ตอนที่ 574 ในโลกหุบเหวลึก
หลัวเฟิงถูกดูดเข้าไปในเหวลึกแห่งนี้ เขาตกลงไปอย่างรวดเร็ว
ฮู!
ลมหอนดังขึ้นในหูของเขา ขณะที่หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงเฝ้าดูกำแพงน้ำแข็งที่อยู่ข้างๆ กะพริบผ่านเขาขณะที่เขาตกลง เขาครุ่นคิดว่าจะทำอะไร เขาพยายามใช้วิธีการทั้งหมดในการปลดปล่อยร่างกายให้เป็นอิสระ ไม่ว่าเขาเปลี่ยนเป็นอะไร ก็ไม่สำคัญ เหมือนที่บาบาต้าเคยบอกเขา “หลัวเฟิง พลังดูดกลืนมากเกินไป มันแรงกว่าพลังของยานอวกาศเผ่าหุ่นยนต์ แม้ว่าคุณจะใช้ยาน คุณยังไม่สามารถหลบหนีได้!”
น้ำแข็งหมีหลัวเฟิงมองด้านล่างที่เหวลึกลับ ทั้งหมดที่เขาสามารถทำตอนนี้ คือการเตรียมพร้อม เดิมพันกับโอกาสในการอยู่รอด!
เขาตกลงมา!
ไม่หยุด!
…
ช่วงเวลาผ่านมาค่อนข้างมาก แต่เขายังตกลงมา ซึ่งทำให้เขาตกใจอยู่
“เหวนี้ลึกแค่ไหน มันลึกกว่าหลุมในโลกแม่น้ำเลือด ลึกอย่างน้อย 100 กิโลเมตร” ลมหอนพัดเข้าหูอย่างบ้าคลั่งขณะที่เขายังคงตกลงมา เขาไม่มีทางต่อต้านพลังดูดกลืนได้ เขาสามารถปล่อยให้ตัวเองตกลงไป เมื่อเวลาผ่านไป มันทำให้เขาคิดถึงสิ่งอื่นๆ หลายๆ สถานการณ์โผล่ขึ้นมาในใจของเขา
“แม่ พ่อ ที่รัก ปิงปิง ไห่น้อย อาฮว๋า…” หลัวเฟิงพึมพำ ภายใน
เขามองลงไปที่ก้นเหวลึกด้านล่าง ไม่เห็นอะไรนอกจากความมืด
“ทำไมผมคิดถึงครอบครัวของผมในเวลานี้? ดูเหมือนว่าจิตใต้สำนึกของผมกำลังคิดว่าผมต้องตายที่นี่จริงๆ”
หลัวเฟิง รู้เป็นอย่างดีตั้งแต่ที่เขาถูกเตะ
ลงมาในเหวลึกโดยโม่หรั่ว เขาเข้าใจว่าเขากำลังเจอปัญหาใหญ่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเผ่าโมชานไม่สามารถหลุดจากพลังดูดกลืน เมื่อเขากำลังตกอยู่ในนี้
อันตรายครั้งนี้ร้ายแรงกว่าในโลกแม่น้ำเลือด!
กับดักแห่งความตาย!
กับดักแห่งความตายบางแห่งในขอบเขตจักรวาลลับ ที่บาบาต้าบอกเขาก่อนหน้านี้ ทำให้เขาเข้าใจมากขึ้น…
“โอกาสของการอยู่รอดครั้งนี้ต่ำมาก” หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาของเขาเคร่งขรึม
เผชิญหน้ากับความตาย หลัวเฟิงไม่เคยกลัว!
บางทีตั้งแต่วันที่เขาเลือกเป็นนักสู้…
หรือเวลาที่เขาเลือกเสียสละชีวิตร่วมกับอสูรเขาทอง…
หรือเวลาที่เขาเลือกความปลอดภัยของโลก หรือกลายเป็นนักสู้ที่
สมบูรณ์แบบของจักรวาล…
เขาเตรียมพร้อมสำหรับความตายมานานแล้ว!
“มีนักสู้นับไม่ถ้วนที่เสียชีวิตในจักรวาล แต่เพียง 1 ในล้านล้านเท่านั้น
ที่สามารถไปถึงระดับอมตะได้!” หลัวเฟิงมองไปที่ความมืดด้านล่าง “นับตั้งแต่ที่ผมเริ่มต้นการเดินทางครั้งนี้ ผมเตรียมพร้อมนานแล้วสำหรับการตายของผม อย่างไรก็ตาม…ถ้ามีโอกาสรอดชีวิต ผมจะพยายามอย่างที่สุดเพื่อทามันให้ได้!”
“โม่หรั่ว!” รูปลักษณ์ของโม่หรั่วกะพริบอยู่ในใจ
“แท้จริงแล้วผมไม่คิดว่าคุณเป็นภัยคุกคาม หรือเป็นศัตรู เพราะผม
เคารพคุณ ไม่ต้องการที่จะเป็นศัตรูของคุณ นอกจากนี้ผมคิดว่าคุณไม่โง่พอที่กำจัดผม แต่นั่นเพราะความมั่นใจในตนเองของผม ผมเชื่อว่าคุณไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อผม” หลัวเฟิงคิด “อย่างไรก็ตามตอนนี้ผมเข้าใจ…ไม่มีทางที่จะหาอะไรในหัวใจของมนุษย์ ผมไม่สามารถเชื่อใจคนอื่น หรือมั่นใจในตัวเองอีกต่อไป!”
ใช่!
ในหัวใจของหลัวเฟิง การกระทำของโม่หรั่วก่อนหน้านั้นโง่มาก
บางที…อาศัยวิธีการดังกล่าว เขาคิดว่าเขาสามารถกำจัดหลัวเฟิง การกำจัดอัจฉริยะอย่างน้อยหนึ่งคนที่เป็นภัยคุกคามต่อเขา ด้วยวิธีนี้ เขามีเวลามากขึ้นที่อยู่ในการแข่งขันการต่อสู้!
อย่างไรก็ตามจากมุมมองหลัวเฟิง นี้เป็นเพียงแค่เรื่องโง่ๆ นี้เป็นเพียงเพราะสภาพจิตใจของเขาเองที่ลังเล
เพราะเขาฝึกความคิดของเขาเสมอ หลัวเฟิง รู้เป็นอย่างดี
ผู้ที่มีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริงแล้วต้องมั่นใจในตัวเอง!
นั่นทำให้พวกเขาสามารถยืนอยู่จุดสุดยอดได้ ถ้าคนใดคนหนึ่งไม่ไว้ใจตัวเอง และใช้แผนการหลอกลวงเช่นนี้ หรือแบล็คเมล์ หรือทำร้ายคนอื่นๆ จะมีจำนวนเท่าไหร่ที่พวกเขาสามารถกำจัดได้?
เส้นทางกลายเป็นของคนที่เข้มแข็ง การแข่งขันไม่ได้มีแค่หลัวเฟิงหรือใครคนหนึ่ง แต่ยังมีอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมระดับห้วงมิติอื่นๆ อีก นับล้านล้านเผ่าพันธ์ในจักรวาล…
อัจฉริยะนับไม่ถ้วน แล้วจำนวนที่เขาสามารถกำจัดได้ล่ะ?
ต้องเชื่อตัวเอง!
สร้างความแข็งแกร่งให้ตัวเอง นั่นคือเส้นทางแห่งความแข็งแกร่งที่
แท้จริง!
การกำจัดศัตรู นั่นเป็นความโง่ เพียงความผิดพลาดในความคิดของ
ตัวเอง ขณะหนึ่งลังเล…จากนั้นเขาตั้งใจเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างจริงจัง!
“โม่หรั่ว ถ้าผมไม่ตาย คุณต้องเสียใจไปตลอดชีวิตที่เหลือของคุณ” หลัวเฟิงมองลงมาด้านล่าง
ซูม!
หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงลงมาพร้อมกับความเร็วที่น่าตกใจ ในเหวลึก
หลังจากชั่วครู่หนึ่ง…
“หลัวเฟิง มีชั้นน้ำแข็งอยู่ข้างล่าง!” ความคิดของบาบาต้าถึงหลัวเฟิง
ตูม!
หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงตกเร็วเท่ากับดาวตก ในเวลาน้อยกว่า 0.001 วินาที เขาร่วงลงไปถึง 20 กม. ด้านข้างทั้งสองด้านหนายากที่จะทุบเข้าไปในชั้นน้ำแข็ง
“กรร…”
“ฮึ!”
มีเสียงน้ำแข็งแตกกระจายดังขึ้นจากทุกทิศทาง
หลังจากตกลงไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดเขามาถึงก้นเหว หมีน้ำแข็งโง่ๆ ดูเหมือนกำลังนั่งอยู่บนชั้นน้ำแข็งที่แตก เขามองไปรอบๆ ในทุกทิศทางเท่าที่เขาเห็น…ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก รูปร่างมนุษย์ หรืออสูรหรือรูปแบบพืชอื่นๆ มีอสูรหลายอย่างที่เขาไม่สามารถมองเห็นสุดขอบเขตของพวกมัน!
อสูรนับไม่ถ้วนบนภูเขาน้ำแข็งที่คดเคี้ยว
หมีน้ำแข็งยืนขึ้นช้าๆ ดูเหมือนโง่แต่เต็มไปด้วยความกลัวและความ
ตกใจ
“My God…มีอสูรจำนวนมาก ผมไม่สามารถมองเห็นพวกมัน
ทั้งหมดได้ เทือกเขาที่ยาวไกลนี้ อาจมีอสูรมากกว่า 10,000 ตัว” หลัวเฟิงตกใจมาก เขาไม่ได้คาดหวังว่ามีรังอสูรอยู่ที่ก้นเหว “ใช่ แล้วพลังดูดกลืนที่มีก่อนหน้านี้มาจากไหน?”
“หลัวเฟิง! ระวัง! 6.1 กิโลเมตรข้างหน้ามีอสูรที่มีพลังเทียบเท่ากับอมตะ!”
บาบาต้าเตือนเขาด้วยความตกใจ
“อมตะ?” หลัวเฟิงตกใจมาก
หมีโง่มองไปรอบๆ
“อสูรตัวนั้นอยู่ไหน ห่างไป 6.1 กม.? ไม่มีอสูรใดในพื้นที่ 6.1 กม. ผม
อยู่ห่างจากที่นั่นมันมีเพียงภูเขาน้ำแข็ง และอสูรอีกนับไม่ถ้วน” หมี
น้ำแข็งหลัวเฟิงสื่อสารกับบาบาต้า
“โง่จริง! ภูเขาน้ำแข็งนั่นเป็นอสูร” บาบาต้ากล่าว
“My god”
หลัวเฟิงตกใจมาก
หมีน้ำแข็งรักษาความโง่อย่างสงบของมันต่อสัตว์อื่นๆ มันเดินตามอสูรตัวอื่นๆ และเดินตามชั้นน้ำแข็ง อย่างไรก็ตามเห็นชัดว่าเทือกเขาแห่งนี้ยังคงอยู่ต่อไป
“ภูเขาน้ำแข็งเป็นอสูร? ภูเขาเขาน้ำแข็งนี้ จากการมอง มันยาวอย่างน้อย 1,000 กิโลเมตร” หลัวเฟิงพึมพำ
บัดซบ
ในแง่ของขนาด เทือกเขาน้ำแข็งนี้อาจจะไม่เล็กกว่าโลก แต่มันเป็น
อสูร?
…
หมีน้ำแข็งเดินต่อไปในเหวลึกอันกว้างใหญ่นี้ มันกว้างใหญ่ไพศาล
จำนวนของอสูรอาจอยู่ในช่วงพันล้าน ถ้ารังแรกที่เขาค้นพบมาก่อนคือแม่น้ำ ลึกลงไปในเหวนี้คือรังของอสูรที่เหมือนเหมือนทะเลอันกว้างใหญ่!
อสูรนับล้านล้าน!
เขามักชนอสูรระดับห้วงมิติบ่อยๆ แม้เป็นการชนอสูรขนาดใหญ่ที่มี
พลังเทียบกับอมตะ! อสูรระดับอมตะเหล่านี้ล้วนมีขนาดใหญ่มาก ที่เล็กที่สุดคืออย่างน้อยไม่กี่พันกิโลเมตร ที่ใหญ่ที่สุดไม่สามารถมองเห็นตัวมันทั้งตัวได้
“ตึง!”
เสียงดังจากต้นไม้น้ำแข็งที่มีความหนาหลายร้อยกิโลเมตร มี
เส้นผ่าศูนย์กลางหลายพันกิโลเมตร กิ่งก้านนับไม่ถ้วนสั่นสะเทือน ทำให้เกิดพลังดูดกลืนที่น่ากลัว ทำให้รูด้านบนเกิดพลังดูดกลืนอย่างบ้าคลั่ง
หลังจากนั้นไม่นาน!
มีชายเขาดำ ตกลงมา ทำให้อสูรจำนวนมากร้องคำราม อสูรนับหมื่นตัวคำรามและรีบพุ่งไปหาเขา
“อ้า!” เสียงกรีดร้องทะลุออกมา ชายคนนั้นต่อสู้กันไม่กี่วินาทีก่อนที่จะถูกเหยียบย่ำแหลกเหลวไป
กรร…
สัตว์ทุกตัวคำรามดังกึกก้องตื่นตระหนก ท่ามกลางเสียงนั้น หมีน้ำแข็งคำรามด้วย
“My god” หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงเหลือบมองไปยังซากศพ ตกใจ “โชคดีที่ผมกลายเป็นหมีน้ำแข็งและตกลงมา ถ้าผมลงมาในรูปร่างมนุษย์ และล้อมรอบไปด้วยอสูรมากมาย ผมจะรอดได้อย่างไร?”
แม้ระดับห้วงมิติมาที่นี่ยังตายโดยไม่ต้องสงสัย!
ในโลกเหวลึกที่มืดมิด หลัวเฟิงเดินเตร่มานานกว่า 3 วัน เขาได้ค้นพบอสูรหลายล้านล้านตัว ในหมู่พวกมันมีระดับห้วงมิติจำนวนมาก อสูรขนาดใหญ่ระดับอมตะจำนวนมาก มีมากกว่า 20 ตัว!
“โชคดีตอนนี้ผมเป็นอสูรด้วย” น้ำแข็งหมีหลัวเฟิงส่ายก้นของเขา ท่ามกลางอสูรนับไม่ถ้วน เขาค่อยๆ เดินเตร่ต่อไป
เขาไม่กล้าทำอะไร เขาเพียงทำตามอสูรตัวอื่นๆ เพราะเขาไม่รู้…ในโลกเหวลึกนี้ อาจมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่อื่นๆ ที่ค้นพบเขา
“ระวัง!”
“ผมไม่สามารถประมาทได้”
“ผมเสียเวลามากขึ้น และไปได้ช้ากว่าเดิมเพราะเดินผิดทาง” หลัวเฟิงเดินช้าๆ ภายในเหวลึกลับ แม้กระนั้น เขาเดินเป็นระยะทางกว่า 100,000 กิโลเมตรต่อวัน
…
ในพริบตา สองเดือนที่ผ่านมา หลัวเฟิงรอดมาได้มากกว่าสองเดือนในโลกเหวลึกแห่งนี้
“มันน่าเบื่อจริงๆ ที่นี่ในโลกเหวลึกนี้ มีอสูรเพียงอย่างเดียวอาศัยอยู่ที่นี่ สิ่งที่แปลกประหลาดกว่าคือ…ไม่มีแม้แต่บันทึกปีศาจ” หมีน้ำแข็งหลัวเฟิงเดินเตร่ ภูเขาปีศาจถูกแยกออกเป็นภูเขาปีศาจและภูเขาน้ำแข็ง สำหรับภูเขาปีศาจนี้มีพื้นที่กว้างใหญ่มันไม่มีหลักฐานใดๆ อธิบายเกี่ยวกับบันทึกปีศาจ นั่นเป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ
“นั่นอะไร?” หลัวเฟิงมองเข้าไปในระยะไกล
มีแสงเรืองรองสีทองสามารถมองเห็นได้
มันไกลเกินกว่าที่เขามองเห็นได้ชัดเจน
“ผมจะไปข้างหน้า!”
หลัวเฟิงเดินต่อไปอย่างช้าๆ หลังจากผ่านมาไม่กี่พันกม. ระหว่างอสูร เขามองขึ้นไปในระยะไกล มีพระราชวังลอยอยู่หลายแห่ง ในขณะที่เขาดูเหมือนโง่เขลา หลัวเฟิงรู้สึกตกใจจริงๆ
“พระราชวังลอย? พระราชวังสีทอง?”
“ภายในโลกเหวลึกอันกว้างใหญ่นี้มีอสูรมากมายนับไม่ถ้วน แต่ตอนนี้
มีพระราชวังลอยได้?” หลัวเฟิงมองอย่างรอบคอบ เหลือบตาอย่างรวดเร็ว มีพระราชวังลอยอยู่ประมาณ 32 วัง ทุกวังมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 10 กม. และทุกวังมีสีทองเรืองรอง
ในหมู่พวกมัน ประมาณ 23 วัง ถูกปกคลุมด้วยแสงสีขาว คล้ายตาข่ายครอบคลุมทั้ง 23 พระราชวัง
“อ๋าง!”
“เหลี่ยง!”
เสียงเบาๆ ที่ปล่อยออกจากพระราชวังดังออกมา มันปราศจากการ
เทคนิคการโจมตีใดๆ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทำให้จิตใจของหลัวเฟิงรู้สึกสบายอย่างยิ่ง