ตอนที่ 789 ปีกซืออวู๋

“ด้วยพลังของอสูรเขาทอง มันก็สามารถที่จะเอาชนะอมตะเผ่าคาวู ได้ง่ายๆ แต่การจะฆ่าต้องใช้พลังงานอมตะ แต่อสูรเขาทองไม่มีพลังงานอมตะ…ตอนนี้ถึงทางตันแล้วงั้นเหรอ?”

“ตอนนี้มีเพียงทางเดียวที่อาจจะเป็นไปได้”

“ต้องพึ่งนายแล้วปีกซืออวู๋” หลัวเฟิงกัดฟัน

มันเป็นสมบัติที่เขาได้รับจากผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล…ผู้นำเมืองได้บอกเขาไว้ว่ามันใช้เพื่อการหลบหนีและมีความสามารถในการต่อสู้

บางอย่างด้วย ส่วนใหญ่มันจะใช้หลบหนีและบิน มีเพียงส่วนเล็กน้อยเท่านั้นในการโจมตี

หลัวเฟิงเคยได้ทดสอบปีกซืออวู๋ แล้วรู้สึกว่าจุดแข็งของมันคือความเร็วกับปีกที่คม ขณะที่มันฟันด้วยปีกความเร็วสูงก็จะเหมือนกับการฟันด้วยดาบ

———-

สัตว์ประหลาดสีเงินส่งเสียงร้องคำราม พร้อมกระพือปีก ได้พุ่งเข้าหา

อมตะเผ่าคาวู

“ไม่คิดว่าว่าทำเกินไปหรือไง ทำไม?”

“ความเร็วของสัตว์ประหลาดสีเงินในพริบตานี้ มันเร็วเกินไปแล้ว”

“มันแค่เกือบระดับจักรพรรดิ ไม่ควรจะเร็วแบบนั้น ถ้ามันช้ากว่านี้

เล็กน้อยผมจะเข้าถึงความเร็วแสงและหลบหนีไปแล้ว”

บนเกาะหมอกนั้นมีการต้านทานมาก

ถ้าอมตะมีเวลาเพียงพอ พวกเขาก็จะเข้าถึงความเร็วใกล้เคียงความเร็วแสง เมื่อไปถึงระดับความเร็วนั้น…ต่อให้อมตะระดับจักรพรรดิ ก็ตามจับอมตะทั่วไปไม่ได้

เว้นแต่ว่าคนๆ นั้นจะมีเทเลพอต

“ปีกซืออวู๋มีสามรูปแบบ ผมสามารถใช้ได้เพียงแค่รูปแบบแรก และมันใช้เพื่อการหลบหนีไม่ใช่เพื่อการต่อสู้ แม้ใครที่มีเทเลพอตหรือหยุดเวลา ก็ไม่อาจที่จะตามจับผมได้ทัน”

สัตว์ประหลาดกระพือปีก เคลื่อนไหวราวสายฟ้าในอากาศจนมาถึง

อมตะเผ่าคาวู

ขนปีกที่ราวกับใบมีด เมื่อมันบินผ่านก็ทางามเหมือนกับดาบ ฟันเข้าที่อมตะ การฟันเหมือนกับฟันผ่านเต้าหู้ผ่าร่างกายช่วงเอวออกจากกัน

“อ๊าก…” อมตะเผ่าคาวู ได้ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมาขณะที่ถูกฟันผ่าครึ่ง แม้แต่ตอนที่ถูกทำให้เป็นผงเขาก็ยังไม่เคยร้องออกมาก่อน

ความเจ็บปวดที่เกิดจากพลังงานที่ไหลเข้ามาราวกับน้ำ..ละลายน้ำแข็ง

พลังงานอมตะที่ถูกทำการละลายให้อ่อนลง ทำให้เกิดผลกระทบที่จากร่างกายนั้นเพียงเล็กน้อย แต่ทำให้พลังงานอมตะถูกทำลายไปทันที 2% นี่เป็นการทำลายจากฐาน

“สำเร็จ” หลัวเฟิงที่ยืนอยู่บนยอดเขาในระยะไกลได้แสดงความยินดีออกมาให้เห็น จากความสามารถในการรับรู้ ทำให้เขารู้สึกว่าศัตรูได้สูญเสียพลังงานอมตะไป 2% ผลนี้เป็นสิ่งที่น่าแปลกใจ

“ฮ่า ฮ่า สมกับเป็นสมบัติของผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ถึงมันจะใช้ในการหลบหนีเป็นหลัก ความสามารถในการโจมตีมีบางส่วนและมีพลังเพียงเล็กน้อย แล้วเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของความแข็งแกร่งที่แท้จริง”

ปีกซืออวู๋นั้นช่างลึกลับ

มันกระตุ้นร่างกายและพลังงานให้แข็งแกร่ง ยังกระตุ้นความสามารถ

อันลึกลับ หลัวเฟิงเรียกมันว่าพลังงานอวกาศ และเป็นแกนหลักของปีกที่ทรงประสิทธิภาพ

พลังงานที่พิเศษนี้ได้ทำให้อสูรเขาทองบินด้วยความเร็วอันน่าตกตะลึง

รูปแบบที่สองของปีกจะทำให้พุ่งทยายไปในอวกาสที่ยุ่งเหยิงได้อย่าง

สมบูรณ์แบบ

(TL ต้องกระตุ้นถึงระดับสามถึงเรียกใช้มันได้)

รูปแบบที่สามจะทำให้ควบคุมกระแสของอวกาศ

(TL ต้องการกระตุ้นระดับที่ 5 ของเขา)

ทั้งหมดต้องใช้พลังงานอวกาศเพื่อกระตุ้นปีก พลังงานที่พิเศษนี้ทรง

พลังได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่หลัวเฟิงในปัจจุบันปล่อยมันได้เพียงแค่รูปแบบที่ 1

พลังงานอวกาศที่เป็นส่วนหลักของปีกซืออวู๋ หลัวเฟิงเรียกใช้งานได้เพียงส่วนเล็กๆ ของมันเท่านั้น

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น มันก็ยังทำลายร่างอมตะได้ถึง 2%

“ฮ่า ฮ่า ได้เวลาตายแล้ว อมตะเผ่าคาวู ไปตายซะ” หลัวเฟิงกำลังมีความสุข

สัตว์ประหลาดสีเงินได้สะบัดปีก แล้วใช้มันเพื่อฟันผ่านที่ร่างของอมตะเผ่าคาวู

อมตะเผ่าคาวู ไม่สามารถที่จะหลบ แม้ว่าเขาจะคืนรูปร่างกลับมา สัตว์ประหลาดสีเงินก็ฟันผ่านร่างกายเขาต่อ ทุกครั้งที่เขากลับคืนร่างและถูกฟันก็เสียพลังงานอมตะไปครั้งละ 2% แม้จะมีร่างอมตะถ้าถูกโจมตี 50 ครั้งก็จะจบ

แต่ถ้าเป็นอมตะทั่วไป ได้เสียพลังงานอมตะ 50% ที่เหมือนกับเสีย

วิญญาณของตัวเอง จะทำให้จิตสำนึกของเขาแตกสลาย

ร่างอมตะแม้จะเสียพลังงานอมตะไป 99% ก็ยังไม่ตาย แต่ 1% ที่อาจจะเก็บความทรงจำของตัวเองไว้มากที่สุด ก็จะเป็นได้เพียงเป้าสำหรับอมตะอื่น การเหลือพลังงานอมตะ 1% จะต้องใช้เวลานับล้านๆ ปีเพื่อจะคืนความแข็งแกร่งที่ผ่านมา

“ไม่ ไม่” อมตะเผ่าคาวู ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

“ท่านจักรพรรดิที่เคารพ โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย” อมตะเผ่าคาวู ได้สื่อสารทางจิตกับอสูรเขาทอง

ด้วยความเร็วอันน่ากลัวของสัตว์ประหลาดสีเงินลึกลับ อมตะไม่อาจทำการหลบหนีไปไหนได้

แล้วในชั่วพริบตาเขาก็ถูกโจมตีมากกว่า 10 ครั้ง ร่างอมตะของอมตะเผ่าคาวู เหลือพลังงานเพียง 50%

“จักรพรรดิอย่าบีบบังคับข้า” อมตะเผ่าคาวู ส่งเสียงร้องออกมาด้วย

ความเจ็บปวด

“เผ่าอื่นต้องตาย”

ด้วยความเร็วกับปีกสีเงิน ได้ฟันผ่านร่างกายของอมตะที่ได้สะสม

พลังงานมาหลายปี

เมื่ออมตะเห็นว่าเหลือพลังงานเพียง 30% ก็เริ่มตื่นตระหนก การเสีย

พลังไปครึ่งหนึ่งก็ถือว่าเป็นการสูญเสียที่ใหญ่มากแล้ว

อมตะทั้งโกรธและสิ้นหวัง จากการโจมตีของสัตว์ประหลาดสีเงินที่คอยทำร้ายเขา เขาได้แต่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอยู่ภายใน…

ในที่สุดเขาก็ระเบิดร่างกายอมตะของเขาทิ้งทั้งหมด นี่เป็นการตัดสินใจแก้แค้นของเขา ถึงแม้ว่ามันจะไม่อาจจะฆ่าระดับจักรพรรดิได้แต่อย่างน้อยเขาก็หวังให้เกิดการบาดเจ็บรุนแรง

การระเบิดทำให้พื้นที่รอบๆ เกิดการพังทลายไปพร้อมกับเทือกเขา สัตว์ประหลาดได้ใช้ปีกห่อหุ้มไว้จากการระเบิดระยะใกล้ ปีกของมัน

สามารถกระจายการโจมตีได้เนื่องด้วยมันทำด้วยวัสดุที่พิเศษ

การจะทำลายมันเป็นสิ่งที่ยาก แม้กับผู้ยิ่งใหญ่ของจักรวาล

ก่อนหน้านี้ ล้านๆ เผ่าพันธุ์ในจักรวาล มีเพียงผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ที่รู้เกี่ยวกับตัวตนของปีกซืออวู๋

การระเบิดที่เข้าปะทะกับปีกได้ถูกกระจายออกไป 99% และจบลงด้วยเกราะนายพล…ถ้าการโจมตีไม่ถึง 1 หมื่นเท่าของระดับห้วงมิติ เกราะนายพลจะกระจายออกโดยสมบูรณ์

การระเบิดที่ทำลายพื้นที่รอบๆ มีแสงสีเงินที่ห่อไว้ด้วยปีก ก่อนที่กาง

ปีกออกมาอย่างสง่างาม ดวงตาสีทองกำลังมองมาด้านหน้า

อมตะเผ่าคาวู ได้ทิ้งสิ่งของไว้

“ตอนนี้ควรจะรีบออกจาที่นี่ การต่อสู้ได้ดึงดูดความสนใจ แล้วเริ่มมีทีมเข้ามาบ้างแล้ว”

อสูรเขาทองได้กลับเข้ามายังโลกภายในหลัวเฟิง แล้วพุ่งหายไปในพริบตา

การใช้งานเทคนิคกระหน่ำเดิน ของหลัวเฟิงมีความแตกต่างจากอสูรเขาทองอย่างเห็นได้ชัด ด้วยความแตกต่างด้านร่างกายและปีกซืออวู๋

———-

การตายของหนึ่งในสิบสองระดับผู้บัญชาการของเกาะหมอก(ศิลา) มี

คนที่รู้น้อยมาก

เขาไม่ได้ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือก่อนตาย เพราะไม่มีพันธมิตรใดที่แข็งแกร่งกว่าเขาในเกาะหมอก แล้วใครล่ะจะช่วยเขาได้? สำหรับคำเตือนแล้วจะเตือนใคร เกี่ยวกับสัตว์ประหลาดสีเงินที่มีความแข็งแกร่งระดับจักรพรรดิ

ด้วยระดับผู้บัญชาการอีก 11 คนในเกาะหมอกไม่มีใครมาจากเผ่า

คาวู และมีเพียงระดับผู้บัญชาการที่จะเคลื่อนไหวเพื่อกำจัดมัน

———–

หลัวเฟิงกลับมาที่ฐานชั่วคราว

พืชกลืนดาราได้เติบโตขึ้นมาจนเต็มถ้ำ เพื่อปกป้องสถานที่ หลัวเฟิงกำลังนั่งอยู่ในนั้นอย่างมีความสุข

“ฮ่า ฮ่า ปีกซืออวู๋”

“อาจารย์ได้ให้สมบัติที่แท้จริงกับผม”

หลัวเฟิงกำลังอารมณ์ดีขณะที่นั่งดื่มไวน์แล้วคิด

“ในที่สุดก็ได้รับรู้ถึงการต่อสู้ของนักสู้ที่แข็งแกร่ง ศิลามีสมบัติที่ทำให้

ระดับจักรพรรดิอิจฉา”

“ในตอนนี้ผมมีดียิ่งกว่าเขา มันสามารถที่จะใช้หลบหนี มีความสามารถในการโจมตีและป้องกัน”

หลัวเฟิงกำลังมีความสุขอยู่นั้นก็มีความคิดที่แล่นเข้ามาในใจของเขา

“การต่อสู้ระยะประชิดของอสูรเขาทอง และการใช้ดาบของร่างกาย

มนุษย์…” ตาของหลัวเฟิงได้เปล่งประกาย