ตอนที่ 737 ผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหล

ทางเข้าหลักของที่พักอาศัยของเจ้าเมืองถูกเปิดกว้างให้กับผู้คนที่เดิน

ทางเข้าและออก

หลัวเฟิงเดินตามเส้นทางปกติของเขา ในอดีต เขาเคยมุ่งหน้าไปยังจารึก 9 จักรวาล แต่คราวนี้ เขากำลังมุ่งหน้าไปพบเจ้าเมือง

“ที่พักด้านในของเจ้าเมือง!” หลัวเฟิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเดินไปยังพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มกันแน่นหนา

พื้นที่ด้านนอกทั้งหมดหละหลวมและเป็นอิสระ

พื้นที่ด้านในมีคนคุ้มกันทั่วไปหมด เหลือบมองแวบนึง เห็นได้ทั้งหมด

ว่าพวกเขาอยู่ในระดับอมตะ

“ตึ้ง!” ยามสองคนกระแทกหอกของพวกเขาพร้อมกัน พวกเขาหยุด

หลัวเฟิง และมองเย็นชามาที่เขา

“ผมคือหลัวเฟิง ผมมาที่นี่เพื่อพบท่านเจ้าเมือง” หลัวเฟิงกล่าวด้วยความเคารพ

“ท่านเจ้าเมืองไม่ใช่คนที่เจ้าสามารถเข้าพบได้ตามที่เจ้าต้องการ” หนึ่งในยามคลุมด้วยสายฟ้ามองอย่างเย็นชามาที่เขา “ถ้าไม่มีคำสั่งของเขา แม้แต่อัศวินก็ไม่สามารถพบเขาได้”

สำหรับเขากลายเป็นยามของผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหล มันเป็นสิ่งที่มีเกียรติมาก

นี่คือผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหล อันดับ 1 ในองค์กรจักรวาลเสมือนเป็นผู้ทรงอำนาจแท้จริง

ระดับอมตะทั้งหมดจะต่อสู้เพื่อให้ได้ปกป้องสถานที่นี้ แม้ว่าจะเป็นแค่

ยาม แต่อำนาจของพวกเขาทำให้พวกเขาไม่สนใจแม้แต่อัศวิน

ขณะที่พวกเขาแสดงความเคารพท่านผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหล

“โปรดตรวจสอบ” หลัวเฟิงยิ้ม “ผมได้รับคำสั่งให้มาที่นี่”

“อ้า?”

กลุ่มระดับอมตะอยู่โดยรอบทั้งหมดมองไปที่หลัวเฟิง

ใช่

ถ้าไม่มีคำสั่งของผู้นำเมือง ทำไมไอ้เด็กน้อยคนนี้ถึงกล้ามาที่นี่ตั้งแต่

แรก

“โปรดรอ ข้าจะไปตรวจสอบ” ยามที่ปกคลุมไปด้วยสายฟ้าไม่มีการ

แสดงออกที่เย็นชา เขายิ้มอย่างดีใจ

“เจ้าคือหลัวเฟิง?” หลังจากนั้นสักครู่ ยามมองอย่างตกใจที่เขา

หลัวเฟิงพยักหน้าและยิ้ม

“ไปเถอะ อัศวินกุยอิกำลังรอเจ้าอยู่ข้างใน” ยามบอกและถอนการปิด

ล้อมเขา เพื่อให้หลัวเฟิงเข้ามา

หลัวเฟิงยิ้มและเดินเข้าไปในที่พัก เนื่องจากกลุ่มคนคุ้มกันระดับอมตะทุกคนเริ่มคุยกัน เป็นเรื่องยากมาก แม้ในช่วงร้อยล้านปีที่ผ่านมา สำหรับระดับขอบเขตหรือระดับมิติที่จะสามารถเข้าสู่ที่พักของเจ้าเมืองได้ นี่คือที่พักอาศัยของเขา

ภายใน

เขาเดินตามทางเดินที่กว้างใหญ่และไปถึงลานหินอันเก่าแก่อย่างรวดเร็ว

เขาเหลือบไปในระยะไกล มองเห็นชายหัวล้านสวมเสื้อคลุมสีแดง

เหมือนไฟ เขายิ้มอย่างไม่แยแส เขาดูสงบ เมื่อมองชายคนนี้… หลัวเฟิงได้แต่สงบลง รู้สึกราวกับว่าเขาหลอมรวมเข้ากับพื้นที่ที่กว้างขวางและเงียบสงบ

ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาดูเหมือนหายไป มีเพียงชายหัวล้านเท่านั้น

“หืม?” หลัวเฟิงตะลึงในขณะที่เขารู้สึกตัว

“เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว พระราชวังสวรรค์ทลาย อัศวินระดับอมตะอัศวินชิโฮ อัศวินเก้าดาบ…ฉันรู้สึกเหมือนอัศวินเหล่านี้มีพลังที่

เหลือเชื่อ ถึงแม้ว่าจักรพรรดิระดับอมตะแข็งแรง ฉันยังสามารถกำหนดความแรงของพวกเขาได้ สำหรับชายคนที่อยู่ต่อหน้าฉัน…ฉันไม่สามารถบอกได้เลย เขาควรเป็นอัศวิน” หลัวเฟิงได้รับการยืนยันทันที “เขาควรจะเป็นอัศวินกุยอิที่อัศวินกล่าวถึง”

หลัวเฟิงเดินไปทางชายหัวล้านชุดสีแดง

“ข้าคืออัศวินกุยอิ ข้ามาที่นี่เพื่อรับเจ้าตามคำสั่งของอาจารย์” เขายิ้ม

พลังงานที่เขาปล่อยออกมามีอิทธิพลต่อจิตใจหลัวเฟิงทันที

“ผมหลัวเฟิง ยินดีที่ได้พบอัศวินกุยอิ” หลัวเฟิงคำนับด้วยความเคารพ

“ตามข้ามา” อัศวินกุยอิกล่าวว่า

“ครับ” หลัวเฟิงกล่าวด้วยความนับถือและติดตาม

อัศวินนำหลัวเฟิงผ่านคฤหาสน์ ยิ้มในขณะที่เขาหันไปทางเขา “อาจารย์ยินดีที่จะรับเจ้าเป็นศิษย์ในนาม และจากสิ่งที่ข้าเห็น ดูเหมือนว่าเจ้าได้ตกลงแล้ว?”

“ครับ” หลัวเฟิงพยักหน้า

“อืม เพราะเจ้ากลายเป็นศิษย์ของเขาในนาม เจ้าไม่จำเป็นต้องเรียกข้าว่าอัศวินกุยอิอีกต่อไป เพียงแค่เรียกข้าว่าศิษย์พี่รองแทน” อัศวินกุยอิยิ้ม “ข้าอยู่กับเขามานานมาก เพราะฉะนั้นข้ากลายเป็นศิษย์พี่คนที่สอง เขามีศิษย์คนอื่นๆ อยู่กับเขาหลายคนที่แข็งแรงกว่าข้า อย่างไรก็ตาม เขาชอบข้า ดังนั้นข้าจึงได้อยู่ใกล้เขา”

หลัวเฟิงกล่าวว่า “ยินดีที่ได้พบศิษย์พี่รอง”

“หืม” อัศวินกุยอิยิ้มและพูดคุยขณะเดิน “อาจารย์มีร่างกายที่ดี 3 ร่าง

หนึ่งในปฐมนครแห่งความโกลาหลอยู่ที่นี่เพื่อฆ่าและลงโทษ ดังนั้นเจ้าต้องให้ความเคารพอย่างมาก เจ้าไม่สามารถดูหมื่นเขาได้”

“ครับ” หลัวเฟิงตกใจขณะเขาตอบ

พระเจ้า

ผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหลแท้จริงมีร่างกาย 3 ร่าง และคนหนึ่ง

เหลืออยู่ในเมืองเพื่อฆ่าและลงโทษ?

ร่างกายเพียงร่างเดียวของเขาเพียงพอที่จะป้องกันปฐมนครแห่งความโกลาหลทั้งหมด?

ถ้าเป็นเช่นนั้นความแข็งแกร่งที่เขามีอยู่ทั้งหมดไม่สามารถจินตนาการได้

จริงๆ แล้ว ผู้นำเมืองมี 3 ร่างไม่ได้เป็นความลับเลย ผู้แข็งแกร่งยังคง

แข็งแกร่ง ดังนั้นเขาจึงได้รับความเคารพ เขาสังหารหมู่…และฆ่านักรบคนอื่นๆ นับไม่ถ้วนจากเผ่าพันธุ์อื่นๆ ร่างกายทั้งสามของเขาเป็นที่รู้จักกันดีตลอดทั้งล้านล้านของเผ่าพันธุ์ในจักรวาล ทุกร่างมีอำนาจอย่างไม่น่าเชื่อ

“ซากปรักหักพังแห่งความสับสน?” หลัวเฟิงมองเข้าไปในลานเงียบ

ข้างหน้า มีจารึกหินอยู่ตรงนั้นมีคำสามคำบนหิน

“อาจารย์อยู่ภายใน” อัศวินกุยอิกล่าวและนำหลัวเฟิงเข้าไป

หลัวเฟิงก้าวผ่าน

หวืด!!!! เสียงดังก้อง…

เวลาและพื้นที่บิดเบี้ยว ในตอนแรก พวกเขาอยู่ในบ้านของเจ้าเมือง แต่ในขณะที่เขาก้าวเข้าสู่ลานบ้าน เขารู้สึกว่าดวงดาวและทุกสิ่งทุกอย่างแปรปรวน เขาเข้าสู่โลกที่ไร้ขอบเขต

พื้นที่ไร้สิ้นสุดต่อหน้าพวกเขา ด้วยร่างกายทั้งหมด บางชิ้นมีขนาดใหญ่เท่าดาวเคราะห์ บางชิ้นเล็กกว่ามนุษย์ แต่อย่างไรก็ตามพวกมันทั้งหมดมีพลังที่น่ากลัว นี่…อาจเป็นซากปรักหักพังของการต่อสู้สุดยอดที่ยอดเยี่ยม

หลัวเฟิงและอัศวินกุยอิเดินผ่านซากปรักหักพังไม่มีที่สิ้นสุด

“อาจารย์” อัศวินกุยอิตะโกนทันที

“หืม?” หลัวเฟิงรู้สึกตกใจที่ได้ค้นพบชายสูง 3 เมตรและแข็งแรงคนหนึ่งอยู่ห่างออกไป เขาสวมชุดเกราะโบราณสีแดงเข้มซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อกับรองเท้า และหางงูยื่นออกมาจากเกราะด้านหลัง

ขณะที่สายตาของหลัวเฟิงจ้องมองเขา เขารู้สึกว่าวิญญาณภายในของเขาสั่นไหว เขามองเห็นจุดภาพเงาเท่านั้นในตอนแรก ตอนนี้เขากำลังมองไปที่

กฎจักรวาลไม่สิ้นสุด…กฎจักรวาลอันกว้างใหญ่ และความตั้งใจฆ่าที่

เล็ดลอดออกมาจากเขา ทำให้วิญญาณ หลัวเฟิงยอมจำนนอย่างสมบูรณ์แบบ

ไม่มีความรู้สึกต่อต้าน

“หลัวเฟิง?” เสียงปกติมากดังขึ้น ภาพลวงตาต่อหน้าถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

ขณะหลัวเฟิงเห็นชายยืนอยู่ด้านหน้าพวกเขาอีกครั้ง

ชายสวมเกราะสีแดงมีหางงูหันมองไปที่เขา มีเขาสีแดงสองอันบน

หน้าผากของเขามีรูปสลักที่แปลกประหลาดอยู่ มันดูชั่วร้ายและน่ากลัว

แต่ดวงตาของเขาสงบเหมือนทะเลกว้างใหญ่ เหมือนพื้นที่ไร้สิ้นสุด ทำให้คนหนึ่งสงบลงจากภายใน

“หลัวเฟิงยินดีที่ได้พบท่านเจ้าเมือง” หลัวเฟิงคุกเข่าลง

“น่ากลัว น่ากลัวเกินไป” หลัวเฟิงสั่นภายใน “แค่เหลือบมองครั้งแรก ฉันคิดว่าฉันกำลังจ้องมองไปที่กฎจักรวาลเอง ใช่ นี่คือระดับที่คนกลายเป็นกฎ! ฉิงหลูเต๋าได้กล่าวเช่นนั้น…เทพเจ้าสัตว์อสูรถูกผสมกับกฎ ทุกการกระทำ เรียกพวกเขา แม้รูปปั้นของมันยังมีพลังกฎภายใน! และผู้นำปฐมนครแห่งความโกลาหล ตั้งแต่เขามาถึงระดับนี้ ตามธรรมชาติเขาย่อมมีพลังกฎภายใน เพียงแค่มองไปที่เขา มันเหมือนกับการมองจำนวนพลังงานของกฎที่เขามี”

นี่เป็นขอบเขตที่สุดขีด

คนที่เกินอัศวินแน่นอน สิ่งมีชีวิตสุดยอดแท้จริงของจักรวาลอันกว้าง

ใหญ่

“ท่าทางของเจ้าไม่เลวเลย” เขามองไปที่หลัวเฟิงและยิ้ม

หลัวเฟิงฟังด้วยความเคารพ

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เขากำลังตื่นตระหนก เพราะเขารู้สึกราวกับสายตาของผู้นำเมืองสามารถมองทะลุเขาได้อย่างสมบูรณ์ มันเหมือนไม่มีความลับที่เขาสามารถเก็บไว้จากเขาได้ “ร่างกายเผ่าโมชานของฉันรักษาแกนกลางไว้กับเขาและเขาซ่อนตัวอยู่ในแหวนโลก ฉันได้ขัดเกลาแหวนนั้นไว้แล้ว…ฉันรู้ว่าถ้าใครสามารถสแกนได้ และถ้าใครสแกน แกนของฉัน ฉันควรรู้ด้วยเช่นกัน อืม แต่พลังของผู้นำเมืองนี้ไม่น่าเชื่อ มันยากที่จะพูดได้ เขายังเป็นเจ้าเมือง เขาไม่อยากก่อกวนถึงแหวนโลกของฉัน”

“ข้าได้เห็นภาพของเจ้าที่พยายามผ่านสะพานสวรรค์ เจ้าเกือบสำเร็จใน 108 สิ่งมหัศจรรย์ในอวกาศ” เจ้าเมืองยิ้ม “และมันน้อยกว่า 90 ปี นี้ในปฐมนครแห่งความโกลาหล เจ้าเกือบสำเร็จ108 สิ่งมหัศจรรย์ภายในกรอบเวลานี้ถือว่าไม่เลว”

หลัวเฟิงฟังอย่างเชื่อฟัง

“เจ้าผ่านระดับที่ 13 มันควรมาจากการปรากฏตัวของเทพเจ้าสัตว์อสูรที่เจ้าได้รับจากเผ่าพันธุ์เขาทองในหุบเขาเทพเจ้าอสูร ใช่ไหม” เจ้าเมืองกล่าว

“ใช่ ครับ” หลัวเฟิงกล่าวว่า

อย่างไรก็ตามเขาสั่นในใจ

น่ากลัว แม้ว่าการคาดเดาของเจ้าเมืองค่อนข้างดี ไม่ผิดเลย ขณะที่หลัวเฟิงได้คัดลอกรูปปั้นเทพเจ้าสัตว์อสูรนิทราขนาดใหญ่จำนวนหลายล้านล้านครั้งในหุบเขาเทพเจ้าอสูร นั่นคือวิธีที่เขามองรูปปั้นเทพเจ้าอสูร แต่เขาได้รับไม่สามารถคัดลอกได้ทั้งหมด ในขณะที่เขาคัดลอกมากเกินไปของมัน จักรวาลจะลงโทษเขา เพียงรูปปั้นฉิงหลูเต๋าทิ้งไว้ ย่อมเป็นไปไม่ได้

“เพื่อให้สามารถเข้าใจถึงการมองรูปปั้น ย่อมไม่เลวเลย” เจ้าเมืองกล่าวว่า “เจ้ายินดีที่จะเป็นศิษย์ในนามของข้าไหม?”

“ผมยินดี” หลัวเฟิงกล่าวด้วยความเคารพ

เจ้าเมืองพยักศีรษะ

เขา คนที่ยืนอยู่ที่จุดยอดของมนุษยชาติ แม้ว่าอัจฉริยะมีความสำคัญ เขาเห็นชัดว่าบางคนมีความเร็วในการเข้าใจช้า ไม่ว่าหลังจากเลื่อนผ่านระดับไปเรื่อยๆ แล้ว พวกเขาอาจกลายเป็นอัศวินได้ ดังนั้นถ้ามันเป็นอัจฉริยะแท้จริงของ 10 ล้านยุค เขาไม่สนใจ

แม้อัจฉริยะดังกล่าว เขายังคงสังเกตเห็นสักพักก่อนที่เขาจะยอมรับให้เป็นศิษย์อย่างแท้จริง

“ข้ารู้ว่าทรูหยันแลกเปลี่ยนเทคนิคของอาวุธนันเชียน 7 รูปแบบเพื่อเจ้า” เจ้าเมืองกล่าว “เนื่องจากเจ้าสามารถเข้าใจถึงการปรากฏตัวของเทพเจ้าสัตว์อสูรได้เล็กน้อย แสดงให้เห็นว่าเจ้ามีพรสวรรค์ในการผสมผสานของกฎ อย่างไรก็ตาม…การผสมผสานกันของกฎนับหมื่นครั้งยากกว่าการเข้าใจกฎเพียงอย่างเดียว”

“ข้าจะให้เวลาเจ้า 3,000 ปี” เจ้าเมืองกล่าว

“ถ้าเจ้าสามารถสำเร็จรูปแบบที่ 1 ของรูปแบบอาวุธนันเชียน 7 รูปแบบใน 3,000 ปีที่นี่ ในปฐมนครแห่งความโกลาหล ข้าจะยอมรับเจ้าเป็นศิษย์ของข้า” เจ้าเมืองกล่าวกับหลัวเฟิง