ตอนที่ 559 เจ้าหน้าที่โพยูน

ภูเขาปีศาจแบ่งออกเป็นด้านหน้าและด้านหลัง ส่วนด้านหลังภูเขา

น้ำแข็งนั้นเย็นมาก มันคือความเย็นอย่างแท้จริงที่เทคโนโลยีบนโลกไม่สามารถตรวจวัดได้ มันเป็นความเย็นที่ต่ำกว่าศูนย์สัมบูรณ์

เช่นเดียวกับดาวเคราะห์น้ำแข็งขนาดยักษ์ ที่เศษชิ้นส่วนดาวของหลัวเฟิงโคจร อยู่

ภูเขาน้ำแข็งเช่นนี้มันหนาวมาก ถึงจุดที่ทำลายเซลล์ของระดับจักรวาล

อุณหภูมิเย็นคงที่ในจุดที่อันตรายแม้แต่ระดับขอบเขตและห้วงมิติ

จุดสำคัญของภูเขาน้ำแข็งคือมีผลกระทบต่อร่างกาย

ภูเขาด้านหน้าจะเป็นการโจมตีด้วยวิญญาณ มันมีความกว้างและลึก ทุกประเภทของเสียงจะส่งผลต่อการสะกดจิตตามธรรมชาติ ถ้าใคร

ประมาทจะโดนสะกดจิต จากเสียงที่เกิดขึ้นในแต่ละพื้นที่มีความ

แตกต่างกัน เป็นสถานที่อันน่ากลัวที่ทำให้กลายเป็นหุ่นเชิดมนุษย์

“ผมเลือกด้านหน้า” หลัวเฟิงพยักหน้า

“ด้านหน้าอย่างงั้นเหรอ?” หนุ่มชุดคลุมขาวตกใจ

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง ขออภัยที่เสียมารยาท ภูเขานี้มีสองด้าน แม้ด้านหลังจะมีอันตรายแต่ผลกระทบเพียงร่างกาย เมื่อเทียบกับจิตวิญญาณ หรือแกนวิญญาณ ยังคงมีโอกาสในการฝ่าฟันเข้าไปในนั้น”

“ถ้าเป็นด้านหน้า อาจทำให้คุณสูญเสียสติ หากไม่อาจต้านทานได้”

“ไม่มีปัญหา” หลัวเฟิงยิ้ม

พลังจิตของหลัวเฟิงนั้นมีพลังสูงสุด เทียบได้กับระดับอมตะ จากการฝึกฝนที่ผ่านมาทำให้พลังจิตของเขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าแต่ก่อน

“ตามที่คุณตัดสินใจ ผมจะจัดคนไปส่งคุณตามที่เลือกไว้” หนุ่มชุดคลุมขาวโค้งคำนับ

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง อย่าลืมนำแท็กของคุณออกมา เมื่อคุณสูญเสียมันจะถือว่าคุณล้มเหลว”

“ผมเข้าใจแล้ว”

“โปรดรอสักครู่”

เด็กหนุ่มชุดคลุมขาวเดินเลี้ยงซ้ายผ่านทางเดินมาห้องโถงขนาดใหญ่ ในหนึ่งวินาทียานอวกาศรูปไข่มากถึงและหยุดหน้าหลัวเฟิง ประตูยานเปิดออกแล้วสามคนชุดคลุมขาวออกมา

“เชิญฝ่าบาทหลัวเฟิง”

“อืม”

หลัวเฟิงเขาไปในยานอวกาศ

———

หลัวเฟิงมองออกไปยังภูเขา ยังตำแหน่งของถ้ำ

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง คุณสามารถเลือกทางเข้าหนึ่งในนั้นจากทางเข้าล้านๆ ทางของภูเขา”

“ฝ่าบาทหลัวเฟิง ได้โปรดเลือก 1 ในทางเข้า”

“เราบินดูสักครู่” หลัวเฟิงสั่ง

“ครับ”

หลังจากนั้นสักครู่ หลัวเฟิงเลือกทางเข้าที่ห่างจากก่อนหน้านี้

บนภูเขามีฐานจำนวนมากถูกสร้างไว้มีทั้งใหญ่และเล็ก

ยานอวกาศที่หลัวเฟิงอยู่ลงจอดตรงหน้าฐานขนาดใหญ่ที่เหมือนวังที่มีความซับซ้อน เมื่อประตูเปิดออก คนชุดคลุมขาวออกมายืนต้อนรับด้านนอก

หนุ่มชุดคลุมขาวบินไปภายในวังขนาดใหญ่ที่ภายในหนาวเย็น พื้นที่

กว้างใหญ่ไม่มีเจ้าหน้าที่ใดๆ อยู่ภายใน มีเงาคนนั่งอยู่บนบัลลังก์

“ทักทายเจ้าหน้าที่โพยูน” ชายชุดขาวโค้งคำนับ เขาไม่กล้าที่จะมองไปยังบัลลังก์

“หลัวเฟิงเขามาแล้ว?”

“ครับ ฝ่าบาทหลัวเฟิงเพิ่งเข้ามา เขาเลือกทางเข้าด้านหน้า”

“อืม เมื่อเขาออกมา พาเขามาพบข้า”

“ครับ”

“ดี คุณไปได้”

“ครับ”

หนุ่มชุดคลุมขาวไม่พูดต่อแล้วรีบออกไปทันที “ถ้าวันนี้ท่านอารมณ์ไม่ดี ท่านอาจฆ่าผมได้ง่ายๆ แต่โชคดีวันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

เหนือบัลลังก์ที่หนาวเย็น ร่างของเธอมีหางงูสีเขียวหยกยาว 10

เมตร ร่างกายส่วนบนดูสมบูรณ์แบบ ผมสีเขียวหยก ความงามที่ดึงดูดวิญญาณของคน และดวงตาที่ยั่วยวน

“ฮ่า ฮ่า…โอกาสมาแล้ว”

ร่างกายของเธอเริ่มเปลี่ยนจากหางสีเขียวหยก กลายเป็นขาและสองเท้า เสื้อผ้าเริ่มปกคลุมร่างกาย ตอนนี้เธอกลายเป็นหญิงสาวที่สวยงามสูง 8 เมตร

“เริ่มจากเอาของสะสมให้ยืม จากนั้นค่อยฆ่าเขาเป็นอันดับแรก”

———

ดาวเคราะห์สีแดงที่เป็นหนึ่งในเก้า ที่โคจรรอบภูเขาปีศาจ ยานอวกาศได้บินเข้าไปที่นั้น

เมืองโบราณที่มีอาณาเขต 5 พันกิโลเมตร มันใหญ่อันดับ 3 ของนิกายบนดาวเคราะห์นี้

ผู้คนออกมา รีบไปยังศาลของนิกายอย่างรวดเร็ว

“ทำไมผู้นำนิกายเรียกด่วน”

“ผมไม่รู้”

“ผู้นำนิกายไม่เคยเรียกอย่างเร่งด่วนแบบนี้มาก่อน”

ภายในศาล ผู้หญิงสวยนั่งอยู่บนบัลลังก์อันโดดเด่น ด้านล่างมีชายชราสองคน ชายชราเขาสีดำ คือผู้นำของนิกาย

“ผู้นำนิกาย”

“ผู้นำนิกาย”

ผู้คนด้านล่างทั้งหมดทำความเคารพ

ชายชราเขาดำ คุกเขาทำความเคารพ “นายท่าน ระดับห่วงมิติ 6 ระดับขอบเขต 53 ทั้งหมดมารวมกันแล้ว”

“นายท่าน?”

คนด้านล่างทั้งหมดต่างตกตะลึง หญิงสาวที่สวยงามกำลังนั่งอยู่บน

บัลลังก์ พลังงานที่มองไม่เห็นผลักประตูปิด

ประตูที่ปิดเองนั้นทำให้พวกเขารู้สึกกังวล พวกเขาทำได้แต่มองหญิง

สาวที่อยู่บนบัลลังก์ แต่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ แต่รู้สึก

ได้ถึงแรงกดดันที่ทำให้กลัว

“บรรดาผู้ที่ผ่านภูเขาปีศาจยืนขึ้น และไปทางซ้าย คนที่เหลือไปทาง

ด้านขวา”

ทั้ง 59 คนแบ่งเป็นด้านซ้าย 32 และด้านขวา 27

“6 คนอยู่” ลำแสงสีเขียว 6 สายพุ่งลงมาจากด้านบน ตรงเข้าไปใน

กลุ่ม 27 คนด้านล่าง 3 คนเป็นระดับห้วงมิติ และ 3 คนระดับขอบเขต

ขั้น 9

“ที่เหลือออกไปได้”

ประตูเปิดอัตโนมัติอีกครั้ง คนที่เหลือเหมือนกับหุ่นเชิดเดินออกประตู

ไปด้านนอกศาล

“เกิดอะไรขึ้น”

“มันเกิดอะไรกันแน่”

“ผู้นำนิกายเรียกพวกเรามารวมตัวกัน แต่ทำไมเราออกมาข้างนอกอีก”

พวกเขาเหมือนกำลังตกอยู่ในความฝัน กำลังมองกันและกัน แต่จำไม่ได้ชัดเจนในสิ่งที่เกิดภายในนั้น

“ทุกคนกลับไปได้แล้ว ไม่อนุญาตให้มีคำถามใดๆ” เสียงที่เหมือนกำลังโกรธดังเข้ามาในใจพวกเขา

“ครับหัวหน้านิกาย”

ทั้งกลุ่มทำตามและกระจายออกไปทุกทิศทาง

——-

ภายในศาล หญิงสาวสวยงามจ้องไปยัง 6 คน

“งานนี้เพื่อเกียรติของนิกายพันดวงดาวของเรา เป็นความปรารถนาและคำสั่งของนายท่าน ศิษย์นิกายของเราจะทำมันให้สำเร็จ” ชายชราเขาดำ ผู้เป็น ผู้นำนิกายพูดด้วยความเคารพ