ตอนที่ 642 รังแม่เผ่าแมลงระดับอมตะ
รังแม่ทรงพีระมิดที่สูง 10 กิโลเมตร ที่อยู่ระหว่างทะเลสีทอง มันได้
ปล่อยเสียงกรีดร้องที่แหลมคมออกมา
เสียงกรีดร้องทำลายหู ที่ดังออกมาจากทหารแมลงทอง ทหารแมลงถูกแบ่งออกเป็นสองชนิด
ชนิดแรกคล้ายกับมนุษย์ที่สูง 30 เมตร มันปกคลุมไปด้วยเกราะทั่ว
ทั้งตัว ที่ด้านหลังของมันมีปีกแมลง ดวงตาของมันมีส่วนประกอบคล้ายกับแมลงวัน
อีกหนึ่งชนิด มีผิวแข็งสูง 100 เมตร ร่างกายของมันโค้ง หัวของมัน
เหมือนมีดวงตานับร้อยนับพัน บนหลังมีร้อยปีก
ทหารทั้งสองแบบมันเป็นสีทองโดยสมบูรณ์
ออร่าที่เกิดขึ้นรอบๆ ทำให้พื้นที่สั่นสะเทือน
ด้วยเสียงกรีดร้องแหลมหูของรังแม่ ทั้งสองรูปแบบทหารก็ส่งเสียงดัง
ทหารรูปร่างมนุษย์อ้าปากของมัน อุปกรณ์ที่เหมือนแก้วคมยาว 30
เซ็นติเมตร แล้วเรืองแสงสีขาวออกมา
ทหารแมลงสีทองนับพันทั้งหมดอ้าปาก และเครื่องมือที่คล้ายกันก็ยืด
ออกมา
“หนี”
“รีบหนี ให้ไวเลย เร็วๆ เข้า” ผู้นำกองทัพที่ 9 ไม่อาจสงบได้เหมือน
ก่อน ภายในยานดาวเคราะห์ยุนโมเต็มไปด้วยความตกใจและความกลัว
เขาเร่งรีบส่งสัญญาณให้กับยานรบระหว่างดวงดาวทั้ง 30 ลำจากแผง
ควบคุม พวกเขาทั้งหมดเริ่มต้นเร่งความเร็วทำการหลบหนีทันที
ยานรบที่เร่งความเร็วไม่อาจเทียบกับกลุ่มทหารแมลงขนาดใหญ่
ทหารแมลงที่ราวกับปีศาจในตำนานได้ยิงเสาสีขาวออกมา หลายเป็น
เส้นแสงรวมกันเป็นจุดเดียว
เมื่อหนึ่งพันรวมตัวกันเป็นหนึ่งเสาแสงสีขาวอันเดียว…พื้นที่โดยรอบก็เกิดการสั่นสะเทือน เกิดการแตกออกเป็นชิ้นๆ มีความไม่เป็นระเบียบเกิดขึ้นในแต่ละชั้น มันยุ่งเหยิงและไหลอย่างบ้าคลั่ง
ศูนย์กลางเป้าหมาย พื้นที่ในจักรวาลสะเทือนเหมือนโดมิโนขยาย
ออกไปทุกทิศทาง
ในไม่ช้ามันก็เหมือนกับการระเบิดของซุปเปอร์โนว่า มันได้สร้างบอล
แสงสีขาวขนาดหมื่นกิโลเมตร ยานรบระหว่างดวงดาวที่เร่งความเร็วช้าตกอยู่ท่ามกลางพายุ ถูกกลืนหายไปจากบอลแสงขนาดใหญ่
บอลแสงขนาดใหญ่ที่มากกว่าดาวฤกษ์ คลื่นกระแทกอันรุนแรงเกิดขึ้นทุกทิศทาง เสียงแหลมกรีดร้องสามารถได้ยินโดยทั่วกัน
จักรวาลถูกเขย่า อวกาศเกิดการฉีกขาด ราวกับการล่มสลาย
ในบอลแสง ยานรบระหว่างดวงดาวทั้ง 30 ลำ ถูกเขย่าเหมือนของเล่นไปมาจากคลื่นกระแทก
ในท่ามกลางคลื่นกระแทก ยานอวกาศทรงสามเหลี่ยมสีแดงเลือด บินฝ่าออกมา
———-
ภายในยานดาวเคราะห์ยุนโม
“ไม่” ท่าทางของผู้นำกองทัพที่ 9 ดูย่ำแย่
ภาพจำลองทำให้เห็นถึงยานรบระหว่างดวงดาวทั้ง 30 กลิ้งไปมาเหมือนของเล่น
“นี่มันน่ากลัวจริงๆ” คาสน่าเปิดตากว้าง
เพียงหนึ่งการโจมตีรวม ทำให้เกิดการโจมตีทำลายล้างเส้นผ่าน
ศูนย์กลาง 1 หมื่นกิโลเมตร
ด้วยพลังแบบนี้ จะมีใครบ้างที่สามารถขวางได้
ผู้อาวุโสชิฟานจี เริ่มส่งเสียงดัง
“เร็วเข้า รีบหนีเร็ว ทหารแมลงระดับระดับอมตะนับหมื่นกำลังไล่ล่าอยู่”
“ทหารแมลงระดับระดับอมตะงั้นเหรอ”
จากภาพจำลองภายนอก ทำให้หลัวเฟิง เห็นทหารแมลงนับหมื่นกำลังไล่ล่ามาจากด้านหลังของยาน จากสายตาพวกมันสูงประมาณ 100 เมตร มันมีปีกแมลงนับร้อยบนหลัง ดวงตาของมันจับจ้องมาที่ยานดาวเคราะห์ยุนโมที่กำลังหลบหนี
ความเร็วของพวกมันไม่ได้ช้ากว่ายานดาวเคราะห์ยุนโมเลย
ระดับระดับอมตะสามารถที่จะเดินทางในจักรวาล ด้วยร่างกายตัวเองได้
“กำลังใช้ระบบเดินทางจักรวาล เริ่มนับถอยหลัง…” เสียงของบาบาต้าดังขึ้นภายในยาน
“อย่าทำมัน”
ผู้อาวุโสชิฟานจี ส่งเสียงดังขึ้นมา
“มันไม่มีประโยชน์ในจักรวาลมืดพวกมันจะเร็วขึ้นกว่าเดิม เมื่อแมลง
ระดับระดับอมตะไล่ล่า ก่อนที่เราจะแตะถึงความเร็วสูงสุด พวกมันจะ
เร่งความเร็วกว่ายานลำนี้”
“แล้วเราต้องทำยังไง ตาแก่บอกสิ่งที่คิดมาเร็วเข้า” ดิลลัน พูดออกมา
ด้วยความโกรธ
“เร็วซิ”
หลัวเฟิงกำลังตื่นตระหนก เมื่อมองไปยังกลุ่มทหารแมลงเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ทหารแมลงระดับระดับอมตะนับหมื่นรวมกันโจมตีจะมีพลังขนาดไหนกัน แม้กระทั่งระดับอมตะระดับจักรพรรดิยังต้องหนี
“ปล่อยให้ข้าจัดการเอง”
ชายชราเกราะทองหายไปจากห้องควบคุม
“หืม” หลัวเฟิงสงสัย
“มันคือการเทเลพอต ตอนนี้เขาอยู่นอกยานแล้ว” ดิลลัน กล่าว
“อย่าต่อต้าน ข้าจะดึงทุกคนเข้ามาในโลกของข้า” ชิฟานจี พูดด้วย
เสียงจริงจัง
ทั้งยานหายไปเหลือเพียงชายชราเกราะทอง
“เผ่าแมลงที่น่ารังเกียจ” ชิฟานจี มองกลับไปยังทหารแมลงนับหมื่นที่
พุ่งเข้าหา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“ครั้งต่อไปเราจะพบกันในพื้นที่สงครามภายนอก ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่า
ข้ามีอำนาจมากแค่ไหน”
ทหารแมลงสีทองนับหมื่นได้เห็นยานของมนุษย์หายไป ตัวที่เหมือน
มนุษย์ได้ยิงเส้นแสงสีทองออกมาจากตา เพื่อหดพื้นที่เข้ามา
ชิฟานจี เตรียมพร้อมจะเทเลพอตอีกครั้ง ก็รู้สึกถึงการควบแน่นพื้นที่ในจักรวาล
“ไอ้เวร” ชิฟานจี คำราม
เขาเร่งความเร็วอย่างรุนแรง
ความเร็วที่เกือบถึงความเร็วแสง พื้นที่รอบๆ เขาเกิดคลื่น และเข้าสู่
จักรวาลมืด
ทหารแมลงนับหมื่นเร่งความเร็วอีกครั้งให้ถึงความเร็วแสง พื้นที่รอบๆ เกิดระลอกคลื่น และพวกมันก็เข้าสู่จักรวาลมืด
———-
โลกภายใน ยานอวกาศลงมาเหนือพื้นป่าอย่างช้าๆ
ภายในห้องควบคุมเต็มไปด้วยความเงียบ
ทั้งกลุ่มผู้รอดชีวิต ยังคงตั้งใจคอย อยู่ในโลกภายในของชิฟานจี ถ้าเขาตายทุกคนก็จะถูกฆ่าเช่นกัน
“ผู้อาวุโสชิฟานจี สามารถหนีได้จริงๆ รึไม่” หลัวเฟิงถามดิลลัน
“ไม่ทราบจริงๆ” ดิลลัน ส่ายหัว
“ไม่มีปัญหา อาจารย์ของผมเป็นคนที่ทรงพลังมาก” คาสน่าพูดออกมาเสียงดัง
“รังแม่เผ่าแมลงระดับระดับอมตะ พวกเขานั้นมีอันดับสูงในเผ่า พื้นที่
รอบนอกนั้น อย่างที่เห็นมันเหมือนกับฝันร้าย” ผู้นำกองทัพที่ 9 กล่าวด้วยความจริงจัง
กลุ่มที่อยู่ในห้องควบคุมรออย่างเงียบๆ ในชะตากรรมของพวกเขา
พวกเขากังวล ถ้าโลกนี้พังทลาย ถ้าพบกับการโจมตีของรังแม่ระดับ
ระดับอมตะเผ่าแมลงนี้ กลุ่มนี้ไม่มีอะไรที่จะต่อต้านได้เลย
ยานดาวเคราะห์ยุนโมออกมาจากโลกภายใน
ภายในยานเห็นพายุหิมะสุดลูกหูลูกตา
“นี่เป็นดาวเคราะห์เหมืองแร่” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
ทุกคนหันไปมอง
ผู้อาวุโสชิฟานจี ได้อยู่ภายในห้องควบคุม พลังของเทเลพอตนี้ช่างน่า
กลัวจริงๆ
มันไม่ใช้แค่การเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว แต่สามารถผ่านการป้องกันของ
ยานดาวเคราะห์ยุนโมเข้ามาได้
ในหมู่ระดับอมตะระดับจักรพรรดิมีเพียงไม่กี่คนที่ทำมันได้
“อาจารย์”
“ผู้อาวุโส”
มันคือความวุ่นวายจากความยินดีภายในห้องควบคุม
หลัวเฟิงมองไปที่ผู้อาวุโสชิฟานจี และโค้งคำนับ
“ผู้อาวุโสชิฟานจี ขอบคุณที่ช่วยชีวิตพวกเรา”
“มันเป็นหน้าที่ข้า” ผู้อาวุโสค่อนข้างเหนื่อย แต่ก็ยังยิ้ม
“เจ้าพวกแมลงยั้วเยี้ยอันน่ารังเกียจนั้นยากที่จะรับมือ โชคดีที่ข้าเชี่ยวชาญในกฎอวกาศและการหลบหนี ด้านการโจมตีของข้ามันอ่อนแอ”
“อาจารย์ ท่านบาดเจ็บ” คาสน่าจ้องไปไปยังเกราะผู้อาวุโส มันฉีกขาด
“ข้าโดนโจมตีมานิดหน่อยตอนหลบหนี” เขาส่ายหัว
“เจ้าแมลงพวกนั้นทั้งหมดแข็งแกร่งระดับระดับอมตะ แต่พวกมันไม่มี
สติปัญญาของตัวเอง และคอยรับคำสั่งจากราชินี”
“ถ้ามันเป็นระดับ 1 ต่อ 1 พวกมันอ่อนแอ่กว่าระดับอมตะของจริง ด้วยการรวมกันนับหมื่นนับพัน พวกมันมีกำลังเหนือกว่าระดับอมตะของจริง นั่นคือสิ่งที่น่ากลัวของพวกมัน”