไม่มีสถานที่ที่ี่ผมไม่รู้จัก”

“ใช่ ท่านเฟิง” ลุงสายฟ้ากำลังยิ้ม และคนคุ้มกันด้านหลังเขากำลังมองมายังหลัวเฟิงเงียบๆ ไม่ได้สร้างเสียงอะไรทั้งนั้น

สามารถที่ฆ่า 13 ขวานได้ทันที…

เขาเป็นคนแบบไหน?

ในเมืองเนินกลืนกินนี้ ผู้ที่เป็นเช่นนี้ที่ฆ่าพวกเขาทั้งหมดด้วยเพียงมือเดียว นับได้เพียงแค่ 1 มือเท่านั้น

“ไม่เป็นไร” หลัวเฟิงกล่าว

เขาได้รายละเอียดเกี่ยวกับคริสตัลแม่น้ำเลือดแล้ว

เขาได้กำหนดแผนสำหรับภารกิจ ในเวลาเดียวกัน หลัวเฟิงไม่ต้องการจะใกล้ชิดกับตระกูลนา ถ้าไปอยู่กับเขาหลังจากนั้นจะเป็นปัญหากับพวกเขา

นาคีตกตะลึง ลุงสายฟ้ารู้สึกกระวนกระวายและกำลังคิด “นักสู้ที่แท้จริงกำลังจะจากไป?”

นาคีพยักหน้า และกำลังมองที่หลัวเฟิง “พี่เฟิง ถ้าผมอยากพบคุณในเมืองผมต้องทำอย่างไร?”

หลัวเฟิงกำลังมองที่นาคี แล้วยิ้ม “โรงแรมที่ดีที่สุดในเมืองเนินกลืนกินคือที่ไหน?”

“กระโจมเมฆบิน(Flying cloud pavilion)” หนุ่มชุดเกราะเงินพูด

“อืม ถ้าคุณต้องการพบผม ให้ไปที่นั่น” หลัวเฟิงยิ้ม

“อืม” นาคีพยักหน้า

หลังจากนั้นหลัวเฟิงหันเดินออกไปในเส้นทางที่ยืดยาว เขากลายเป็นเงามัวๆ และห่างออกไปไกล

นาคี ลุงสายฟ้า ทีมคุ้มกัน มองตามนักสู้ลึกลับในชุดเกราะสีดำ

ลุงสายฟ้าพูดอย่าตื่นเต้นว่า “ในช่วงชีวิตของผม นี่อาจเป็นนักสู้ที่

แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอ”

“อืม” นาคีพยักหน้า

“นายน้อยพวกเรากลับบ้านเถอะ” ลุงสายฟ้ากล่าว

“เรื่องของนายท่านเฟิง ดีที่สุดที่เราบอกนายท่านก่อน โดยเฉพาะ

สถานการณ์ของตระกูลยู ที่เราต้องบอกด้วย ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่อง

เล็กๆ”

“ไป กลับบ้าน”

นาคีและคนคุ้มกันของเขารีบวิ่งกลับบ้าน ด้วยขนาดเมืองที่ใหญ่ถึง 1

พันกิโลเมตร เขาใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงในการเดินทางถึง

บ้าน

ตระกูลนาของเขาได้ถูกพิจารณาให้เป็นหนึ่งในพ่อค้าชั้นสูงในเนินกลืนกิน ขนาดของพื้นที่ถึง 10 ล้านกิโลเมตรของเนินกลืนกิน ตระกูลที่มีอำนาจเทียบได้ปลาหรือกุ้งในมหาสมุทร

ตระกูลนา ตระกูลยู พวกเขาเป็นแค่ตระกูลระดับกลาง องค์กรเช่น 13

ขวานนั้นเป็นอำนาจสูงกว่า

คฤหาสน์ตระกูลนา

ชายผมสีเงิน แต่ชุดคลุมสีดำที่สวยงาม กำลังตกตะลึงในเรื่องของที่ลูกชายของเขานาคี และลุงสายฟ้าเล่า

“ทรงพลังมาก คุณไม่ได้เห็น…ผู้นำ 13 ขวานถูกฆ่าเช่นปศุสัตว์ ด้วยหนึ่งการโจมตีเขาก็ตาย ผมเห็นเป็น 13 เงาและ 13 ดาบ 13 ขวานไม่สามารถตอบโต้”

“นายท่าน นายน้อยพูดนั้นเป็นความจริง”

“ทำไมเป็นเช่นนั้น?”

ชายวัยกลางคนผมเงินนาบู(Nabu) ได้ใจเย็นหลังจากนั้นสักครู่

เพื่อธุรกิจของตระกูลนำ เขาได้คอยระมัดระวังและรอบคอบ

“นักสู้ที่แท้จริงคนนี้ เขาอยู่ที่ไหน?” นาบูมองไปที่ลูกชายของเขา

“เราแยกกันหลังจากที่เข้าเมือง ผมได้เชิญเขามาที่พักของเราแต่เขา

ปฏิเสธ แต่เขาบอกว่า เราสามารถพบเข้าได้ที่กระโจมเมฆบิน(Flying

cloud pavilion)” นาคีตาเป็นประกาย

“พ่อเราไปตอนนี้เลย”

“ไม่”

นาบูขมวดคิ้วและเสียงเรียบ “นักสู้ที่แท้จริงคนนี้ได้เลือกที่จะแยกตัว

ออกมาหลังจากเข้าเมือง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการที่จะเข้าใกล้เรามากเกินไป คุณบอกรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องราวที่พวกคุณได้พบเขาอีกครั้ง”

“ครับ” นาคีเริ่มเล่าเรื่องราวของเขาทันที

ยิ่งเขาฟังมากขึ้นความรู้สึกของนาบูก็ผ่อนคลาย ที่สุดก็ยิ้ม

“พ่อ?” นาคีมองไปที่พ่อของเขา

“ฮ่า ฮ่า คุณโชคดี” นาบูยิ้ม

“จากสิ่งที่คุณพูดนักสู้ลึกลับที่ชื่อว่าเฟิงนั้น ไม่ชอบการฆ่า ถ้าเขา

สามารถหลีกเลี่ยงที่จะไม่ฆ่าใคร และเขาก็ไม่ชอบใกล้ชิดใคร ด้วย

ความรู้สึกที่ดีกับคุณ ไม่งั้นเขาคงไม่ยินยอมให้คุณไปพบเขา”

นาคีตอบอย่างตื่นเต้น “งั้นเราควรไปตอนนี้…”

“ไม่” นาบูส่ายหัว

“คุณเพิ่งแยกกับเขา และตอนนี้คุณต้องการจะวิ่งไปแล้ว? เราไม่ควรเร่งรีบ ควรรอถึงวันพรุ่งนี้ ใช่ เหลยดง(Lei Dong) ตามไปกับนายน้อยด้วย”

“ครับ”

ลุงสายฟ้าตามนาคีออกไป ทิ้งไว้เพียงนาบูอยู่ในห้อง สายตาของนาบู

แวววาวราวจิ้งจอกเฒ่า เขาพูดเสียงเบา

“เฟิง?…ตระกูลยูทำการกระตุ้นอะไรที่ทำให้ 13 ขวานฆ่าพวกเขา”

———

เมืองเนินกลืนกิน

หลัวเฟิงไม่ได้รีบวิ่งไปที่โรงแรง เขาเดินสุ่มๆ ไปในเมืองหาของกินและดื่ม และฟังการพูดคุยของผู้คน ด้วยวิธีนี้เขาจะได้เข้าใจกิจการภายในเมืองได้ดีที่สุด

ทวีปแม่น้ำเลือดนี้ ไม่มีดวงอาทิตย์และดวงจันทร์

แต่ด้วยการเคลื่อนที่ของเมฆ 18 ชั้น ทำให้เกิดทวีปส่องและสลัวต่างกัน

กลายเป็นหนึ่งวัน 1 วันในโลกแม่น้ำเลือดเท่ากับ 7 วันในโลก

กระโจมเมฆบิน(Flying cloud pavilion) เป็นโรงแรมที่หรูหราที่สุดใน

เมืองเนินกลืนกิน มันกว้าง 10 กิโลเมตร ภายในของมันสวยงามและ

สามารถรับแขกได้ถึง 5 แสนคน ผู้คนหลั่งใหลเข้าออกทุกวัน

ในล็อบบี้ของกระโจมเมฆบินมีพนักงานประจำอยู่ 100 คน

“ห้อง” หลัวเฟิงมองไปที่สาวน้อยในชุดกระโปรงขนสีดำ

“เรามีระดับพื้นดิน ระดับท้องฟ้า ระดับเมฆ คุณต้องการเข้าพักระดับ

ไหน? สำหรับราคา ที่กำแพงได้แสดงให้เห็นทั้งหมดทางนี้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มและตอบกลับ

“ระดับเมฆ” หลัวเฟิง

“ระดับเมฆห้อง 2 วันละ 3 เหรียญใหญ่” หญิงสาวยิ้ม

หลัวเฟิงได้เอาเหรียญสีม่วงออกมำและโยนมันลงบนโต๊ะ หญิงสาวได้เก็บมันและเริ่มต้นทำงานให้กับหลัวเฟิง

สกุลเงินในโลกแม่น้ำเลือด มีรูปแบบเหมือนใบมีดขนาดเล็ก ประเภท

ของสกุลเงินแยกออกเป็น

ใบมีดขนาดเล็ก(สีแดง เรียกว่าเหรียญเล็ก)

ใบมีดขนาดกลาง(สีดำ เรียกว่าเหรียญกลาง)

ใบมีดขนาดใหญ่(สีเขียว เรียกว่าเหรียญใหญ่)

และแพงที่สุดใบมีดสีม่วง(เรียกว่าเหรียญสมบัติ)

1 เหรียญกลาง มีค่าเท่ากับ 1,000 เหรียญเล็ก

1 เหรียญใหญ่ มีค่าเท่ากับ 1,000 เหรียญกลาง

1 เหรียญสมบัติ มีค่าเท่ากับ 1,000 เหรียญใหญ่

ในโรงแรมกระโจมเมฆบินที่หรูหรา ห้องที่ดีที่สุดระดับเมฆ มันต้องใช้

3 เหรียญใหญ่ต่อหนึ่งคืน มันไม่ใช่สถานที่คนทั่วไปสามารถอาศัย

หลัวเฟิงได้รับสมบัติทั้งหมดของ 13 ขวาน ความมั่งคั่งของตระกูลนา และตระกูลยู นั้นเล็กน้อยไม่ต้องใส่ใจเลย

“ท่าน เชิญทางนี้”

หนุ่มหล่อในชุดพนักงานนำทาง สถานที่ตั้งด้านหน้าของหลัวเฟิงเป็นอาคาร 3 ชั้นมีสวนดอกไม้และบ่อน้ำ เป็นสนามด้านนอกของระดับเมฆ

“ไม่เลว” หลัวเฟิงมองสำรวจรอบๆ หลังจากนั้นก็นั่งแล้วพยักหน้าอย่างพอใจ เขาอยู่บนเก้าอี้ห้องนั่งเล่น และมองที่พนักงานเสิร์ฟตรงหน้าเขา

“ไม่ว่าท่านต้องการสั่งอะไร ได้โปรดเรียกหาเรา ผมจะให้บริการคุณในวันที่คุณอยู่ในกระโจมเมฆบินของเรา” พนักงานเสิร์ฟหนุ่มพูดอย่างสุภาพ

“นี้เป็นครั้งแรกที่ผมเข้าเมืองเนินกลืนกิน ผมต้องการให้คุณบอกผม

เกี่ยวกับสถานที่พิเศษ เกี่ยวกับผู้มีอำนาจ” หลัวเฟิงนำเหรียญสีเขียวออกมา

“ยิ่งมีรายละเอียดในข้อมูล และถ้าผมพอใจคุณจะได้รับรางวัลมากขึ้น”

พนักงานเสิร์ฟจ้องที่ีเหรียญสีเขียว แล้วพูดว่า “ผมอาศัยอยู่ในเมืองเนินกลืนกินนานกว่า 200 ปี และอยู่ในกระโจมเมฆบินใกล้ 100 ปี ผมได้ยินมาหลายอย่าง”

พนักงานเสิร์ฟเริ่มต้นบอกทุกอย่าง เขาตื่นเต้นที่ได้เปิดเผย

ให้เห็นผู้มีอำนาจและคนสำคัญๆ ภายในเมือง

เขาพูดเป็นเวลาสองชั่วโมงก่อนที่จะหยุด เขาแทบไม่ได้หายใจเข้า

“อืม” หลัวเฟิงฟังและพยักหน้า

“ดี คุณพูดได้ดี” เสียงของหลัวเฟิงเหมือนกับเวทมนตร์ทำให้พนักงานเสิร์ฟมึนงง

“นี่เป็นรางวัลสำหรับคุณ ตอนนี้ออกไปได้”

เหรียญสีเขียวอยู่ในมือเขา เมื่อถึงช่วงที่ตื่นจากความงุนงง เขาไม่

สามารถจำอะไรเกี่ยวกับคำถามของหลัวเฟิงก่อนหน้านี้ได้

หลัวเฟิงสามารถใช้ทักษะประทับทาส ยิ่งคนที่มีระดับต่ำยิ่ง มันยิ่งง่ายเหมือนกับการนอน

“ขอบคุณนายท่าน ขอบคุณ” พนักงำนเสิร์ฟและออกไป

หลัวเฟิงปิดตา ในใจคิดถึงทุกสิ่งที่พนักงำนเสิร์ฟพูดก่อนหน้านี้ เขาเริ่มเข้าใจเกี่ยวกับเมืองเนินกลืนกินได้ชัดเจนมากขึ้นในตอนนี้

“ตระกูลขนนกพิสุทธิ์(Pure Feather Family) ดูเหมือนจะมีความ

เป็นไปได้สูงที่สุดที่จะมีคริสตัลแม่น้ำเลือด” หลัวเฟิงพึมพำ